2 januari 2021

Dag van:

 Tweede dag, nieuwe jaar dat dus nu al oud zou kunnen zijn omdat het al de tweede dag is en geen Nieuwjaarsdag meer....

Zo gaat dat dus met jaren concludeerde ik gisteren....

Het leven van een jaar gaat slechts over 365 dagen... niet meer en niet minder.... nou ja ... in het schrikkeljaar dan eentje meer....

Vannacht werd ik verblijdt met de mededeling dat de baby van de twee roze vestjes en het troetelpopje geboren is...

1 Januari om 23.15 uur.....

Een nieuwjaars baby... Julia....maar die is gelukkig morgen niet al oud...

Nog twee baby's te gaan.... want baby blauw en groen vestje is twee weken geleden (Mees), is veel te vroeg, al geboren.... terwijl hij zich halverwege deze maand had aankondigen.......

Tevens is dit het laatste weekend van mijn vakantie...

En toch voelt dat dit keer anders....

Ik begin namelijk maandag niet op school...

De lockdown zet door... óók voor speciaal basisonderwijs....

Toch had ik mezelf beloofd dat ik alle opp's en hp's af zou hebben vóór het einde van de vakantie...

Ze moeten immers 12 januari bij de ouders zijn....

Ik moet er nog drie.... zes dus eigenijk...

Nou ja, 1 van elk voor drie leerlingen maakt zes..

Als ik er nou vandaag twee doe en morgen één dan heb ik mijn target behaald....

Moedig begin ik met schrijven.... complete evaluaties... goed onderbouwd...

Een dik uur.... zeg maar anderhalf uur,  per leerling....

Drie uur verder ben ik ook twee leerlingen verder...

Zal ik.... zal ik....????

Tuurlijk zal ik.....

Ik zet door... die derde er gewoon achteraan...

Niet de makkelijkste leerling om over te schrijven maar vooruit...!!

En ja...JAAAAAAAA weer anderhalf uur verder ben ik klaar!!!!....

Wat een heerlijk gevoel...

Waarom heb ik dit niet aan het begin van de vakantie gedaan....?

Nu heb ik de halve vakantie eraan moeten denken dat ze nog af moesten....

Terwijl als ik het gedaan had, ik de hele vakantie het gevoel van nu had kunnen hebben....

Ik parkeer die gedachte even... voor een volgende keer...

"Ik heb nu wel honger" klinkt het klagelijk vanuit de luie Willem stoel...

Ja...jahaaaaadelahiteeee.... ik vlieg al.....

Ik kan de wereld aan....!

Snel de boodschappen nu en dan koken....

Iets makkelijks dat toch culinair verantwoord is...

Ik ben er een meesteres in geworden sinds ik met Willem samenwoon.....

Tortellini met bieslook kruidenkaas, champignons, ham en veel knoflook....

Als Willem dat laatste ruikt en weet dat er champignons gebruikt worden,  is het eigenijk al goed.... de rest is bijzaak... of bijsmaak al naar gelang wat je wil....

Ik pak die baby slofjes weer op.... die bij het groene vestje horen.... en zelfs dat lukt, na het eindeloos gepuzzel van het patroon en zeven keer uithalen gisteren, vandaag wel....

Het zou zomaar mijn geluksdag kunnen zijn....

Nou ja..... behalve dan dat ik vanavond niet 'Wie is de mol' kan kijken omdat Willem de halve finale darten wil zien....

En als we dan wél willen kijken moet eerst 'de beste zangers, de musical',  bekeken worden...

En als die afgelopen is is het al te laat voor de mol....

Terwijl je toch zou zeggen dat die beesten zelf ook het liefst in het donker tot leven komen....

Een geluksdag is dat nou toeval of niet...?

Of heb ik dat zelf in de hand...?

Het is in ieder geval voor mij weer een bewijs dat goede voornemens weinig zin hebben....

Er kwamen immers weer genoeg omstandigheden die mijn plan om naar de Mol te kijken, in het honderd deden lopen....

Of had ik dat zelf in de hand....?

Had ik Willem moeten zeggen op te donderen met z'n stomme dart halve finale....?

Ja, dat had ik kunnen doen... ware het niet dat ik niet zo'n mens ben en ook niet wil zijn...

Ooit geprobeerd... maar ik verval altijd weer in dát stukje van mijn eigen ik zijn....

Ik denk altijd maar "is het niet vandaag dan zeker wel morgen"....

Ik ben toevallig wel zo... Willem niet...

Waarbij uitstel voor mij dan heus geen afstel betekent, maar ik alle toevalligheden of omstandigheden die zich tussendoor kunnen voordoen wel in gedachten meeneem bij het opstellen van mijn volgende planning....

Ik moet zeggen dat ik geloof dat ik een stuk makkelijker leef dan Willem...

Bij Willem moet het hier en nu en wel meteen gebeuren....

Voordeel is natuurlijk dat het dan ook gebeurd... met als nadeel alle zure gezichten om hem heen die hij op de koop toe neemt....

Willem is ook iemand die altijd eerst het lekkerste van zijn bord opeet en ik dat juist tot het laatst bewaar...

Voordeel bij Willem is dat hij het tenminste wel gegeten heeft....

Voordeel bij mij is dat ik een zalig vooruitzicht heb ... dat heerlijke verlangen... maar dus ook het risico loop dát ik al vol zit eer ik dat lekkere kan nuttigen óf, in vaker voorkomend geval, dat Willem me smekend aankijkt of hij het misschien mag hebben in de wetenschap dat ik moeilijk nee kan zeggen....

Nadeel voor Willem is, dat als ik wel opeet wat hij als eerste at, hij toe moet kijken hoe ik er nog verrukkelijk van zit te genieten....

Och jongens wat een flauwekul verhaal is dit...

Maar wel leuk om eens bij stil te staan...

Misschien bestaat er wel zoiets als voorbestemd toeval....

Maar daar moet ik maar niet te lang over nadenken....

Morgen in ieder geval zorgen voor online lesmateriaal....

Er is nog genoeg werk aan de schoolwinkel....

En maandag aan het thuiswerk...

Maar eerst nog één dag genieten van het gevoel de evaluaties klaar te hebben....

Één dag maar.... maar ik neem er genoegen mee.....