Nou breit oma wel vaker maar dit keer gebeurde er iets.
Vier klein kinderen heb ik...
Alle vier hele speciale kleinkinderen...
De oudste is zeer hoog begaafd.... leeft in haar eigen wereld...een heeft bijzondere wijsheden
De tweede is een natuurmens.... geheimzinnig filosofisch en humorvol....
De vierde is sociaal.... heel erg lief en vaak heel erg ziek...
De derde is Michael...
En daar brei ik voor...
Michael is overgevoelig, faalangstig en hyperactief...
De juffen in de klas weten er geen raad mee...
Ja... sommige wel... maar helaas heeft niet elke klas een 'sommige wel juf'....
Het laatste rapport van Michael was schandalig geschreven...
Daar gingen niet alleen mijn oma maar ook mijn juffen haren recht overeind van staan....
Zelfs Willem begreep het niet...
"Je bent een storend kind en dat vinden de andere kinderen in de klas ook"...
Ik meen het.... dat stond er... onder andere....
Maar Michael liep de zoveelste flinke deuk op in zijn jonge bestaan...
Van.... en ik brei een sjaal voor hem....
Luna leende de hare al uit aan hem omdat hij het koud had......ik zei toch. sociaal....
En terwijl ik brei maak ik een foutje...
Een foutje in een patentsteek is een ellende...die krijg je niet meer netjes opgehaald...
En toen kwam de volgende gedachte:
Lieve Michael.....
Oma breit deze sjaal voor jou met liefde... zoals jij ook uit zoveel liefde ontstaan bent...
De sjaal brengt je warmte...
De bol wol is gemêleerd.... steeds komen er andere kleurtjes tevoorschijn... een verrassingsbol dus.... net als het leven dat vol verrassingen zit....
Sommige kleurtjes zijn mooier of vrolijker dan de andere... maar ze horen bij elkaar... net als de leuke, fijne en minder leuke en minder fijne dingen in het leven....
Middenin de sjaal zit een foutje....
Oma heeft het laten zitten..... foutjes horen erbij... maar ze maken de sjaal niet minder warm en niet met minder liefde gebreid...
Net als de sjaal ben jij...
Als het nou weer eens even moeilijk is lieve Michael... kijk dan maar naar oma's sjaal.... warm... liefdevol... maar wel mét een foutje....
En eigenlijk... zou ik dat tegen afkeurt mijn kleinkinderen willen zeggen...
In elk breiwerk dat jullie dragen zit wel een missertje, oneffenheidje.... maar het staat mooi, zit warm en wist met dezelfde liefde gedragen als waar het me gemaakt is....
Foutjes zijn niet erg... je leert ervan... ze horen bij het leven.... zonder foutje zou heet leven saai zijn... zou je niks meer te doen hebben...
Foutjes maken juist mooi en kwetsbaar....
Van.... misschien is dat ook wel mijn kerstgedachte dit jaar....
Streef naar het goede... niet naar het perfecte....
Haal jezelf niet naar beneden als er eens iets niet lukt....
Wees jezelf in al je imperfectionisme... en laat ook die ander daarom in zijn waarde....
Je zou anders het waardevolle over het hoofd zien als je alleen op de foutjes let....
Van... oma breit een sjaal..... oma's gedachtes schieten alle kanten op....
Maar vooral die richting kerst....
En dan zit ze zo te breien... en dan komt zoiets zomaar voorbij....
Van.... Willem en ik gaan naar Duitsland... boodschappen doen... en tanken....
Ik kijk mijn ogen uit naar al het veel te vele in de winkels....
Het is echt ongelofelijk hoe die Duitsers hun Weinachten vieren....
Alles is mooi mooier en mooist.... veel meer en meest... bling blinger en blingst....
Je kan echt niet kiezen als je daar rondloopt....
Als je bijvoorbeeld alles wilt gebruiken wat er nu bij de taarten afdeling staat... dan kun je je eigen winkeltje beginnen...
Ferrero rocher torens.... gigantische jonge ganzen in diepvries verpakking... nou als die jong zijn wil ik écht nooit zwanger van een gans worden....en wil ik wel eens een volwassen Duitse gans zien...
Ow heus...Kaufland puilt uit zijn voegen....
Rijen en rijen voor de kassa's....
Natuurlijk... je mag inderdaad wel twee weken van te voren beginnen met bakken en braden en koken met al die keus...
Euh... niks keus... de Duitsers laden alles in....!!!!!!
Nicht daß gute ist viel aber daß viele ist gut....
Übermensch...mit über volle karretjes....
We hebben van die aanblik spontaan 's avonds geen honger meer en volstaan met een Duits kadetje....
En Willem kijkt me verwachtingsvol beteuterd aan...
Zou hij ook een breisel willen...?
Ja dus.... een Noors vest.... in paars en grijs....
Even later zit ik omringd met breiboeken en tijdschriften te neuzen en neuzen...
En de boel eens uit te zoeken....
Een echt patroon vind ik niet...
Wel losse motieven...
Dan zelf maar wat bedenken met die motieven....
"Ik kan hem toch wel aan met kerst hè?".....
Euh.... hoe snel gaat dat dieet van jou...?
Nu nog maatje xxxl op de pennen en dan dubbeldraads Noors......kweetniethoor......
Tenzij je mij kan garanderen dat je over twee weken een L draagt... dat scheelt wat steken...
Euh.....
Nee laat maar...
We hebben in Duitsland gewinkeld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten