15 november 2021

Dag van:

Och wat mopperen we toch veel op ons landje.... maar soms besef je gewoon niet hoe goed we het in dit land hebben...... 

Wij zijn schrijvers.... kijk maar op Facebook, instagram, Twitter, dagboeken en blogs..... daar tikken we heerlijk onze stukjes en vinden dat dan de normaalste zaak van de wereld......

Maar dat dit lang niet overal het geval is, daar staan we nauwelijks bij stil....

In veel landen worden schrijvers opgesloten voor datzelfde werk; voor stukjes, artikelen, meningen, blogs....

Vaak gaat het dan misschien niet over iets grappigs als in een 'dag van', maar over serieuzere zaken: kritiek op dictatoriale regimes of draconische wetgeving bijvoorbeeld......

Maar die kom je ook in mijn blogs tegen.... meningen over vaccinatie.... levenswijzes..... politieke beslissingen...

Op 15 november staan we stil bij alle schrijvers die gevangen zijn gezet omdat ze simpelweg hun werk of hobby uitoefenen.... 

De Dag is in het leven geroepen door PEN International,

een internationale organisatie van schrijvers...

 En... om even dichtbij te blijven... hoe actueel is deze dag niet voor onszelf in deze tijd van Corona....

Iedereen heeft er wel een, al dan niet geschreven, mening over...

Wel G2, niet G2... toch G3.... verdeeldheid... ergernis... elkaar proberen te overtuigen...

En wie niet schrijft, uit zijn mening wel anders... in gesprekken of als je noch spreken nog schrijven wil/ kunt, dan met machtsmiddelen als vernielingen, vandalisme enz...

Dag van de Gevangen Schrijver... dag om bij stil te staan vind ik...

Terwijl toch ook ik niet alles schrijf wat ik denk en vind.... soms zaken omfloerst omschrijf als "gedoe"....

Juist om mensen niet bewust te kwetsen...

Juist omdat ik weet hoe subjectief meningen kunnen zijn...

Maar... die eigenijk in laatste geval wel beschreven moeten of mogen worden...

Bij het eerste geval heb echter ik mijn bedenkingen...

Mag je alles schrijven wat je wil of zijn er grenzen...?

De vrijheid van meningsuiting is immers een van de bekendste mensenrechten...... het is cruciaal voor een democratisch land...

Onder de vrijheid van meningsuiting vallen ook uitingen die mensen als kwetsend, schokkend of verontrustend kunnen ervaren. Toch zijn er ook grenzen aan de vrijheid van meningsuiting. In artikel 7 van de Grondwet staat dat de wet grenzen kan stellen aan de vrijheid van meningsuiting. Ook artikel 10 EVRM biedt ruimte om de vrijheid van meningsuiting te beperken. Hiervoor gelden verschillende eisen. Zo moet de beperking in de wet zijn geregeld, moet deze een legitiem doel dienen, moet de maatregel noodzakelijk zijn en mag de inperking niet verder gaan dan nodig is om het doel te bereiken.

(bron: college van mensenrechten) 

Ik ben dan toch zo benieuwd naar een legitiem doel  of

een noodzakelijke maatregel om iemand wel te mogen kwetsen... 

Voor mij zijn uitingen die mensen als schokkend, bewust kwetsend of verontrustend kunnen ervaren toch even een gesprekje of waarschuwing vaak zelfs beperking waard...

Of ben ik nou te streng?....

Niet van deze tijd....?

Te naïef en goedgelovig in het latent aanwezige goede van de mens....?

Nog zo'n sneaky stuk in de wet

In Nederland zijn in het Wetboek van Strafrecht (Sr) grenzen gesteld aan de inhoud van uitingen. Het gaat daarbij om uitingen die zo schadelijk zijn voor individuen en de samenleving, dat mensen daarvoor gestraft kunnen worden. Zo is het verboden om in het openbaar groepen mensen te beledigen of aan te zetten tot haat, discriminatie of geweld tegen mensen vanwege hun ras, godsdienst of levensovertuiging, seksuele gerichtheid of handicap (artikel 137c en d Sr).

Alsof, op een enkele groepering na, zulke dingen vooral in het openbaar geroepen worden...

Nee dus.... pesten gebeurd maar al te vaak buiten het oog van de openbare orde... en niet eens tegen een groep maar één voor één tegen het individu....

Waarvoor dan in de wet staat dat ook het opruien tot geweld (artikel 131 Sr), smaad (artikel 261 Sr), laster (artikel 262 Sr) en belediging van een individu verboden is (artikel 266 Sr). Ook het civiel recht stelt in het Burgerlijk Wetboek (BW) grenzen aan de inhoud van uitingen. Bijvoorbeeld wanneer sprake is van aantasting van de eer of goede naam van een persoon (artikel 6:106 BW), of wanneer een rectificatie nodig is vanwege onjuiste informatie in een publicatie (artikel 6:167 BW).

En maar een luttel procent van de aangiften wordt serieus genomen....

Hoe vaak ook sluit een rechter de casus met de mededinging "sorry dit zijn botsende belangen".... zaak gesloten...

Zo zie je... best een discussie waard ten gevolge van de dag van de Gevangen Schrijver... de schrijver die in die desbetreffende landen waar ze zitten natuurlijk sowieso onterecht vastzitten.... waar niet of nauwelijks wetten gelden....

En ben ik blij dat wij hier thuis wel rekening houden met niet bewust kwetsen.... en soms/vaak ons mond houden, of......

Zoals vandaag heerlijk in de besloten intimiteit, even tegen iemand aan kunnen vloeken en tieren en klagen...

Vandaag kwam Marleen, mijn getuige voor het huwelijk, even langs...."bakkie thee"......

Het "gedoe" kreeg woorden met inhoud.....

Twee harten werden gelucht....

Het had niet beter gekund dan bij haar.... geen veroordelingen... geen oordeel..... alleen dat oor..... en verhelderende vragen of opmerkingen...

Met op de koop toe nog een pracht cadeau.... met lieve woorden...

Een beeldje van de aanzoek.... Willem op de knieën...

Hoe mooi kan je weekend dan eindigen en hoe lekker kan je dan weer verder....

En dat ga ik morgen dus maar weer doen...!