maandag 12 februari 2024

12 februari 2024 dag 1 Düsseldorf/Thessaloniki


Dag van:
 Als je toch van te voren eens wist wat zo'n eerste vakantiedag allemaal brengen zal....

Niet zeker van een parkeerplaats bij het station Arnhem Zuid zijn we toch maar wat vroeger van huis vertrokken....
Die parkeerplaats was er uiteindelijk maar tot mijn grote schrik zie ik op het NS internationaal reisplan dat de trein er niet is en niet komt ook....
Wees gerust, zegt een vriendelijke vroege vogel op het perron, er komt ook een stoptrein naar Zutphen iets vroeger....
Zucht.......opgelost....en blij dat we dus vroeger van huis gingen....

Op Arnhem Centraal zitten we klaar op perron 6....
Maar die trein naar Winterswijk die daar staat, die klopt niet helemaal....
We zouden immers naar Düsseldorf moeten....
Oh wacht....ze denken hier Arabisch....
Eerst komt perron 6b en daarna een perron 6a.....stukkie doorlopen dus....
Maar dan zit je ook lekker comfortabel en warm.....

Eenmaal boemelend richting Düsseldorf

komen we erachter dat Dusseldorf Hauptbahnhof en Düsseldorf Flughafen hetzelfde station is.....
Hoe zit dat.....?
Dat wordt dus de volgende verrassing....

Dat het Rosenmontag is dat zullen we weten....
Komt er eerst een gevaarlijk uitziende, maar lam gezopen piraat de coupé in, er volgt nog een minnie mouse, een aap, iets waar ik niets van kan maken maar noem het maar voddenbaal, een monnik en de dood....althans dat denk ik want hij heeft een zeis in zijn hand maar het zou dus ook nog een boer kunnen wezen....

Dusseldorf Hauptbahnhof is inderdaad een Hauptbahnhof maar......er is een skilift....
Althans, ze noemen het skytrain, maar dat is alleen maar een duur woord voor een veredelde skilift....
En hangend in dat ding aan een rail word je dus naar de Flughafen vervoert.....


Hoe makkelijk kan alles gaan....
Treintje in, treintje uit, skilift in, skilift uit en je staat op het vliegveld....
Inchecken maar....
Wij wel ja....maar de koffers ho maar....
Jaaaaa, ingecheckt kunnen ze wel worden maar ze komen geen meter verder want de loopband staakt ermee....
En de koffers op die band stapelen zich maar op.....
Van de grond stewardess mogen we gewoon gaan....
Alles soll gut kommen....nou dat hopen we dan maar.....

Door de douane en allebei geen centje pijn....
Zelfs mijn haakspullen zijn er door de douane....
Terwijl ik met mijn haaknaald toch aardig wat terroristische aanslagen zou kunnen plegen mits ik dat zou willen....

Meer relaxt dan ooit tevoren, zitten Willem en ik even later aan de koffie....en een broodje....
Niet zulke grote happen Willem, zo'n pistoletje kost wel ff 7.50.....

Slapen in het vliegtuig....

Even wat uurtjes nacht onrust inhalen....
En dan je ogen openen en al aan het landen zijn....
Volgens Willem hebben we de beste vliegtuigmaatschappij ooit...
Gratis Griekse lekkernij, koffie, beenruimte, wifi, oplaadpunt in je klaptafel en een stoel die naar achteren kan....
Ik heb er niks van gemerkt maar ben blij dat Willem zo tevreden is....

Uitstappen en de zon op je gezicht...
Jas uit en die tweede laag kleding meteen ook maar....
Het is heerlijk in Griekenland....
Nu een taxi vinden....
En die vind je wel in een rij van dertig en meer taxi's.....
Het adres heeft Elona me geappt....
Het adres....in een nieuwbouw wijk....
Griekenland kent niet alleen Oudheden moet je maar denken....
Maar Google Maps is daar helemaal niet van gediend....
Ik ken geen nieuwbouwwijken vertelt de map....ik ken alleen de thermische baden....
Nu wordt het leuk ...de taxichauffeur weet niet waar we heen moeten, zijn baas weet het niet, Google Maps ook niet....en dus Elona maar gebeld....maar die kan het niet goed uitleggen....

Het wordt de meest komische taxi rit ooit....
En al zit het de taxichauffeur eerst goed dwars, hij krijgt er zienderogen meer plezier in....
Zou ik ook doen natuurlijk als ik mijn meter zag doorlopen....
Nee, maar echt....het wordt een speurtocht van heb ik jou daar en wij drie scouts volgen alle aanwijzingen....
Totdat ik vraag of ze toch eens een foto van het nieuwe gebouw wil sturen....
Ooooooh is het dat gebouw waar we al zes keer langs gereden zijn....
Tadaaaaaaaa we zijn er.....
Elona hangt over de reling van het balkon, Agathangelos staat met zijn neus tegen het glas van de balustrade.....
En wat een heerlijk welkom in een nieuw appartement waar de filata al klaar staat....
Zelfs de taart van de verjaardag van Agathangelos heeft nog twee grote stukken voor ons in de taartdoos zitten....

We zijn heerlijk aan het bijpraten ...de kip in de oven....de voor mij speciaal gekochte zoute pepers op het aanrecht, als Willems mobiel gaat ....
Het is Dimitris.....
Ik zie Willem wit om zijn neus wegtrekken....

Zijn stem klinkt steeds somberder.....
De broer van mama Vicky is overleden....

Overlijden in Griekenland...... 
Als er iemand overlijdt, mag men drie dagen geen vlees eten......
Heeft die broer dat even mooi uitgekiend in deze vastentijd na carnaval....
Na de begrafenis is er een periode van 40 dagen van diepe rouw.....
De familie, vrienden en kennissen worden telefonisch op de hoogte gebracht van het overlijden en de begrafenis......
Dit gebeurt ook door middel van een soort rouwkaart die wordt opgehangen in de buurt van de woning.......
Veel mensen komen, als men in de buurt woont, thuis afscheid nemen en blijven tot de begrafenis......
Een Grieks-orthodoxe uitvaart wijkt nogal af van die van een Nederlandse......
Allereerst wordt de overledene doorgaans binnen 24 uur begraven......
Dit heeft nogal wat consequenties voor de regeling van de uitvaart......
Nou inderdaad....je vrienden uit een ver land af moeten bellen dus die zouden komen....
En het feest voor mama Vicky cancelen.....
En verder kan ik nog tal van rituelen noemen die er staan te gebeuren; een oliepitje, fles(sen) met olie en een pakje lucifers.....de derde dag na de uitvaart komt de familie weer bijeen bij het graf en wordt er witte dodentaart, gemaakt van noten en granen gekookt met suiker, gegeten.......plengoffers boven het graf (aarde, wijn e.d.).....geen bloemen wel kransen....enz enz....
Maar wat telt is....ons bezoek aan Exochi gaat niet door....

Willem zit er verslagen bij....
Ik denk aan al die geschenken in de grote koffer....
Elona jubelt bijna omdat we nu langer bij hen blijven....
En zo zit ieder met zijn of haar eigen gedachten.....
Laten Willem en ik maar een wandeling gaan maken....
Volgende keer alleen even kijken waar we nou precies zitten want dat is namelijk bovenop een heuvel....
En nou is zo'n heuvel af nog niet zo'n ramp....maar je moet hem ook weer op ....


Het is half tien....de maaltijd wordt opgediend...en hoe we ook worstelen met allerlei gedachten en emoties in ons, hemeltje wat is het gezellig al dat gepeuzel samen aan tafel....
Pas om half twaalf wordt de laatste hap doorgeslikt en dan moet er nog opgeruimd worden....
En nu maar eens kijken wat morgen ons brengt....
Want we kunnen wel weer van alles gaan plannen....je weet het echter alleen nooit bij ons....







Geen opmerkingen:

Een reactie posten