27 november 2021

(De wol zonder naam)

Dag van:

 Ik ben geloof ik vandaag niet uit mijn comfortabele leunstoel geweest....

Ik heb me erin opgekruld toen ik heerlijk laat beneden kwam, en ik ben in die krul blijven zitten...

Nou ja... op één keer na dan.... en dat had ik ook beter niet kunnen doen...

Wat een blunder.....

Laat ik het zo zeggen... dure wol is aan mij niet besteed...

En paar maanden geleden bestelde ik dure wol... volgens het patroon de beste...

Ik was aardig op weg er iets moois van te maken.... totdat....

Natuurlijk... de honden vonden die wol zo lekker ruiken of voelen of weet ik veel....

In ieder geval lag de wol op een ochtend door de hele kamer, en aangezien het mohair wol was, was er ook meteen niks meer mee te beginnen...

Dag wol, dag vest...

En paar weken geleden was ik dus op de breidagen beurs met een vriendin...

En ik kon het niet laten...zoooooo mooi blauw... zo zacht.... ik kocht het....

Ik had natuurlijk weer een veel te lastig patroon maar... dit moest dan ook een pronkstuk worden...

Ik heb het geloof ik wel acht keer uitgehaald als het niet meer is... en dat was het vast....

Ik wilde het persé écht foutloos hebben.... alsof het uit de winkel kwam...

Én... een pronkstuk werd het... wauw... WAUW... zo trots...

Zelfs een V hals breien was me dit keer perfect gelukt...

De volgende dag aan naar school en het viel op...

Het ene na het andere compliment...

Waar of ik die gekocht had... nou écht niet niks niet gekocht... zelf gemaakt...!

Ik was zó trots... en het zat zo lekker... dat ik iets deed wat ik nooit doe....

Ik droeg de volgende dag dezelfde set kleding wéér....

En nu zat ik dus in de stoel... hakend... en dacht terug

aan dat prachtige blauwe kunstwerk...

Hhhmzzz.... nu moet die toch wel gewassen worden...

Ik pluk de wasmand leeg met nog meer wollen kleding,  zet de machine op voorzichtig en koud wassen.... gooi er mijn lekkerst geurende wasverzachter bij; ik heb twee geuren maar die andere is minder sterk van geur.... en ik zet de machine aan...

Ach... ach... was ik toch maar blijven zitten....

Ik kom 45 minuten later boven (zolang duurt het was programma)...... ik ruik de frisse geur..... en vindt mijn kunstwerk terug.....

Hard,  gevilt, 8 maten gekrompen,..... verpest dus...

Dag uren werk... dag mooie blauwe perfecte warme zachte pluis spencer die zo mooi stond....

Twee keer mocht ik je dragen....

Ik heb je niet eens aan iedereen kunnen laten zien en... je staat niet eens op een foto ter herinnering....

En ik koop NOOIT MEER DURE WOL!!!!!......

Marike hou me tegen als ik in de verleiding kom....!!!!

En dan Willem...."dan brei je toch gewoon een nieuwe"...

WILLEM!!!! dit ding kostte bloed, zweet en tranen...

Het patroon heb ik zo vaak gelezen dat de letters vervaagd zijn en het papier verweerd....

De wol komt van een beurs bij een vrouwtje die zelf wol kleurt en nooit twee keer dezelfde maakt....

Er zat niet eens een wikkel omheen....

De wol zonder naam zal ik maar zeggen....

Nee Willem... dan brei je toch niet effe gewoon een nieuwe...!

Dan ben je ontroostbaar en kan jezelf wel voor de kop slaan dat je uit je stoel kwam....!

Nou... dat gebeurde mij dus vandaag....