Dag van:
Het is echt waar..... over 6 dagen is de zomer van 2025 alweer verleden tijd....
Omdat mijn werk midden in de bossen van Arnhem noord ligt, op de Veluwe zeg maar, is het geen uitzondering als ik onderweg ineens een harde knal op het dak van mijn auto hoor van een vallende eikel.....
Of dat het kraakt onder mijn autobanden als ik over de zoveelste gevallen tak met half groen half gele bladeren rijdt.....
Vanmorgen zoefde de wind over en onder mijn auto door.....
De herfst is in aantocht......
Wisselvallig weer met dan weer eens een bui, dan weer zon en dan weer een flinke windstoot.....
Veel windstoten zeg maar....
En dat merken we ook aan de kinderen
Kinderen voelen een naderende storm aan....
Men zegt dat dit komt door veranderingen in luchtdruk en luchtvochtigheid, die een onrustig gevoel kunnen veroorzaken......
Maar ook kan het bij kinderen door de
spanningen en het onvoorspelbare karakter leiden tot gedragsveranderingen, zoals druk of juist teruggetrokken gedrag, omdat het lichaam zich voorbereidt op een mogelijke dreiging, wat een «vecht-of-vlucht» reactie teweeg kan brengen.......
spanningen en het onvoorspelbare karakter leiden tot gedragsveranderingen, zoals druk of juist teruggetrokken gedrag, omdat het lichaam zich voorbereidt op een mogelijke dreiging, wat een «vecht-of-vlucht» reactie teweeg kan brengen.......
Het was merkbaar vandaag....
Oh nee, niet hinderlijk hoor...... ze waren alleen maar druk en onrustig......
Maar desalniettemin ook lief en meewerkend..... zoals een storm die tussentijds even gaat liggen om op adem te komen.....
Een storm kan trouwens ook invloed hebben op volwassenen, zowel fysiek als mentaal..... Veranderingen in luchtdruk, vochtigheid en wind kunnen leiden tot hoofdpijn, concentratieproblemen, irritatie en vermoeidheid......
En ik moet zeggen als ik die wind hoorde suizen, de takken van de bomen flink tekeer zag gaan, de zon zag verdwijnen achter de licht en donker grijs kleurende lucht of de regen uit één van die wolken naar beneden zag kletteren....dan was ik weliswaar niet vermoeid, maar ik kon toch met gemak in mijn gedachten mezelf onder mijn heerlijke warme donzen dekbed zien liggen....
Ik hou vandaag maar een strak programma aan.... dat geeft houvast en weinig tijd om mee te gaan stormen....
Vandaag maar eens bezig met meten....
Maar lieve help, lang en kort.... je kunt het benoemen maar een kleuter blijft steevast groot en klein zeggen....
Hoe leg je zoiets uit aan een dreumes van 4....
Lang en kort gaan over de lengte of duur van iets, hoog en laag over de verticale positie of grootte in de hoogte, en groot en klein over de omvang of hoeveelheid.....
Nee, dat zal ze opheldering verschaffen..... dus niet.....
We zingen er liedjes over, ik vertel een verhaaltje, we meten onszelf met blokken.... en aan het eind van de kring hoor ik alleen maar "ik ben al heel groot .....6 blokjes groot"....
En als we even later slangen kleien zijn er alleen grote slangen en kleine slangen....
De pot op met je lengte en duur van iets, de verticale positie of de inhoud....
En als we fysiek onszelf lang of kort maken, ik dacht nog 'misschien maakt dat het duidelijk'.....dan hoor je "ik ben naar beneden" of "ik ben omhoog".....
Écht ik geef het op..... en geef nog wel een les of zeven herhaling......
De door mij bij Temu bestelde mozaïekdozen
zijn van een doorslaggevend succes....
zijn van een doorslaggevend succes....
Geen eeuwig verschuivende mozaïek blokjes maar lekker stevig in een lijst met hokjes....
Zelfs de meest priegelende fijn motorisch in ontwikkeling zijnde kleutervingertjes beleven een succeservaring, en daar doen we het voor......
Als de kinderen gymen heb ik nog een boeiende telefoon afspraak met een GZ psycholoog, en dan zit de dag er weer op....
Tenminste, voor de kinderen dan, want voor ons volgt er nog een bord- werksessie.....
Maar veel hebben we elkaar niet te zeggen.... De meeste collega's zijn nog druk met het leggen van de laatste hand aan de opp's en de hp's.....
First things first zullen we maar zeggen.....
En zo kan ik wat vroeger naar huis dan anders.....
Mijn huiskok heeft alleen echter vandaag geen zin om te koken..... heb ik hem het weekend weer teveel verwend blijkbaar.....
"Haal maar kebab" is zo'n maaltijdsuggestie....
En zo eten we vanavond uit een aluminium bakkie terwijl we de talrijke herinneringsbeelden van wijlen Gerard Cox op tv bekijken, in het nu al schemerdonker....
En dus eindig ik de blog zoals ik hem begon.....het is echt waar..... over 6 dagen is de zomer van 2025 alweer verleden tijd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten