Dag van:
Als we nou eens met z'n allen op hetzelfde tijdstip naar boven zouden blazen....
Zou de mist dan verdwijnen.....
In Parijs zou dat haast wel zo zijn begrijp ik uit het hoofdstuk uit mijn oh zo boeiende kerstcadeau, het boek 'Parijs nu'.....
1 Maart gaan we er weer heen hebben Willem en ik afgesproken....mét de trein natuurlijk.....
De heimwee naar onze geliefde stad is bijna niet te houden.....
Waarom kent de wereld toch zoveel mooie plekjes waar we steeds naar terug willen keren: Barcelona, Thessaloniki, Krakau, de Griekse eilanden, de Spaanse kust....
En dat is dan nog maar een mini stukje van de wereld.....
Oooooh als ik toch over twee jaar met pensioen ga.....ik denk dat we nauwelijks nog in Nederland zullen zijn....
Maar Parijs zal altijd nummer 1 blijven....
Vreemd misschien want zoveel vrienden hebben we hier niet wonen....
Ik denk dan ook dat het komt omdat Willem en ik hier alleen elkaar hebben....
Elkaar en de liefde voor deze stad....
Ooit vertoefde ik er, na het behalen van mijn diploma, bijna drie en een halve maand....
Dat is alweer meer dan veertig jaar geleden....
Toch kijken Willem en ik steeds weer bij de makelaar kantoren op de grote boulevards naar misschien dat ene plekje waar we steeds zouden kunnen terugkeren ipv naar de steeds duurder wordende hotels.....
Duurder ja....en verwaarloosder.....
Stel je toch voor dat er zo'n heel gezellig kamertje beschikbaar zou zijn met een douchecabine en een mini mini keukentje.....
Nee, ach nee....een keukentje hoeft niet eens....buitenshuis eten kun je, als je goed om je heen kijkt, voor dezelfde prijs als de boodschappen in de supermarché op de hoek doen......
Maar nou lees ik dus dat boek 'Parijs nu'....en ik moet zeggen dat ik die woonwens nu toch wel ernstig in twijfel begin te trekken.....
Parijs is per vierkante meter nog dichter bevolkt dan New York, New Delhi of het met Parijs vergelijkbare Londen.....
Alles in Parijs draait om leefruimte.... privacy....
Daar krijgen wij als toeristen niets van mee, zelfs al zijn wij nog zulke ingeburgerde Parijstoeristen....
Parijs kent een eeuwige strijd om ruimte....
En elke woonplek kampt met geluidsoverlast....
Nu weet ik dat die grote panden in Parijs ook grote binnenplaatsen hebben....
Je kunt ze zien als de deur aan de straatkant open gaat....
Met een snelle blik zie je dan de souterrain deurtjes en de meest gammele lift die je je maar kunt voorstellen om je naar de bovenste verdieping te brengen....
Want al zou je nog zo stoer in een Bijlmer flat naar de elfde verdieping lopen, in Parijs waar elke tree weer een ander formaat of afstand tot de volgende heeft, is dat een helse tocht.....
Maar wat ik dus in die ene blik nooit zag waren de briefjes die bij de postbussen hangen....
Briefjes met hilarische ondubbelzinnige teksten naar buren toe......
Teksten zoals alleen Parijzenaars dat geloof ik maar kunnen.....
De grove zal ik hier maar niet schrijven, maar je begrijpt dat als Parijse panden zo gehorig zijn, de bed geluiden en hot item zijn....
Maar een van de leukste vond ik wel: bericht voor de nieuwkomer op de tweede verdieping van ons gebouw......
In korte tijd hebben wij ontdekt cq gehoord dat
--u een groot voetbalsupporter bent
--een fan bent van comedy series
--een liefhebber bent van seks
Zou u voortaan uw ramen dicht kunnen houden.....
De ruimte in de meeste Parijse panden met dunne muren is zo onmogelijk efficiënt ingedeeld dat het toilet van je buren slechts een muurdikte (25cm) van je bed kan zijn gebouwd....
Geen plekje blijft onbenut.....
Ik geloof dat in toch maar afzie van een kamertje in Parijs.....
Ik boek wel een hotel.....met krakende vloeren, muf geurende muren, schimmelende voegen in de douche waar je je derrière niet kunt draaien.....
Voor mij is dat voldoende woongenot....
Aankomende maand woon ik trouwens 19
jaar in mijn eigen stulpje aan het water....
jaar in mijn eigen stulpje aan het water....
Mooier kunnen Willem en ik het ons niet wensen....
Nou ja....behalve dan dat het misschien ook aan de Seine naast de Notre Dame had mogen staan.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten