woensdag 30 september 2020

30 september 2020

Dag van:

Nou moet ik zeggen... dat was niet verkeerd naar school rijden vanmorgen onder de klanken van mijn nieuw verworven muziek usb stick vol Racoon nummers....
Én de stoplichten zaten mee... dat kan het natuurlijk ook nog geweest zijn....

De voorspelde regenbuien zorgen ervoor dat we beginnen met buitenspelen....
Zal ons niet meer gebeuren dat we de hele dag binnen moeten blijven...

Op mijn bureau ligt een tak....
Een tak met een touwtje....
Men vertelt mij dat die van een oud leerling is als cadeautje voor mij... maar ik was al vroeg weg gister....
Ik weet zeker dat die leerling vandaag langs komt...
Uit papier knip ik hartjes en hang die aan de tak.... en schrijf er zijn eigen legendarische woorden "Ik lief jou" op....
Her en der prik ik ook een spekkie....
Ik prik koud de laatste eraan of... zie je wel... daar is hij...
Zijn gezicht straalt.... zijn tak leeft....
Zijn armpjes voel ik om me heen.... en in mijn oor hoor ik "Jij nooit doodgaan".....
Een kind uit een oorlogsgebied....
Waarom prikken die verdomde tranen nou toch achter mijn ogen....


Van..... Kinderboekenweek....
Hoe maak je het thema "en toen" duidelijkaan kleuters met een verstandelijke beperking....
Mijn assistente en ik peinsden ons al dagen suf....
Opa en oma tijd... stambomen....
Dino's.... kasteel met ridders....
Als trekken we uit de kast.....
Hun "en toen" ligt echter nog heel dichtbij nu...
En toen kwam de bus... en toen moest ik naar school... en toen was ik hier.....
Dat oma en opa uit een ander tijdperk komen zal hun een zorg zijn.... oma is hier en nu....
En toen kwam oma... en toen kreeg ik een snoepje... en toen ging oma voorlezen......
En dat oma's vroeger de Rolling Stones luisterden.... op een puch reden.... nog geen Nintendo's of WIi-en hadden, zal ze een zorg zijn....
Want nu luistert oma met ze naar 'hoedje van papier'.... en speelt mee op hun WIi.....
Want dat kunnen oma's....
Met zoals oma's kunnen knuffelen zoals alleen oma's dat kunnen....
Oma's springen geen touwtje voor hun plezier maar in het fitness centrum om af te vallen ....
Zo zit dat dus...!


Van... ik handel administratieve rompslomp af en ga naar huis...
Thuis waar Willem met een oud leerling en zijn moeder zit....
Neehee.... ik rij eerst even langs de kringloop....
Op zoek naar kleuter spullen.... en dingen van "en toen"...
Maar de echte 'en toen' dingen zijn wel erg kringloop....
Mijn 'en toen' nu beperkt zich hier dus nu maar tot de tijd vanaf fisher price speelgoed....

Van.... kijk nou... ons bruggetje is afgezet...

Opnieuw grind erop.... afgedekt en afgezet...
Dat betekent een eind omlopen voor de honden....
Zij blij.... wij minder....

Van.... heerlijke oud leerling met zalige bravoure verhalen...
We genieten....
Als het hij over voor zijn meester Willem...
En ex meester Willem glundert en geniet....
"Hier deed ik het voor Wampie... voor deze jongens"....
Ik denk terug aan de tak van vanmorgen...
Ik snap hem zo goed....
En ook ik ergerde me dood toen gister voor de zoveelste keer het digibord weigerde... het programma om lessen te maken voor de zoveelste keer veranderd was en ik alles opnieuw eigen moest maken... de digitale absentie lijst vanmorgen het niet deed.... dat ik weer anderhalf uur van mijn kostbare tijd, die ik bij de kinderen had kunnen zijn, moest inleveren voor dit soort gedoe...
Maar ik leg het opzij... voor dat gevoel van die tak....
Het pleit voor Willem dat hij er volledig voor de kinderen wilde zijn...

En ik geniet van beiden vanmiddag....
De leerling dit zo zijn ziel bloot legt bij zijn oude meester....
Laat het alsjeblieft niet verloren gaan aan digitaal gedoe....

Van... of de duvel ermee speelt...
Een berichtje.... Van een oud leerling van mij en haar vader...
Een ooit onhandelbare leerling die niet meer in een klas kon functioneren...
Na vijf maanden uit de klas kwam ze in onze klas....
En daar kreeg haar andere kant een kans.... tussen andere leerlingen... in één andere omgeving....
Een fantastische meid....
Ze loopt nu stage schrijft papa trots....
En ik denk...."en toen".....


Van.... broers en zussen dag....
Toch maar aan meegedaan...
Een fotootje ... en een appje....
'S Avonds belt mijn zus... handsfree vanuit de auto .... op weg naar de raadsvergadering....
Rechterhand van de burgemeester....
We praten de hele weg tot de parkeerplaats van het gemeentehuis....
Dan ga ik in bad...
En zet de live stream aan.....
Even mijn zus volgen en de andere raadsleden....
Maar al gauw word ik er melig van en begin haar te appen.....
Ik stoor nu midden in de vergadering...
Maar ze vergaderen via Zoom..... video conference... en ze is niet elke keer in beeld....
Ik lever commentaar op wat er langdradig gezegd wordt... eigenijk meer veel woorden niks gezegd wordt...afvalbeleid... en een niet werkende microfoon van een der raadsleden...
Rijp voor het chemisch afval zou ik zo zeggen....

Ja dat vraagt om humor natuurlijk....
Een raadslid met de naam Verstand die afscheid neemt.... ja sorry zus maar de humor ligt op straat... euh in de raadszaal dus... gemeente jullie zijn je Verstand kwijt....
We genieten van deze heimelijke geneugte tijdens de vergadering....
Dat is wat zussen doen... lol maken....!
En soms begrijpen we niks van elkaar.... en hebben de grootste trammelant.... en afstand...
We verschillen enorm en kunnen elkaar soms niet vinden....
Behalve dan in de humor... daar vinden we elkaar altijd weer....
En laat dat zo blijven....
Amen.....


dinsdag 29 september 2020

29 september 2020

Dag van:

Niet ziek genoeg om thuis te blijven maar bagger genoeg om je niet fit te voelen  ....
Zo ongeveer is mijn gemoedstoestand vanmorgen...
Vanmorgen begin ik de dag dus met strakke schema's...
Dat geeft houvast...
Eigenijk meer voor mezelf dan voor de kinderen.....
Natuurlijk eerst overleg erover met mijn klassenteam... dan alles op papier zetten, uitprinten en zien dat we ons eraan kunnen houden...

Ik en klassenmanagement schema's....
Het past niet bij elkaar...
Maar in een puinhoop heb ik ook geen zin nu...
Dat wordt dan zoiets als achter de feiten aanlopen....

De ochtend loopt het in ieder geval gesmeerd...

Groepje dit, groepje dat, groepje zus...
Nee voor "zo" heb ik geen groepje kinderen meer over....
De middag als we gym hebben is dus weer een zooitje....

En terwijl de anderen vergaderen, sluit ik de deur achter me...
Bijkomen is het advies aan mezelf...
Een uurtje op de bank en dan thuis werken aan handelingsplannen...
Thuiswerken is sowieso sinds gisteren iets dat Rutte graag ziet....


Van  ..... het is misschien vreemd... of misschien werkt het ook wel zo... 
Ik zit immers net in de beginjaren van over die rare ouderdomsgrens heen gevallen te zijn....
Die 6 in dat leeftijdstiental maakt toch wel het verschil hoor...
Maar in ieder geval zijn de mensen die me in de loop der jaren ontvallen zijn, dichterbij dan ooit...
Zo voelt dat ook letterlijk...
Alsof ze zich om mij heen verzamelen....
Steeds dichter en dichterbij...
Het kan ook met die corona te maken hebben...
Ik ben best onbewust veel bezig met die zesde oktober...
De dag die Rutte en de Jong hebben uitgeroepen tot corona bezinningsdag....

We zijn namelijk wat mensen om ons heen kwijt geraakt dit jaar....

En ik wil er niet aan denken wat die tweede golf met zich mee gaat brengen....
Wat mij betreft zijn hier de klappen al wel gevallen en de tranen gehuild....

Hoe zien Rutte en de Jong zo'n dag eigenijk voor zich...?
En eigenijk is het zelfs de aftrap van meer bezinningsdagen tot en met eind december....
Hoe zie ik zo'n dag... zo'n periode voor me....?
Ga je dan elke dag denken aan mooie herinneringen...?
Schenk je er aandacht aan op sociale media...?
Brand ik elke dag een kaarsje...?
Maar de herinneringen heb ik immers al bijna elke dag om me heen... dichterbij dan ooit....


Ga je dan juist extra opletten dat je afstand neemt... handen wast... in je elleboog niest... omdat het nooit NOOIT meer zover mag komen....dat er weer zoveel mensen ons ontvallen....

Ach ja... zo ben ik er dus mee bezig....
Eerbetoon in ieder geval aan onze lieve vrienden.....
En zo zit ik in de auto.... en hoor dat nummer...
Nou heb ik 4 Nederlandse helden op muziekgebied... Ramses Shaffy, Stef Bos, Bløf en Racoon.....
Natuurlijk vind ik meer Nederlandse nummers mooi... zeker die van André Hazes.... maar ook losse andere nummers...
Mijn absolute helden zijn echter die vier....
En van die laatste hoor ik vandaag zo'n mooi nummer....

Dat is het moment dat ik weet wat ik 6 oktober doe...
Dat nummer delen...
Op de app... op Facebook en Twitter en Instagram... en weet ik veel waar....
Omdat in dat nummer alles zit wat ik voel..
Qua tekst, qua klank, qua opbouw...

Het verdriet, de blijheid, de herinnering.....
Maar ook de geborgenheid dat ik weet dat ze niet weg zijn.... ja lijfelijk misschien wel... maar de rest is nog hier.... heel dichtbij.... en ooit zullen we weer samen zijn... hoe dan ook.... waar dan ook... wanneer dan ook....

Ik ben dus de hele avond bezig met Racoon nummers downloaden.... op een usb stick...
Ik denk dat die stick vanaf nu tot en met eind december compleet grijs gedraaid gaat worden in de auto....
En op 6 oktober zal ik dat ene nummer met brandende kaarsjes en uitgehangen vlag luid laten horen....



maandag 28 september 2020

28 september 2020

Dag van:

En zo stapte ik negatief en wel vanmorgen de school weer binnen...
Alsof er niks gebeurd was...
Nou ja... ik hoeste de deur vanzelf open, proeste de koffie haast uit de automaat.... collega's namen uit voorzorg al twee keer de anderhalve meter afstand in acht als ik naderde... en de tissues waren niet aan te dragen en de oud papier bak vulde en vulde zich daarmee.... maar... ik was er....

Twee verjaardagen te vieren vandaag...
En kleuters zijn jarig... Van hun kop tot hun teen.... door merg en been ....
Alles in ze viert feest....
Kunnen wij gewoon onze verjaardag rustig aanschouwen of over ons heen laten komen...
Een kleuter niet...
Kleuters ZIJN jarig.... die beleven jarig zijn.... juichend, springend, zingend, dansend, lachend.... het is hun feestdag!!....
En dat er corona maatregelen zijn en daarom papa en mama er niet bij kunnen zijn.... er geen taart is maar keurig voorverpakte traktaties... dat maakt ze niks uit....
Ze krijgen een muts op, mogen kaarsjes blazen, er

wordt voor ze gezongen, ze staan in het middelpunt, de klas is versierd, hun foto staat op het digibord... en ze mogen een vingertje meer opsteken... want ze zijn 5... of 6.....
Dat laatste vergt dan weer wel wat oefening....

Deze trouwens ook:
En.... wat heb je gekregen voor je verjaardag...?
"Een cadeautje!"....

Van.... de overgang naar ander weer is merkbaar...
De kinderen zijn druk en vliegen van de hak op de tak...
De klas ligt vol met als wat even gepakt is om het dan weer achteloos te laten liggen... zonder op te ruimen....
Het miezert onophoudelijke buiten maar weer besluiten toch maar naar buiten te gaan...
Even de energie kwijt...
Dat frisse neus halen idee zeg maar....

"Juf... Waarom heb jij een paraplu...?"
Wat denk je, antwoord ik retorisch...
Nou denk je natuurlijk dat er een antwoord komt als 'omdat het regent'....
Nee dus.....
"Omdat je geen regenlaarzen hebt hè...."


En ook in de regen zonder regenlaarzen maar onder de paraplu vinden leuke gesprekken plaats...
(Onze kleutergroepen geven dierennamen)...
"Juf... jij bent een vlinder hè....?"
Ja....
"En ik ben een panda...."
Jazeker....
(Waar wil hij heen met deze opmerking???)
"Een panda kan geen vlinder worden hè.... maar een rups wel.... ik ben ook geen rups...."...
Dat klopt....
(Ik heb hem door)...
Maar een panda kan wel op bezoek komen bij de vlinder... wil jij dat graag...??
Er wordt heel enthousiast geknikt....
En zullen we dan vlinder thee drinken als je komt...?
"Nee... dan wil ik met de grote terreinauto spelen....!"

Van.... nu nog een ouder gesprek in het Engels...
Wat opruimen en opnieuw de klas inrichting onder de loep nemen...
De laatste feest foto's naar ouders sturen...
En gauw naar huis....

Je merkt het meteen... ook de verwarming op school gaat vroeg uit en de kou is al voelbaar....
Morgen maar een vest meenemen....
Even wennen weer aan die weersomlag.....

Trouwens, ik voel wel weer dat ik er een dag op heb zitten met al dat gehoest...
En... ik wil de persconferentie voor geen goud missen...
Zitten we echt in een tweede corona golf...?
Je kan je toch bijna niet voorstellen dat mensen elkaar dit aandoen...

Van.... maar het is heus.... het gevaar nadert met rasse schreden...
De ziekte zonder gezicht....
Of misschien juist wel de ziekte met vele gezichten...
En weer worden de regels aangescherpt...
We kunnen het bijna niet geloven....
Waar blijft die lamzak van een W Engel nou met zijn virus waarheid.... die mensen aan het opruien is om vooral de regels aan hun laars te lappen omdat het allemaal onzin is wat er verteld wordt...

Ik vraag me af wat ik een groter gevaar vind... die man of de corona zelf....
Ofwel de ziekte met of zonder gezicht....

Van.... ja Willem ik blijf nog even wakker.... want ja ik zal je fluitspel opnemen....
Ja, het klinkt heel mooi Willem....

Toch best apart dat onze werelden zo hetzelfde waren... allebei thuiskomen met onderwijs verhalen.... en nu die werelden zo verschillend zijn geworden in een paar maanden tijd....
Ook wel weer boeiend natuurlijk...
Maar toch ff wennen....!


zondag 27 september 2020

27 september 2020

Dag van:

 Gebrokenheid... het went...
Gebroken gezinnen... gebruiken koopjes en beeldjes (dankzij de honden)... en gebroken nachten...
Uurtje slapen... hoesten...
Uurtje slapen... hoesten en neus bij sprayen....
Uurtje slapen... hoesten en dan ook maar plassen...
Half uurtje later... neus sprayen ....
Uurtje later.... tijdens het omdraaien je zere ribben van het hoesten voelen.... en door hoesten....
Nou en zo het nachtje tot ochtendgloren door dus....

Van... en niks niet uitslapen want ik moet naar de teststraat...
Ook weer zo'n woord dat je vorig jaar alleen nog van de ANWB kende voor een speciale autokeuring....
Tegenwoordig iets waar mensen óf rijden of hun auto moeten parkeren om naar een test locatie te gaan...

Van... ik heb wel het geluk een over vriendelijke

verkeersleider te treffen die me in de auto laat zitten terwijl we een gezellig praatje hebben over wintersport en après ski....
Ja eigenijk meer over Polen maar dat is wel een hele omweg om dat allemaal te gaan herhalen hier...
En de associatie is miserabel....
Enfin... ik mag ik de auto blijven zitten want ik hoest ernstig...
Meestal hoesten ze als ze uit het gebouw komen lacht hij nog....
Moet ik nu bang worden...????
Nee...u moet maar blijven zitten... dan hoeft u niet zo lang in de kou te staan...
(Man heb ik me daarvoor dit warme vest aangeschaft)....
Lief is hij wel hoor... ik denk alleen dat hij om een praatje verlegen zit....


Dan maakt hij echter een cruciale blunder...
"Ja ja... zegt hij....u staat nog netjes hier in de teststraat... maar u moet die onderwijzers de kost geven die de auto daar zetten.... hij wijst naar de zijkant.... en dan snel voordringen....
En die moeten onze kinderen normen en waarden bijbrengen... ja ja...."
Gelukkig zijn er uitzonderingen lach ik...
Maar de hint ontgaat hem...
In zijn ogen kan ik blijkbaar niet uit het onderwijs komen....

Van... uiteindelijk stap ik toch uit... en mag wachten voor de deur...
Op afstand natuurlijk...
Ik hoest.... de vrouw voor mij vliegt bijna naar binnen en kijkt verstoord achterom....

En soms ben ik blij dat ik dan precies de goede woorden kan vinden want meestal ben ik niet zo adrem....
Dus ik zeg..."u komt hier toch ook niet voor niks"....
Nou ja... wat mij betreft de juiste opmerking maar zij is boos....

Van... legitimeren gaat nog goed maar aantonen dat ik in het onderwijs zit is wel een dingetje...
De sneltest verklaring heb ik niet want in het weekend is de school dicht....
Heeft u niet iets anders vraagt de jongen achter het loket...
Tja... ik heb mijn digitale online werkplek en mijn school media social schools....
Ik open de laatste en laat daar nou mijn naam en functie boven staan...
Dat is voldoende.... ik ben door naar de volgende ronde...
Ik loop een afgeschermd stuk van een hal in een bots bijna tegen een compleet in asbest nucleair proof aangekleed persoon...
Aha corona proof dus.... da's nog erger...
Ik moet zelfs goed kijken of ik een man of vrouw voor me heb....
In dezelfde ruimte zit, alweer, een jongeman die de gegevens, alweer, met me doorneemt en vertelt dat ik rond zeven uur de uitslag kan verwachten op de coronatest site met mijn DigiD....

De... het is een vrouw... vrouw staat klaar met een wattenstaafje goed voor een complete reis door de sint Gotthard tunnel... 
Wat een lang ding....

Van... zeg eens A...
Aaaaaaaaa...
Voor elkaar.....
Neus snuiten en volgende ronde....
Mijn eigen neus lijkt die Sint Gotthard tunnel wel...
Ze gaat er in Italië in en komt er in Zwitserland uit zal ik maar zeggen....
Maar om nou te zeggen 'wat vreeeeeeselijk' nou nee hoor....

Ik loop het gebouw uit.... de auto in...
De vriendelijke man, die overigens op een, in mijn beleving, kerstman leek,  is naar de tweede straat gelopen...
Ik wens hem een fijne dag...
Het zit erop... nu wachten op de uitslag...

Van... Willem naar het afzwemmen van zijn kleinkinderen...
Althans de after party want bij het zwemmen mogen alleen ouders zijn... op afstand...
En ik de ontwikkelingsperspectief plannen maken....
Een pokkewerkje maar wel zinvol....

Er valt dus verder weinig te melden...
Zelfs de honden liggen rustig om mij en mijn bureau heen en de katten beslapen hun krabpalen...

Van... nou ja.. tussendoor dan nog even een appeltaart gebakken...
Dit keer met citroen en amandel schaafsel....
Voor de buurt.....

Van... Babeth en vriendje eten mee....
Lekker boerenkool met dit weer....
Boerenkool met rookworst...
Herfst geneugte......

Van... Willem brengt Babeth en vriendje naar huis... neemt studio sport op....
Komt thuis.... speelt de opname af... valt in slaap...
Schiet wakker... spoelt terug..... valt in slaap....
Schrikt wakker... spoelt terug.... valt in slaap...
Wordt wakker....
Hé Willem... je hebt wel veel doelpunten gemist nu hoor...
Hij kan de grap niet waarderen....
We kijken samen...
Niet alleen naar Feyenoord  maar ook naar....
Mijn optiek Heereveen-psv....

Er valt een penalty....
2-0 zeg ik... voor psv....
Nee zegt Willem... die dragen de blauwe shirts...
Maar Willem die droegen toch altijd streepjes...
En Heereveen was altijd in blauw...
Maar dit is Heereveen niet... maar Heracles....
Enfin... Willem is er wel klaar mee om met mij voetbal te kijken...
Dat doet hij wel als ik straks naar bed ben...
Zonder voetbal verkrachter.....
Die ook nog eens durft te zeggen, als er vermeld wordt dat Feyenoord zich zo netjes aan de regels hield en niet juichte... dat er ook niets te juichen viel...


Ik heb het gevreten jongens...
Ik duik maar eens onder...
Waaronder...?
Nou... mijn dekens denk ik...
Morgenvroeg proestend mijn werk tegemoet...

Och... dat vergeet ik dus....
Ik ben negatief...
En dus niet alleen in Willems ogen maar ook voor de corona test commissie....
En daar ben ik zeer blij mee.....

zaterdag 26 september 2020

26 september 2020

Dag van:

Oké... na weer een nacht onrust van hoestbuien, dus zere ribben ervan, en een verstopte neus om de twee uur, waar geen lucht doorheen komt, dan nu toch besloten mijn school maar te bellen....
Wat moet ik doen....?
Nou.... testen dus, is direct het antwoord....
Ik snap het... regels zijn regels...
En als iemand zich aan corona regels wil houden, ben ik het wel, maar ik snap werkelijk van het RIVM niet waarom snotverkouden kinderen wel naar school

mogen om hun juf aan te steken, maar de juffen dan vervolgens niet naar hun werk mogen......
Waar ligt nou het hekele punt dat klassen onbemand raken...?
Ligt dat eraan dat wij ons moeten laten testen en die uitslagen zo lang op zich laten wachten óf zou het ook kunnen zijn dat als de snotneusjes 4-12 jaar thuisblijven, de juffen gewoon hun werk kunnen blijven doen met schone neusjes....


Enfin... ik hang....arggggggg.....25 minuten aan de lijn van het Covid test nummer...
Vijfentwintig minuten....!!!!!
Stel dat er nu 20 mensen werken bij dat callcentre...
Elk gesprek duurt zo'n 3 minuten....
Dat is om en nabij de 8 mensen per medewerker...
En dat maal 20....
Dan bellen er dus gemiddeld 160 mensen per half uur die lijn....
Dat is 320 per uur....
Dat is 2560 mensen per dag.... uitgaande van een 8 urige werkdag....
Nou ja... en daar ben ik er dus één van vandaag....


En waarschijnlijk bellen er vandaag maar 2558 mensen vandaag want ik heb niet de snuggerste medewerker aan de lijn....
Ik schijn niet te bestaan...
Althans niet gekoppeld aan mijn sofinummer want daar hoort iemand anders bij....
Ja knul maar ik zei 790 en niet 970....
We gaan verder....
Gelukkig herhaalt hij mijn telefoonnummer...
Nee lieve knul... mijn nummer eindigt niet op 799 maar op 977....
Zou hij last hebben van dyscalculie vraagt mijn onderwijshart zich dan direct bezorgd af....


Maar goed.... alles staat tenslotte op papier.... overigens de postcode ging meteen goed... maar ik noemde het voor de zekerheid maar cijfertje voor cijfertje en lettertje voor lettertje op....
Ik kan getest worden...
Morgen om 10.00 uur in Velp....
Ah... dat is fijn dichtbij...
Even voor de zekerheid aan hem vragen of ik het goed heb wat de locatie betreft......
Ik vraag nog beleefd of hij bekend is in Arnhem en omstreken....
Ja dat is hij....
Mooi...!
Is het in of bij het Velps ziekenhuis....?
Het is achter het tankstation mevrouw....
Ja dat snap ik... daar staat het ziekenhuis inderdaad...
Maar is het in of bij dat ziekenhuis....
Achter het tankstation mevrouw....
Fijn knul... ik vind het wel... Pffft .....


Van... kom laat ik weer eens een appeltaart bakken...
En voor het appels schillen dat vernuftige nieuwe apparaatje gebruiken dat ik van mijn zus kreeg....
Ideaal ding.... nou ja... voor hen die van kunst houden....
Ik krijg de meest vreemde of eigenijk kunstige appels....
Maar even later ruikt dan toch het huis weer heerlijk....

Van .... steeds in de stoel in slaap vallen...
De honden spelen buiten...
Dan beginnen Babs en Blitz om het hardst te blaffen...
Naar binnen dus met die beesten...

Maar waar zijn Borre en Benji....?
Als ik naar buiten loop zie ik het....
En het is dat ik het met eigen ogen zie... ik had het anders niet geloofd.... maar die twee liggen in het water....
Spartelend..... worstelend.... moe.... vies... ontredderd....
Geen Willem thuis... geen buren thuis....
Hoe krijg ik ze eruit....
Als ik het water in ga, krijg ik mezelf er niet uit leerde de ervaring....
En wat er dan gebeurd snap je niet.....
Maar je beesten zijn in nood... je graait in dat water... pakt ze bij kop en kont en hebt ineens een kracht waarvan je niet wist dat je het in je had (Ik kon ook vervolgens daarna niet meer breien van de pijn hoor... maar dat terzijde).....
Ik trek, sjor, til ze hop op de kant....

Ruim veertig kilo schoon aan de haak... hopla omhoog....
Hoe deed ik dat....?

Maar goed... ze staan er... druipend... schuldbewust.... en vreselijk stinkend......
Gelukkig appt Willem me dat hij onderweg is....
En als hij er is boent hij het torzwarte stel tot ze glimmen....

Er is overigens nu écht niks meer over van de schone opgeruimde kamer van vorig weekend....
En allemachtig wat stinkt het nog maar dat vieze sloot modderwater....

Van.... Willem heeft de nieuwe wasmachine mee....
Nog zo'n staaltje krachtpatserij....
Samen 121 jaar maar... we krijgen de oude machine beneden en de nieuwe boven...

Oh zo...!!!!
Alleen zegt Willem achteraf dat het totaal onverantwoordelijk was en hij het nooit meer doet...
Maar tja... da's achteraf hè...
Het ding staat... en doet het.... en hoe!!!!!
Echt.... de wasmachine maakt minder geluid dan mijn bronchiën....
Je hoort hem niet....
Mij daarentegen wel....
Ik ga mijn gebroken nacht maar weer eens opzoeken....
Als ik tenminste bij mijn eigen piep geluid kan inslapen....

Ps.
Van...... leuke anekdote...

Ik doe zojuist een inslaap poging.... al piepend.... mijn bronchiën maken overuren....
Komt Bets op bed gesprongen... duikt op mijn gezicht af.... en heeft net op tijd in de gaten dat ik het ben en niet de muis die zij verwachtte....
Heeft nog wel even een tijdje mij uitgebreid besnuffeld... om gedesillusioneerd en diep teleurgesteld af te druipen .....






 

vrijdag 25 september 2020

25 september 2020

Dag van:

Beetje gebroken nacht..... verstopte neus en sprayen maar.... en weer een poging tot slapen doen....
Tot je op een gegeven moment denkt 'laat ik nou maar wakker blijven....
Willem wil vandaag toch naar Duitsland toe en het is er een mooie dag voor...!
Even de check...
Geen keelpijn.... check
Smaak en geur aanwezig.... check
Geen koorts.... check...(nou oké... beetje warm dan)...
Geen hoofdpijn.... check
Mijn gebruikelijke rokershoestje..... check
Snot... liters snot... check
Ik ben nog steeds anno 2019....
Je kunt tegenwoordig rustig zeggen dat je een jaar overgeslagen hebt als je niet corona ziek geworden bent....

Een lege bladzijde in je leven klinkt altijd nog beter dan een zwarte bladzijde...

Van..... geen spectaculair nieuws verder vandaag....
Nou ja... de corona cijfers dan... om die maar weer eens te noemen...
We passeren de grens van 100.000 positief geteste corona patiënten....

De Boer wordt bondscoach....
Beelden van een huilende Suarez die afscheid neemt van FC Barcelona...
Ach... beter zijn tranen dan zijn bijtgrage tandjes...
En daarbij ..... Madrid is ook een mooie stad...

Van... Willems familie app draait overuren...
Zijn zus gaat verhuizen...
Morgen zal Willem er gaan helpen maar de voorbereidingen aldaar zijn in volle gang...

Ik weet niet wat ze daar nog wel in huis willen neerzetten in huis... maar er wordt van alles aangeboden....
Ik heb dus nu een wasmachine voor een kratje Weißen van de Aldi en ben een gelukkig mens....
Onze wasmachine stond zo ongeveer op instorten....
Een trouw beestje maar wel 15 jaar oud....
Me is happy....

Van..... op naar Duitsland dan maar...
En al zwoer Willem dat hij nooit meer naar Kranenburg zou gaan omdat hij dan over de Nijmeegse Waalbrug moet... ik krijg m wel zover....
Zelfs al staan we vijf minuten in een kleine file voor een onnodig stoplicht ..... hij moppert niet....
En ik beloon hem door 'ja Willem we gaan eerst tanken, dan heb je dat maar gehad'.....
Blijkt in Kranenburg de complete weg langs het winkelcentrum afgezet te zijn...
Maar.... hij moppert niet....
En ik beloon hem met 'ja Willem je krijgt eerst zo'n lekker broodje en een kop koffie'....
Hij smult... hij is tevreden.... althans....

Ik zei hem bij weggaan thuis nog 'neem een vestje mee want het is best fris'.....
Maar nee, was niet nodig.....
Nu lopen en zitten we hier en  'ik heb het best fris'.....
Meneer wil een plekje binnen en ver van de openstaande deuren....
En hij neemt nog een broodje....

Nu de Kik in....
Ik zie mooie vesten.... voor een prikkie....
Vest Willem...?
Meneer hoeft geen vest....
Meneer heeft thuis vesten....
Twee ja Willem... en die draag je al 14 jaar....
Maar meneer hoeft geen vest...
Ook niet al vindt hij ze mooi...
Ook niet al zijn ze voor een prikkie....
Meneer wil wel een kleedje.... voor op de plek waar de honden het zeil hebben aangevreten....
En nee geen zwart dat bij het zeil past maar blauw omdat hij blauw een mooie kleur vindt....

Enfin... ons huis is al een bij elkaar geraapt zootje dus dit kan er ook wel weer bij....

Van... de boodschappen...
Duitse boodschappen...
Ofwel door goedkoop wasmiddel... spotgoedkope wasverzachter....
Drie euro goedkoper kattenvoer per doos....
En zo gaan we nog even door...
Ja natuurlijk ook Duitse broodjes....

Van... ik val in de auto in slaap...
En ik slaap thuis verder...
Ik heb het toch meer te pakken dan ik toegeven wil...
Niet leuk....
Dan toch maar even bellen voor zo'n test...
Dit gaan ze op school natuurlijk nooit goedvinden als ik dat niet doe ik deze toestand...
Al weet ik gewoon zeker dat ik een gewoon 2019 verkoudheidje heb....


Van Babeth en vriend vroeg naar bed...
Wij nog even nazitten....
Ik de spannende film Blitz kijkend terwijl ik brei....
Oh ja... ik heb intussen al een baby vestje, twee slofjes en het achterpand van een baby overalletje klaar....
De uitzet groeit....
En spannende films kan ik dus best kijken Willem...
Voor Willem niet spannend genoeg...
Die bekijkt al zijn afscheidsfilmpjes nog eens rustig....
Hij vindt zichzelf fantastisch....
Goed zo Willem....!






donderdag 24 september 2020

24 september 2020

Dag van:
 

Het zijn toch bizarre tijden hoor....
Sneltesten Covid19.... zo snel zijn ze niet...
De aankondiging van klassen die thuis zullen moeten blijven is al te lezen op onze school media...
Gemiddeld zitten collega's zo'n drie a vier dagen thuis...
Wachtend op een uitslag...
En daar loop ik dan tussendoor...
Met een 2019 snotneus.... want ja heus... die bestaan ook nog...
Mijn keel voelt aan als een perzikje  .... fluweel zacht dus verre van het schuurpapier waar Covid19 mensen het over hebben....
Ik ben koortsloos ..... het zweten dat ik doe komt van hard werken....
Ik geniet opperbest van mijn ontbijtkoekje met gember....
Met mijn smaak is niks mis....
En ik onderscheid nog steeds poepluiers van Zwitsalbilletjes....
Mijn geur werkt ook nog prima....
Mijn hoofd bonkt niet maar werkt op volle toeren...
Ik heb alleen een snotneus.....

Gewoon een ouderwetse 2019 snotneus....

Maar dan toch dat duivelse dilemma hè...
Moet ik me nou wel of niet laten testen....
Vooralsnog kijk ik het even aan....

Van... en alsof de duvel ermee speelt...
Ik kom thuis en daar ligt de brief voor een griepprik...
Ik haal dat kreng nooit...
Mijn moeder werd altijd zieker van de prik dan van de griep zelf...
En ik heb toch aardig wat van haar genen dus ik heb me er nooit aan gewaagd...


Het ligt nu alleen even wat anders.... anno 2020....
Waar doe ik goed aan...?
Kan die prik naast straks een corona inenting gegeven worden....als die tenminste uitgevonden of goedgekeurd wordt....?
Loop ik nu meer risico op corona als ik die prik niet neem...?

Ja, dat jullie geen antwoord hebben snap ik ook..... ik zal toch eens de huisarts raadplegen....

Van... ik lees aandachtig de nieuwsberichten dit keer maar weer....
Veel leerkrachten niet blij met snotneuzen

beleid voor kinderen tot 13 jaar....
Een klein beetje ben ik het wel met ze eens nu ik zelf met een snotkoker rondloop.... aangestoken door leerlingen.....
Extra risico voor mij dus ook....

Aantal patiënten stijgt en stijgt weer....
106 inmiddels op de IC's......
Het begint ons land weer te beheersen...
De lockdown komt dichter en dichterbij....

Van  ..... ondertussen heeft Bengel een muis gevangen en loopt Bets met een muis in de bek naar boven....
Ik weet niet waar ik nu harder om moet gillen....

Op de achtergrond klinken Stef Bos en Sanne Hans met prachtige en gevoelige liedjes bij De Beste zangers......
Ik weet niet waar ik harder om moet huilen....

Willem en ik zoenen elkaar slechts nog op de wang....
Bang voor... als.... dan....


Het lijkt terug bij af.....
En als je langs start komt krijg je -200 euro....

Wat een pokke virus...
Onuitroeibaar pokke virus....
Levensbedreigend en zo levens beïnvloedbaar rot virus....

Van... en ineens bedenk ik me....
Zoals in de geschiedenisboeken hoofdstukken beschreven staan met verhalen over de pest of zwarte dood.... zo zullen er straks over 2020 soortgelijke verhalen geschreven worden...
2020 een zwarte en zware periode in de wereld...

woensdag 23 september 2020

23 september 2020

Dag van:
 

Soms kan een ontmoeting met iemand die ver van je staat en die je anders nooit spreekt voor verrassende en mooie gesprekken zorgen....
Vandaag had ik die ervaring...
En ik ben er bij mee....

Van.... corona komt weer dichterbij..
Meer harten worden weer met angst gevuld...
De tweede golf gaat harder aankomen wordt er gezegd...
We worden weer wakker geschud...
En dan mag ik van geluk spreken dat ik werk in een omgeving waar zich kwetsbare kinderen bevinden... en ouders thuis... familie... en wij... extra alert blijven...
Ik zie echter steeds vaker om me heen hoe makkelijk mensen weer worden...
Wat op die beurt weer zorgt dat, hoe makkelijker de één, hoe banger de ander wordt....

Nou werk ik natuurlijk dat waar veel kinderen zijn...

Daartegenover staat dat mijn leeftijd het met zich meebrengt dat ik ook veel met ouderen omga... 
En juist die ouderen worden het zwaarst getroffen...
En dus zal mijn leeftijdsgroep straks weer het hardst uitgedund worden...
Zal dat de groep zijn waar de meeste tranen vallen...

De angst is voelbaar...
Onderwerp van gesprek is weer 'zal Covid19 ons treffen' ....?
Noem het laksheid van de één ...
Noem het zwaarmoedigheid van de ander....
Ergens in het midden zullen de slachtoffers vallen...

Van.... "en nou wil ik écht op de skelter"...
En nou vind ik écht dat je zeurt....

Dat antwoord had hij niet verwacht....
Hij is zo verrast dat hij vergeet boos te worden...

Van.... ik ben verkouden...
Ja gewoon verkouden hoor.... een snotneus....
En nee geen koorts... geen keelpijn... en ik ruik en proef alles nog...!
Gewoon snotterig dus... van te laat nog met open raampjes rijden... of te lang buiten zitten....
Maar oef wat voel ik me uitschot....
Het wordt tijd dat ik mijn schuldgevoel eens in quarantaine ga zetten...

Van... mijn herfstaster van vorig jaar krijgt weer knop...
Je moet goed kijken maar écht... de speldenknopjes zijn heus bloemen in wording....
Dat scheelt weer een ritje tuincentrum...

Van.... de eerste regenbuien... daar zal je ze hebben...

Dikke druppels.... en vier honden weer gezellig binnen... één kat spinnend op de bank... de ander snurkend op de krabpaal....
De herfst komt eraan...
Huiselijke herfst....

Van... de eerste online lesdag weer... van mijn studie....
En niet in kunnen loggen...
En dan weten wat Willem af en toe moet voelen als hij niks van de ict wereld snapt....
Dit keer kom ik er ook niet uit....
Net als ik wil opgeven probeer ik het toch nog eens met een andere browser...
En ja... het lukt....
De rest van de middag en avond kan ik de lessen volgen...
Lessen over alertheid.... en stimmen...
Kennen jullie dat woord....?
Zelfstimulerend gedrag....
Hoe blijf je alert tijdens een inkak momentje.... of... als je in een rolstoel zit.... of andere beperking hebt....
Hoe gaat je informatieverwerking in z'n werk...
Ben je overprikkeld of juist onderprikkeld....
Waar liggen die prikkels een welke zintuigen krijgen bij jou de meest irritante prikkels binnen....

Wat zijn dan eigenijk irritante prikkels...
Waar de één op kickt, verafschuwd de ander het...
Enfin... interessant dus....

Terwijl ik de online les volg, volgt natuurlijk de vraag "Hoe blijf jij alert bij deze les"....
Er volgen lange verhalen over; veel koffie drinken, tussendoor bewegen, tekeningetjes maken ofwel doodlen, cola drinken,  ramen openhouden...
Dan ben ik aan de beurt...
Ik til alleen mijn handen op.... en zie het ongeloof op sommige gezichten...
In mijn handen heb ik namelijk mijn breiwerk...
Maar tja... dat zie je niet op de webcam als je alleen je gezicht in beeld hebt....
Maar... en of ik de hele avond alert bleef...!!!