Dag van:
Zie ginds komt daar oma
Uit het oostelijk Arnhem
Ze rijdt met de auto
Naar westelijk Haarlem
Hoe razen haar wielen
Over het asfalt dek
Rond Schiphol dan de vliegtuigen
Dat vindt zij te gek
Haar kleinkinderen staan te wachten
Tot oma er is
Want die verre afstand
Voelt vaak als gemis
Dan zien zij de auto
Bij hen in de straat
Het is volop knuffelen geblazen
Je weet hoe dat gaat
Nou ja ...ik was niet direct in de straat....
Al twee weken hiervoor had ik een oventje voor de kinderen besteld omdat hun airfryer, waar ze dol op zijn, toch niet helemaal voldeed aan alle bak eisen ...
En ze bakken zo graag....
Maar tja, tientallen telefoontjes geen spijt, en een gestart onderzoek waar het ding bleef, ten spijt.....de oven kwam niet op tijd....
Met de gedachte in mijn achterhoofd dat ik het bestelde kreng kan retourneren, kocht ik dus in het Haarlemse een ander oventje....
En ik stap de auto met het zware ding in of ik krijg van Willem een telefoontje...."je oventje is er"....
Zucht....te laat ....of ik te vroeg weggegaan....
Maar hoe dan ook, ik heb een oventje voor ze....en rij de straat in ...
Ik bel aan en v of mijn zoon even komt helpen dragen....
"Dat kan Michael ook hoor mam"....
Nee Robbert, dat kan hij niet ...dit cadeau is echt te zwaar....
Maar dat komt kleinzoon aan die ik al twee maanden niet gezien had ...
Hoi oma, klinkt het....en ik schrok me echt een hoedje....
Daar komt me toch ineens een zware mannenstem van die stembanden vandaan....
En die lengte van dit kind.....zeker weer toen centimeter erbij....
Met gemak tilt hij het zware pakket uit de auto en mijn zoon neemt de zak ter hand....
Van de schrik bekomen drink ik eerst een
kop koffie....
kop koffie....
Één uur en drie kwartier rijden gaat je toch niet in je koude kleren zitten....
Koffie met pepernoten....
Niet dol op zoetigheid maar wel helemaal in de Sinterklaas stemming, neem ik er een paar.....
Hun deurbel gaat.....en mijn kinderen schieten in de lach als ze het pakketje van de bezorger aannemen....
Ook hun pakket, voor mij, zou te laat aankomen, maar kijk aan....nu is het pakketje toch nog op tijd....
Zij hebben meer geluk dan ik....
Het lach volume gaat nog meer omhoog als mijn zoon en schoondochter samen in de doos kijken....
Dit is niet wat ze gedacht hadden besteld te hebben....
Vooral mijn zoon lacht het hardst want hij had het al voorspeld....
Nu word ik toch wel heel nieuwsgierig....
En zo is de eerste uitreiking van een Sinterklaas cadeau geboren....
Het is een waanzinnig leuke deurmat met portret van onze honden en geweldige tekst....
Alleen van enige kwaliteit mat valt niet te spreken...
Het is een foto van een mat op een stuk foam met leuke portretten van onze viervoeters....
Het duurt even voor we met z'n allen uitgelachen zijn....
Maar een k gaaf cadeau vind ik het evenzogoed toch wel....!!
We zullen er alleen nooit onze voeten op vegen....
De stemming zit erin....
Dan nu ook het oventje maar....
En weer schieten zoon en schoondochter in een onbedaarlijke lach ...
Gisteren nog hadden ze een vurige discussie over wel of niet zo'n ding in huis....
Zoon zei nee, schoondochter zei ja....
Maar nu hij er toch staat besluiten ze deze per direct in te ruilen voor dan maar meteen een goeie grote voor inbouw...
Terwijl ik dus juist een kleintje had omdat de ruimte in hun Haarlemse keukentje ook beperkt is.....
Dan de pannen maar uit het onderste keukenkastje en een oven erin is hij besluit...
De hilariteit is compleet....
Als zoon en schoondochter weer terug zijn van hun omruilactie kan het echte uitpak feest beginnen...
"Google Sinterklaasliedjes" klinkt de opdracht van mijn zoon....en ja hoor daar klinkt de muziek....
Ach, de tijd van heilig geloof, kloppen op de deur, een spannend Sinterklaas verhaal en speelgoed is voorbij....maar wat zijn ze blij met de cadeautjes voor deze nieuwe fase in hun leven....
Binnen een half uur is de woonkamer één grote discotheek met hippe kleding, discoballen met lichteffecten op plafond en muren en het rustgevende gebubbel van een lavalamp....
En zoals ik dat ook met mijn eigen twee kinderen heb, geniet ik van elke, en dus ook weer van deze levensfase....
We voeren pittige, goede gesprekken....over vroeger en over nu....
En toch ook een beetje over later....
Mijn schoondochter heeft gezorgd voor een heerlijke Indische maaltijd...
Jemig, is dat smullen...!!!!
En ook aan tafel gaan de gesprekken door....
Over ons gezinsleven van weleer valt immers (zeker na therapieën), zoveel te bepraten....
Steeds weer roept dat vragen op, maar ook antwoorden dit keer....en mooie toenaderingen....
Het is al laat op de avond als ik me besef dat ik het eind ook nog terug moet rijden....
En dus stap ik om tien uur (pas) in de auto....via WhatsApp route gevolgd door mijn zoon die toch echt wel weten of mama veilig aankomt....
De verwachte sneeuw en gladheid begint als ik de bocht Arnhem bereik....
En ik blijf de bui gelukkig voor....
Sinterklaas met mijn pubers....én het was weer een mooie....
Deze traditie blijft in ere....!!!!
Zelfs met een kerstboom al in de hoek van de kamer....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten