Dag van:
Het is weer vaderdag.....
Gelukkig zijn mijn twee kinderen zelf al vader en moeder....
Mijn zoon wordt verwend door schoondochter en kleinzoon- en dochter op vaderdag, mijn dochter verwend met mijn kleindochters mijn schoonzoon....
Hun eigen vader hebben mijn kinderen al meer dan twintig jaar niet gezien.....
En toen hij er nog wel was vroegen ze zich af of hij wel een vader voor ze was zoals andere vaders dat voor hun kinderen waren.....
Narcisten vinden immers vooral zichzelf belangrijk en zien vrouw en kinderen als verworven bezit, speelbal en statussymbool.....
Mijn eigen vader is er al 36 jaar niet meer...
Ik heb langer geen vader dan wel een vader....
En terwijl hij er nog was, was hij weliswaar trots op ons maar een vader was hij niet....
Geen wonder misschien dat ik daarom in mijn eerste huwelijkspartner iemand als mijn vader vond omdat dit vertrouwd en herkenbaar voelde....
Dat ik de kinderen onder voogdij hield na de scheiding, was volkomen normaal....
En van een omgangsregeling was geen sprake omdat mijn ex man die niet navolgde....
Het kwam hem niet uit...... en hij kon zijn verlies (in de context van winnen), zijn nederlaag, niet verkroppen....
Wat ben ik vaders anders gaan zien toen ik Willem leerde kennen....
De gescheiden vader die zijn kinderen om de week in de weekenden mocht zien....
Gescheiden raken van je kinderen zonder dit te willen.....
En vijf dochters die niet voor een scheiding gekozen hadden....
Het verdriet dat Willem had en heeft omdat drie kinderen met hun moeder helemaal in Brabant gingen wonen....
Het verdriet dat Willem had dat hij geen deel meer uitmaakte van een gezinsleven....
Zo kon het dus ook zag ik..... dat er vaders zijn die er zo over denken....
Verdriet om verlies in een heel andere context (kwijtraken).......
Het eeuwige mee bewegen op de golven van een ex omdat de angst je kinderen kwijt te raken zo groot is..... en om de vrede te bewaren.....
De kilometers die hij reed om zijn kinderen op te halen en weer terug te brengen.....
De voorzichtigheid die hij betrachtte omdat alleen verantwoordelijk zijn veel zwaarder weegt dan deze samen te delen en te dragen......
Het álles uit twee dagen halen om ze daarna weer veertien dagen niet te zien....
Gelukkig ging dat bij de jongste twee, die dichterbij woonden, makkelijker....
Nu kon hij wél mee naar muziekuitvoeringen of rapportengesprekken.....
En ondanks dat ook de twee moeders weer nieuwe relaties kregen bleef Willem, ook dankzij zijn tomeloze inzet, altijd de énige échte papa.....
De gekke papa, de lieve papa, de papa die altijd moeilijke diepe gesprekken wil voeren, de grapjes papa, de papa die altijd voor je klaarstaat.....
De papa voor wie je altijd op de eerste plaats komt....
Vandaag dus vaderdag....
Niet al Willems kinderen zijn er....
Mijn gedachten gaan uit naar mijn eigen kinderen die door hun vader onheus bejegend en in de steek gelaten zijn....
Maar des te meer geniet ik met Willem mee die zelf zo geniet van zijn meiden die hem, zó verdiend, in het zonnetje zetten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten