Snel het balkon op... de laatste Zwarte Zee geuren opsnuiven...
De laatste blik werpen op aangename verrassing Bulgarije...
Want wat een verrassend aangename ervaring was deze vakantie...
Van... totaal geen verwachting van Bulgarije... (zelfs eigenlijk wel een beetje bang voor wat ons te wachten stond)
Ook weinig informatie over kunnen vinden...
En wat je leest zijn dan ook meteen altijd weer de minder prettige verhalen of ervaringen...
Jammer is dat toch dat recensie sites vaak als klaagmuur gebruikt worden...
Maar ook blogs over Bulgarije waren nauwelijks te vinden...
Bij deze dus een blog toegevoegd vol positieve reiservaringen..
Van... nu snappen we dat de Zwarte Zee kust wellicht een plek is voor vakantiegangers in vakantie modus en dat de rest van Bulgarije anders kan zijn...
Bulgarije heeft ons in ieder geval zo positief geïnspireerd dat we daar wel nieuwsgierig naar zijn geworden...
Ook Sofia staat nu op ons lijstje van verlangen...
Van... laatste koffer check... niks vergeten... kleding er weer in die thuis hoognodig gewassen moet worden na al die warme dagen en strandactiviteiten...
(En dan echt na drogen geen strijkplank met bout op de gang aantreffen)
Van... zouden we toch bijna de badkamer spullen vergeten...
Kast.. check.... balkon...check... laadjes... check... badkamer... check... koffer... klik...
Nog eentje dan... nog één blik... nog een zoen op het balkon... nog een keertje omkijken...
Deur 307 klik...!
Van... nu zagen we gisteravond een van de personeelsleden, omringd door collega's, huilend met een plunjezak uit het hotel naar buiten lopen... vanmorgen is de sfeer nog steeds bedrukt als we beneden komen...
Veel gemiespel onder elkaar en treurige ogen...
Wat zou het toch zijn geweest...?
Van... niet veel tijd om na te denken... wervelwindje Mieke komt eraan met Bert Jan in het kielzog...
Nog één keer samen ontbijten...
We moeten nog even wachten voor het buffet open is en mevrouw de pannenkoekenbakster op haar plaats staat...
Klokslag 8... buffet geopend... we kunnen aan, aan het buffet..en we hebben nog 25 minuten...
Van... duh... ware het niet dat we een vroeg opgestane chauffeur hebben die ons maar al te graag naar het vliegveld wil brengen...
Hij strijkt echter de hand over zijn chauffeurshart...
We krijgen nog 10 minuten...
Dat betekent voor Mieke 2 pannenkoeken chocopasta en een glas melk... voor Willem zijn dubbele boterhammen met kaas en komkommer en de koffie... voor Bert Jan het hartige taartje met brood en melk en voor mij het fruit en een bruin broodje kaas met hele brrrrr...slappe koffie...naar binnen proppen....
Maar ach.. zo in de turbo smaakt eigenlijk niets meer.... dus....
Laten we maar gaan...
Van.. in het busje zit niet alleen de chauffeur, maar zitten ook al wat passagiers...
Hadden we dat geweten dan waren we wel eerder gegaan....
Van... eigenlijk best wel, een beetje onze spijt om te gaan, overschreeuwend, beginnen we opgetogen en luidruchtig de busreis...
We hebben al direct gesprek met de twee die al in de bus zaten... en verstandelijk beperkt stel... zij ook behept met epilepsie...
Maar tja. . hoe beperkt is beperkt blijkt al snel als zij beginnen te vertellen over hun resort... en de muziek die steeds hetzelfde was..... dit liedje uit de bus zat er ook steeds bij... dat kennen ze nu wel...
Even later hoor ik een Spaans nummer dat grijs gedraaid werd in Torremolinos vorig jaar...
Ik zeg dus... Dit werd bij ons in Spanje nou grijs gedraaid... dat kennen we nu wel...
"Maar we zijn niet in Spanje hoor" oppert de vrouw... je bent in Bulgarije...
Ach ja... dom van mij natuurlijk...
Bert Jan geeft even later aan bang voor spinnen te zijn...
Hij krijgt even een lesje over dat spinnen juist nuttig zijn en insecten eten die gemeen kunnen bijten...
Ze heeft alweer gelijk...
Van...nog één stel ophalen in het stadje...
Van... naast het ophaalpunt een ongevalletje gebroken enkel meekrijgen op straat.....
Bert Jan onze verpleegkundige weet raad...
Flauw hè, dat hij van ons niet uit mag stappen...
Van... nu de drukte van Burgas in... file file...
Ook Burgas kent zijn spitsuren...
De chauffeur geeft echter flink gas...we komen dus ruim op tijd aan...
Inchecken..."t komt toch wel goed met die stoelen Wampie" (ik kreeg gisteren een berichtje dat onze vliegtuigstoelen gewisseld zijn... volgens mij met behoorlijk mazzel ook... want we krijgen nooduitgang plaatsen en dus meer beenruimte)
Van... alles komt goed..... en ja hoor we hebben extra been ruimte....
De douane is een ander verhaal...
Twee keer paspoort controle zeg.... lange rijen... dan de tassen controle en zelf door een perkje heen...
We kunnen zelfs buiten zitten..voor mij natuurlijk geen betere plek dan daar want ik ben verzot op vliegtuigen spotten die stijgen en landen...
Van... en boarden maar... captain van de Heuvel heet ons van harte welkom en hoofd steward van Duivenvoorde ook nog eens een keer...
Van... nou ja zeg... omdat we eerst een tussenlanding maken op Varna... mogen we gaan zitten waar we willen...
Gelukkig hebben de voorste stoelen ook genoeg beenruimte dus kiezen we daarvoor...
Zo vliegen we in 20 minuten naar Varna ... handjevol mensen eruit... iets meer er weer in...
Wij zitten inmiddels op rij 16.. de benen recht vooruit...
Van... als je bij de nooduitgang zit, is het de gewoonte dat je extra uitleg krijgt en ze stellen de vraag of je bereid bent te helpen...
Dat zijn we...
De man naast mij, vermaakt zich wel.. Japanse puzzels maken... computerspel spelen... filmpje kijken.... boek pakken... en dan de hele riedel weer opnieuw... en opnieuw... en...
Ho.... paniek in de tent... nou ja.. in de cabine dan... we vallen met een smak een stuk naar beneden en rammelen door elkaar...
Er klinken heel wat gilletjes en kreten....
Vooralsnog horen we vanuit de cockpit geen nieuws...
Die checken of er geen schade is zeg ik dapper... we horen het zo wel...
Van... dan klinkt de stem van gezagvoerder van den Heuvel door de cabine..
Hij vertelt net zo geschrokken te zijn als wij...(dat is behoorlijk eerlijk)...
Er blijkt in de lucht boven Bratislava, en wervelwind te zijn ontstaan.... en deze raakte dus ons... maar alles onder controle nu...
Wel moeten we de gordels vastmaken....
Van.... hebben we dat ook eens beleefd... een wervelwind....
Ik dacht dat ik die alleen in de vorm van een Mieke hier in de cabine kende......
Enfin.. in ieder geval kan iedereen weer verder met waar hij of zij mee bezig was...
Mijn buurman zit in de zesde ronde Japanse puzzels...hij is er behoorlijk goed in. ...
Mijn gedachten zitten in Sozopol... lekker op het terrasje zitten in de zon met een vlierbessen limonade. . luisterend naar alle muziek...terwijl we een salade zeevruchten eten...
Ach ja... herinneringen zijn ook mooi...
Van... de landing wordt ingezet... op de Buitenveldertbaan zullen de wielen de grond raken...
Daar gaan we... boem.... geland... een klein stukje taxiën...
Uitstappen maar...
Pffft.... hier is het ook warm...
En ze hebben hier vast niet zulke heerlijke onweersbuien met regen (en zelfs hagel lieten Bert Jan en Mieke ons zien op de film toen ik al dacht dat het bij het hotel harder tekeer ging dan bij ons in het Griekse restaurantje in Sozopol)
Van... naar de bagageband... alwéér paspoortcontrole.... hebben we op Schiphol niet eerder meegemaakt zo...
Valt vast onder het protocol 'verscherpte maatregelen'...
We wachten.... en we wachten... ach.. we wachten nog even.. en als het lang duurt. . dan wachten we nog wat erbij.....
En het even gaat over in langer en... langer... en nog een beetje langer... en dus wachten we nog even... en wachten we wat langer...
Van.... een uur later... eindelijk... eindelijk... daar komen de koffers....
Zo lang hebben we nog nooit hoeven wachten...
Het wórdt een gehaast afscheid van Mieke en Bert Jan die zich moeten haasten om de trein nog te halen omdat hun kaartjes alleen in het daltarief geldig zijn.....
"Als het niet lukt claimen bij Schiphol"... roepen we nog... maar ze zijn al weg...
Nu door de" niets aan te geven" deur...
Waar we vandaan komen wil de douane dan nog wel weer even weten....
En ook dat hebben we nog niet eerder meegemaakt
Van... op naar de shuttle bus voor de parkeerplaats op P3..... en betalen...
Met één klap sta je weer in de nuchtere wereld die Nederland heet...
Of je maar even €102,00 wil betalen...
Ik bedoel ermee te zeggen...heerlijk dat de mogelijkheid van lang parkeren er is. . maar als je net uit extreem goedkoop Bulgarije komt, zijn de prijzen wel weer even wennen hier...
Datzelfde geldt ook voor het tanken als we de auto even later 'bijvoeren'....
Van... dat het hier warm en droog is kun je wel zien zeg.... buiten het tankstation staan trayen vol blikjes en flesjes drinken... extra ingekocht...
Let wel we waren om 14.20 geland.....en dachten lekker vroeg thuis te zijn. .
Weet je wat... we halen Chinees.... ach... en ons lieve eigenaresse is in de tijd dat we op vakantie waren weer moeder geworden...
Oma... die nu de afhaal balie runt kijkt jaloers naar onze bruine gezichten...
Zij heeft nooit vakantie. . werken of op de kleinkinderen passen is haar taak..... en als ze al eens naar China gaat dan heeft ze nog geen vakantie... dan moet ze familie helpen en bezoeken...
Van. . Babs, Blitz, Borre en Bengel ophalen....
Wat zijn ze blij... ze wijken niet van onze zijde. . en zijn bijna niet te temmen van blijdschap...
Van... verder met de family affairs... relatie breuken... gebroken hand... scooterongeluk... uitgeputte kinderen die door burengerucht niet in slaap kunnen komen en waar de politie midden in de nacht een inval doet.....
Genoeg dingen om ons (nog steeds) (weer) mee bezig te houden........
Nog 9 dagen... en dan weer twee weken op vakantie pad...
Dan back to basic... kamperen...
Tot dan is mijn dagelijkse blog te lezen...
28 juli begint er een nieuw vakantie blog... vol camping perikelen en leuke uitjes...
Bedankt voor alle leuke reacties...
Tot zover Sozopol. . sprookjesachtig mysterieus Sozopol en verrassend aangenaam Bulgarije...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten