En om even met klagen te beginnen.... een mens moet immers wat te zeuren hebben... ik snap gewoon niet waarom vakantie uitslapen betekent als je vroeg op moet om naar het ontbijt te gaan...
Ontbijt van 8 tot 10 uur...
Een normaal vakantie vierende mens draait zich na 10 uur nog 3x om....
Niet dus... we moeten ontbijten...
En de Bulgaren zijn dol op fruit dus ontbijten we vooral fruit...
Niet verkeerd moet ik zeggen...(maakt dat het klagen nu weer goed ... ?)
Van.... strandbedden huren...een onderneming op zich...
Men lope maar de receptie waar weer eens iemand zit die alleen het Bulgaars machtig is...
Men vrage om twee strandbedden (ons bin zuunig want via de receptie krijg je korting)....
Men verkere in één van de goedkoopste landen waar we ooit waren..
En men moete even 42 Lev betalen... dat is omgerekend (We worden daar al steeds handiger in) ... let op....€21.00... ofwel €10.00 per bed....(daar heb je bijkans een boxspring matras voor mét afstandbediening om alle gewenste standjes te krijgen... bij wijze van spreken dan)....
Maar dan.... ik ben nog niet klaar met het verhaal...
Dan opene men ..... in een stadje in de 6e eeuw vóór Christus gesticht (ik zeg het er nog maar even bij voor de zekerheid).... een computer site.... waarop men via tig omwegen een bed reservere.... voor twee dagen....(één dag is niet mogelijk... nee snap ik als je elke dag dit gedoe moet doen voor alle gasten)....
Terwijl er daar beneden gewoon een mannetje loopt waarschijnlijk die de strandbedden ter plekke verhuurt... zonder poespas...
Maar goéd daar betale men maar liefst 26 Lev per dag... en ons waren ook alweer zuunig...
Nu komt het... belangrijk stuk in het verhaal voor straks.... men wijze een parasolnummer aan... de groene vakjes zijn nog vrij....
Wij kiezen voor parasol 90 met bijbehorende bedden....
Het móet niet gekker worden na al dat computer gedoe, maar betalen kan dan weer niet per pin maar moet cash....
Enfin.... na deze afhandeling (toch 10 minuten van je kostbare vakantie tijd) kun je de rots aflopen...
Van..... had ik al verteld dat Sozopol vooral klimmen klimmen klimmen is en soms dalen (hi hi hi al 3x geloof ik)
Om naar het strand te gaan moeten we eerst een trap van een rots af....
We moeten hem dus ook weer op straks...
Van.... nu denk je dat je voor de prijs van die boxspring matras op een paradijselijk stukje strand belandt...FOUT!!!.....
Je loopt over een wankele loopplank (oké het hete zand blijft je bespaard) naar hutjemutje parasollenland....
Dan begint de parasollen speurtocht.... een leuke bijkomstige vakantie activiteit (doe ons maar een animatie team)....
Al snel ontdekken we dat de nummers op de palen van de parasols staan....(ik heb op padvinderij gezeten....dat scheelt)
Moet je wel bij elke paal even bukken want ze zijn overwoekerd door riet bladeren...
Geen parasol mannetje te bekennen, wel een dame die zich onze parasol 90 heeft toe geëigend...die we na enig speurwerk gevonden hadden...
Van Willem die deze prachtige schoonheid niet van onze plek af durft te jagen..... en wij die dus een parasol kiezen waar geen bordje gereserveerd op het bijzet tafeltje staat... ja heus ze staan er echt bij sommige parasols...
Van... ja ammehoela.... en dan wel ineens een parasol mannetje...
Niet zo'n gezellige ouderwetse met buiktasje en afscheurkaartjes maar een gecomputeriseerde parasol nerd.... die in verbinding staat met de hotels en niet wil toegeven dat dit onmogelijke systeem niet werkt maar ons wel een andere plek geeft...(deze actie begrijpen wij niet)
Oh.... toch wel...wij komen ook bij een" gereserveerd bordje"...
Van... zouden die bedden zo duur zijn om ons dat dure niet werkende computer geintje te laten financieren....
Gekkenwerk... gewoon omdat je strand parasollen verhuur niet moet willen automatiseren (waar hebben we het over zeg.... simpele parasollen op een strandje... waar je normaliter hooguit €5.00 voor neertelt)......
Van.... maar goed... niet klagen... vakantie glimlach weer op het gezicht en lekker lui gaan liggen....
Wij hebben het goed.... de enige twee mede Nederlanders hier op schiereilandje Sozopol, hebben namelijk een parasol met laag hangende rietstengels.... euh bladeren...
Zij kunnen niet eens fatsoenlijk liggen...
Boze kleuterjuf Mieke krijgt geen poot aan de grond bij de stijfkoppige Bulgaarse parasollen computernerd....
Nee Mieke... ik snap het wel... je helpt dat hele computersysteem om zeep als je nu wil wisselen.... error ....ctrl alt delete....prrrrrttttt... overheated...
Van.... het is heet vandaag... over de 30 graden... maar goed... we waren in tropisch Nederland al wat gewend natuurlijk...
En ik die zelden de zee in ga... laat staan een zwarte zee.... ga daar vandaag wel in...
De Zwarte lauwe kristal heldere Zee. ..
Het biedt enigszins wat verkoeling...
Van... ik probeer wat te doezelen maar krijg ondertussen het gevoel dat ik met twee mannen onder de parasol lig... Willem en René Gijp....
Net als ik elke keer even van de wereld en strand geen weet heb, roept Willem weer en leest een stuk uit het boek voor...(Dit MOET je echt even horen Wampie)... dag soezel....
Van.... maar dan....
"Ach jij. . daar heb je haar weer met haar doem scenario's.."
Nou euh.. de weersvoorspellingen hebben echt een keer onweer voorspeld....
"Hou je nou op.. kijk het waait over..."
Willem maakt nog een grappig filmpje over de wind die op komt zetten...
Van.... totdat....
"Ik geloof dat ik druppels voel"....
De wind begint enorm tekeer te gaan.... kussens van de bedden waaien alle kanten op.... parasols gaan tekeer...
We praten elkaar moed in dat het wel meevalt...
Dan de bliksem op het water en de eerste donderslagen...
Noodweer breekt los....
Bulgarije veranderd in Buldergarije
Was ik net nog in alle staten van oververhitting... nu heb ik het ijskoud....
We graaien de spullen bijeen. . rennen de trap van de rots op.... ja ja... lees nogmaals.. we RENNEN de trap van de rots op...
Het mag niet baten... als verzopen katten komen we even later bij het hotel...
Naar binnen kan eigenlijk niet want alles druipt letterlijk van ons af... waar we staan,ontstaan plasjes water...
Van... maar we hebben het koud en willen onder de warme douche..
We waren het er dus maar op.....
Van..... heerlijk douchen.. ik hou absoluut niet van sauna's... Willem ook niet... maar vandaag is het wel van warm naar koud en weer naar warm..
Onze bloedsomloop floreert...
Van. .... na een paar uurtjes kamer, gaan we de Bulgaarse avond weer in...
De zon schijnt alweer... de temperatuur is als vanouds ....
We lopen de nu iets minder stoffige hoofdweg weer op en af en op...
Van... de kermisattracties langs zonder ook maar één keer in de verleiding te komen te schieten.. de kop van Jut te benutten of de grijparm te spekken om een knuffel te scoren...
Van.. we zijn nog niet de drempel van het Apolonisch archeologisch gedeelte over of Willem ontdekt de eerste archeologische opgraving... en grootbeeld scherm mét..... Wimbledon Anderson-Isner....
En wat doet een, haar man liefhebbende vrouw dan.... ze zegt: "Laten we hier maar een kop koffie drinken schat"....
Dát... heeft deze, haar man liefhebbende vrouw geweten....
Dát doet deze vrouw nooit meer....
En monster partij die eindigde in 24-26...
Wat weer gelijk staat aan 6 uur tennis..
Van... en wat zegt een, spijt van haar beslissing hebbende vrouw, dan ook nóg: ... "Zullen we hier dan maar eten schat..."
En dat is dan weer een juiste beslissing want het eten is werkelijk heerlijk!!....
Verse ansjovis op de pizza (mét pannenkoeken bodem) en schelpdieren door de tagliatelle...
Van... ondertussen loop ik eens heen en weer naar het openlucht theater... naar de winkeltjes... naar de lokale muziekgroep...
Eindelijk...e i n d e l ij k... is de partij afgelopen..
We kunnen het oude gedeelte verder in...
We slenteren langs de oude houten huisjes... hoe authentiek wil je het hebben..
"Laten we even pinnen" zeg ik tegen Willem...
Nou móet je weten dat wij beide ons eigen rekening hebben en een gemeenschappelijke...
Op vakantie doen wij samsam.... eten delen we.. drinken delen we...
Dit keer heb ik als enige gepind op Schiphol omdat we anders dubbel provisiekosten zouden moeten betalen...
Ik geef Willem een deel en drop de andere helft in míjn portemonnee...
Vanaf dat moment treedt de macht der gewoonte in werking..
Willem betaalt zijn deel eten en ik het mijne...
Vandaag pin ik weer en op het moment dat we beginnen uit te rekenen hoeveel ieder nou uitgaf etc etc... zegt Willem plots:..."Maar lieverd..... dit is nog steeds allemaal jouw geld... dus als ik mijn deel betaal, doe ik dat van jouw geld..."
We kijken elkaar aan alsof we het in Sofia horen bulderen en schieten in de lach...
Wat een duffe bedoening... heeft hij elke keer gewoon mijn eigen geld weer terug zitten geven...
Van... slapend rijk zal ik niet worden op deze manier...
Van.. langzaam slenteren we weer terug....en komen weer langs het geur scherm...Nadal-Djocovic nu in beeld...
Nou vooruit dan...
Maar lang hou ik het niet vol... moeten nog de hele weg terug klimmen...
Weet je wat Willem... we gaan. . kijk jij maar verder in het hotel...
En dat doet hij nu dus nog... weer zo'n lange partij. .
Van .... maar mag die alsjeblieft aan mij voorbij gaan... snurk... zucht... puf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten