31 december 2022

Dag van:

 De vogeltjes, die tussen de stortbuien door, zich in mijn tuin gehoord doen aan zaadjes en nootjes of vetbolletjes, hebben geen weet van jaarwisselingen.....

Hebben geen weet van uren in de keuken staan om salades voor te bereiden, te maken en op te maken...

Hebben geen weet van oliebollen behalve als ik de overgebleven bollen morgen in de boom hang....

Hebben geen weet van dat land wachten tot de klok 12 uur slaat om dat nieuwe jaar in te gaan....

Wellicht hebben ze wel last van de harde knallen die je ondanks die regen toch overal hoort....

Wat heerlijk moet dat zijn...

Gewoon meedeinen op de overgangen van seizoenen....

Leven van de dag naar de dag naar de nacht....

Kan het hun schelen dat morgen in 2023

valt.....

Morgen is gewoon morgen...

Wakker worden in je nest zonder kater....je ogen open doen en alleen maar kijken of je een nat of een droog verenpak zal oplopen die dag...

Gewoon doen wat je altijd lekker doet...

In de appelboom van lekkere dingen peuzelen....

Wij zitten morgen weer met dat gevoel van dat lange jaar dat voor je ligt....

Iets met weer opnieuw beginnen terwijl je eigenlijk alleen maar doorgaat...

Iets met maar afwachten wat de volgende 365 dagen je weer brengen zullen...

De vogeltjes wachten niet...

Die voelen opeens dat ze workers moeten gaan leggen, nestjes moeten gaan bouwen, verse ecologisch biologisch verantwoorde rupsjes moeten zoeken voor hun kale kroost zonder dat er die boom vol lekkernij staat...

De boom die ook meedeint op de seizoenen...

Nu nog kale takken waar pindakettingen en nog meer lekkers in hangen.....straks de knoppen en de bloesem....dan weer de appels...

Hoezo jaarwisseling....?

Maar vooruit....ik ben dat beest op twee poten dat men mens noemt...

Een met rede begaafd wezen...

Die met onrede uren in de keuken uien snijdt, augurken en zilveruitjes in blokjes hakt, olijven halveert, appels schilt, vlees braad en ga zo maar door....

Alles door de gekookte aardappels roert om er een respectabele Oudjaars salade van te maken....

Die bruin bier en warm water mengt met meel om er oliebollen van te bakken in bijna onbetaalbare zonnebloemolie....

Straks de Oudjaars avond ingaand met vette jaren en een oliegeur in de kerk omdat ze vast geen tijd meer heeft om even te douchen...

Ondertussen klinken de laatste top 2000

klanken tussen het olie gespetter en de knallen van vuurwerk, op de achtergrond....

Wel de beste nummers van de top 2000...

We naderen rapsody in Blue....

Wel de hardste knallen omdat er veel illegaal spul uit Duitsland en België bij zit en omdat de boer al bezig is met de voorbereidingen van het carbid schieten...

Toch heb ik met Oudjaar nog nooit zo netjes gewerkt in de keuken als dit keer...

Dat scheelt een hoop opruimwerk zometeen....

Komt vast omdat Willem er niet is...

Die is naar een begrafenis en daarna optreden met de fluit in weer een ander gedeelte van Nederland...

Geen man dus die tussendoor snoept...of vertelt dat je best nog meer beslag voor de oliebollen erbij mag maken...

Of komt het toch omdat ik op mijn oude dag systematischer begin te werken...?

Om vier uur plof ik neer...

Salades klaar, oliebollen gebakken en de beignets heb ik dit keer gekocht...

Dat kunnen bakkers écht beter dan ik...!

De hapjes staan klaar, nu alleen opletten dat de honden het niet op hebben voor wij er zelf een hap van hebben kunnen nemen...

Sinds Borre aan de prednison zit is het een ware ramp....

Veel drinken, langere en vaker plassen...

Maar vooral die vreet drang....

Hoeveel stokbroden hij al niet van het aanrecht heeft gepakt, prullenbakken leeg gegeten, lekkers van de tafel gapte of de lades en kasten opende op zoek naar iets eetbaars...

Vooral de koelkast is favoriet en daar moet dus wat voorgezet worden als wij weg zijn....

Nee echt....zelfs afwasborstels en de bakjes voor de katten gaan eraan...

Dus zit ik op wacht....tot Willem thuis komt...

Pas dan kan ik douchen...

Oliebollenvet uit de haren.... mayonaise vlekken uit m'n gezicht....rijstkorrels uit m'n oren....uienlucht van de handen...

Brrrrrr jakkes.....

Ik heb trouwens ook wat bedacht op die intimiderende reclame van de Postcodeloterij...

Het heet omdenken....

Niks niet "laatste kans om mee te spelen...je hebt alleen nog vandaag"...

Laten we het eens andersom doen...

Voor jullie de laatste kans om hier in Arnhem met je kanjertruck de straat in te rijden anders stop ik mijn lidmaatschap....

Klinkt dat dreigend genoeg....????

Oh ja...en ik moet terugblikken hè...

Ach er is zoveel gebeurd..

Dieptepunten en hoogtepunten...

Eigenlijk was alles wel een beetje te volgen in de blogs van het afgelopen jaar...

Niet alles natuurlijk....maar wel veel...

Gedachten, gevoel, emotie, daden, plannen enz....

Natuurlijk was onze trouwdag het mooiste hoogtepunt...

En ook al kent elk hoogtepunt weer zijn dieptepunten, kijken we terug op een onvergetelijk mooie dag vol verrassingen, liefde en ruimte voor een ieder en voor onszelf...

Mijn LACCS diploma vond ik ook gaaf....

Definitief mijn laatste studie....maar zoveel lieve studievrienden aan overgehouden en zoveel leerzame handvatten....

Dat Willem zo zijn nieuwe weg vindt, vind ik ongelofelijk knap....

Vooral onze samenwerking daarin....

Onze vakanties; Spanje, Krakau, Auschwitz, Thessaloniki, Chalkidiki

En de oorlog in Oekraïne was een absoluut dieptepunt...

Wat voor dieptepunten er verder nog mochten voorkomen afgelopen jaar.... liefde en een beetje begrip zullen uiteindelijk alles overwinnen en wonden helen....

Daarbij zijn littekens en rimpels mooie tekenen van leven....

En dan nu hup dit oudjaarsavond in....

Eindelijk om zeven uur komt Willem thuis...

Total loss natuurlijk, dat dan weer wel...

Gelukkig komen de buren laat....zo hebben we nog even tijd voor onszelf...

Willem kan slapen, ik douchen....

Eigenlijk niets bijzonders anders dan andere dagen kun je wel zeggen...

Behalve dan de eenjaarlijkse hapjes op tafel....

Oeps "blijf maar wakker Willem anders zijn die hapjes zo in Borres bek beland"....

En dan erachteraan "jammerrrrrrr joh"....

(Voor dat dutje dus).....

En wat doe ik???......

Schandalig genoeg val ikzelf na het douchen op bed in slaap....

En het is dat Willem roept anders was ik zo door alle knallen en 12 slagen van de klok heen geslapen....

Maar....ik ben op tijd....

De buurtjes komen net aangelopen...

En oeps...container in brand...

Eerst maar 112 bellen...

"Politie, brandweer of ambulance mevrouw?"...

Nou doe de brandweer maar...

"U klinkt niet in paniek mevrouw"....

Nou nee, ik zie ook geen vuur maar wel veel rook....en het stinkt....

"We hebben het druk maar we komen tussendoor wel even langsrijden....de Velddijk hè?"....

Nee de Vestdijk...

"Oké ondergrondse container op de Velddijk...

Vestdijk!!!!....

We blèren mee met de nummer 1 Rapsody in Blue en we tellen af.....

Gelukkig nieuwjaar allemaal....

30 december 2022

Dag van:

Dat was even balend wakker worden...

Willem kocht net tien dropmatten voor me en die had ik al heel lang niet gesnoept....

De mevrouw achter de kassa doet ze net in een zakje en ik zeg nog "zakje hoeft niet dicht wat ik neem er meteen eentje"....

Wat denk je.....de wekker.....!!!

Jakkes.....

Maar oké, dan maar eruit zonder dropmatten in mijn mond....

Gauw aankleden, nog even met Willem gezellig beneden kletsen dan hup naar mijn vriendinnetje die zowaar zonder telefoontje over weer een dubbele afspraak, nu een solo afspraak heeft met mij....

Luxe dilemma....wat gaan we doen...

Duitsland uitje is geen optie want half Gelderland.... misschien wel Nederland, is vuurwerk over de grens aan het halen....

Ik kan ook niet de hele dag weg want ik heb vanavond een top 2000 feest in de kerk in Duiven....

Doetinchem?......'s Hertogenbosch?..... Wageningen dan?.....

Laten we maar, zoals altijd, kijken waar de auto ons heen brengt....

Ja, zo werkt dat echt bij ons....

De auto leidt mij naar het circuit...

Toch Duitsland dan....?

Neeeeeeej......

Afslag Doesburg....en daarna links....

En dan weten we het bijna...

Wordt het Zwolle, Apeldoorn, Deventer of misschien Zutphen....?

Het wordt dus Zutphen....

Bij aan komen rijden raak je al vertederd door die aloude vestingmuren....

Zo brokkelig, zo verweerd, zou oud....

We planten de auto er neer en lopen door de stadspoort....

We missen nu alleen een middeleeuwse garderobe....

Maar het op en top uitje kan meteen beginnen bij het zien van die schitterende verlichting door de straatjes en steegjes met oude scheve huizen met hun prachtige geveltjes....

Als we de kerk in willen moeten we betalen...

Nou echt niet.... betalen voor een kerk doe ik niet....had God zelf ook nooit gewild...

Naarmate je het stadje inloopt lijkt het

steeds ouder te worden....of zijn wij dat zelf die beginnen te kraken hihi?.....

Annet scoort eindelijk die oorbellen waar ze al zo lang naar zoekt....

Maar verder is het vooral ons vergapen aan al die leuke gekke ludieke winkeltjes....

Tweedehands, vintage, rommel noem maar op....

De kleding lopen we gek genoeg voorbij...

Geen ruimte meer in de kledingkasten...

"Kom, we gaan Ici Paris in" oppert Annet en ze trekt me mee naar binnen ...

Mijn neusgaten vullen zich direct met de veelheid aan geur...

Hoe moet je hier ooit kiezen...?

En moet je kijken wat een prijzen....

Als ik op Schiphol de taxfree parfum afdeling al voorbij loop, dan hier toch zéker helemaal.....

Dacht ik....

Maar dan krijg je die vriendschapsband hè....

"Jij moet jezelf ook eens verwennen Wampie"....vindt Annet...

Duh.....voor dat geld zeker ....

"Dat ben je heus waard hoor....je hebt het verdiend!"....

Het leuke meisje heeft meteen door dat dit het moment is dat ze op ons af moet stappen...

"Welk geurtje heeft u nu?"....

Tja, moet ik nu vertellen dat het van de Action of het Kruidvat is?....

Dat het wel twintig jaar geleden is dat ik eens een duur geurtje had....

Ik zeg dus nog even niks...

Zij hapt verder...

"Houdt u van fris, bloemig, hout, amandel?"....

Nee, zeg ik....ik hou van zoet en zwaar....

"Ja want nu je ouder wordt verandert je neus ook hoor" zegt Annet...en ik schiet in de lach....

Het meisje heeft natuurlijk allang drie geuren uit het rek gehaald...

Ik ruik beleefd...

Nee, dit is het niet.....

Nog zes geurtjes....mijn neus raakt verzadigd...

En toch blijft er één geur hangen....

Maar wat een foeilelijk flesje en wat een afschuwelijke naam....

Tja ach, misschien hoort dat wel bij mij hè...

Maar nog erger....wat een vreselijk bedrag voor een klein flesje reukwater.....

Het meisje geeft aan mij proefmonstertjes mee te geven....dan kan ik het thuis op me in laten werken....

Maar....heel lief.....ik ben echter verkocht...ik ga mezelf verwennen....

Ik ga voor Scandal in een flesje waaruit twee slanke goudkleurige benen hangen....

Dan laat Annet zich gaan....

Parfum voor de kleinkinderen...

En we raken in gesprek met degene die haar helpt...

Het is al een bijzonder gesprek als we het over onder andere oma zijn hebben en ik vertel dat ik van de week iemand ontmoette die 30 november oma werd van een voldragen doodgeboren meisje...

De vrouw schrikt en zegt....."ik werd 30 november ook voor het eerst oma van een kleindochter.....ze leeft"....

Nu kijken we samen verbijsterd....wat een bizarre link ineens....

En zo gaat het gesprek voort...over de cyclus van het leven....en de zo onherroepelijke dood...

Waarom de dood geen cyclus zou kunnen zijn....

Over opgroeien in rijkdom en armoede en toch in beide gevallen de gevolgen van verwaarlozing kennen....

Een bijzonder gesprek....

En daar zit je dan zo vol van dat de dag eigenlijk al helemaal geslaagd en klaar is...

We shoppen dus niet verder naar gaan aan de koffie....

Oké, oké....met appelgebak voor Annet en de bekende saucijs voor mij....

Het begint te regenen...

Op naar huis...

Het was mooi en niet het vele is goed maar het goede is veel zegt Willem dan altijd...

En dat goede kwamen we vandaag zeker tegen....

Boodschappen voor de Oudjaars avond doen en op naar huis....

Maar het goede had toch nog meer in petto vandaag....

De top 2022 Duiven top 2000 avond....

De kracht van de kerk noem ik het...

De verbindende factor die muziek altijd weer teweeg brengt...

Al vanaf eerste kerstdag op onze eigen npo2 dit de verbindende beelden onze huiskamer in tetterde, maar nu vanavond in de kerk dus....

Een enorme voorbereiding ging daaraan vooraf...wat is er een werk verzet door veel mensen....

Het ziet er gezellig uit...

Allemaal zithoekjes in plaats van de stoelen in rijtjes....

Een compleet licht spektakel....

Een band....

En super PowerPoint met grappige Muppet fragmenten en clips, afgewisseld met live muziek van toevallig ook nog een steengoede band....

Oliebollen, zoete en hartige hapjes, drankjes....

Oudere en jongere mensen...

Heel oude en heel jonge mensen....

Plus natuurlijk.... muziek...

Jongens wat wil je nog meer voor ingrediënten voor een fijne avond...

Heel Duiven mocht stemmen en daar zijn

veel nummers uit gekomen maar slechts een top 11 wordt ten gehore gebracht...

Als de avond is ingeleid mag ik het eerste nummer aankondigen....

Met een praatje natuurlijk:....:

Vanzelfsprekendheid is de meest gekke trek van mensen. Vanzelfsprekend aannemen dat de ander er is. Dat er boodschappen in de winkel zijn, dat de bakker broden bakt, dat het koren groeit op de akkers, dat de zon morgen weer opkomt.

 Dat je kookt, de was draait, auto rijdt. 

En net zo vanzelfsprekend laat je je hond uit en denkt "ach na een buitje is die hondenpoep wel weg. Gooi je dat papiertje op de grond terwijl je denkt ' de wind waait het wel weg en ach het verteert op den duur wel....

Zelfs de beelden op tv van aan honger lijdende kinderen, in oorlog verkerende landen vol mensen die in angst leven, waar men elkaar afmaakt, wennen en lijken als vanzelfsprekend in je huiskamer te horen...

Is this the world we created...???

Ik ben opgegroeid in een tijd van veel, meer, meest, van opbouw en technische vernuftige hoogstandjes en toch..... Toch vind ik mijn dankbaarheid in die kleine dingen.... Een vogeltje dat op de tak van onze appelboom van de pinda's smult, dat ik oma werd, juf mag zijn van heel speciale leerlingen, die kleuter die op z'n hurken tien minuten naar een slakje kan kijken. Dat mooie schilderij of lieve gedichtje. De lente die knoppen en bloesem in de bomen tovert....

Dan zijn geen vanzelfsprekendheden, dat zijn wondertjes die wij cadeau kregen van iemand die heel zorgvuldig die aarde waarop wij leven, schiep en vorm gaf...waarop alles precies genoeg was wat wij nodig hadden....en die wij langzaamaan aan het verpesten zijn met de zucht naar macht, geld, meer en beter zonder rekening te houden met elkaar, met de natuur..... Allemaal wonderen van deze mooie aarde...

Ik denk dat we ons keer op keer bewust moeten zijn van hoe mooi het cadeau was dat we kregen en dat we daar heel zuinig op moeten zijn.

Ons nu eens écht af moeten vragen 'is dit de aarde waarop we willen leven en is dit de manier waarop we verder willen'....'is dit het leven dat God voor ons bedoeld heeft?'

Dat het tijd is om grenzen te stellen waarbij niet we bij een stapje terug zetten achteruit gaan maar juist vooruit....

Is dit de wereld... het godsgeschenk dat we ervan maakte.... en die we nog verder willen verpesten???

Laten we alsjeblieft zuinig zijn.... Door elke keer weer even stil te staan bij 'is this the world we created?'.... Queen.....

https://youtu.be/wllXY322K7Q

Na mij is Willem aan de beurt met zijn nummer Old and wise

https://youtu.be/-4HI1_LTWIk .....

En of we dat vooral niet vergeten op zijn begrafenis of crematie (hij is er nog niet uit) te laten horen.....

Zo vordert de avond met mooie beelden, prachtige aankondigingen en zo gaan we samen op weg van donker naar licht...

We eindigen met het nummer 'walking on sunshine"....

Wat een avond....

En voor de liefhebber....?

De dart wedstrijd tussen van Duivenbode en van Gerwen....

En dat in de kerk...

Het kan gewoon....hoe mooi is dat...

Maar meer nog wordt er nagekletst bij een wijntje, biertje of glaasje fris...

Alweer mooie gesprekken over grenzen die te verleggen zijn...

Of gewoon heerlijk grappen maken met elkaar...

Als we naar buiten stappen om naar huis te gaan voelt het bijna waren aan ..

Vijftien graden vertelt de thermometer ons...

Het moet niet gekker worden....

Tjonge wat een dag was dit....

Nu morgen Oudjaars dag...

Willem naar een begrafenis en daarna fluit optreden....

Het zal voor ons saampjes wel alleen Oudjaars avond worden...en alles opeten wat ik overdag kook, bak, braad en kokkerel....

Op naar de laatste dag van het jaar....

29 december 2022

Dag van:

Daar gaan we dan weer....richting audiciën....

We zijn er te vroeg, de winkel is nog niet open maar....top 2000 aan op de autoradio en je vergeet de tijd.....

Precies om negen uur gaan de deuren open en bij ons de autoradio dus uit....

Had de audiciën Jacqueline gister al mijn gegevens op pauze gezet....ten spijt....ze kan alles weer opnieuw invullen....

Deze computers pauzeren blijkbaar niet....

"Als iemand tegen je schreeuwt of hard roept, hoor je links nog voor 20% en rechts voor 35%" .....

Ik slik even en zie Willems wenkbrauwen omhoog gaan....

Dus bij gewoon praten is het nog minder....

"Dit is het apparaat wat je nu nodig hebt" zegt ze dan en pakt en iets groter apparaatje dan ik nu heb....

Alleen aan dit apparaat zit niet een dopje dat je in je oor stopt, maar een compleet buizenstelsel....

"Dit.....en ze wijst naar dat buizensysteem....wordt op maat gemaakt....dat ga ik straks bij je opmeten"...

Ik slik voor de tweede keer en zie Willems wenkbrauwen nog iets meer omhoog gaan....

Jacqueline half en complete hobbywinkel uit de kast...

Buisjes, spuitjes, klei, verharder, schepjes, oordopjes en nog meer zooi....

Dan komt dat moment van absolute stilte...

Eerst het mistige, verre, in niets te onderscheiden geluid als je gehoorapparaten eruit gaan.....dan het 'niets meer' als de klei in je oren zit....

Gelukkig duurt het niet lang....een paar minuten slechts...

Minuten waarin ik Willem en Jacqueline gezellig zie je keuvelen alleen Joost mag weten waarover....

De afdruk van de binnenkant van mijn oor is goed gelukt....

Mooier was het nog als het me allemaal bespaard was gebleven....

Maar laten we eerlijk zijn....het is wat het is en wat mag ik dankbaar zijn dat de techniek zo geavanceerd is dat die het me mogelijk maakt in ieder geval te kunnen functioneren....

En half uurtje later appt mijn zoon me zelfs "nog twintig jaar en binnen in je oor wordt alles vervangen door techniek"....

Maar goed dan ben ik deo violente 82....laat dan maar zitten.....

De knutselfase hebben we gehad...

Nu het zakelijke gedeelte...

Elke maand kan ik dan wel weer denken 'wat een smak geld die ziektekostenverzekering', maar nu wordt er toch maar mooi tweederde vergoed van het totaal bedrag...

Een gehoorapparaat, microfoon,

vergaderkastje en nog meer accessoires....

Daarvoor heeft ze dan wel in de computer weer opnieuw alle gegevens moeten invoeren....

En zo zaten we daar dus vijf kwartier....maar lopen opgelucht en tevreden de winkel uit...

En 23 januari mag ik de nieuwe apparatuur ophalen.....(dag unitborrel.....dit gaat voor)....

"Ik ben blij dat ik steeds mee ga, ik begin nu veel beter te begrijpen hoe jouw leven moet zijn zonder gehoor en dat dat best een handicap is"....

'Onveilig, onzeker en confronterend' zeg ik en geef hem een knuffel....

Nu gauw naar huis....uitje met mijn vriendinnetje....

Maar ik ben de drempel nog niet over of ze belt...

Dubbele afspraak....uitje met mij en high tea met collega's....

Weet je wat....ik vermaak me wel....ga jij maar lekker high tea-en.....

En kijk, Bengel springt alweer op schoot en ik spin binnen notime met haar mee.....

Willem is naar de buurman...

Hij kreeg een container tegen zijn been waar zich nu een loei van een gat in het scheenbeen bevindt...

En een buurman....nou ja, deze buurman... die aan huis gekluisterd is, is een ramp...

Deze buurman heeft geen peper ín zijn gat maar hij heeft een complete kont van peper....

Willem gaat dus maar eens leven in de brouwerij brengen....

En ik zoek een patroontje om te haken...

Ik zie vanzelf wel wat het wordt maar op zich is het al een aardig randje....

En verder?....

Tja, is het een opeenvolging van herhalingen....

Ik kijk namelijk gewoon top 2000....

Willem is in deze degene die variatie in dit leven aanbrengt....hij gaat poolen in een menscave van een van de mannen van het koor....

En ach....wat heet trouwens herhaling....2000 verschillende muzieknummers, de een nog lekkerder dan de ander....

Toch jammer dat de Final Countdown net in de reclame valt....

28 December 2022

(In het audiohokje)

Dag van:

We staan maar weer eens vroeg op....gewekt door de wekker....

Ik heb immers een afspraak bij de audiciën....

"U, komt voor een gehoortest?" vraagt de vriendelijke audiciën...

Nou nee, ik kom voor nieuwe apparaten...

"Maar hier staat toch dat u voor een test komt en voor advies"....

Maar dat komt omdat je online, waar je de afspraak moet plannen, nergens staat dat je nieuwe apparaten wil en dus komt 'advies' het dichtst bij mijn doel van de afspraak...

Ze zegt niks meer nu en rommelt wat door de papieren die ik voor haar meenam...

Papieren van de kno arts en hun eigen oude testen....

"Laten we de test maar even doen" zegt ze dan....

Ik zucht....

Ik heb een hekel aan die gehoortest....

Het is confronterend en maakt me onzeker....maar ik ga het hij toch maar in...

Koptelefoon op, bekende drukknop in mijn hand en drukken als ik wat hoor...

Tot dusver valt het wel mee, maar dan komt de woordjes test....

En die woordjes versta ik dus voor de helft van de tijd niet....

Daar ligt immers mijn probleem....

Zou ik de hele dag naar piepjes luisteren dan kwam ik er misschien nog wel uit maar bevind ik mij in een gezelschap dat hoor ik klanken en gesis.....

Willem die mee is kan de onzekerheid in mijn stem horen daar waar hij zit....

Zegt ze nou; duik, duim of is het duif??...

Hoor ik; lied, lief of toch liep??.....

En uiteindelijk hoor ik niks anders meer dan een vage oe.....

"Uw gehoor is weer achteruit gegaan!"...

Ja vertel mij wat....

"Uw tijd is om, we moeten een nieuwe afspraak maken voor de intake"....

Intake????....

Jullie kennen mijn halve doopceel....

"Ja dat is zo, maar zo noemen we dat".....

En weer krijg ik een stapel formulieren in de handen geduwd die ik moet invullen....

Wel heerlijk dat ze iemand verzet om mij morgen om negen uur te laten komen en dus gehoor geeft aan mijn vraag om alsjeblieft nog in de vakantie te mogen komen....

Toch enigszins bedrukt loop ik de winkel uit...

Natuurlijk weer om die vervelende test....de uitslag daarvan....en het feit dat ik nóg een keer terug moet....

Heel lief dat Willem vraagt of we gezellig koffie zullen gaan drinken ergens maar laat me maar gewoon naar de supermarkt gaan en dan naar huis.....

De middag vult zich met lawaai...

Willems kleinkinderen en drie oudste meiden...

Gekakel, geschreeuw om gehoord te worden door opa, gelach en over en weer gesnater....

Super gezellig natuurlijk maar het is wel even in schril contrast met dat stilte hok van vanmorgen....

Toch geniet ik van Willem en die mini Willem van een kleinzoon van hem...

Het is toch niet te geloven dat die hele familie zo'n beetje uit de meiden bestaat....en wordt er dan eindelijk eens iets manlijks geboren in de vorm van een kleinzoon, dan is het ook notabene meteen een look-a-like van zijn opa....zowel uiterlijk als in doen en laten...

Een échte mini Willem dus....

En dat versterkt elkaar als ze in elkaars nabijheid zijn...

Twee tornado's van toneel, orkanen van gek doen en tsunami's drama....

Mijn zelfgemaakte verse kippensoep is heel goed gelukt...

De complete grote soeppan gaat leeg....

Jammer Willem....morgen geen soep voor lunch....

Als de rust weerkeert worden de oogleden

zwaar...

Zowel die van Willem als die van mij vallen dicht....

Eventjes maar dan....want is het geen wekker dan is het wel de deurbel die onze slaap verstoort...

Koeriers werken 's avonds meer dan overdag lijkt het wel....

Een boekje van Toon Hermans dat ik bestelde voor Willem, de passpiegel die Willem onlangs aan diggelen liet vallen, ze worden tesamen bezorgd....

En de ene koerier rijdt nog niet weg of de volgende, die van Hello Fresh, staat alweer voor de deur....

Tja.....en hoe kan het anders...

Dan gaan we gewoon weer verder met top 2000 kijken en luisteren....

Hoe die top 2000 ooit begon....?????

De Top 2000 was aanvankelijk bedoeld om het jaar 2000 in te luiden met een eenmalige muzikale actie......

De luisteraars werden begin 1999 verzocht om een lied in te dienen, met daarbij een persoonlijk verhaal of een herinnering......

Dit concept werd echter zo'n groot succes dat Radio2 besloot de Top elk jaar uit te zenden.......

En daar zijn wij hier totaal niet rouwig om.....

27 december 2022

Dag van:

Zo'n dag.....zo'n niks dag.... 

Nou vult Willem zo'n dag altijd wel hoor....

Hij is al vroeg naar de kapper...

"Ik laat het kort knippen hoor"...

Nou vind ik dat kort niet zo erg maar dat hij thuiskomt zonder gel in zijn haar, is toch wel even schrikken.....

"Vandaag komen Henri en Aukje"....zegt hij als ik de schrik voorbij ben....

Daar ga ik even recht voor zitten...

Altijd gezellig als die twee komen of als we daar zijn...

Willem staat al met een poetslap in zijn hand....

Oké, oké ik help je wel...

En even later staan we beiden het huis maar weer eens op te kalefateren....

(Oh Oh, het is dat ik zoveel van die honden hou....pfffft).....

Nog even een matje halen voor daar waar de hondennagels het keukenzeil onder handen namen....onder poten zeg maar....

En ik neem meteen dat vogelhuisje en nieuw vogelvoer mee....

Oh ja, niet de kussentjes voor in manslief rug vergeten....

Tja, ook bij wordt ouder hè......

"Ga je nu nog een vogelhuisje in elkaar

zetten, nu  straks de visite komt?"....

Ja ik wel.....

Dat ding zit in een kwartier in elkaar....

"Dat kan niet!"....

Nou echt wel, wedden....

En precies in een kwartier heb ik het ding inderdaad kant en klaar in de tuin staan...

Er hoeven alleen nog wat broodkruimels in een stuk of wat vetbollen.....

Kijk nou toch hoe leuk!!....

Visite.....hele leuke gezellige visite....

Alleen....de broer van Henri (ook oude vriend van Willem) is onlangs overleden....

Euthanasie in verband met uitzichtloos lijden door hersentumoren....

Het wordt een intens gesprek dat natuurlijk over het proces van zijn broer gaat maar daar kun je nooit je eigen ideeën, inzichten bij loslaten....

Gesprekken over wanneer zo'n moment van die absolute overgave aan het er niet meer zijn.....aan het loslaten, daar is....

Gesprekken over grenzen, uitzichtloosheid, hoop, overlevingsdrang......

Het is me het middagje wel....

Maar gelukkig hebben we het ook over leuke dingen....en lachen we heel veel....

Cynische kwinkslagen, lachwekkende uitdagingen, droge humor.....

En het is dan ook écht jammer als we weer afscheid moeten nemen...

Zulke gesprekken en zo'n samenzijn wil je eeuwig laten duren....

Over tot de dagelijkse orde...

Koken, eten en top 2000 luisteren....

Samen wat plannen maken voor de tweede week vakantie...

Gaan we langer weg of houden we het bij dagjes uit....

Gezien Willems volle agenda houden we het maar bij dagjes....

En zo gaat de avond ook weer voorbij...

"Oh dit is een goed nummer".....en "zet eens wat harder dit nummer vind ik zo gaaf"....

Hoe verder die top 2000 vordert, hoe beter en mooier de muziek...

Maar tja, hoe dichter het einde ook weer nadert....

Toch balen dat alles eindig is.....