Dag van:
Het was vanmorgen zo heerlijk wakker worden met dat ene zonnestraaltje dat tussen de gordijnen door piepte.....
Vroeg op ook nog want Willem moest voorgaan vandaag, en dat betekent dat ik het techniek hok in moet, dus je hebt wat aan je dag.....
Maar tjonge wat zag Willem er nog moe uit vanmorgen....
En och hemeltje alles dat technisch gezien mis kon gaan, ging vanmorgen mis....
Zelfs Willems soundmixer wilde geen geluid geven....
Drie mannen die zich om de niet werkende schermen bekommerde en ik die ontdekte dat een kabeltje los zat....
Willem die de soundmixer liet voor wat die was maar thuis ontdekte dat het (gelukkig) niet aan de soundmixer lag maar aan de nieuwe usbstick......
Had ik notabene nu eens niet een goedkope usbstick van de Action gekocht maar een peperdure merk stick.....werkt het kreng niet.....
Dat wordt gewoon weer Action dus.....
Maar de dienst verliep geweldig en maakte weer veel persoonlijke verhalen los....
En dan zie ik thuis Willem langzaam
helemaal inkakken....
helemaal inkakken....
Grauw gezicht, vermoeide ogen.....en ik denk "die moet naar bed".....
Dag Willem, ga jij maar eens een paar uurtjes bij slapen....en niet in de stoel maar gewoon op je matras....
En dat hielp....
Na een paar uurtjes slaap en een fikse wandeling met zijn vier viervoeter vrienden, was Willem weer de oude....
En dan 'de oude' in figuurlijke zin.....
Mijn dag bestond verder uit moeder-en omaschap.....
En diep in mijn hart vind ik niets fijner dan dat.....
Een prachtige quote die ik onlangs las:
“Hout dat te dicht bij elkaar ligt, verstikt de vlammen.
Maar is er te veel afstand, dan gaat de warmte verloren.” (Blanche de Richemont)
En dat is het dus waar ik altijd wel mee bezig ben als moeder van twee volwassen kinderen.....de balans daarin zoeken....
Iedereen heeft het altijd wel zo mooi over 'loslaten', en tuurlijk laat je op een bepaalde manier ook los, maar Goddank blijven je kinderen je altijd nodig hebben....tot je wegvalt, maar zelfs dan denken ze terug aan wijze raad of voorbeelden uit toen ze er nog was.....
En ze hadden me nodig vandaag....gewoon voor het luisterend oor en hier en daar een beetje wijze raad.....het steuntje in de rug, een motivatie om door te gaan en vol te houden....
En dan het oma-zijn.......
Alleen maar genieten en niet op te hoeven voeden......het toevluchtsoord mogen zijn....
"Oma vertel nog eens"......"och oma papa
en mama doen zooooooo........".....
en mama doen zooooooo........".....
"Oma, wil jij het aan pap en mam vertellen?"......
De oma die onvoorwaardelijk trots is en liefheeft.....
De oma met de wijze raad die jou in je waarde laat.....
En ook dat kruiste mijn pad weer vandaag....
Samen oplossingen bedenken, even resetten....
Het zal ook de maand wel zijn dat er weer vaker een beroep op mama/oma wordt gedaan....
Begin van het jaar, koud, grauw enz.....
Maar zolang dit soort dingen je overkomen, voelt kou als een warme deken en grauw als de stralende zon.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten