Van..... maar ik weet dat ik eruit moet... de boedelbak en zo....
Niet fris maar toch best lang en rustig geslapen sleep ik me uit bed...
Iets makkelijks aan maar met al dat gesjouw dat te wachten staat...
Mijn buik voelt niet goed...
Dat virus of toch die burn-out waarover menigeen aan mijn kop loopt te mekkeren of wat iemand al riep PTS...
Wat het ook is, ik wil het alledrie niet...
Koffie.... en boedelbak halen.... nieuwe bank ophalen..
En sorry Leen Bakker voor de woorden van gister want vandaag was er een vriendelijke jongeman die toch even hielp sjouwen toen hij mij bijna door de knieën zag gaan bij het tillen van die bank...
Bank thuis de boedelbak uit... kamer in... oude bank eruit... stoelen eruit.... rommel van buiten sjouwen.... boedelbak in... propvol.... naar de stort...
Boedelbak weer leegmaken... maar..... altijd gezelligheid en humor bij de vuilstort in Arnhem Zuid...
Boedelbak weer inleveren... bloemetje halen vóór de buurvrouw die jarig is... nee we blijven niet hangen... we zien er niet uit... smerig gewoon... door ons zouden je smetteloze witte huis met smetteloos witte meubels, spontaan een ander kleurtje krijgen... maak jij je monchou taart maar af...
Van.... thuis binnen een zootje maar eerst koffie.... en dan met de moed der wanhoop de tweede Jysk doos open maken want ik heb nog een bureau in elkaar te zetten...
Na de ellende van gisteren durf ik er niet eens aan te denken...
Ik open de doos... zie al dat piepschuim en vloei papier en hap spontaan naar lucht...
Dezelfde ellende...
Maar..... als ik het vloei papier weghaal ontdek ik dat de bovenkant al helemaal in elkaar zit...
De slappe lach volgt en Willem en ik maken er eem sketch van tot de tranen over onze wangen biggelen...
Echter het onderstel (Wel zelf te bevestigen) vergt nog de nodige problemen want waarom wijzen de poten naar binnen als ik ze wil vastmaken terwijl ze op papier naar buiten moeten wijzen....
Vraag niet hoe het kan maar ineens klopt het... niks meer aan doen zegt Willem..
Jawel schat.. vast schroeven... en wel als de bliksem.. want hokus pokus.. ik vertrouw dit niet meer....
Bureau staat.. bende opruimen...
Veel bende.....
Willem legt een paadje naar de containers aan en maakt het voor pad schoon en ik sop dweil poets zuig veeg en richt in...
We zijn kapot... alles doet zeer... we worden oud...
Hulptroepen arriveren tegen de avond voor de tv kast .....
Al het voorwerk heb ik al verricht...
Maar... zij hebben de toverspreuken want gefrustreerd zie ik hoe zij in een uur dat ding wel voor mekaar, in elkaar krijgen...
Van.... wie is de mol kijken... maar mijn restless legs spelen op... misselijkheid komt weer omhoog.... het is goed geweest zo....
Na een half uurtje nog Najib Amali geef ik het op...
Naar boven met mij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten