Wakker worden en dan zien dat je nog heerlijk 5 uur kunt slapen...
Weer wakker worden een nóg een uur slapen mogen...
Kijk.... dat is toch weer een andere insteek dan het maar over gebroken nachten hebben...
En zowaar word ik uitgerust wakker...
In onderwijs is' vrij' echter een heel relatief begrip want er is altijd wel weer wat te doen waardoor je laat naar huis gaat...
De kinderen zijn rustig vandaag... ze genieten van de kring die zomaar wat langer mag duren... we kletsen wat, we zingen wat....
Dan maken we een kleurplaat... wauw daar doen ze wel 4 minuten over... ik noem het een mijlpaal maar dat zullen maar weinigen begrijpen...
De klas wordt al een stuk gezelliger nu er wat aan de muren komt te hangen...
Ik geniet van het feit dat de kinderen steeds meer tot spel komen en hoe snel dat gaat....
In de poppenhoek worden papa en mama nagedaan, in de bouwhoek zie ik torentjes verrijzen maar nog leuker is ze omgooien...
In de autohoek rijdt papa of mama rond en het is maar goed dat hun rijstijl die na wordt gedaan er iets minder hard aan toe gaat in real life... tenminste... dat mag ik hopen...want anders zou het bekeuringen regenen...
Maar er zijn ook leerlingen die alles alleen nog in de mond stoppen of ermee timmeren... hier ligt de uitdaging.. hoe buig je dat om....
Op zulke momenten denk ik terug aan mijn Montesorri stage... niks zeggen en maar blijven voordoen tot ze het nadoen...
Maria Montessori had alleen ook materialen ontwikkelt waar de oplossing ín het materiaal zat en dat materiaal heb ik niet..
Én hoor ik daar nou tot 10 tellen??????
Jazeker hoor ik dat... het zal nog geen werkelijke inhoud hebben maar tjonge het is wel een verrassing...
Eens een te meer wordt mijn ervaring dat spelen vaak nog belangrijker is dan leren, bevestigt...
In de bouwhoek heb er het al over hoog en laag... meer een minder blokken... allemaal begrippen die vooraf aan rekenen gaan....
In de poppenhoek wordt wat afgekletst, wordt de woordenschat vergroot.... koken.. bakken.. ingrediënten die benoemt worden... papa en mama taal die nagebootst wordt... allemaal taal....
Je hoeft niet altijd een goede juf te zijn door almaar vóór de klas te staan, er middenin is ook een heel mooie plek om te begeleiden en te sturen...
Én... oei.. daar wordt er eentje met een blokje op het hoofd getikt (pet ongeluk.. niet bewust van de gevolgen) het slachtoffer huilt... twee schieten toe om te troosten en de dader is zich en hoedje geschrokken en kijkt meer dan schuldbewust naar wat hij heeft aangericht...
Éen mooier moment om sociale vaardigheden eigen te maken en sociaal emotioneel te groeien, dan nu is er niet... hier kan geen juf met een seo les op het digibord of op een werkblad tegenop...
Dus pak je je moment... Dit moment in hier en nu.... tijdens spelen...
Tja vraag me niet hoe ik dat allemaal moet weergeven in voorgekauwde toetsen... registratie formulieren... want juist dit zijn allemaal waardevollere leermomenten dan welke les uit en methode of toetsmateriaal dan ook.....
Er wórdt zelfs een nat doekje gehaald om de bult te koelen....
Het regent kusjes en armen om schouders.... om de dader bekommerd zich niemand...
Hmmmm... dat is in dé grote mensen wereld vaak wel anders... hier gaat eerder de aandacht uit naar de dader dan naar het slachtoffer... terwijl ik hier in mijn klas zie dat het negeren van de dader veel impact heeft.... aan zijn lot overgelaten... zoek het maar uit... lijkt hem nog bewuster te maken van zijn wandaad...
Dé rest van de ochtend is hij ook beduidend stiller....en onder de indruk...
Van..... eten is ook weer zo'n gaaf moment.... niks territorium bewaken... ik proef van jou.. jij proeft van mij... en als je dat niet leuk vindt dan hoor ik het wel...
Ik móet er wel om lachen... of moet ik nou optreden????
Bij de kleuters wordt immers de basis gelegd voor fatsoen...
Maar wat is er eigenlijk mis met delen... zeker als dat in goede harmonie verloopt...
Geen kleuter wordt boos... geen kleuter huilt... delen is leuk...
Én voor de zoveelste keer breek ik mijn hoofd over...'Waar ging het mis'..wanneer wordt een mens zo dat hij ikke ikke en de rest kan stikken neigingen krijgt...
Niks delen... hebben en houden... van míj....terwijl hier voor mijn ogen delen de gewoonste zaak van de wereld is....
Van.... och wat leer ik toch altijd weer veel van kinderen in mijn vak... en altijd weer weten ze mij aan het denken te zetten...
Van....
Zo gaat de ochtend alweer snel om..... ze mogen naar huis...
Mooi om te zien hoe een niet sprekende autistische leerling zijn ongenoegen uit over het feit dat hij naar huis moet...
Éérst twijfel ik nog of ik de overgang niet genoeg verduidelijkt heb... maar ik heb de vorige activiteit met ze afgesloten.. gevisualiseerd.. en heel duidelijk verteld en laten zien dat we nu tassen gaan inpakken... jassen aan gaan doen en naar huis gaan...
Het altijd goedlachse jongetje, die het thuis heel fijn heeft, voelt zich echter zo prettig dat hij de overgang naar de andere, ook prettige omgeving, moeilijk vindt...
Van... ik zeg altijd... kinderen zijn mijn beste graadmeter... mijn beste functioneringsgesprek leiders want aan hen kan ik zien of ik het goed doe...
Én hoe storend nu misschien ook... ik ben blij dat hij het zo fijn had en dat hij het jammer vindt dat het afgelopen is...
Van.... nog een overleg met een DTT-er.... er wordt wat af geoverlegd in onderwijsland en dan naar huis.....(16.00 uur)...weg middag
Toch snel nog even sloffen voor Willem halen en de boodschappen doen... en nee dat rokje in de uitverkoop bij C en A voor €3.00 kon ik niet laten hangen...(trouwens C&A misschien verkocht aan Chinese firma????).... En dan op naar huis...
Vanavond en reisje voor in de meivakantie boeken... vrienden opzoeken in Kos.... kijken hoe groot de meisjes van Ioanna en Alexis geworden zijn en de nieuwe baby van Stefanos en Ylna bewonderen... heerlijk tot rust komen onder de boom van Hypocrates ... als die tenminste nog staat na de aardbeving van vorig jaar...
Even de kruidengeur opsnuiven op de overdekte markt ..... de weg omhoog naar La Prima op wandelen... en nét voor we het Diagoras plein op gaan de concurrerende obers gedag zwaaien om daarna gewoon naar ons eigen plekje te gaan.... of zullen we eerst naar het huis van Ioanna en Alexis gaan en hen verrassen... we komen al om half 11 in de ochtend in Kos aan... mooie tijd voor een bakkie koffie....
Heerlijk die voorpret plannen...
En om het nog leuker te maken boeken we ook maar meteen onze zomer kampeer vakantie...Wilsumer Berge....
Van.... ik bel Esther en Marcel onze kampeer maatjes en samen kijken we via internet waar we gaan staan dit jaar..gezellig naast elkaar....C011 en C012... aan het kleine meertje... vlakbij de parkeerplaats en bij Emma en Astrid en de kleine Russische vakantieganger...
Eigenlijk ben ik helemaal niet zo van klitten met anderen op vakantie maar met al die vaste camping gasten en met Esther en Marcel en hun dochter Floor, is het wel heel bijzonder...
We leerden elkaar ooit kennen op de boerderij camping Smalbroekerhout in Beilen en sindsdien zijn we vakantieonafscheidelijk.... al zo'n 8 jaar....
Alles gaat altijd vanzelf... geen woord nodig om elkaar te begrijpen of aan te voelen....
Enige nadeel is dat Enkhuizen en Arnhem andere vakantietijden hebben... altijd dus weer puzzelen om te kijken of er weken overlappen....
Dit jaar is het weer gelukt....
Nu al zin in!!!!! En Gerda jij komt ook weer hoor!!!!!!
Van..... alleen onze luxe zomervakantie moeten we nu nog boeken.... maar nog geen idee waarheen... nou ja... ideeën genoeg maar nog geen concreet besluit genomen...
We zien wel...
Hè hè... wat Een geregel allemaal.... nu lekker alleen maar voorpret... jippie!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten