Bladzijde 297..... ik moet nu echt slapen.... het is al ver over middernacht en straks roepen de kerkklokken ons weer....
Maar het is zo heerlijk om in Parijs te blijven en de familie intriges te lezen in het boek 'de familie reünie'....
Te lezen dat de Seine overstroomt en elke boulevard te kennen waar de hoofdpersoon overheen loopt....
Maar het is tijd....de hoogste tijd.....
Bladzijden 297 en een ezelsoor.......
Het spookt....
De lucht flitst op, en weer, en weer....
De bliksem zonder donder....
De donder is achtergebleven in Limburg waar het, lees ik 's morgens, nog veel erger tekeer is gegaan....
De wonden rusten met hem uit....
Geen ogen die om de haverklap op de wonden priemen of ze al slinken...
Geen wriemelvingers die er elke keer aan zitten...
Ik laat hem slapen..... en kijk naar mijn ezelsoor in het boek....
Nee hoe verleidelijk ook, niet opendoen dat boek nu.... onverstandig....
Morgen ben ik anders weer zo brak....en die kerkklokken luiden onvermijdelijk....
Gebroken nachten, vroeg wakker....
Maar still going strong.....
De dienst van Willem was er weer eentje met een gouden randje....'worden als een kind'.....
Veel dolle filmpjes, mooie muziek en een goed verhaal.....
Als toch eens wat meer mensen gingen kijken als een kind, luisteren ook naar hun innerlijk kind, wat zou de wereld er dan anders uitzien.....
Ik luister tot en met het probleem over de Gazastrook mee....
Dan verlaat ik het gesprek en duik in de wereld van Parijs en de overstroming van de Seine....
Ik volg de verhalen van de zeven familieleden.... triest... blijmoedig... sterk... dromerig.... ruimhartig.... behulpzaam.... begripvol....
Zeven verhalen van mensen die óf al familie zijn óf door huwelijk familie werden....
Ze leiden allemaal naar één plot....en ik kan niet wachten te lezen wat dat zal zijn....
Ik ontvouw het ezelsoor.... bladzijden 297.... en lees......
Om half vijf sluit ik het boek...
De laatste bladzijde is gelezen....
Ik zet het kleine boekje bij de verzameling andere boeken over Parijs....
Het ging, zo kom ik er op de laatste bladzijde achter, om de schuin gedrukte woorden die dienden als begin van elk hoofdstuk, en waar in eerste instantie geen touw aan vast te knopen was....
De knoop die op de laatste bladzijde wordt ontward....
Wat weer een pracht staaltje schrijverstalent van Rosnay.....
Wat een machtig mooi boek.....
Wat ben ik toch een gezegend mens met al die schrijvers in de wereld om me heen....
Even niet niet hier, maar daar.... in de geschapen schrijverswereld.....
Meegesleept worden in de levens van anderen.....
Maar nu wacht nog het concert....
Het eerste concert van nog veel meer die de komende dagen zullen volgen....
Vraag niet hoe we het zo konden plannen.... het liep gewoon zo....
Vanavond the yellow jackets, donderdag Navarone met een tribute to Queen en dan vrijdag tot en met zondag Jazz in Duketown....
Hoe gek wil je het hebben....
In het concert gebouwtje dat ooit en bioscoop was waar ik ooit de eerste bioscoopfilm zag.....
'Bij de beesten af' van Bert Haanstra....
Ik ben meer met mijn ogen dicht dan open gezeten....
Zielig om te zien hoe al die roofdieren die zielige reetjes vermorzelden....
Yellowjackets is een Amerikaans jazzfusion kwartet......
Een "yellowjacket" is Noord-Amerikaanse bijnaam voor wespen.....
De naam Yellowjackets werd door de bandleden op het laatste moment gekozen toen ze nog de Robben Ford Band heetten.....
En aantal oude jeugdvrienden van Willem sluiten vanavond ook aan....
Je moet er van houden.... het is jazz waar nauwelijks een touw aan vast te knopen is maar,...... het klinkt fantastisch..... vinden wij....
Het wordt dan ook een avondje volop genieten in het knusse Luxor theater met een dol enthousiast publiek van overal vandaan.... de echte liefhebbers......
Niet alleen aan het concert maar ook aan de heerlijke Hemelvaartdagen.....
Morgen weer gewoon aan het werk....
Ooooh ja.... en de klusjesman ook....
Of we om half zeven de auto's willen verplaatsen want dan komt hij met de steigers.....
Oeps......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten