Dag van:
Wat is dat voor een zootje....?
Ik ben niet koud de straat uit of takken, blad, omgewaaide papier tonnen....
Heb ik iets gemist...???
Toe maar, op de Koningsweg een omgevallen boom....
De weg rechts naar mijn werk.... een kerkhof van dikke en dunne maar vooral dode takken en troep....
Gapend stapt een collega, in de auto naast me op de parkeerplaats, uit....
Slecht geslapen, vraag ik...
"Ja, jij niet dan met die slagregens en windstoten....?"
Euh.... wanneer...???
"Ja vannacht dus...."
Niks van gemerkt zeg ik verbaasd...
"Lucky you, ik heb geen oog dicht gedaan!".....
Ik moest wel plassen om kwart over 2....
"Maar het was wel later hoor...."
En nee... ik heb echt niks gemerkt... en ik slaap nog wel met de balkondeur open....
Inderdaad... lucky me.....
Daar komt dat kleine mannetje weer aanlopen...
-Hoi, lekker buiten....? vraag ik...
"Ik heb pauze"....
Aha, heb je zo hard gewerkt dan?
"Nee, we hebben nog niks gedaan!".....-
Nou is het ook zo dat de meeste klassen nog niet volledig bemand zijn en/ of veel leerlingen missen...
We doen meer aan een soort opvang dan lesgeven....
Al moet ik zeggen dat vandaag de leesles van een leien dakkie ging in zijn klein groepje...
Ook ik heb mijn klas nog niet compleet... maar het sinds wel les dus...
Verder kom je ook niet veel aan lesgeven toe...
Je bent meer regelnicht dan juf op het moment...
Maar goed... ik leef nog in de euforie van gisteravond... en zweef zo'n beetje door de school....
Zeker als er per mail nog een postcompliment binnenkomt.....
Ik kan zelfs kleine irritaties aan vandaag...
En die zijn er toch nog veelvuldig....
Ondanks het feit dat we direct na lestijd... ofwel opvangtijd naar huis moeten... en niet met in school mogen blijven.... loop ik pas om half vijf de deur uit...
Een online overleg dat te vroeg plaatsvond om nog naar huis te rijden...
De rest van de administratie die ik vanavond thuis wel...
Willem.... of ik even de twee pakketjes bij de buren wil afhalen.... want Willem zelf is niet thuis.... die is naar zijn beste vriend.... nu het nog kan zonder avondklok...
Babeth... of ik iets lekkers kook... vriend Bas eet mee en blijft slapen...
De ander buurman... of ik bij hen ook even vier pakketjes kom ophalen...
Vier....???????
Wattan....?????
Eerst de boodschappen....
En krijg nou wat....
Schappen vol paashazen....
Mensen het is medio januari...
Door me een lol......
Van boodschappen meisje naar pakket ophaal dienst dus....
Een doos waarvan ik weet dat Willem ezeltjes extra voor de schilderdichtjes moest hebben.... en dus waar geheid en schilderij in zit... maar van wie...???
En vier postcode loterij dozen.... tuurlijk we hebben vier loten.....
Check... De ezeltjes...
Check.... een foto schilderij... een prachtig foto schilderij voor Willem van zijn muziek vriend en dirigent Klaas..... op plexiglas zelfs.... zo mooi....!!!!
En dan de vier resterende dozen....
Dekens....
Prachtige dekens hoor... Van gerecycled plastic... maar voelt als katoen...
Hele mooie kwaliteit ook....
Schitterende kleur....
Maar vier....??????..
Enfin... ik kook... lekkers.....
Ik ruim af....
En ga aan de administratie....
Komt er weer een bericht binnen dat het straks een heel bijzonder tijdstip is en we moeten proosten...
21ste eeuw, 21ste jaar, 21ste dag, 21ste uur 21ste minuut, 21ste seconde... proost!!!!!
Nou ja... virtueel dan....
Ik vind het allemaal best....
De enige 21 die ik interessant vond was mijn leeftijd...
Toen had ik immers echt alles zelf voor het zeggen...
Ook het feit dat het vandaag wereld knuffel dag is kan me wat...
Wat nou knuffelen vandaag...
Op anderhalve meter zeker....
En dan s avonds... of het nou bij 'op 1' of bij "Jinek" was, hoorde ik Jet Bussemaker ageren dat er wel 60 miljoen steunpakket naar ondernemers gaat, naar zorg en scholen maar dat de groep mensen die psychische klachten overhoudt aan deze corona crisis ellende... en daar nog jaren nadien last van houden... helemaal vergeten worden...
Dat het anorexia gehalte fors gestegen is, de burnouts, de zelfmoorden, de depressies.....
Jeetje ja... zelf ook niet bij stilgestaan....
Maar inderdaad... ik schreef immers laatst nog wat deze crisis emotioneel allemaal met je doet....
Onderhuids maar dus ook zichtbaar....
De consulten bij psychologen en psychiaters kennen wachtlijsten die hun weerga niet kennen....
En dan nu de avondklok....
Na negen uur niet meer naar buiten....
Niet dat we dat al deden... tenminste ik niet...
Maar het feit dat het nu niet mag... dat voelt toch anders....
Maar ach... wat zeur ik.....
We hebben vier honden...
Wij zijn weer die uitzondering op de regel....
Hond huren....???!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten