20 januari 2021

Dag van:

Dus is het eerste waar ik me vanmorgen achter mijn schoolbureau toe zet, dat rare rooster maken waarin ik ervoor zorg dat we nog maar met hooguit 8 kinderen een klas draaien...

Als dat klusje maar achter de rug is.... 

Dan blijven de leuke dingen over...

En ook al zag ik er nog zo tegenop, als je er dan eenmaal aan begint dan lukt het wel... .. 

Gewoon al je leerlingen in kaart brengen en dan per dag beginnen met strepen....

Ieder kind een evenredig aantal keren niet op school maar wel thuiswerk...

En voor ieder kind kan ik wel een reden bedenken waarom het juist wel op school moet kunnen komen maar omwille van rechtvaardigheid en gezondheid, verdeel ik ze toch.....

Ook dankzij de stuwende en doortastende kracht van mijn assistente hoor...!

Het valt zwaar....

Zoals ik denk ik de laatste maanden sowieso corona vooral sociaal emotioneel zwaar begin te voelen....

Had ik vanmorgen nog gedacht die leuke witte blouse

aan te trekken... DOM.....

Althans... dom als je besluit met de kinderen te gaan verven...

Ach ja, een roze blouse is ook leuk en die hing nog niet in mijn kast in die kleur.....

"Juf, ik kan jouw naam niet onthouden..."

Antwoord van mij: dat vind ik helemaal niet erg, kan je me ook niet roepen.....

School s middags kwart voor 1 uit, snel de administratie en haasje repje naar huis... want 2 uur moet ik klaar zitten voor de presentatie rondes....

Het eerste jaar opleiding zit er na de presentaties op...

Nog één jaar te gaan... maar dit tenminste afgerond...

Chips... ik Heb mijn portfolio vergeten te mailen...

Kijk... dat krijg je er nou van als je je een slag in de rondte werkt...

Dan gaan er spaanders vallen....

Jongens wat een ruk...

Vijftien presentaties in zes en een half uur...

Met een persconferentie en een inauguratie op de achtergrond want natuurlijk wil Willem die niet missen.... en terecht....

Ik eigenijk ook niet...

Maar als ik nou zo een beetje schuin voor de webcam van de pc ga zitten, kan ik én de presentaties volgen op het scherm én in de ruit de weerspiegeling van de tv zien....

Tussendoor vraag ik Willem snel naar de avondklok perikelen...

Nou die komt er dus wel...

En er worden ernstige zorgen uitgesproken....

Over naar de inauguratie...

Ik mute de microfoon en zo hoor ik zelfs het Amerikaans volkslied...

Zucht.... de nieuwe Amerikaanse  president is er...

President van de weder eenheid...

Het zal me een klus worden voor die Biden...

Tien presentaties gehad... nu een loempia maar binnen werken in turbo tempo...

En de laatste vijf te gaan...

Zelf ben ik het aller laatste aan de beurt...

Komt eigenijk wel goed uit want naar filmpjes, en meneer kaktus show, en de nodige prezi of powerpoint presentaties, heb ik een digitaal interactief prentenboek gemaakt....

Verhaaltje vóór het slapen gaan zal ik maar zeggen...

Mijn hand trilt als ik begin....

Gezonde zenuwen denk ik....

Het loopt gesmeerd... elke animatie werkt.... elke film in het boek doet het.... mijn gedicht raakt.... en och kijk nou... zie ik daar tranen...?

Ja hoor..... het is echt... ontroering, tranen, emoties, kippenvel, en lovende kritiek......

En alweer..... voor de derde keer in een paar maanden tijd... de opmerking: 'zo'n lieve juf gun je ieder kind'.....

Het doet me goed....

Niet dat ik nou een eeuwige twijfelaar ben... De kinderen zijn heus mijn graadmeter wel... maar toch soms sluipt er best wel eens dat gevoel van 'ik bedoel het goed maar ben ik wel goed genoeg?'....

Vanavond ben ik weer blij dat ik mensen geraakt heb....

Vanavond weet ik weer voor eventjes dat het goed is wat ik doe... hoe ik doe..... wie ik ben... als mens en als juf....

Er valt een last van mijn schouders als ik de Zoom meeting uitzet...

Voorlopig heb ik een vrij weekend na morgen....

En ik ga denk ik helemaal NIKS doen....

Als ik dat wel wel doe dan loop ik naar de spiegel en zeg "dat mag óók vast niet van Mark en Hugo".....