2 juli 2021

Dag van:

Vrije vrijdag... maar niks niet vrij .....

Alhoewel... niks beter natuurlijk dan vrije dag vullen met het legen van je "to do" lijstje.... 

Dat lucht op.... dat geeft een bevrijdend gevoel...

En mijn to do lijstje staat nog behoorlijk vol...

Niet alleen ik, maar ook de school lijkt alles tot het laatst toe te bewaren eer de laatste beslissingen worden genomen...

Werk tot op het laatste moment genoeg dus...

Er moeten ook afscheidscadeaus komen....

Gelukkig had ik daar al over nagedacht dus daarmee kan ik aan de slag...

Een leerling die weer vertrekt naar het thuisland....

Dus ook maar meteen een fotoboekje maken....

Maar de tuin lokt...

Mijn haakwerk wacht....

De honden geurverdrijver spuitbussen zijn binnen een moeten dringend over het tapijt gespoten worden....

Mijn plantjes moeten water....

De was moet gedraaid zodat ik niet zoals vorige week een was van een weeshuis heb...

De wasmachine van de buren is stuk.... ook die zitten om mijn was hulp verlegen....

Ik moet eigenijk ook naar de audicien voor advies op maat....

En oh jee..... komend weekend zit ik op onze oude vertrouwde camping dus die vrije dagen vallen ook af....

En het weekend daarna is schoondochter lief jarig....

Oh en de campingspullen moeten nog uitgezocht worden....

Mijn to do list....

Waar begin ik....?

Echter....als het woord camping valt, begint het bij mij altijd te kriebelen...

En die kriebels geven positieve en negatieve jeuk...

Welke halve zool gaat er drie weken vóór de zomervakantie nou nog een weekendje kamperen...???

Midden in een tijd dat je wel in een afrondende fase zit...

In de week dat je je laatste studie middag/ avond hebt....

Op een vertrekdag waarop je tot half zes nog een MDO (multidisciplinair overleg)  van een leerling hebt.....

Waardoor je dus om zeven uur op de camping aankomt en dan nog je tent op moet zetten...

Nou wij dus....

En welke halve  gare gaat vervolgens twee weken later,  direct de dag na de laatste schooldag, als alle afscheids cadeautjes en bossen bloemen als dankjewel nog op tafel staan en liggen, het werkzweet nog in je kleren zit,  de emoties en adrenaline nog door je keel gieren.... al kamperen...

Nou wij dus.....

En het kan in verband met de vakantiespreiding ook niet anders....

Onze kliek is al gepensioneerd en willen voor de drukte van schoolvakanties kamperen.... en onze kampeervrienden wonen in het noorden....zij gaan de derde week in waar wij de eerste net inzetten....

Daarbij komt.... kamperen, naast de luxe die ik in de

vakantie ook ambieer, is toch het gezelligste dat er is...

Ik zou het niet willen missen... nog niet...

Nou ja... op één ding na dan....

Slapen op een luchtbed....

Euh... ik bedoel... dat slapen is heerlijk... maar dat er van opstaan....

Met twee knieën die steeds meer naar kraakbeen smachten om makkelijker en vooral pijnloos overeind te komen....

Nou ja.... op twee dingen na dan....

Er is die paruresis....

Die aandoening die dan wel niet in de DSM V criteria voorkomt.... maar wel degelijk onder sociale angst valt....

Die afwijking waar 90 procent van de mensheid last van heeft.... en voorkomt in iedere cultuur behalve in China....

Paruresis.... je kent het niet....?

Nooit van gehoord ook....?

En misschien lijd je er toch echt aan...

Ik bedoel maar...90% is best veel mensheid....

Het wordt ook wel psychogene urineretentie genoemd....

Zegt je nog niks....?

In ernstige gevallen, maar dat zijn er niet veel hoor,  ook wel hysterische urineretentie genoemd....

Dan heb je het wel heel erg te pakken....

Dan valt het zelfs onder de DSM III-R.....

Maar ach... laten we zeggen dat we bij kampeerders spreken van een paruresisjeje..... een klein vormpje van de paruresis zoals benoemd op gezondheidspleinen.....

Ofwel de angst om te plassen onder bepaalde omstandigheden... zoals bijvoorbeeld daar zijnde het openbare camping toilet....

Heb je een caravan, camper of eigen vakantiehuisje met inbouw sanitair.... dan heb je geen centje pijn....

Wellicht bestaat er dan de sociale angststoornis van het legen van je chemisch toilet in de daarvoor bestemde, ook al openbare,  ruimte...

Maar dat valt niet te vergelijken met paruresis....

Nu dacht ik nog... hetzelfde heb je toch ook met het lozen van ontlasting op het openbaar of camping toilet...

En dat klopt....

Zelfs op het werk durft men vaak niet te poepen....

Het vreemde is echter dat deze vorm van sociale angst geen naam heeft...

Nee heus niet.... ik heb overal gezocht....

Het enige dat ik vond was poepschaamte.... wat dan weer tegenover de plasangst redelijk onschuldig klinkt...

Nou moet ik zeggen dat ik er aan begin te wennen...

Zowel aan het gekletter in de wc links en rechts naast mij als aan mijn eigen gekletter....

Toch ben ik nog best wel geneigd om stukjes toiletpapier in de pot te leggen om hevig gekletter tegen te gaan...

En eerlijk gezegd ben ik ook blijer met een wc met pot dan met zo'n gat of buis, waar veel moeilijker papier in te leggen is....

Het komt ook voor dat ik wacht tot ik héél nodig, bijna niet meer op te houden nodig moet, dan de wc doortrek om vervolgens direct mijn plas te laten gaan... die dan overstemd wordt door het geruis en geklater van het zich vullende waterreservoir....

En wat is er mis met dat laatste...?

Naast het eraan wennen zijn er dus gelukkig legio oplossingen te bedenken....

Datzelfde geldt voor de poepschaamte..... waar ik overigens meer last van heb...

Zo zal ik altijd de wc checken op aanwezigheid van een wc borstel....

Leg sowieso ook papier in de pot....

Ben zelfs geneigd om ook vooraf door te trekken om het voorafgaand geluid van ontsnappende lucht te overstemmen...

En regelmatig heb ik ook wel parfum bij me om bijkomende geuren te overwelmen.....

(Pech als je niet van "eternity moments" houdt)....

Maar nog meer ben ik bezig mij over die schaamte heb te zetten....

Ik lijd hoogstens aan sociale gene.... en ben de angst voorbij....

Er lopen ik weet niet hoeveel mensen op zo'n camping rond...

Die allemaal hetzelfde moeten.... rond het tijdstip dat je zelf ook meestal moet....

Als ik nou de volgende keer als ik op zo'n toilet zit ....met een krakkemikkig sluitend deurtje voor me.... en overal van die openingen onder de deur .....en even krakkemikkige zijwandjes..... eens denk dat de mens naast mij zich net zo ongelukkig voelt als ik... misschien schept dat een band.....

De band die de schaamte voorbij gaat....

Ach ja.... eerst maar even mijn to do lijstje afwerken...

Dat lucht ook op....