26 december 2022

Dag van:

Ik snap nog steeds niet waarom al die drie feesten in één maand gepropt moesten worden....

Oké, Sinterklaas kan niet anders.... Sint Nicolaas was immers op 5 december jarig en je verjaardag vier je op je geboortedag...

Maar kerst is onbegrijpelijk....

Jezus is, zegt zelfs de EO, niet eens in december geboren...maar volgens zeggen van een wetenschapper die de sterrenstanden uit die tijd bekeken heeft, op 17 juni...

Ik snap dat je dan alle liedjes over een witte kerst moet schrappen en een kerstboom met lichtjes zijn effect verliest maar hé, wees creatief en denk eens aan leuke lampionnen en vuurkorven...

Juni kent nog best wat koudere nachten hoor....

En de Poolster staat immers dagelijks aan de hemel, ook in de voorzomer....

Trouwens volgens diezelfde wetenschapper was het geen ster die zo fel brandde, maar waren het de planeten Jupiter en Venus die heel dicht bij elkaar stonden en zo het enorme heldere licht veroorzaakte....

En laten we nou dan Oud en Nieuw ergens in augustus doen...

Aan het einde van de zomervakantie of zo...

Leuk de vakantie afsluiten met vuurwerk...

Dan houden we Pasen en Pinksteren zoals ze nu zijn en hebben we het aardig over het jaar verdeeld....

Ik ben voor....!!

Maar tja, ik heb het niet in mijn eentje te

zeggen en dus gaan we de tweede kerstdag in...

Ook zo'n fenomeen dat alleen Nederland en nog een enkel Europees land kent....

Tijdens een officiële kerkvergadering, in Mainz, besloot de katholieke kerk in 813 dat het echte kerstfeest vier dagen moest duren.....

Werken op kerstavond of op een van de kerstdagen bracht ongeluk: dat mocht dus niet......

Het verbod gold niet voor werk dat echt gedaan moest worden.....

Zo mochten boeren bijvoorbeeld wel hun dieren verzorgen.

De eerste kerstdag was vooral een gezellig, huiselijk feest.....

Tweede kerstdag was al uitbundiger.....

Het heette ook wel de Grote Paardendag. Boeren galoppeerden op hun paarden rond, om die voor de rest van het jaar tegen ziekte te beschermen.....

Op derde kerstdag werd de apostel Johannes herdacht, de heilige van de vriendschap.....

En vierde kerstdag was een echt kinderfeest: kinderen werden een dag de baas.

Maar van die vrije kerstdagen werd steeds meer afgesnoept.....

Eerst verdween de vierde kerstdag, en in 1773 schrapte Nederland ook de derde kerstdag.....

Tegenwoordig zijn de overgebleven twee kerstdagen niet alleen kerkelijke feestdagen.....

Maar ik zie vandaag ook nergens meer paarden huppelen dus ook daar is iets in veranderd....

In landen van het Gemenebest wordt tweede kerstdag Boxing Day genoemd...... Traditioneel werd op deze dag de kerstkist (box) geopend.....

In de kerstkist konden mensen een cadeautje voor de armen stoppen.....

Ook werden op Boxing Day de traditionele vossenjachten gehouden....

En wij???....

Willem en ik nemen een rustdag....

Willem schrijft een derde podcast (wat heet rust?), ik haak mijn spencer af en val in een zwart gat van 'wat ga ik nu doen?'....

Het zwarte gat, dat Willem ook voelt na het zetten van de punt achter de laatste regel, wordt gelukkig gevuld door de top 2000 en het koken maar vooral eten van een heerlijke maaltijd mosselen en van die 'bij-hapjes'....

Wat die top 2000 betreft....

Willem fluit bijna alle liedjes mee...

Als hij zijn fluit weer neerlegt hoort hij wel weer een volgend nummer "oh die is ook zo mooi"....en hup daar gaat hij weer...

Niet aanspreekbaar die man....

Gelukkig kan je de top 2000 appen....en zo regel ik dus maar onze communicatie vanavond....

Kijk aan..... prominent in beeld...."Willem de honden moeten uit!".....

En dat komt over....

25 december 2022

Dag van:

 Eerste kerstdag....

Het is stilletjes in huis...

Willem is al vroeg vertrokken om zijn kerst preek in Coevorden te houden...

Buiten is het grijs en nat....

Ik steek gezellig wat kaarsjes aan...

Het is en blijft toch immers ook het feest van licht....

Dan kruip ik in mijn grote leunstoel waar meteen ook Bengel op springt om zich vervolgens op mijn schoot te nestelen....

In dit opzicht lijk ik toch een beetje op mijn moeder geloof ik...

Zij vond het niet erg om alleen te zijn....ook op zulke dagen als vandaag niet...

Natuurlijk mis ik mijn kinderen en kleinkinderen nu best....

Maar dat ze allemaal hun eigen leven hebben en keuzes maken vind ik mooi....

En ik mocht er zo lang voor ze zijn....hoe mooi is dat?!.....

Ik mis niet het nu al in de keuken staan om grote maaltijden voor te bereiden...

Ach, en er waren immers al heel wat jaren bij dat ik alleen kerst of oud en nieuw vierde...

Eerst maar eens met de kerst tradities

beginnen...

Het urbi et Orbi van de paus beluisteren...

Nee, ik ben niet katholiek maar dat hoort er nu eenmaal een beetje bij...

En het ontroerde me ook dat de paus gisteren bij zijn kerstnacht toespraak emotioneel werd toen hij het over Oekraïne had.... 

Oké, het Vaticaan als instituut vind ik dan wel verschrikkelijk....ook vraag ik me af hoeveel van die biljoenen die dit Vaticaan rijk is, ze zelf aan de oorlogsslachtoffers daar gestuurd heeft..... maar de paus als mens vind ik dan weer wel aimabel....al vraag ik me af of ik dit wel los kan en mag zien van elkaar...

De paus gehad...over naar de toespraak van onze koning....

Een mooie verbindende toespraak...

Even later hoor ik zeggen dat dit de meest persoonlijke toespraak van het jaar is en dat men daarom de dreigementen jegens prinses Amalia en wat dit met hem gedaan heeft, miste in de speech....

Zelf heb ik dat niet...

Je diepste zorgen en verdriet hou je immers voor jezelf en deel je niet met de wereld....

Doe ikzelf ook niet....

Niet omdat je de schijn hoog wil houden, want geloof me, ook hier gebeurd genoeg aan onbegrip en narigheid....

Maar omwille van privacy voor de ander...en omdat het altijd een invulling zal zijn vanuit mezelf terwijl er altijd twee partijen zijn....of in geval van het koningshuis, de veiligheid....

Mooie verbindende toespraak die ik heel dichtbij voelde staan....

Inmiddels mijn vijfde kop koffie op en

nee, aan kerstkransjes of chocolade doen we hier niet....

Het blijft bij een gewoon kaal maar overheerlijk bakje leut....

Stef Bos volgt....met het programma duetten....

Och dat had Willem ook moeten zien nou...

Ik zal het maar gauw opnemen voor hem...

Wat staat die man toch in al zijn kwetsbaarheid dicht bij zichzelf.....

Ook iemand die niet altijd begrepen wordt....ook niet door zijn gezin....máár dit ondanks dat toch bij zichzelf blijft...

Zo mooi hoe hij over die twijfels praat ten aanzien van het geloof....

Dat hij op zijn zestiende zei "pa bekijk het maar met dat geloof en die Bijbel"....en  zijn vader hem daarin liet gaan...."laat het dan maar zien jongen, die nieuwe invulling aan jouw leven"....

En dat Stef nu terugkomt bij het goede dat was....

Niet alles natuurlijk maar wel bij dat goede dat hij behouden wilde...

En nu het verdriet of de spijt dat hij dit niet meer met zijn vader kan delen....aan hem kan laten zien.... omdat zijn vader er niet meer is....

Ik denk ook dat kinderen je pijn kunnen doen zonder het bewust te willen....

Zoals ik dat ook vast bij mijn ouders heb gedaan....en nu besef dat ze dat niet anders konden dan zoals het toen ging....en dat het tóch binnen hun mogelijkheden van liefde is  gedaan....

Mijn verwerking begon gelukkig pas toen mijn ouders inmiddels overleden waren....

Van mijn proces kregen ze niets meer mee....

Mijn boosheid, mijn wroeging, mijn zelfmedelijden....

Gelukkig maar.... ik had ze tenslotte ook geen pijn daarmee willen doen.....

Wel jammer dat ik tegelijkertijd ook geen antwoorden kreeg op vragen die dat proces opriepen.....

En ik denk zeker ook jammer dat ik ze de andersoortige liefde van nu die ik voor ze voel na wat ik geleerd heb, niet meer kan laten zien....

Enfin de show van Stef is zo waanzinnig mooi....

Vooral bij het liedje van Diggy Dex rollen de tranen over mijn wangen....

"Alles komt goed....want uiteindelijk wint de liefde het van de oorlog en haat..."

Woorden die ik ook altijd tegen mijn kinderen zei en zeg...

Al lijkt het soms nog zo uitzichtloos, het komt goed want er is meer (naasten) liefde dan haat.....

Het is half vier....

Stef Bos is klaar en ik heb de zender op top 2000 staan....

De honden slaan aan....

Teken dat de baas eraan komt....

En ja hoor....moe steekt hij zijn hoofd om het hoekje van de deur...

Zo'n houding zoals hij die had toen ik hem voor de allereerste keer zag....

De sfeer aftastend van om dat hoekje....

De dienst is goed gegaan...

"Het is zo'n lieve gemeente Wampie"....

Ik voel de weemoed door de woorden klinken...

Hij is immers gevraagd om daar de gemeente te gaan leiden....dominee te worden....

Maar vandaag heeft hij het verzoek afgewezen...

Het verzoek komt te vroeg....

Ik die nog werk.... onze kinderen die te ver moeten reizen....de kleinkinderen nog net iets te jong om zelf te komen....

Niet allemaal natuurlijk want onze Isa van 18 reist al alle kanten op....

Maar de anderen wel....

Mijn werk....al stond dit argument niet hoog op het lijstje want overal zijn speciale scholen met personeelstekort....ook daar....

Maar Willem voelt zich net als een vis in het water hier in onze gemeente in Duiven....

Moet hij dat alles in de steek laten?....

Het was een lastige beslissing dus....want " oh Wampie je zou het zo knus vinden...en wij zijn een goed dominees team"....

Was hij even binnen....hij is ook weer zo vertrokken....

Honden uitlaten...in de gietende regen maar gisteren zijn ze ook al tekort gekomen dus het móét gewoon nu even een lange tocht worden....

En om vijf uur kunnen wij eindelijk dan aan onze gezamenlijke eerste kerstdag beginnen...

Die uiteraard begint met Stef Bos terugkijken hahaha....voorwaar geen straf....

De kerstmaaltijd???.....

Nee, daar doen we lekker niet aan....

Het voordeel van samenzijn dus....

Het is gewoon Hello Fresh, penne met zalm, spinazie, dille en pecorino kaas...

En we smullen....met het bord op schoot terwijl we dan toch ook maar de toespraak van de koning terugkijken....

Willem sukkelt in slaap....ik vertrek naar

mijn zalige ligbad....

Maar oh jongens.....vóór half tien eruit want dan begint MIJN programma....

Al voor jaaaaaaaaaren.... toen mijn kinderen nog kindjes waren....

En ook dit jaar wil ik het voor geen goud missen.....

All you need is Love tot de dood erop volgt....

Ach wat is het weer zwijmelen bij al die mensen die elkaar zolang niet zien en dan weerzien.....

Loslaten en vasthouden in die ruimte van loslaten... Ik geloof dat in alle gevallen daar toch de liefde over gaat en om draait....

24 december 2022

Dag van:

 Ga nou niet denken dat hier rust heerst zo'n eerste vakantiedag....

Welnee....het lijkt hier eerder een zenuwcentrum...

Willem is al druk achter de computer bezig met het uittypen van zijn tweede podcast...

De eerste is net vandaag weer online op Spotify gezet...

https://open.spotify.com/show/1RBbNNTyyEkw8BSFv6k8fP?si=tYjOLwGwQIarnPjIZOSrtA

Ja, ja Willem ik zal straks luisteren....

En ja Willem, ik heb de usb sticks met de kerstnachtdienst uitvoering in mijn tas...

Ik besluit vandaag niets te doen...

Vanavond moet ik hard genoeg werken als streambeam teamlid....

Toch denkt Willem dat anders over...

"Je gaat straks toch wel mee boodschappen doen?"....

"En je hebt de usb sticks toch echt hè"....

Boodschappen doen met kerst....iets ergers kan ik me niet voorstellen....

Maar oké, zoveel hebben we niet nodig...

Doch oh wee.... probeer als je door zo'n supermarkt loopt maar eens weerstand te bieden tegen al die kerst lekkernij...

Nou lukt dat eigenlijk in zo'n supermarkt nog redelijk maar komen we in het kleine Turkse delicatessen winkeltje dan zijn de rapen gaar....

De feta soorten, pepperoni, tapenades, sauzen, gevulde champignons....het is te lekker allemaal...

En dan dat bijzondere gesprek met dat onbekende oude dametje achter haar rollator...

Eerst als ik voor haar het pak koffie pak waar ze niet bij kan.....

Dan haar verhaal aan Willem vertellend en even later bij mij...

Zo eenzaam is ze....haar dochter verloren...

Voor haar hoeven deze dagen niet...

Zullen we haar uitnodigen?....

Maar daar gaat ze toch niet op in....

Ze is blij dat we even de tijd voor haar namen... iedereen rent je maar voorbij, doet je aan de kant, tegenwoordig mevrouw...

Maar fijn dat ze weer even mocht huilen....

Enfin boodschappen binnen...

Nu doe ik echt niks meer....

Willem zou nog vegen en stoffen....maar wel eerst de honden even flink laten rennen in het bos....

Ik heb nu echt vakantie...

Nou ja, tot vanavond dan....

Willem vroeg al voor de derde keer vandaag of ik toch echt die usb sticks wel in mijn tas heb....

Maar hij is niet zenuwachtig voor vanavond hoor...

Nee echt niet...

Dan schrikt Willem op uit zijn stoel...

"Ik zou bij mevrouw van W. nog een bloemetje brengen"....

Oh wat erg....

Hij kijkt op zijn mobiel...."het kan nog wel"...

Hij rent het huis uit.....de honden verbijsterd achter latend....daar gaat hun wandeling want die baas is nog voor zonsondergang thuis natuurlijk...

En daar gaat mijn eerste vakantiedag...

De stoffer maar pakken en aan de slag...

En geloof me, in dit seizoen met vier honden is je huis een zwijnenstal....

Ook maar een sopje over de vloer dan...

En zelfs na de derde emmer sop komt er nog zwart water van de dweil....

Willem is weer thuis...

"Heb je echt alles?"....

Willem nu moet je echt ophouden...

Ja, ik heb alles een jij bent gewoon nerveus...

"Nee, nee, dat ben ik nog maar ik wil mezelf gewoon een beetje opgeladen"....

Kerstavond betekent hier erwtensoep...

Heerlijk met crunchy bacon, gesnipperde uitjes, roggebrood met verse kaasboter, panini's met gesmolten kaas en uien stokbrood....

Alleen geen snuggere maaltijd als je nog een kerstnachtdienst moet doen....

Het is tien over acht...

"Moet jij de meiden van de kliek nu niet halen, straks kom je nog te laat....en heb je de usb stick nog in je tas....is die er niet uitgevallen?"....

Ik hoef nog niet weg eigenlijk maar dit zenuwcentrum ontlopen is nu toch iets wat ik graag doe....

Oh nee....hij is niet zenuwachtig...hij pept zich op....

Ik haal de meiden op en we rijden rustig

richting kerk....

We moeten aan de voorkant parkeren want aan de achterkant staat een ijsbaan....

Willem rijdt voor me als ik de oprit van de kerk oprijd....

De waxinelichtjes worden naast elkaar gezet om een licht pad te vormen....

De vuurkorf gaat aan....

De muziek klinkt...

De gluhwein en chocomelk staan op het vuur....

De streamer en ik hebben de laptops geïnstalleerd, de microfoons getest, de schermen staan aan....let the show begin....

"Doet alles het wel?"....

Ja Willem!!!!!!.....

De kerk zit onverwacht bomvol....

Zelfs uit Oosterbeek en Doorwerth zijn mensen gekomen...uit Zevenaar, Arnhem, Velp....

En dan kan het beginnen...

Voor amateurbegrippen best een spectaculaire show....

Willem als verteller met zijn verhaal 'de tranen van de zon'....en ik achter de knoppen.... de geluid en filmfragmenten bedienen....

Je hoort gesnif, gesnotter, een snik....

Gelukkig, het raakt de mensen....

Je hoort gelach, en schrik.... ingehouden adem....elk effect doet zijn werk....

U2, het natuurfragment, de zon explosies, de vreselijke foto's, het lied van Boudewijn de Groot, het ballet, het lied van de kaarsen...

En je hoort een mobiel afgaan....

Hihihi, dat zal Willem niet leuk vinden....

Zeker niet als de oudere dame niet weet hoe ze hem uit moet krijgen....

Het laatste lied... Ere zij God....

Het blijft een mooi lied....

De mensen boven nog even zitten....

Te jammer dat het voorbij is...

Maar er nog maar wat komen...

Maar we zijn klaar...

Er wordt nog heel wat nagepraat...

Mensen die hun verhaal kwijt willen...

Mensen die de eenzaamheid niet weer in willen....

Mensen die ontroerd zijn...

Ik breng de meiden van de kliek naar huis...

Het is inmiddels al over half twaalf...

Willem komt later...

Nog één wijntje dan....

Morgen moet hij weer vroeg preken in Coevorden....

De nacht is kort....de dag lang....

Maar mooi was het....!!

En de top 2000 is begonnen....

En ach...morgen een eerste vakantiedag is ook goed....

23 december 2022

Dag van:

 “Waardigheid is de beste wraak voor een traumatisch bestaan.....

Met geheven hoofd door het leven gaan, en tegen de daders van lastigheid, zeggen: ‘Kijk eens, ik sta recht en ik leef.’....

Dat is mijn uitgangspunt: tonen dat we goed kunnen leven, dat we niet gekraakt zijn".....

Dit zijn de woorden waar ik mijn ochtend mee begin vandaag....

Het zijn niet mijn woorden maar die van Dirk de Wachter, psychiater...

Willem en ik bekijken het interview op Brainwash Human tv....

Het zijn niet mijn woorden misschien, het is wel mijn motto...

Dit is 'my way of living'....

En dan zijn volgende antwoord....

“Het geluk gedefinieerd als een hedonistisch gegeven van genieting, vind ik een overdreven doelstelling.....

Dat leidt ook tot teleurstelling en lastigheid.....

Ik denk dat het gaat om zinvol zijn, van betekenis zijn, zorgzaam zijn voor de medemens.....

Dat geeft een fundamenteel gevoel van geluk, dat veel grondiger is dan het geluk dat we voelen bij het lang verwijlen in een bubbelbad, waarbij we als weekdieren vermosselen in ledigheid.....

Ik heb niets tegen het bubbelbad, als we daarna maar een medemens zorgzaam gaan bejegenen.....

De grond van het bestaan is zorgzaam met elkaar omgaan en niet de genieting opzoeken als doel op zich.”....

Alleen dat taalgebruik al...

Ik slurp het op....

Wou dat het mijn taalgebruik kon zijn....

Maar hoe aardig ik ook een blog kan schrijven.....dit kan ik toch beslist niet...

Ik voel het alleen wel zo....

Van betekenis kunnen zijn voor anderen...

Zorgzaam zijn....

Misschien soms teveel voor mijn werk....

Maar dat komt deels ook omdat ik het anders niet vol zou kunnen houden denk ik...

Vaak zou ik het ook anders of meer voor anderen willen kunnen zijn maar financieel zal ik nog even mijn werk vol moeten houden...

En dat hou ik ook graag vol....dat is zeker....

Met een ietwat schuldgevoel over wat ik laat liggen in mijn naaste omgeving of misschien zelfs wel ten aanzien van mijzelf....

Nog eentje dan uit het interview...

"De „gewonigheid” is het mooiste wat er in het leven bestaat..... 

„Het zijn de dagelijkse, heel gewone dingen die heel bijzonder zijn.....

Samen op een bankje zitten en stil kunnen zijn in een „wereld van blabla.....

Elkaar in de ogen kijken en „voelen wat niet gezegd kan worden”.....

Een kopje koffie brengen aan wie een rotdag heeft.....

De boterhammen die je volwassen dochter bij je thuis komt eten als je ziek bent, omdat ze niet wil dat je te lang alleen bent..... 

Troost, zegt hij, vind je in de medemens"....

Het is toch vreemd, te horen zeggen hoe jij ook voelt en denkt....

Hoe jij ook je eigen dingen zou kunnen invullen als het om de 'gewonigheid' gaat....

Over een klein berichtje van je kinderen en kleinkinderen.

Of bijvoorbeeld over die vogeltjes waar ik zo vaak over vertel.....

Die ook vandaag weer tussen de buien door, of bij erge trek middenin een bui, hun honger komen stillen in mijn smulpaleis tuin....

Het kopje koffie dat Willem inschenkt voor me omdat ik de hele week hard gewerkt heb....

Zomaar s avonds een zak van Hello Fresh uit je koelkast pakken en je laten verrassen....ook al zouden we vanavond de avond anders ingevuld hebben wat helaas niet doorging....

Enfin.... Willem en ik beginnen de dag dus aardig filosofisch op poëtische wijze zou ik bijna zeggen...

En verder wordt het een vrij zakelijke dag hoor...

Ik zoek alle foto's uit van de kerstviering op school gisteren...

Ik had immers mijn spiegelreflex meegenomen en heel wat mooie portretfoto's van de kinderen gemaakt...

En wat zijn de ouders er blij mee....

(Iets met betekenisvol kunnen zijn voor anderen?).....

Daarna de PowerPoint voor Willems kerstnachtdienst bijwerken.....en nog een keer oefenen....voor zijn eigen laatste zekerheid....

Een kerk aankondigingsfilmpje maken voor die dienst morgen....

Muziek op een stick zetten omdat de vuurkorven morgen buiten zullen branden en kerstmuziek zal klinken bij binnenkomst...

Het welkom met glühwein of warme chocomel....

Alles staat dus verder in teken van de kerstnachtdienst...

Dan morgen nog de kerstboodschappen...

We vieren de kerst saampjes...

Ook wel weer eens bijzonder...

Heerlijke gewonigheid......

22 december 2022

Dag van:

Op naar het kerstfeest van onze eigen kleuterklassen....

En oh wat voel ik me schuldig als ik vandaag met een volgeladen auto wel mag doorrijden naar de parkeerplaats terwijl mijn collega's door de gietende regen uit het bos komen lopen en dan nóg een eindje verder moeten naar de parkeerplaats en voordeur...

Omdat de achterbank vol staat kan ik maar één collega redden door haar dat laatste stukje mee te laten rijden op de bijrijdersstoel....

Och wat zien de kinderen er mooi uit....

Ze hebben het dan vaak over "er op z'n

paasbest uitzien"....nou, die kerstkleding doet er niet aan onder....

De klassen zien er prachtig uit...

Licht gedimd of uit..... kerstboom lampjes aan.... kaarsjes aan.....open haard met kerstliedjes op het digibord....de tafels aan elkaar geschoven en de kerststukjes erop....

We beginnen natuurlijk met het kerstverhaal...

Misschien ben ik dan wel van de oude stempel maar wat is kerst als je niet uitlegt waar dat feest vandaan komt....

En trouwens wat is er mooier, liever en spannender dan het verhaal van twee mensen die heel lang moeten lopen omdat hun boze koning wil weten hoeveel mensen er in zijn grote land wonen...

En dat die twee mensen niet eens een hotelletje kunnen vinden om te slapen en in een stal terecht komen tussen de koeienpoep....

En dat daar zomaar een babytje wordt geboren die in een voerbak moet slapen...

Maar dat een ster dan vertelt dat er wel een heel belangrijk babytje geboren moet zijn en dat zelfs andere koningen komen kijken...

Dat dat babytje geboren werd omdat zelfs, als papa of mama of de juf of je vriendjes je niet kunnen troosten, je altijd aan dat kindje dat groter werd, kunt vragen of hij je kan helpen....

De kinderen luisteren heel aandachtig....

Het stalletje heb ik voor me staan en ik speel het verhaal met de poppetjes die bij de stal horen ...

Dan zit deel 1 erop....

We eten gezellig fruit dat we dit keer zelf mogen kiezen...

En dan is er een kerstvoorstelling in de hal...

Een echte boef komt er in voor die de kerstboom wil stelen....

En twee rendieren zijn er die ring gooien om hun geweien heen....

Willem verschijnt in de klas...

Muziek spektakel...

Willem fluit door zijn neus, Willem fluit met twee fluiten... Willem laat een fluit slapen.... Willem laat de kinderen mee fluiten....

Och wat genieten die kleuters....

 

"Heb je alles nog onder controle Wampie?", vraagt een collega als ik dit de gang naar het toilet loop....

Nee nooit...antwoord ik..maar dat geeft me juist ook zo heerlijk veel ruimte....

Dat antwoord had ze niet verwacht...

Ze denkt er even over na terwijl ze een stukje mee op loopt...

"Misschien wel het enige beste en juiste antwoord vandaag" zegt ze dan....

En dat weet ik wel zeker....

Om twaalf uur komen alle ouders binnen druppelen...

ALLE ouders.....van elk kind twee...of een grootouder of tante die mee komt...

De klas stroomt vol en de tafels vullen zich met de lekkerste hapjes....

Als ik een ieder welkom heb geheten vullen de bordjes zich....

Wat een heerlijk sfeertje.... iedereen babbelt gezellig met elkaar....

De kinderen smullen....

En hoe mooi is het als ze bij weggaan eindelijk de felbegeerde foto ster en door de juf gehaakte kerstpop mogen meenemen....

Voor de juffen blijft het puin ruimen over....

Tafels weer op hun plek, kerstspullen de klas uit, alles weer schoon....

En ik ga naar de laatste (belangrijke) vergadering van dit jaar 2022....

Mijn onderzoeks-en adviesrapportje onder de arm... onderwerp culturele diversiteit binnen het onderwijs....

Even flink met elkaar sparren....

Maar dan kan ik toch echt het donker en de vakantie inlopen....

Aangezien Willem weg is, eerst maar eens kijken of mijn vriendinnetje thuis is...

En ja hoor...ze loopt al gedoucht en in pyama door het huis...

Heerlijk samen koffie leuten bij het flauwe licht dat de kerstboom afgeeft.... alsof de kerst al begonnen is....

Wat of ik ga doen vraagt ze....

Nou......

Gisteravond kwam de Emily in Paris seizoen drie uit op Netflix......

En ik heb er al drie afleveringen bekeken....

Ik kan niet wachten om de andere zeven te bekijken....

Annet lacht...."ik heb ze vandaag alle tien al bekeken"....

Ooooooh Netje vertel....komen ze weer bij elkaar????.....

"Ik zeg niks" antwoord ze...."ga maar lekker gauw naar huis, neem een makkelijke maaltijd op schoot en ga heerlijk genieten"....

Dat laat ik me geen twee keer zeggen...

Ik vlieg op....nog een knuffel.....en dan snel de Jumbo in....

Vanavond is mijn avond....!!

Ik haal twee bakken nacho's met salsa saus en race naar huis....

Volkomen ongezond en onverantwoord...maar dat kan me niet schelen....

Bakken open..... Netflix aan....en smullen...

Zowel van de nacho's als de laatste zeven afleveringen...

Emily in Paris wat ben je toch heerlijk!!!!!.....

En JAAAAAAAA ze komen er bij elkaar....maar wel anders dan ik dacht....

Dit schreeuwt om een vierde seizoen...

Maar daar moet ik dan wel weer een jaar op wachten.....

21 december 2022

Dag van:

De kortste dag....de kortste dag....

YEAHHHHHH.....vanaf morgen de dagen weer langer.....

Vandaag zon op om 8.45 en onder om 16.31 maar met oudjaarsdag alweer onder om pas 16.38.....

Da's toch al zeven minuten winst nietwaar....

Maar dat ik alles uit die kortste dag haal blijkt als ik om iets voor 7 uit de deur al uitga....

Alle stoplichten ook nog eens mee...

Ik ben dus heel vroeg op school...

En dat doe ik niet voor niks...

Onze school telt zoveel leerlingen dat de kerstvieringen in twee dagen gevierd worden...

We kunnen anders de ouders en zeker hun auto's niet kwijt...

Alleen betekent dat ook dat wij onze auto's op enige tot flinke afstand van de school moeten zetten op zulke feestdagen....

Ben je vroeg, dan heb je mazzel want dan sta je op redelijk te belopen afstand....

Ben je later, trek er dan maar gerust een half uurtje voor uit als het al niet meer is....

Je wordt er niet blij van in ieder geval...

Zeker niet bij regen, kou, sneeuw op je kerst pumps....

Ben je nu héél vroeg, dan staat er nog geen regelaar die je stuurt, wijst, sommeert weg te blijven van onze eigen parkeerplaats...

Maar tja...dat vind ik ook zo wat....

Ik heb een tussen oplossing....

Ik kom héél vroeg en zet de auto op het terrein waar onze school staat....aan het begin van het terrein....

Dat is ook nog wel even lopen....maar zeker geen kwartier of half uur....

En het heel vroeg op school zijn is helemaal geen ramp want je hebt immers altijd wel werk te doen....

Morgen hebben we weer zo'n dag naar dan mag ik doorrijden...

Omdat Willem en ik zware geluidsspullen en fluiten bij ons hebben.....

Dan hebben wijzelf namelijk kerstviering in de klas....

Door de intercom klinkt de mededeling dat een Toyota zijn lichten aan heeft gelaten.....

Ooooooh, je zult toch achterin het bos je auto nu hebben staan....

Dat wordt weer een half uur heen en teruglopen.....

Gelukkig heeft mijn peugeottertje altijd aan dat ik de lichten aan laat....

Dat geluid is zo irritant dat je je wel haast om je lichtknopje om te draaien.....

Enfin.... de dag kan beginnen.....

De kinderen zijn in sommige gevallen eerder dan hun juffen binnen.....

De laatste echte werkdag voor de kerstvakantie begint....

We lezen lastige pictolees brieven, oefenen woordenschat woordjes....

En voor het woord piek hoor ik verschillende interpretaties; Sinterklaashoed, spiegel, puntmuts, pieker......

En het woord piek zelf wil er maar niet inslijten....

Er wordt sowieso met woorden gegoocheld

vandaag...

Een leerling werkt met het letterspel....

Als het tijd is om brood te gaan eten, roep ik "opruimen jongens, weer gaan brood eten"....

Dan komt er een heerlijke piepkleine kleuter naar me toe die door zijn handicap maar één hand kan gebruiken....

Hij krijgt het doosje van het spel niet dicht....

"Juf, ik krijg het dopje er niet op".....

En nog zo eentje...

We hebben gym....

Het enige dat de kleuters moeten doen is bij beginnen sokken en schoenen uitdoen en na afloop weer aan....

De laatste week voor elke vakantie dan ook hebben we luchtkussen...

Dikke pret altijd maar....ook zeer vermoeiend voor sommige....

Zeurende kindjes die lopen te trekken aan sokjes over tien bezwete teentjes....

Één kleuter heeft het goed bekeken....denkt ze....

Ze ziet dat ik met een bevriende collega sta te praten terwijl ze bezig zijn....

Ze kijkt met haar poesliefste pocahontas snoetje mijn collega aan en zegt "ik krijg mijn veters niet dicht"...

M. valt direct voor dit snoezig lieve stemmetje en ik schiet in een super schaterlach....

M. bukt om de veters te strikken maar heeft direct ook door waarom ik zo sta te schuddebuiken....moonboots hebben namelijk geen veters.....

Slimme zet.... jammerlijke afloop.....

Heerlijk zo'n dagje hè....

Ik geniet ervan....

Dat ga ik straks dan toch wel weer twee weken missen in de vakantie....

Thuiskomen in het donker...

Maar buiten staat wel een enorme hijskraan met giga licht naast het huis....

Wat krijgen we nu weer...

Al snel doemt het bericht dat we zes weken geleden door de brievenbus kregen, in me op...

De sloten worden zeer zéér grondig gereinigd dit jaar...

Nou reinigen ze voor elk jaar wel maar nu zou het dus op een speciale manier grondig eraan toe gaan....

En dat het stinkende slik naast je huis op het veldje werd gedumpt, daar moest je niet over klagen....

Nou me dunkt.....ik ben zo bedwelmd door de geur dat ik mijn neus en mond niet eens meer open krijg....nog niet voor één ademteug.....

Laat staan dat er ook maar één klaagzang over mijn lippen komt....

Ben ik blij dat ons huis goed geïsoleerd is en de lucht buiten blijft als ik de deur achter me dicht trek....

Het is echter zes uur....werkzaamheden nog niet klaar en op tien centimeter van ons keukenraam wordt de giga hijskraan cq graafmachine neergepoot....

Hij overnacht bij ons blijkbaar....

En nou is het weer zo jammer dat het de kortste dag is hè.....

Ik kan niet eens zien hoe het er nu uitziet op en in het water....

Het is pikkedonker....

En morgenochtend vertrek ik ook al niet bij licht....

Ja....het is één minuutje eerder licht maar daar heb ik nog even niks aan....