Dag van:
Ik ben nu te aangeschoten om een blog te schrijven.
Jullie horen morgen weer van me....
Zo eindigde de dag dus...
Een dag die natuurlijk heel anders begon....
Wat is het toch heerlijk om niet s morgens wakker te worden en meteen te moeten stressen dat je naar een vliegveld moet...
Tuurlijk heb ik ook wel vaak gezegd dat je dan een hele vakantiedag kwijt bent maar....
Tegenwoordig tekenen wij ervoor...
De laatste dingetjes in huis doen...
Rustig de rest van je koffer inpakken..
Nou ja rustig....
Het leek wel hogere wiskunde waar we op een gegeven moment mee bezig waren...
De cadeautjes in de grote koffer en de vloeibare spullen (dus de toiletspullen) ook, want die gaan als ruim bagage mee ...
En dan zit je ineens aan 11.9 kilo en er mag maar 10 kilo in....
Je haalt een beetje van dit en dat eruit en doen dat in de kleine koffertjes die mee in de cabine mogen....
Handbagage dus....
Maar dan blijkt het nog 10.6 kilo....
Er moet dus nog ruim een pond uit ....
Maar onze kleine koffertjes zitten vol....
Jurk eruit dan....?
Paar schoenen misschien....?
Uiteindelijk biedt Willem uitkomst...
We proppen een cadeautas bovenop zijn spullen....
Nu de rits nog dicht....
En ja.... gelukt....
Vertrek naar het vliegveld en de buurtjes die ons uitzwaaien....
Wat heerlijk toch zo'n dichtbij vliegveld als Niederrhein Weeze....
Veertig minuutjes rijden en je bent er....
Geen file....geen drukte....
Nou ja....wel een duif doodgereden waar we allebei goed ziek van zijn ..
Plof en krak.....
Nooit ervan uitgaan dus dat de duif wel op tijd weg zal vliegen.....
Maar we troosten elkaar met het matige smoesje dat de duif dan misschien wel heel oud of ziek was en nu uit zijn lijden verlost is....
Verder geen rare dingen en binnen de gestelde tijd de parkeerplaats oprijden...
Relaxeder kan het niet ....
Maar belangrijker nog.....geen ellenlange
rijen voor de incheck balie en zo hupsakee door de douane....
rijen voor de incheck balie en zo hupsakee door de douane....
Er gaat niet eens een piepje af als we dit het detectiepoortje lopen en alles wat in de koffer zit vereist ook geen controle....
Zelfs mijn haaknaald is erdoor....en wordt niet zodanig als scherp voorwerp gezien....
Maar nou was ik toch al niet van plan om met mijn haaknaald iemand neer te steken....
We gaan rustig in een barretje zitten waar genoeg zitplaats is....
Drinken onze koffie....eten een broodje....en wachten....
Ruim een uur van te voren zeg ik 'zullen we maar naar de gate wandelen want we moeten helemaal naar 8....
(Dat is voor een klein vliegveld best veel)...
Willem sputtert nog wat tegen maar is blij dat hij toch maar luisterde en meeging want bij de gate zijn ze al aan het inchecken....
Zo kan dat dus ook....een half uur eerder vertrekken....
Het vliegtuig is niet helemaal vol en zowel Willem en ik (die beide altijd een gangpad plek willen omdat daar meer ruimte is) hebben slechts alleen iemand aan het raam zitten en de middenplek blijft leeg....
Willem heeft een prachtige Griekse dame aan zijn zijde die wacht op haar partner die niet op komt dagen....
De plek is en blijft dus leeg.....
Zelf heb ik een van heimwee verteerd meisje van een jaar of 11 naast me aan het raam....
De heimwee betreft haar ouders en oma die twee rijen achter haar zitten...
Maar goed... zij zit alleen....en dat doet haar verdrietig naar haar ouders verlangen....
Persoonlijk snap ik ook niet zo goed waarom die drie volwassenen zo nodig naast elkaar moeten....
Zelf had ik ervoor gekozen om als volwassene alleen te gaan zitten....
Maar goed ...hun keuze...en zo zit ik dus tegen een snikkend met rood omrande ogen meisje naast me te kijken en probeer bemoedigend te knipogen.....
Aangezien ze Grieks is en ik te weinig van die taal machtig ben, kan ik niet met haar babbelen en blijft het bij de knipoog....
We vertrekken, ja heus, een half uur eerder dan gepland....
En komen dus, een half uur eerder dan gepland in Griekenland aan....
De reis was heerlijk...het stijgen verliep smooth.... Willem schreef een gedicht....ik haakte...de mooie jongedame naast Willem sliep en we moeten er maar naar raden hoe haar gevoel over de partner die niet kwam opdagen is....
Het aan korte afstand heimwee lijdende meisje naast mij zit gedurende de reis bij mama op schoot en de landing was perfect....
Bij de bagagehal moet Willem plassen...
Is goed...ik loop wel naar de lopende band...
Loop...????
Ik moet zelfs rennen want in de verte zie ik onze koffer als eerste de band op komen....
En zo loop ik met drie koffers terug naar de heren toiletten....
Hoe heerlijk is het als je taxi chauffeur de vluchttijden in de gaten houdt....
Ook hij is dus een half uur vroeger...
Dimitrios het de beste man van exact mijn leeftijd blijkt later....
Hij heeft een compagnon bij zich die het vak moet leren....maar zijn naam is onverstaanbaar....
Het eerste gedeelte wordt er druk gebabbeld...
De heren zitten vol van de op handen zijnde Oxi parade in Thessaloniki die vrijdag zal plaatsvinden....
Iets militairs met tanks en soldaten....maar groot feest.....
Morgen is het ook nog eens maandag voor iedereen die Dimitris heet....
Bijna elke naam in Griekenland is gekoppeld aan de naam van een heilige..... Elke heilige wordt op een bepaalde dag van het jaar herdacht......
De dag waarop de heilige waarnaar je vernoemt bent wordt herdacht, is je naamdag.......
Vaak wordt er een feest gegeven voor familie en vrienden waarbij gegeten, gedronken en gedanst wordt......
Ben benieuwd wat onze Dimitris morgen doet....
Dan praten de mannen in hun taal verder en doen Willem en ik dat dus ook maar...
Drie kwartier later rijden we onze oh zo bekende en gevreesde heuvel op....
De man van de nachtsecurity checkt ons in....
Hij herkent ons een is blij dat hij niet veel meer hoeft uit te leggen...
In plaats daarvan legt hij zichzelf maar uit...
Hij is nachtbeveiliger....het hele seizoen al...
En als ik hem zeg dat hij dan overdag niet slapen en hoe jammer dat is in de zomer, antwoord hij dat hij maar twee uur per dag slaapt...en dat dit voor hem genoeg is....
We krijgen weer een broodje mee en een fles water ...
Ja sorry zegt hij, maar de keuken is dicht....
Dat wisten we natuurlijk allang want wij hadden Dimitris geappt....
En die lag al in bed na een drukke dag werken...
Oooooooooohhhhh JOYYYYYY.....ons hotelkamer gebouw is in tegenstelling tot deze zomer nu halverwege de berg....
Dat scheelt een halve klim....
En zo stappen we beide opgelucht appartement 36 in....
We hebben dan misschien geen uitzicht over zee...maar boeiuhhhhhh....we hoeven nu immers niet zo erg te klimmen tot je een ons weegt....
Koffers op de bagagetafeltjes....omdraaien en naar het zwembad waar de bar is....
Het broodje komt straks wel...
Nu eerst bier en ouzo ....
En nog één.....
En nog één.....
En ach nog maar eentje....
De gesprekken zijn zo goed....
Het hier weer zijn is zo super....
De ober is weer blij.....
Ja tuurlijk is hij dat.... daar zijn de mensen van de fooien weer....
Het beeldbellen met onze vrienden voelt zo goed...
Ze komen vrijdag.....en blijven één nachtje....
Dus we nemen er nog maar één.....
Tja...en dat op een lege maag gaat niet werken dus....
Nee, niet ziek ervan....wel behoorlijk aangeschoten....
Slappe lach....wiegelwaggel....iets met sleutel en sleutelgat....iets met..... IK MOET NU GAAN SLAPEN!!!!......
Nu echter weer genoeg ontnuchterd om de blog te schrijven....
Iets met dagelijkse discipline....
En morgen lekker zon.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten