Dag van:
Nou schrijf ik in ontwikkelingsperspectiefplannen van de leerlingen meestal bij de ondersteuningsbehoeften dat een balans tussen inspanning en ontspanning belangrijk is....
Sommigen kunnen prikkels natuurlijk makkelijker aan, maar voor de meesten is dat best lastig....
Na hard werken moet je dan niet het volgende taakje al klaar hebben liggen, maar moet er even tijd zijn om je zinnen te verzetten....
Vandaag was ik lekker op tijd wakker en had zoiets van: Wat voor mijn kleuters belangrijk is, kon voor mij ook wel eens werken....
Daarbij komt dat al onze werk laptops onder handen worden genomen door de bovenschoolse ict afdeling en men daar iets te optimistisch was geweest over de tijdsduur van dit proces....
Per laptop zou het ongeveer anderhalf uur in beslag nemen....en er komen zo'n acht à tien laptops per keer doorlopen worden....
Maandag en dinsdag, en donderdag en vrijdag konden de laptops ingeleverd worden in een kamertje op de MT gang....
Tot zover niet zo'n verkeerde berekening....
Maar..... wij werknemers zijn nogal ernstig afhankelijk van onze laptops....
Je kunt tegenwoordig niet zo best meer analoog lesgeven als alles digitaal wordt aangeleverd...
En wat gebeurde er dus; nog voor de heren van de technische ict dienst aanwezig waren, (bleek er later eentje te zijn), stonden er al twee torens van zo'n dertig laptops in dat kamertje....
En die torens groeiden en groeiden maar....
Tja, over de honderd werknemers....dan krijg je dat....
En maandag kwamen alleen nog maar de laptops van de eerste helft parttimers.....
Ik vond dan ook zó onwijs knap van die enige bovenschoolse ict-er dat hij zó kalm bleef.....
Enfin, je raadt het al.....al die laptops waren nooit op tijd klaar....en mijne hoort daarbij....
Er werd zelfs een inleveringshalt ingeroepen.....
Maar goed, dat is dit verhaal, wat dus inhoudt dat ik mijn werk niet geheel naar behoren kan doen....
Via mijn eigen thuis pc heb ik immers maar beperkt toegang tot schoolzaken.....
En daarom begin ik mijn dag onder de zon....
Ik gun mijzelf een half uurtje.....
Kopje koffie, mail checken en online krantje lezen.....
Dan wordt het tijd om op mijn privé pc, dát wat gedaan moet cq kan worden aan werk, ga doen.....
Anderhalf uurtje inspanning .....en STOP .....(mijn concentratieboog is beduidend rekbaarder dan die van kleuters)....
Ik ga nog even onder de zon....
Veertien graden maar het voelt als meer....
Willem moet echter om twee uur in Nijmegen zijn.....
En nou verdenk ik hem ervan dat hij dit juist op een dinsdag gepland heeft als ik vrij ben, want...... Willem en door Nijmegen rijden dat is als water en vuur....
Willem is het vuur dat snel dooft door Nijmegens water.....
Ofwel zijn paniek slaat toe alleen al bij het idee en het woord Nijmegen....
Dus gisteren: "Wampie vind jij het niet leuk om morgen een uurtje door Nijmegen te wandelen?".....
Nou zijn Nijmegen en ik net als melk en honing.....ik geniet van Nijmegen....
Zo zeer als ik het centrum van Arnhem mijd, zo graag loop ik in Nijmegen rond.....
Er heerst daar in tegenstelling tot Arnhem een heerlijke sfeer......
Leuk, antwoord ik dus, en.... samen?......
Jaaaaaaa, maaaaaaaaaar...... ik moet wel eerst naar dat oude vrouwtje waarvan de man onlangs is overleden.....
En dat is het moment dat het mij begint te
dagen....
dagen....
Ik loop dus alleen door Nijmegen, drink mijn koffie alleen op een terrasje en breng Willem heen en terug.....
Maar Willem, ook niet dom natuurlijk als HSP'er, voelt mijn gedachten.....
"Ja maar dan gaan we daarna gezellig samen lunchen op de markt of zo"....
Nou oké, ik doe het ervoor.....
Door winkels slenteren kun je ook maar beter alleen doen.....
"Jij weet de weg hè?"....
Ja Willem de weg weet ik, en bang om door Nijmegen te rijden ben ik niet.....
Maar dit speelde dus gisteren....
Als het half twee is verlaat ik het zonnetje in de tuin en rijdt Willem naar Nijmegen....
Midden in het centrum woont het vrouwtje....een echte Nijmeegse.....
Doei Willem.....zeg ik voor de parkeergarage....
"Nee, nee, loop nou nog even gezellig mee"....
Duh, held op ongeorienteerde sokken, je bent gewoon bang dat je de weg niet weet in de stad.....
Maar ach, ik moet toch diezelfde stad in, dan maar via een omweggetje, en ik loop met hem mee....
En dat is maar goed ook want het stadsflatje vindt hij wel, maar de ingang ervan niet....
Zucht.....
Willem afgeleverd en bezworen dat ik een
uur later weer op dezelfde plek zal staan....
uur later weer op dezelfde plek zal staan....
(Wedden dat het uitloopt)....
En zo stap ik ferm Nijmegen in....
Oh my.... die oude wijven schoenen die ik zaterdag kocht, had ik toch een maatje groter moeten kopen of eerst in moeten lopen....
Blaar op knobbel 1, blaar op knobbel 2....
Au.......
Toch loop ik moedig door..... alleen als ik bij Scapino bloed door de bovenkant zie komen, loop ik toch even Scapino in....
Toch maar zo'n paar instap sneakers van zacht materiaal koppen....?
Nee.... NEE.... ik doe het niet....!!!!
In mijn tas vind ik nog een servetje dat ik als een soort van pleister om mijn teen wikkel.....
Die andere pijn is wel te dragen, dus die laat ik zo....
Mijn me-time uurtje is voorbij en ik loop richting het stadse flatje....
Geen Willem..... tien minuten later geen Willem....
Ik wist het wel.....
Maar kijk.... schuin aan de overkant zie ik een schattig second hand kledingwinkeltje....
Ik app Willem even dat ik schuin aan de overkant ben....
Hij zal zelf wel raden waar....
Ik ben meteen helemaal weg van de kleding die er hangt....
Deze eigenaresse neemt niet zomaar tweedehands kleding aan in haar second hand Rose winkeltje....
Bijna álles is leuk en mijn stijl....
Denk na Wampie....jouw stijl kost geld....
Maar daar sta ik helemaal niet bij stil als ik door het kledingrek graai.... het is immers tweedehands....
Ahum...... ja dat is het.....
En het zijn inderdaad tweedehands prijzen....
Maar dan wel van kleding die voorheen nieuw vierhonderd en meer euro kostte.....
Slik.....
En hoe schattig ik die ene jurk ook vind, en je zoiets heus nooit bij H&M of C&A zult zien hangen, ik ga er geen 293 euro voor betalen....
Gelukkig zie ik Willem de deur van de flat uitkomen....en bij het mij niet ontdekken de paniek in de ogen ontstaan....
Ik ben met twee stappen buiten en roep "WILLEM!!!!"....
Opluchting......
We vinden een gezellig terrasje... in de
zon....
zon....
Laten we eens gek doen en ons in Parijs wanen.....
We bestellen bier, wijn en een kaas plateau....mmmm met olijven, cournichons Limburgse mosterd en vijgen chutney....
En ondanks dat de ober mijn glas wijn onderweg uit zijn handen laat vallen, voelt het leven even perfect......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten