Dag van:
Vanuit je bed valt veel te regelen...
Vandaag de grote dag voor onze vrienden, nier eruit... nier erin....
En in je gedachten volg je iedere stap....
Nu rijdt zij naar de o.k..... wordt zij onder narcose gebracht... nu slaapt ze vast.... nu gaan ze snijden.... enz enz...
Ik stuur nog een hartje voor de zekerheid....
Dan mijn klassenassistente feliciteren die vandaag jarig is.... en het op iedere schoolgroepsapp zetten waar we maar op zitten...
Dat ze jarig is zal ze weten.....
En de volgende... mijn lieve nichtje jarig...
Dus mijn zus de felicitaties sturen en natuurlijk mijn nichtje....
Eerste ochtendwerk zit erop....
Je zou er weer moe van worden...
Verlossende bericht....M's operatie is geslaagd.... nu op de uitslaapkamer en J. naar de o.k......
Wat zal hij het moeilijk gehad hebben in de tijd dat hij moest wachten terwijl zijn lieve liefste op de operatietafel lag....
Maar nu mag hij... de weg naar een nieuw leven ligt open....
En geloof nou niet dat ik aan mijn werk toekom....
Ik krijg geen letter uit mijn vingers... en ik moet nog zoveel....
Zou de nier er al uit zijn...?
Breien geeft rust... dus brei ik een stukje...
Waar bewaren ze zo'n nier nu eigenijk... ijswater...?
Dan verman ik mij....
Verslagen schrijven (zou de nieuwe nierer al in zitten?), mailtjes beantwoorden (hij zal toch niet teveel bloed verliezen?), teams overleggen inplannen (zouden de nier al aangesloten zijn op de bloedvaten?)....
Ik geloof dat ik toch beter een Schroevers opleiding tot secretaresse had kunnen volgen (of een medische)....
Zouden ze eigenijk op die PABO's ernaast moeten doen....
Ploing..... ook J. is klaar en op de medium care....
Dat is snel...
Maar dat betekent.... dat betekent.... HET IS VOLBRACHT!!!!!!.... YES YES..... het is gelukt, gedaan geklaard..... YES YES.....
Hoe voorspoedig kon het gaan vandaag met die twee...
Al die beweging, gezonde levensstijl en quarantaine toch niet voor niks geweest....
Op en top (voor zover mogelijk) conditie....
En je ziet het.... alles is goed...
Nu het herstel....
Oh laat M. niet al te ziek zijn van de narcose... en laat J alsjeblieft meteen voelen dat het goed zit....
Ik laat mijn werk voor wat het is...
Het leven is vandaag te mooi om verder te werken..
En daarbij zitten we toch al in de middag....
Ploing... de eerste foto's uit het ziekenhuis....
Die dochter krijgt een lintje voor alle snelle updates....
Buiten schijnt de zon.. en dat het net regende en straks vast weer kan me niet schelen... NU schijnt de zon...
Toch zijn de eendjes rustig... alsof ze weten dat er vanaf overmorgen nog winterdagen aankomen...
De ekster weet niks...
De ekster poedelt zijn veren aan de rand van de sloot...
Wél een leuk gezicht zo'n spetterende ekster die dan weer zijn kop, dan weer zijn kont in het water schudt, op een afstandje te volgen....
Vanavond persconferentie....
Onze school opent sowieso de deuren als er geen ernstige feiten op tafel komen...
Het kwetsbare kind gaat boven alles....
Al vraag ik me bij die Engelse variant soms af of we dat kwetsbare kind dan niet te zeer blootstellen....
We weten nog zo weinig over die Engelse mutatie.... en de berichten zijn zo alarmerend.....
En stel dat we zo toch weer dicht moeten omdat het te erg wordt... wordt er dan niet teveel gesold met de kinderen....?
Wordt het dan allemaal niet nóg onduidelijker voor ze...
En aan de andere kant... even weer heerlijk de gezelligheid van de klas en de structuur... dat is ook wel weer fijn...
Mijn hoofd komt er niet uit... mijn hart al helemaal niet...
En dan.... telefoon.... videogesprek....
Nee hè.... het is M.....
Ze belt gewoon...
Tja... en dan breekt het toch wel in mij....
En in Willem evenzeer....
Met de tranen komt de spanning eruit...
Daar zit die muts in levende lijve... ze heeft het gewoon geflikt....!!!
Wat een mens.... wat een kanjer.....
En ze hangt weer op.... en ze belt weer terug... en ze hangt weer op... en ze belt weer terug... nu zonder video.... en dan is ze op.....
Ja duh... gek hè malle muts....
En aan de andere kant van het Radboudziekenhuis ligt J, die zich fitter voelt dan ooit tevoren... een kleur op zijn wangen heeft die hij in tijden niet gehad heeft, al 400 cc geplast heeft.... en mij oh zo overgelukkig appt....
Ja hoor.... daar gaan de tranen weer....
Die M..... ze gaf hem een hernieuwd leven....
Persconferentie.... onzekerheid... angst.... verlengde lockdown.... mogelijk een avondklok....maar hulp... en goede moed.... samen sterk....
Wat zijn dit toch voor tijden...?
Wat ben ik blij dat mijn ouders dit bespaard is gebleven....
Ze hadden dit niet aangekund met al hun oorlogs verleden.....
Wat een dag....
Wat een krankzinnige dag...
En morgen nog wel de noodopvang draaien....
Cadeau voor mijn assistente niet vergeten...
Oeps niet aan brood gedacht....
Nou ja... halve dag ... dat overleef ik wel...
❤️❤️❤️❤️❤️❤️🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
BeantwoordenVerwijderen