Dag van:
De Heer is waarlijk opgestaan, en ik ook....
Willem heeft vandaag een paas optreden maar ik gun mezelf nu rust en ben lekker thuis....
Ik heb het 'ouderwets een boek lezen' herontdekt en langzaam aan slinkt het stapeltje boeken naast mijn bed en naast mijn stoel....
Ik geloof dat ik toch eigenijk nog steeds wel het meest geniet van dat 'zelf een beeld vormen'.... je fantasie de vrije loop te laten....
Al dat gedoe op social media is zo reality en laat niets aan je fantasie over.....
Als ik lees over Parijs krijg ik dat heerlijke gevoel bij het idee dat ik er straks weer rondloop....
Probeer ik de geur weer naar boven te halen, het beeld van de gebouwen en de parkjes....
Zie ik de demonstraties weer voor me die vast en zeker op 1 mei, de dag van de arbeid, de boulevards weer zullen vullen....
Oooooh en nog heerlijker, de geur van de lelietjes van dalen.....
Als je op 1 mei in Parijs bent vind je overal op straat bloemenverkopers......
Zelfs de clochards verkopen ze.....
Dit is een traditie van May Day.........zij verkopen boeketjes van de zogeheten Muguet de mai.......
In het Nederlands is dat het Lelietje-van-Dalen....
In de Renaissance was het gebruikelijk om op 1 mei een bloeiende tak aan elkaar te geven.......
Toen de koning in 1560 een bezoek bracht aan de Dauphiné kreeg hij een takje lelietjes-van-dalen, en het jaar daarop deelde hij het bloemetje met klokjes zelf uit aan de dames van zijn hof......
Het lelietje-van-dalen is niet altijd geassocieerd geweest met 1 mei:.......op de Dag van de Arbeid gaven de mensen elkaar toen immers een rode roos.
Pas aan het begin van de 20e eeuw werd het bloemetje, dankzij maarschalk Pétain, het symbool van de Dag van de Arbeid.......eerst in Parijs en vanaf de tweede helft van die eeuw in heel Frankrijk......
Het zijn van die leuke weetjes waar Parijs vol mee zit.....
Lelietjes van Dalen geur vermengd met de zoete geur van crèpes met chocolade of kersen en poedersuiker uit de kioskjes ernaast....
Sinds heel lange tijd heb ik vandaag ook weer eens spierpijn van gisteren overdadig hard in de tuin werken....
En wat een vermoeiende rot pijn is dat toch....
De volgende keer ga ik dat onkruid gewoon weer met azijn en zout te lijf.....
Enfin, ik zit dus in de sferen van
Zonnekoningen en Hugenoten, van revolutionairen en énarques, van Galliërs en Noormannen, van guillotines en andersoortige martelwerktuigen....
Zonnekoningen en Hugenoten, van revolutionairen en énarques, van Galliërs en Noormannen, van guillotines en andersoortige martelwerktuigen....
Kortom ik lees en waan me in het Parijs van een paar eeuwen terug.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten