Dag van:
Je kan soms zo moedeloos opstaan hè.... dat lijf voelen dat zeer doet zelfs na een nacht slapen, het ouder worden wat extra voelen..... oftewel gewoon even depri dus.....
Maar dan kom je beneden, gooit de tuindeuren los, je hoort de vogels fluiten, je voelt de zon op je huid, je ziet alles om je heen bloeien, en....... weg pijn en depri gevoel....
Nou ja de pijn dan wel niet weg maar het voelt toch anders.....
En gelukkig komt die lach dan weer tevoorschijn en voelt je hart weer een stuk fleuriger dan bij het opstaan....
Wat loop je nou te miesmuizen spreek ik mezelf toe....
Morgen ga je naar Parijs...
Parijs is een feest vol liefde, mode, goede wijn, culinaire hapjes, de boulevards en passages, de prachtige Hausmanngebouwen, de kunst verzameld in musea en op straat....
En zelfs de armoede is er charmant en romantisch....
Onwelriekende clochards in oude versleten jassen die de mot niet eens meer lust, lege flessen wijn om zich heen, liggend onder het karton van een uitgevouwen doos.....
Triest misschien, maar ze horen zo bij Parijs.....
Morgen om drie uur stappen we uit in het
schitterende oude Gare Du Nord....
schitterende oude Gare Du Nord....
Één van de zeven grote kopstations in de Franse hoofdstad.......
Met een kleine 300 miljoen reizigers per jaar is dit het drukste spoorwegstation.....ja, ja, op ruime afstand van zelfs de drukste Japanse stations......
Wij zullen morgen twee van die 300 miljoen zijn....
Maar er is nog veel te doen...
Info NS geeft een wijzigingsmelding aan van een spoor en dus het perron waar vandaan wij in de ochtend zullen vertrekken....
En dan die overstap tijd.... pffft dat wordt hollen in Breda....
Eens uitzoeken of spoor 5 en 6 misschien aan hetzelfde perron liggen....
De metrokaartjes hebben ze ook helemaal veranderd....
Ik moet er een app voor downloaden....
Ook dat nog.....
Gelukkig is er voor het hotel niks aan de hand....
Maar hé..... wat ontdek ik daar.....
Het zal toch niet waar zijn wat ik zie.....
Als ik mijn mail geopend heb om de voucher van het hotel uit te printen zie ik eronder en mail van de credit card service....
Op zich niet zo erg want je betaalt je hotel nu eenmaal per creditcard....
Maar dat bedrag......!!!!!!!
Dat bedrag klopt niet.....
Nu even rustig blijven en niet weer in een depri gevoel belanden.....
Eerst uitzoeken of ik echt niks geks gedaan heb met die creditcard....
Maar nee, ik kan niks vinden....
De bank bellen dus....
Een allervriendelijkste dame staat me te woord en kijkt met me mee....
Van één bedrag snapt ze inderdaad zelf ook niks en ze blokkeert degene die er geld vanaf haalt maar....ik moet zelf een mail sturen naar die mensen om te vragen of ze de bedragen willen terugsturen....
Werken ze niet mee dan komt de bank pas verder in actie....
Maar die andere....ja,ja.... je moet het maar weten.....
Ooit heb ik verzendkosten betaalt voor iets....
Maar wat doen die slimmeriken dan; die zetten in de kleine lettertjes dat je je daarmee verbindt aan een of ander idioot abonnement....
En dat lees je niet als je alleen maar verzendkosten denkt te moeten betalen....
Gevolg, maandelijks een behoorlijk bedrag eraf en omdat ik mijn creditcard alleen voor hotels gebruik, is me dat nooit eerder opgevallen want ik kijk verder nooit....
Te goed van vertrouwen ook....
Deze moet ik dus ook een mail sturen.....
Maar bij deze krijg ik goddank binnen een half uur bericht dat ze alles zullen stopzetten....
Die andere moet ik afwachten....
Weer wat geleerd over cybertrucjes zal ik maar positief eindigen....
Maar balen doe ik er wel van....
En voortaan gewoon écht alles via Ideal betalen....
Alleen, zo ben je al gauw een uur verder....
Kostbare reisvoorbeteidingen tijd....
Het huis moet nog aan kant (dat wil ik nou eenmaal altijd, ook al gaan we naar kort weg).....de honden moeten naar het pension.... ik moet nog boodschappen doen voor de picknick mand voor in de trein, de koffer moet gepakt, de medicijnen bij elkaar gezocht, de tickets uitgeprint (zelfs al staan ze in mijn app, je weet na de stroomstoring gisteren in Spanje en Portugal maar nooit), de tuin moet besproeid, de kattenbakken verschoond, info klaarleggen voor de kattenverzorgster (toch knudde dat de buren nu net verhuisd zijn), de vorige week uitgezochte zakken kleding moeten weggebracht.....
Ik zet mijn verstand op nul en mijn blik op oneindig en begin maar ergens.....
En gelukkig blijft Willem niet lang weg....
Kan hij mooi meteen inkt voor de printer halen want die is natuurijk op....
Ook de vuilniszakken voor de kleding scheuren natuurlijk open....
Alles weer opnieuw in nieuwe zakken...
En als ik boodschappen aan het doen ben word ik ook nog eens op mijn schouder getikt "mevrouw er zit een enorme scheur in uw jurk achter".....
En inderdaad ik loop voor paal.... ontblote paal zeg maar....
Dus duik ik één winkel verder in het rek met afgeprijsde kleren, zie een katoenen 'niksje' maar oké alles beter dan bloot en trek het ding in de winkel aan....
Ik mag hem voor 5 euro meenemen omdat de verkoopster medelijden heeft....
En als ik denk alles gehad te hebben; ik heb gekookt en we hebben gegeten, gaat ook nog eens de deurbel....
Willem doet open....
En even later hoor ik oh zoveel verdriet.... snikken en kreten......
De buurman van een aantal huizen verder.....de man met de oeroude oud Duitse herder.... het zo vertrouwde beeld op het bruggetje, het altijd groeten en even een praatje, is niet meer....
De lieve oude hond is ingeslapen.... hij kon niet meer....
En of wij nou het voer, de speeltjes en alle lekkere verwennerijen willen aannemen....
Dat zou hij mooi vinden.....
Ook mij lopen nu de tranen over de wangen....
Dat vertrouwde beeld van de oude man met een paar meter los erachter de stokoude strompelende hond....
Nooit meer.......
Die vriendschap tussen die twee...
Nou.... deze hakt er wel even in.....
Dit is even bijkomen....
Als we weer thuis zijn uit Parijs maar een bloemetje brengen....
Als troost en als dank dat we zo mochten genieten van de innige vriendschap dit elke dag voorbijkwam.....
Liefde van een ander level......
Of alles nu in de koffer zit weet ik niet....
Ik heb er maar wat in gegooid....
Ik wil nú even nergens meer aan denken en gewoon morgen wakker worden, liefst al in Parijs...
Maar oké, zo werkt dat niet.....
Vandaag staakten de treinen in België, morgen tijden ze in ieder geval weer.....
We kunnen in ieder geval vertrekken....
Op naar 27 graden warm Parijs....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten