Dag van:
Het Zuckerberg leed is weer geleden....
Nu wij weer Facebook instagram en WhatsApp rijker de dag kunnen beginnen kan hij rustig slapen...
Zou de menselijke fout al uit zijn schuilplaats zijn gekomen...?
Mijn werkweek begint in ieder geval weer...
Een nieuwe leerling in de klas ook...
De andere kinderen waren allang voorbereid en namen hem direct mee in hun spel...
De nieuwe leerling heeft een trachea canule.....een opening in zijn hals/keel waar een spraakdopje op zit...
Dit object wordt toch grondig bekeken tijdens het spelen...
Maar dan heeft één klasgenoot het ineens begrepen....
"Juf, daar kan hij zijn ballonnen opblazen!"
Kinderen vinden niet gauw iets eng of griezelig van elkaar, zoals grote mensen dat vaak nog wel vinden...
We spelen buiten...
En elke juf weet, de deur móét op de haak omdat er anders bepaalde leerlingen van andere klassen zijn van andere klassen die naar binnen gaan....
Maar vaak zijn die leerlingen watervlug...
Zo ook vandaag....
Gelukkig heeft iemand uit mijn klas het door...
"Juf daar glibbert er eentje naar binnen"...
En ineens vind ik naar binnen glibberen toch passender klinken dan naar binnen glippen....
Het is weer eens een krankzinnige dag...
De ene na de andere therapeut of orthopedagoog komt (glipt) binnen...
Dat krijg je als je weer een flink aantal zorgkinderen hebt...
Maar dat geeft ook best wat drukte en onrust in de klas...
Als er twee tegelijk aankomen weet één leerling de oplossing....
"Jij moet in de wachtkamer".....
Gelukkig spelen de kinderen hun spel door....
Twee zijn er druk in de poppenhoek...
Er wordt heerlijk vader en moedertje gespeeld...
En dat papa's en mama's nog steeds dezelfde uitdrukkingen hebben als wijzelf of onze papa's en mama's vroeger, blijkt wel...
Al is het hier en daar misschien wat verbasterd...
"En als jij niet luistert moet je met je grote voeten naar bed"....
Het is fruitpauze....
We hebben een slechte eter in de klas....
Helaas zit hij tegenover een behoorlijk gebekte leerling...
"Jij moet wel je fruit eten hoor anders groeien je nagels niet"....
Tussen alle gekte door heb ik dus heel wat keren vandaag een flinke proestbui....
En het blijft een feit: lachen houdt de mens op de been....
Het was weer de dag van de leraar.....
Weer zo'n heerlijke dag waarop ik het mooiste vak van de wereld mocht uitoefenen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten