Belangrijker informatie?.....
Nauwelijks..!!
Nog 187 te gaan tot einde jaar... we zien dus op de helft ergens als ik dit schrijf...
Benieuwd hoe snel die tweede helft weer voorbij gaat...
Ik kán niet zeggen of ik nou die eerste of die tweede helft sneller vind gaan maar gezien de leeftijd een het toch onophoudelijk ouder worden is wat dat betreft mijn glas ook eerder half leeg dan half vol moet ik zeggen...
Het zóu iets trager mogen gaan zal ik maar zeggen...
Van.. oké, we gaan de op een na laatste werkdag voor de zomervakantie tegemoet met een bij gemoed...terwijl we dus op de helft van het jaar zitten...
Vandaag moet er echt iets gebeuren...
Ik loop de school binnen...
Koffiezetapparaat doet het weer... heerlijk!!...
Maar eerst even verhuisdozen uit de schuur halen...
Van... zulke dingen kan ik nog amper dragen met mijn handen.. de pijn snijdt er doorheen....
Rugzak dus maar op de rug.. in elke hand twee dozen en de bigshopper vol plastic tassen voor de spullen van de kleuters... en straks de koffie maar...
Nee geen praatje nu.. het doet zeer...
En yes.. koffie verdiend.. terug dus .....
En geloof me.. dat zijn afstanden bij ons in zijn grote school...
Er zijn er heel wat die je met een stepje door de gangen ziet gaan...
Van onrust ......onrust in de klas....
Weet je wat... meteen naar buiten...
Dat helpt...
Zeker als de andere klas de wastafel buiten zet...
Wij pakken kasten uit... ruimen laden op... gooien kapot speelgoed weg en verdelen wat we niet kunnen gebruiken volgend jaar...
We lassen een pauze in en gaan gezellig bij de kinderen buiten zitten...
Al snel vult de picknicktafel zich met meer collega. .
En dat ik moe ben is wel te merken als ik het over de rade drood in het leven heb... alle collega's onbedaarlijk in de lach schieten en ik pas na 10 tellen door heb wat er fout ging...
Praatlectisch noem ik het maar... of euh... gewoon moe...
By the way. .. rade drood blijkt minder makkelijk na te zeggen dan rode draad merken we als collega's het verhaal terug vertellen. .
Van nu gezellig poffertjesfeest...
Het feest bestaat natuurlijk niet uit de poffertjes maar uit de poedersuiker die ze er zelf... en dus rijkelijk... op mogen strooien..
Nog even praten over de vakantie en waar ze straks na de vakantie allemaal naar toe gaan... nog een spekkie .... de GROTE tassen me én de rugzak...
Op naar huis...
Op naar morgen de laatste dag...
Op naar huis... en niet naar het afscheid van de collega's...
Ik vind afscheid nemen... als mensen nog bij leven zijn... iets verschrikkelijks....
Ik neem nooit afscheid...
Je komt elkaar vast nog tegen... op welke manier. . via welke weg dan ook...
En dus voeg ik de daad bij het woord door mijn "maatje" die ook een nieuwe baan heeft, maar snel uit te nodigen met zijn gezin, bij ons op de vlonder voor een bbq en boottocht...
Thuis heerst rust....
Willem is naar de diploma uitreiking van zijn dochter...
En in tegenstelling tot wat ik dacht is er vanavond geen afscheid nemen van de goede vriend, maar afscheids etentje van zijn directeur-vriend...
Van... dan maar weer alleen eten...
Eten bij deze temperaturen, daar heb ik helemaal niet zoveel zin in...
Ik eet me lens aan fruit... heerlijk...
En dus bedenk ik dat ik vanavond naar eens een smoothie a la Wampie ga maken...
Peren, abrikozen, aardbeien in de blender... bosvruchten yoghurt drink erdoor.... mixen, mixen....
Van... mijn dochter deelt een fantastisch gedicht dat kleindochter Britt van haar meester heeft gekregen..
Wat een topper die man...
En wat heeft hij haar goed door...
Zoon en schoondochter zijn koffers pakken voor een welverdiend weekend Euro Disney..
Zij zijn morgen eerder weg dan ik vermoed ik...
Van.. de vriendenkliek app gaat over en over...
Marleen en Corrie hebben een boom gesnoeid..
De schoonheidsprijs verdient het niet...
Mag wel een plastisch boom chirurg aan te pas komen wil dat ooit nog wat worden...
Behoorlijke hilariteit op de app dus...
Van.... nooit gedacht dat ik Agatha Christie ooit nog eens zou gaan waarderen, maar ik zit alweer muisjes stil naar Poirot te kijken...
Dit keer het avontuur van de Egyptische tombe..
Weer een moord opgelost...
En dan de wijze woorden aan het eind;
De kracht van bijgeloof is de grootste kracht die de wereld kent...
Moet er nog even over nadenken wat ik van die wijsheid vind...
Van... och en wat een feestje. . nog een aflevering Poirot... love it!!...
En nu weet ik het zeker... ik wil ook zo'n snor...
De wijsheid van deze aflevering: een intuïtie is een feit uit je verleden diep in je onderbewustzijn..
Agatha, Agatha toch..... waar haal je ze vandaan...
Van.. nou oké.. dokter House dan ook maar...
Gut.. ik ben ineens op de televisie toer. ...
Maar nú is het genoeg..
Willem komt vast weer thuis maar ik ga douchen en duik in bed...
Oh jongens... we zijn er bijna...
Nog één ochtendje...
Yeahhhhh....
Willem is thuis ja. . kwart over 12..
Kom je nog even beneden schat. .
Nou...???
Vooruit!!!
Nog even kletsen dan maar..
Totaal onverantwoord want de wekker staat op 6.15 uur en gaat door een onverbiddelijk dan ook af...
Ach.. na morgen vakantie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten