Word je wakker Wampie.....
Versuft kijk ik op...
Ja, maar de meiden worden zo opgehaald want die gaan eerder weg....
Hmzzzz.... dus wakker...
Ik voel de traagheid in de botten en niet daar alleen...
Mijn mobiel staat alweer vol met berichtjes van kleinzoon die met papa op de 3D printer al de nodige dingetjes heeft gemaakt...
En Facebook geeft aan dat ik de nodige mensen moet feliciteren...
Nou ja... moeten.... ik moet niks natuurlijk vandaag... dat is mijn stellige voornemen...
Na een week werken... hard werken... en een dag als gisteren moeten ze van goede huize komen om mij tot iets te dwingen vandaag...
Maar tja... kleinkinderen komen van zeer goede huize en daar kan een oma nooit nee tegen zeggen....dus straks naar even facetimen....
Parfumluchten ....Deo geuren ... ze komen allemaal mijn slaapkamer in..... Hanna die aan het tutten is....Babeth beneden bij de dieren... Willem fluit....
Ik móet er nu echt uit.....
Van.... ik hoor de facetime bel al.... hai oma... gisteren was je nog bij ons....
Ik ben nu toch ook bij jullie (lang leve de techniek)
Jaaaa en je kusjes zijn ook nog bij ons op papa's auto (lang leve de Labello)
Toch voelen deze twee dat techniek niet alles vervangt... en oma in real life aanwezig is toch veel fijner dan via het scherm...
En hoe mooi ik de techniek ook vind... ik hoop dat het nooit real life zal vervangen... en dat iedereen dat ook altijd zo zal blijven voelen..
Want hoe lief en fijn dit ook voelt en hoe dichtbij (slechts een schermpje ertussen) het ook is... die warme lijfjes gister en die plakkerige zoentjes, voelden toch beduidend anders en nog meer waard...
Van.... we geven de nodige virtuele kusjes... oma herhaalt haar ritueel van altijd..... 'tot de volgende....'.....waarop zij in koor roepen...'KEER'...
Het geeft een soort zekerheid dat we elkaar altijd weer zullen terugzien....hulde aan Dikkie Dik .....dan schiet het scherm weer op zwart.... oma moet dingen doen en zij ook...
Van... we zwaaien de meiden en hun mama en Wout uit en het rijk is weer van ons....
Gaan we nu wel of niet naar Kos in de meivakantie... that's the question.....
Ik zoek goedkope reizen en vliegtickets met losse hotels...
De prijs valt mee.... maar bij het volgende traject namelijk opvang voor de dieren wordt het een ander verhaal.... de honden in een pension kost meer dan onze vakantie... en... hebben we dat ervoor over....?
De discussie over keuzes en consequenties volgt...
Ik moet er wel om lachen... ik zei Willem nog zo toen we de honden besloten te nemen dat én het voer én de dagopvang én de vakantie kosten flink op zouden lopen...
Maar lieve Willem.... altijd in de euforie van het moment....heeft daar toch minder bij stil gestaan dan ik en dan ik dacht dat hij deed....
Daarnaast volgt ook dat ik ... alweer in tegenstelling tot mijn verwachting.... makkelijker kan omgaan bij me ergens neerleggen dan hij....
Ja maar... sputtert hij... jij doet er zo makkelijk over....
Nou getuige mijn gestamp naar boven leek me dat niet maar oké... hij beleeft dat blijkbaar anders...
Ach Willem..
Ik vind het ook balen maar wat doe je eraan... keuze gemaakt... consequentie te dragen...
Ja maar.. ik voel niet dat jij baalt...
Lieve Willem niet iedereen baalt op dezelfde manier.. en niet iedereen laat dat dus op dezelfde manier zien...
Ja maar..... jij bent altijd zo van onafhankelijk en vrij zijn....
Klopt... maar ik ben ook van zo graag veel voor anderen over hebben en mezelf opzij zetten omdat ik veel blijheid over blijheid van anderen kan hebben...
Ja maar....
Daarbij... zoals ik dingen bij jou laat... laat dat van mij bij mij... hoe lief je het ook bedoelt... en hoe bang het je soms ook misschien kan maken...
Van.... en kijk... veel mensen hoor je over late liefdes en de moeilijkheden maar persoonlijk vind ik dit dus zo'n voordeel van 'late liefde' ... je bent allebei volwassen... hebt levens achter de rug... bent al iemand.... en de kunst is dat te beseffen en dus elkaar volkomen in elkaars waarde te laten...
Hi hi hi.. klinkt makkelijke dan het is merk ik nu ik het schrijf....
Misschien moet ik toevoegen dat je in ieder geval dat elkaar veranderen kunt loslaten.... en dat de zoektocht naar de andere kern en andere verbinding dan samen kinderen krijgen... huisje kopen.... leven opbouwen... een weliswaar andere, maar niet minder zeer waardevolle ervaring is...
Vrienden van ons die in dezelfde situatie verkeren, zeiden laatst... we hebben nooit ruzie... het gaat zo gemakkelijk.... maar als we ruzie hebben is het om wederzijdse kinderen...
Én dát... kunnen wij dan weer wel volmondig beamen.... Willem en ik hebben een heel andere kijk op opvoeding... maar oké ik ben moeder en hij weekend vader... dat maakt ook al verschil....
We bemoeien ons eigenlijk nooit met elkaars opvoeding... maar tja... natuurlijk zijn er wel ergernissen... onbegrip... irritaties.... naar elkaar maar ook vanuit de kinderen...
Hierover bekvechten is ook ons dus inderdaad niet vreemd.....
Van..... maar wat blijft staan is dat je je niet meer hoeft te bewijzen naar elkaar.... zo héérlijk!
Je bent wie je bent en op grond daarvan heb je voor elkaar gekozen....
Nog veel meer dan wanneer je jong bent.....
Van..... late liefde.. ik denk dat ik er maar eens een boek over ga schrijven.... later... als ik groot ben....
Van.... en dan nu nog even naar de buurtjes om hun beider verjaardag te vieren...
Gezellige Brabanders in een Ernems jasje.....
Ze hebben het champions Schlager festival aanstaan.... laat maar aan staan jongens....
Al snel kom ik er achter dat dit toch écht niet te vergelijken is met een Hollands piraten festival in Gelredome....
En wat kunnen die Duitsers hun oude iconen eren... erg mooi om te zien....
Jong en oud zie je alle teksten mee zingen en tja... als Nana Moscouri en the Kelly family optreden, blijven wij niet achter natuurlijk....
Je zou het bijna buren overlast kunnen noemen ware het niet dat wij de buren van elkaar zijn....
Gelukkig maar....
Maar... we maken het niet té laat... morgen weer vroeg de wekker... zeker voor de buurman die altijd al om 5 uur vertrekt....
Op naar een nieuwe werkweek....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten