Dag van:
En maar weer bloedprikken ...... vier buisjes dit keer, toe maar...!!
Twee Antilliaanse jongetjes vechten non verbaal maar met een bende vuur spuwend uit hun prachtige donkere ogen, om een plek naast mama....
Mama die bijna omvalt van zwanger zijn en met haar hoofd op één arm steunt die ongemakkelijk op de smalle houten leuning van de stoel rust.....
Haar mobiel heeft ze in haar hand.....
Ik denk niet omdat ze ongeïnteresseerd is in de wereld om zich heen maar omdat het de manier is om even te ontvluchten aan het tweetal producten uit twee eerder zwangerschappen, die nu aan het ruziën zijn om een stoel....
Daartegenover twee oudere dames, ik denk eerder aan twee vriendinnen dan twee zussen want ze lijken in geen velden of wegen op elkaar....
Vriendin 1 is wat beter ter been dan vriendin 2....
Vriendin 1 is ook wat helderder.... zij drukt op de automaat die tickets verspreid met daarop het getal warme je aan de beurt komt....
Vriendin 2 zinkt in haar stoel....
Vriendin 1 vindt het na 5 minuten al wel erg lang duren en loopt weer naar de automaat....
"Zie je wel Riet, je had ook op de spoedknop moeten drukken ".....
Ik kijk haar bevreemd aan.... zij was immers degene die de knop bediende....
"Ik zit hier goed" zegt vriendin 2 enkel....
Op het hoekje twee oude mannen....
Nou niet van het soort dat bij geboorte vooraan heeft gestaan zal ik maar zeggen....
Noch bij uiterlijke eigenschappen, noch bij cognitieve vaardigheden....
Maar misschien zijn ze natuurlijk wel getekend door het leven.... dat kan.... althans zeker daar waar het gaat om de bloedprik wijsheid....
De één heeft nog een sterker verhaal dan de ander...
"Ja ik zweer je, als ze weer verkeerd prikt dan zal ik....."
Tja en wat hij dan zal weer bij eigenijk zelf ook niet.... en zwijgt dus....
"Nee dan ik, antwoord de ander, ze hebben wel een half uur gedaan om een ader te vinden.... klungels zijn het tegenwoordig die jonge grieten..... alleen maar oog voor hun nagels"....
Tja, en waar dat dan op slaat snap ik niet helemaal....
Maar om daar middels een vraag een antwoord op te krijgen.... nee laat maar....
De één weer aan het woord:.... en dan beginnen ze weer te zeiken dat je moet stoppen met roken.... en roken is het enige wat ik nog heb na mijn vrouw overleed"....
Mag ik hieruit concluderen dat het een goed huwelijk was....????
Dan zit er nog een mevrouw zuurpruim, nummertje 34....
Ze kijkt zuur naar de twee prachtige donkere jongetjes met kraaloogjes.... ze kijkt minachtend maar de twee oude mannetjes op het hoekje....
Ze kijkt zuur naar de deuren van de prikkamers....
Ze kijkt zuur naar mij..... en vooral naar mijn oorbellen, die ze vast te frivool vindt....
Ze is gewoon zuur.....
De zuurheid is van elke rimpel in haar gezicht af te lezen..... een gerimpelde pruim....
Naast mij zit een nogal stoere maar verder nietszeggende jongeman die meer met zijn spieren en tattoos bezig is geweest in zijn leven, dan over dat leven na te denken.....
Voor de rest vermaakt hij zich met zijn mobieltjes....
Heb ik ze dan allemaal gehad...?
Oh nee, je hebt natuurlijk de stille onopvallende maar zeer vriendelijk ogende man van middelbare leeftijd, die in ieder geval wel met guitige ogen van zijn mobiel naar de twee non verbale vechtersbaasjes kijkt, een weer terug....
En je hebt de man in jurk (djellaba of jalaba) op slippers met zeer grote zwarte snor....
De man die denkt dat hij zonder de knop spoed wel op spoed kan rekenen....
De mens die niet gewend is om op zijn beurt te wachten omdat zijn vrouw thuis waarschijnlijk alles doet om hem tegemoet te komen.....
Hij blijft de meisjes in de prikkamers, zonder inachtneming van de privacy van de patiënt, maar lastig vallen dat hij eerst wil....
Een ochtendje wachtkamer bij een prikpost.... je beleeft nog eens wat....
Dan doen mijn vriendin en ik maar weer eens een rondje Duitsland...
Toen ik gisteren ontdekte dat de prijzen in de supermarkt hier weer gestegen waren, de gehakt zelfs met een hele euro, was ik wel klaar met die veel te duur betaald boodschappen hier.....
Ik sla flink wat vlees in in ons buurland, zelfs voor de helft die ik ervoor in Nederland betaal....
Het kattenvoer scheelt ook meer dan drie euro, evenals de kaas....
Was ik gisteren thuis voor 1 tas boodschappen notabene hetzelfde bedrag als hier kwijt, alleen loop ik hier met drie tassen vol de winkel uit....
Ondanks de regen is de klusjesman toch nog opgeschoten....
De deuren staan in de verf en we kunnen de oprit weer op zonder ons nek te breken over, door boomwortels opgewipte klinkers....
Nu morgen de rest en dan zijn ook deze klussen weer geklaard.....
Nadenken over het volgende project hoeft niet, want dat wordt de vlonder....
Eerst maar weer even sparen....
En ach, de tuin staat er nu zo mooi bij dat die vlonder niet eens opvalt.....
Alles bloeit ..... een zee van kleuren en ook geuren, want oh die rozen, die jasmijn en die lavendel....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten