Afscheid van een lieve goede oude middelbare school kameraad....
Een optimist.... en idealist....woordkunstenaar.... liefdesmens
Hij en zijn vrouw konden alleen maar knusse warmte en liefde geven vanuit hun Efteling huisje in Zwolle..
Een bloementuin met knusse veelkleurige vrolijke hoekjes... en eettafel met rode groot tafelkleed en potjes een pannetjes ...
Het atelier met verf en terpentine luchtjes vol vrolijke kindertekeningen en schilderijen...
Als er één woord past bij deze twee lieverds is het wel KLEUR....!
Alles had een kleur... fel rood... fel blauw.... fel geel.... en groen en paars en oranje...
Hier en daar de zachtheid van pastel....
Van... mijn tranen lijken op....
Nooit eerder besefte ik dat de mens helemaal niet sterk is maar kwetsbaar...
Degenen die het overkomt maar ook de achterblijvers...
(Trouwens ook een Paas gedachte)....
Lieve Frank... zo kwetsbaar krachtig hoe hij op Facebook afscheid neemt... om toch in deze tijd, 'waar niemand iemand ziet', een laatste groet te delen .....
Morgen zal hij er niet meer zijn...
Morgen als hij 61 wordt en geen minuut ouder....
Die dag pakt hij deels mee....
Er zullen geen volgende dagen meer komen...
Dag lieve Frank.....
Eenzaamheid en afstand die ineens ook veiligheid betekent...
Om van de nood maar even een deugd te maken...
En ik zie hoe mensen ineens omkijken naar elkaar...
Zorg hebben om elkaar...
Afstand verbroederd.... afstand overbrugt...
Oh laat het toch altijd zo blijven...
Van... zou het zo zijn dat de mens dan inderdaad die ruimte nodig heeft om dit te kunnen...
Nu het moeten eraf is en er mogen voor in de plaats komt....
Nu er weer ruimte is voor een sociaal leven...
Nu je de ander door je eigen angst weer ziet staan....
Was dit daar voor nodig....?
Van... en vanavond, na een BBQ en een ouderwets kampvuur waar we de halve huisraad maar opgegooid hebben... kijken we samen de film 'The Joker'....
De vergeten mens... de in de steek gelaten mens...
Die mens waar Frank zich juist zo voor inzette...
Die mens die niet was wie hij dacht te zijn....
Na afloop zucht ik... en hebben we niet allemaal die Joker in ons...
Waarop Willem zegt... en zijn we daar in deze wereld niet met z'n allen verantwoordelijk voor....
Van... nu in deze tijd zou dat weer kunnen...
Oog voor de vergeten, in de steek gelaten mens...
Het is de tijd van ontjokeren....
Maar ik weet.... dat is wel een heel simpele gedachte....
Overigens is het wel een van de beste films ooit moet ik zeggen....
En wie weet... zeg ik dat over een tijdje ook wel over deze crisistijd....
Al zal ik daarna waarschijnlijk nog zoveel dingen niet begrijpen...
Nooit begrijpen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten