(Bron: assertief.nl)
Jezelf de schuld geven is niet altijd terecht......
Soms neem je de schuld op je terwijl je niets verkeerd gedaan hebt.....of de oorzaak ervan buiten jezelf juist lag.....of toch niet...????
Andere keren heb je misschien wel iets fout gedaan (oeps, kan gebeuren).....
In beide gevallen wil je toch wel graag zo snel mogelijk dat schuldgevoel loslaten..... Want ondanks dat het een functie heeft, schaadt het meer dan je lief is zegt de bron......
Je al snel schuldig voelen....
Gatverdarrie wat loop ik er toch vaak tegenaan....en vooral ook de laatste tijd...
Maar zegt dan de bron, zo’n schuldgevoel heb je niet voor niks, net zoals alles in je systeem wel een functie heeft.....
Het is er om je sociale gedrag in toom te houden.....al denk ik zelf dat daar iets meer voor nodig is dan een schuldgevoel....
Het belangrijkste voor je evolutionaire overleving is namelijk dat je geaccepteerd wordt door je omgeving.....
Samen red je het namelijk, als soort.....
Doe je iets wat niet acceptabel is, dan lig je eruit.....
Nou vind ik dit persoonlijk nogal een ongenuanceerde opmerking want een persoon als Poetin wenst helemaal niet geaccepteerd of in de groep of omgeving opgenomen te worden...
Hij dwingt het gewoon af dat anderen bij hem horen.....
En zo zijn er wel meer, niet alleen politiek, leiders....
Mensen die zich gemakkelijk schuldig voelen, werken dus hartstikke goed wordt er in het stuk vermeld....
En datzelfde stuk vertelt dat aanleg voor schuldgevoel ervan getuigt dat je een goede vriend, partner, baas of werknemer bent om te hebben......
Ik zou hier 'onder andere' aan toegevoegd hebben, maar wie ben ik....
Schuldgevoel heeft namelijk, vervolgt het artikel, in het geval van de grenzen van anderen overschrijden, alles te maken met de mate van empathie die je bezit......
Je kunt je inleven in de ander en begrijpt dat je iets pijnlijks hebt veroorzaakt......
(Erg stellig deze uitspraak en ik voeg dus toe 'of iets hebt gegaan wat minder acceptabel is)...
Je hebt een sterke moraal en bent minder snel geneigd om te liegen en bedriegen......
Je gedrag is, kortweg, acceptabel – volgens de normen van onze samenleving......
Maar..... volgens mij ligt dat er dan toch ook aan hoe het verloop daarna is....
Ik kan me super schuldig voelen om iets en vervolgens het toch weer doen... iets met 'quilty pleasures'.....
(Uitleg volgt later)....
Sterker nog: als je het niet fixt, ga je alleen maar méér slecht schuldgevoel-opleverend gedrag vertonen.....
En dat klopt dan wel weer inderdaad en sluit aan op mijn aanvulling....
Wel weer een voor mij belangrijke quote is:....
“Spijt verschilt met schuldgevoel, omdat het niet impliceert dat je overschrijding betekent dat jij inherent slecht, kwaadwillend of immoreel bent.....
Weet je wat nou zo vreemd is.... althans dat vind ik....
Ze koppelen schuldgevoel in bijna alle voorbeeld gevallen aan eetgedrag, drankgebruik, leugens (ook voor eigen bestwil of dat van anderen)....
Maar daar wou ik het nou juist helemaal niet over hebben....
Die schuldgevoelens heb ik ook helemaal niet...
Ik lieg niet want ik ben er van overtuigd dat leugens altijd uitkomen en jijzelf rondloopt met een web aan verzonnen verhalen om die leugens maar niet te laten uitkomen en in stand te houden....
En mijn eetgedrag heb ik al jaren geleden, toen mijn schildklier ging doen waar hij zelf zin in had, aan de wilgen gehangen...
Daarbij is drankgebruik bij mij niet van toepassing....
Jaaaaa, wel eens een cocktailtje of wijntje op vakantie of een feestje maar verder geef ik er niet om....
Nee, dus..... Ik heb die schuldgevoelens niet....
Waar ik wel tegenaan loop is iets heel anders....
Neem nou gisteren.....
Heerlijk rondtuffen met mijn vriendinnetje....
Niet nadenken over benzine prijzen en tekorten....
Heerlijk uit eten gaan....
Natuurlijk vis gegeten maar ook weer (teveel?) vlees....
Terwijl je weet dat er ik weet niet hoeveel gezinnen zijn waarbij dit weekend niets op tafel stond omdat het weekgeld op was....
Terwijl de stikstof welig tiert (of is het giert)....
En vandaag weer zoiets....
Niet in bad durven gaan omdat de energie rekening hoger wordt en anderen misschien maar één keer per week durven douchen.....
Zelfs al met z'n tweeën tegelijk om maar te besparen heb ik gelezen....
Over drie weken gewoon op vakantie gaan....met het vliegtuig notabene....
Geen dure vakantie misschien maar toch wel op vakantie.....in een, van heb ik jou daar, kerosine uitstotend vervoermiddel.....
Dát is het waar ik me schuldig over voel...
En toch doe ik het....
Zijn dat dan die 'quilty pleasures' waar ze het over hebben....
Eigenlijk best een rot smoes....
Maar het vervelende is dat ik het toch steeds weer doe....
Je voelt je er rot om en toch doe je het...
-Een schuldgevoel is een gemoedstoestand waarbij het geweten een mens plaagt met een onaangenaam gevoel over een bepaalde gedane of juist niet gedane actie.....
Het wordt vaak gevolgd door gevoelens van berouw of spijt......
Schuldgevoel is een gemoedstoestand die men zichzelf oplegt.-.....(wij)
En zelfs ondanks de schaamte doe ik het toch....
Wel iets minder.... maar toch....
Wel steun ik mensen die het minder of moeilijker hebben dan ik/wij....
Maar ook dat voelt maar zo zo....
Misschien zelfs wel als aflaat of afkoopsom om me minder schuldig te hoeven voelen?????......
Geef ik dan niks ook de toekomst van mijn kinderen en kleinkinderen...?????
Geef ik dan niks om de armoede....de schaarste....????
Jazeker, om de donder wel....!!!!
Maar misschien niet genoeg dan...?
Zou kunnen....
Dit is wat er gebeurt als je schuldgevoel ervaart:
Je hebt een gedachte die voor jou de waarheid is (overtuiging)....
Vanuit deze waarheid/overtuiging vind je dat je iets wel of juist niet moet doen....
Je hebt het tegenovergestelde gedaan....
Je vindt jezelf schuldig omdat je niet voldaan hebt aan wat voor jou belangrijk is....
Je veroordeelt jezelf daarom als schuldig....
En dat oordeel roept een negatief gevoel bij je op....
De vraag die je je eigenlijk moet stellen is: Hoe terecht zijn jouw eisen in hoe jouw normen en waarden na te leven?....
Mijn antwoord zou moeten zijn: Niet......Want het is onmogelijk verantwoordelijk te zijn voor alles en iedereen......
En dat is waar natuurlijk....want van daaruit kun je bewust keuzes maken op welke manier je voor anderen wilt en kunt zorgen......
Maar ik kan het niet alleen....
Net zo goed als dat ik me bewust ben dat die anderen het niet alleen kunnen....
We moeten het met elkaar doen....
En dan komt toch weer dat schuldgevoel naar boven....
Waar ligt mijn verantwoordelijkheid dan....????
Eigenlijk ligt er best een grote ethische druk op ons....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten