7 februari 2022

Dag van:

 Dag van....????

Nou ik zal je zeggen... dag van alle dagen ziek thuis en een béétje uitgerust zijn, die in één dag teniet gedaan werden....

"Wampie m'n oog doet zeer en is rood... ik heb weer zo'n strontje in m'n oog..... ik kan hier niet tegen"...

Dat komt nou van al dat stof hier in huis....

Spoelen Willem... spoelen....

"En druppelen?"...

Ja druppelen ook.....

"Het gaat niet over Wampie"...

Nee Willem dat duurt een paar dagen...

"Een paar dagen??????????".....

Ja Willem een paar dagen...

"Dat hou ik niet vol"...

Wat wilde je er aan doen dan?.....

Hij knort... hij bromt... hij sikkeneurt....

"Zal ik nog een keer druppelen.... en m'n andere oog ook maar?".....

Willem het is 4 minuten geleden....

Gelukkig is het tijd om naar school te rijden.....

Succes Willem... tot vanmiddag...

"En m'n oog dan?".....

Dat zit er nog wel in als ik thuiskom....

Hij knort.... hij bromt... hij sikkeneurt.....

Het begon ook op school al vroeg....

De telefoon op mijn bureau in de klas ging al herhaaldelijk over....

Uiteindelijk komt mijn assistente die naar me toebrengen...

Willem!!....

Maar op het moment dat ik hem oppak wordt de verbinding verbroken...

Ik bel en ik bel en ik bel....

Hij neemt niet op....

En Willem belt natuurlijk niet zomaar als ik aan het werk ben....

Nou dus wel....!!!!

Als ik hem eindelijk te pakken heb, krijg ik een en al geschreeuw waar ik uit opmaak dat er iets met schaatsen is...

Ik maan Willem tot rust en begrijp dan, uit zijn nog steeds opgewonden woorden, dat Irene Wüst  nu voor de 5e keer op rij Olympisch goud heeft een dat dit historisch te noemen is...

Oh... aha... en daarvoor bel je....?

Ten tweede male gaat de telefoon....

Het zou maar zo kunnen zijn dat ik een week thuis ben geweest en dat Willem mij nu mist...

Het tweede bericht betreft het zilver van Suzanne Schulting en hoe jammer dat is want het was bijna goud....

Oh... aha.... kan ik nu weer gaan werken....?

Werken is weer heerlijk...

Al kan ik goed merken dat ik een week weg ben geweest en ze de ene na de andere invaller hebben gehad...

Er valt zeg maar weer wat recht te zetten en er moeten weer wat grenzen aangegeven worden...

Maar naarmate de dag vordert keert het tij en daarmee de rust terug.....

Ten derde male gaat de telefoon...

Het zal toch niet waar wezen...

Het is weer Willem...

Wat zal ik doen.... laten rinkelen of toch maar opnemen?..... straks is er toch iets met de kinderen...

Ik bedoel... mijn zoon ligt met een behoorlijke corona al twee weken plat met flinke verschijnselen....

Ik neem op....

Oeps... iets in zijn trage manier van beginnen baart me al zorgen...

"Wampie.... euh Wampie.... de autoreparatie van mijn auto kost 1000 euro en de apk nog eens 1500....."

En ik denk nog... hij maakt een geintje....

"En met een beetje pech ook nog eens 600 extra voor de brandstofpomp"....

Nu ben ik zelfs stil...

Zo'n mooie dure auto.... ineens 4 nieuwe banden en nog meer dát vervangen moet worden...

En in één split second zeg ik.... INRUILEN....!!!!!

Ik weet dat dit hem vreselijk aan het hart gaat, want hij is oh zo trots op zijn luxe bak, maar dit kan niet...

Ik voel dat dit het begin van het einde is...

En het is nou eenmaal zo.... wie in zulke luxe auto's wil rijden, krijgt op den duur ook luxe reparaties...

In plaats van dat hij van mijn opmerking in zak en as raakt, klaart hij juist op...

"Ik ga meteen de garage bellen ja"....

Aangezien ik niks terug hoor, ga ik na schooltijd maar niet te laat naar huis... haal een van zijn lievelingsmaaltjes ...... en haast me naar binnen....

Willem is aan het schoonmaken...

Dat ken ik.... opruimen en schoonmaken ruimt je hoofd op....

En ja, hij treurt om de auto maar houdt zich vast aan de hoop op een goede inruil....

Alleen de garage belt niet terug...

Ze bellen morgen wel Willem...

Maar Willem en geduld... nee nee, dat gaat niet samen...

Willem belt de garage...

Maar wat kan de garage zeggen als de handelaar nog niet heeft terug gebeld...

Dat wordt dus toch morgen...

En dat wordt dus een heeeeeeeeele lange avond....

Ik check even mijn mail....

13 februari een powerpoint.....????

Voor de kerk....??????

Heb ik die over het hoofd gezien dan...????

Ja dus....

Dat wordt dus geen herhalingen Wüst kijken maar hard aan het werk....

En om half tien klik op verzenden van de "we transfer"....

"Oh ben je al klaar?".....

Al klaar Willem????....

Het is half tien...

"Jahaaaaa, dan kan je mooi mijn powerpoint voor zondag ook nog even doen".....

En op zo'n moment baal je dat hij al een strontje in zijn of heeft die nu dus helemaal rood en opgezwollen is want je zou hem er zo een strontje naast gunnen....

"Ik ben zielig.. ik moet een andere auto...."

"En anders moet je het morgen doen en dan moet je ook aan je eigen eindpresentatie werken"...

"En je hebt het beloofd"....

Ik ga weer zitten op mijn bureaustoel....

Willem opent de liturgie, en daar ga ik weer....

Maar goed.... dan heb ik morgen in ieder geval níét de stress van twee powerpoint presentaties voor twee kerken....

"De PowerPoint is klaar en morgen geen ik misschien een andere auto" juicht Willem...

Oh gunst ja... dat hem ik morgen natuurlijk ook nog...

De stress van een andere auto.... of niet... en dan is er nog meer stress....

Ik zucht...

"Nou ja... en anders stellen we het trouwen nog maar even uit" oppert mijn Willem....

Één strontje?????

Twee strontjes???...

Ik mag toch hopen dat hij een complete beerput in zijn ogen krijgt....!!!!

6 februari 2022

Dag van:

En natuurlijk volg je 's morgens schaatsen 5000 meter mannen en deel je de teleurstellingen en zeges....

Volgens mij heeft Irene Schouten al 40 keer die gouden medaille gewonnen.... tjonge wat een herhalingen.....

Suzanne Schultings val trouwens ook niet uitgesloten... je zal zo vaak vallen als in die herhalingen...

Maar oké... we zijn trots op onze sporters en delen dus hun tranen en euforie...

En zwaaien dag met ons handje naar Sven die de laatste 5000 meter van zijn carrière reed, terwijl iedereen zal terugdenken aan die legendarische rit waarin hij de verkeerde baan op werd gestuurd...

Het heeft wel weer wat die Olympische winterspelen...

En ik denk nu al aan dat gat waar we straks in vallen als al die sportieve beelden van de buis verdwijnen en we weer met het stompzinnige andere aan zendervulling worden geconfronteerd....

Nou ja... niet alles natuurlijk... maar wel véél....

Maar ach....daarbij vind ik ook niet alle wintersport natuurlijk leuk om naar te kijken en dan zap ik ook weg...

Ijshockey en langlaufen is aan mij niet besteed...

En daar weer bij,  ik ben toch weer aan het werk vanaf morgen...

Noem het onverstandig.... maar ik ga toch maar....

Die regen vandaag daar kreeg ik wat van...

Ja ja.... ik weet het... het was voorspeld... en wat is er heerlijker dan een voorspelbare wereld...

Duh... voor kinderen in het speciaal onderwijs misschien... maar niet voor mij....

Alleen in geval van regen gaat dat ook niet op want zelfs al was deze onophoudelijke regen onvoorspelbaar gekomen dan had ik ook gebaald...

Niet dat ik dan de hele dag chagrijnig voor me uit ga kijken hoor...

Ik leefde mee met die eenzame duif op de tak aan de overkant van het water...

En ik ontdekte dat duivenvleugels net mensenschouders zijn.... duiven kunnen ze namelijk ophalen...

Dan zitten ze daar zielig te zijn met hoog opgetrokken vleugels en de kop daar tussenin getrokken...

Ach arme duifjes...

En zo fascineerde me vandaag de striemende regenvlagen over het water...

Van één golf naar duizend rimpeltjes...

Het is net de ouderdom in sneltreinvaart....

Omringd werd ik door de katten die vandaag echt niet naar buiten wilden...

Ze maften op elk gerieflijk plekje dat ze tegenkwamen op hun schaarse wandelingetjes door huis...

Mijn maffende katten krijg je maar niet zo in beweging...

Enkel om hun vacht te poetsen of zich tegoed te doen aan een hap brokken....

Behalve dan als Bengel bij me op de leuning springt...

Dan dien ik daaruit te begrijpen dat ze niet haar brokken wenst maar iets daadwerkelijk lekkers... snacks of een zakje natvoer....

Betsy is blij dat ze zo'n halfzus heeft, want die springt erachteraan, precies boven de la waar haar lekkers zich bevindt...

Bets is namelijk meer van de gerookte kip reepjes...

Nadat Bengel haar maaltijd genuttigd heeft, loopt ze ook Betsy's kant op...

Madame de Pompadour weet namelijk dat in die la ook snoepjes zitten die zij lekker vindt... en Bengel is onverzadigbaar....

Bengel is dan ook sinds haar leven of dood strijd van anderhalf jaar geleden gegroeid van maatje xxs naar xxxxxxl......

Ik zou haar bijna Erica gaan noemen ware het niet dat ik laatst zag dat Erica Terpstra behoorlijk afgevallen was....

De tweede koptelefoon is vandaag ter ziele gegaan...

Moet je ook maar niet zo'n goedkoop ding aanschaffen Wampie...

Had daar je zuur verdiende centen gisteren naar aan besteed in plaats aan twee knalroze gevulde zakken....

De oordingen doen het nog, de microfoon niet meer...

Maar goed... ik schaf dus maar wéér zo'n ding aan... dit keer een iets duurdere..... maar verder met mijn eindpresentatie kan ik nu dus niet....

Wedden dat dát nog stressen gaat worden komende week....

Willem kwam vandaag goed verwend uit Coevorden

gereden in zijn leenauto...

Hij wilde vanmorgen de mijne lenen want dat scheelde hem 59 cent de kilometer,  maar de mijne startte dus weer eens niet vanmorgen....

Ik geloof niet dat Peugeot er een fan bij heeft hoor...

Verre van zelfs....

Enfin, Willem was verwend met haring en rosbief...

Dat dominee vak heeft wel wat....

Nu dus maar weer op naar een werkweek...

Met op mijn hielen de eindpresentatie,  de reis naar Spanje waar nog het een en ander voor geregeld moet worden en een bruiloft waar nog ik weet niet hoeveel voor geregeld moet worden....

Tja......

5 februari 2022

Dag van:

Naar dilemma als je vriendin 's morgens belt, na een onrustige nacht met nóg onrustigere honden omdat ze de baas missen, en ze je vraagt "zullen we wat gezelligs gaan doen... shoppen in Elst?".... terwijl je net achter je pc zit om iets aan je eindpresentatie voor de studie te doen....

Gelukkig begin ik na weken vol chaotisch werk en een week griep, weer wat overzicht en grip op mijn leven te krijgen, maar als ze dan met zulke dingen komen.....

Dus ga ik maar weer op zoek naar de middenweg...

Heb ik recht op ontspanning?.......ja

Moet ik wat aan die presentatie doen?....ja

Mag ik aan mezelf denken?....ja

Als ik nu wat doe en morgen weer, gaat dat lukken?.... ik denk het wel...

Mooi zo...'Annet, ik ga eerst even twee uurtjes werken en kom je dan halen om te gaan shoppen....'

Ik schiet in een paar uurtjes aardig op en kan met een voldaan gevoel de pc afsluiten...

Willem belt....

Auto stottert, ik rij terug naar Drenthe en bel de ANWB....

Help... moet ik nou thuisblijven om hem eventueel op te halen....?

Een volgend dilemma dus....

Ik bel vriendin weer.....

Dat ik even moet wachten tot ik weet hoe het met Willems auto is...

En dat weet ik een uurtje later...

Willem stottert naar zijn garage....

Dan moet kunnen zegt de wegenwacht....

En hij komt dan met een leenauto naar huis...

Ik bel vriendin weer...

Ik kom eraan....

Het eerste dat we doen als we elkaar weer zien na lange tijd is klagen...

Klagen over alles wat maar in onze gedachten opkomt...

Ow heerlijk wat lucht dat op....

Niks klopt... niks deugd... niks loopt zoals het lopen moet.... alles is zwartgallig.... ons leven is één grote misère....

En dat klaart de lucht op...

Zeker als we besluiten troostinkopen te gaan doen...

En dan niet zomaar ergens... nee nee.....

Dat doen we in zo'n beetje de duurste winkel die Elst rijk is...

(Maar ook daar hebben ze uitverkoop)...

Al snel merk ik dat mijn vriendin het ernstiger te pakken heeft dan ik....

Ze struikelt bijna over wat ze aan dure kledij in haar armen heeft...

De excentrieke verkoopster neemt het maar wat graag uit haar handen om alvast in het pashokje te hangen...

Zo kan Annet nog een rondje lopen voor nóg meer moois wat in haar oog springt...

Ik doe het iets kritischer...

Ik vind ook zeker niet alles leuk of comfortabel...

Of eigenijk meer... misschien wel leuk, maar te duur voor wat ik ervoor krijg....

Daarbij zit m'n haar niet goed....voel ik me opgeblazen.... ben nog niet helemaal de oude en dus staat toch niks me goed....

Echter... natuurlijk vind ook ik altijd wel iets van mijn gading....

Meestal proberen wij elkaar en beetje te temmen in elkaar koopwoede....

Dit keer moedigen we elkaar aan.....

Kom op... niet zeuren we lopen twee lockdown inkoopsessies achter...

Ik ben nog twijfelende terwijl Annet na het betalen van de uiteindelijke keuzes, toch nog dat andere ook maar erbij aanschaft....

Maar dan ben ik toch ook klaar....

Of....

Ja.... ik koop die jas er toch ook maar bij....

Ben ik ook eens van dat goedkope huisvrouwen legergroene jack af....

We ploffen maar de modezaak neer op een bankje, voor een nóg gesloten pizzeria, en roken vergenoegzaam een sigaret....

En daar zitten we dan... met de vier veel te opvallend knalroze tassen vol oogstrelend moois tegen knalprijzen....

Dat hebben we weer goed gedaan....!

Het leven voelt alweer véél beter....

4 februari 2022

Dag van:

 Ja natuurlijk moet wereld kanker dag benoemd worden...

Ze kunnen al zoveel... maar ze kunnen nog lang niet genoeg...

We weten zoveel van wat kanker doet en kan en van de behandelingen...

Eigenlijk horen we nog veel te weinig over het leven na kanker...

Dat leven dat ervoor zorgt dat kanker eigenijk nooit over gaat...

Het leven na kanker is nooit meer dát van daarvoor...

Soms beïnvloed het zelfs een leven zo ernstig dat ik wel eens denk of je dan echt uit je hart kunt zeggen "Ik ben kankervrij en blij dat ik leef"....

En natuurlijk ben je dat ook wel, maar toch....

Ik zie het bij twee van mijn beide vriendinnen....

Altijd pijn,  de hersenen die niet willen wat jij wil,  geen weerstand meer of altijd moe....

Er zullen ook heus succesverhalen zijn... ik ken er slechts eentje....

En zelfs is daar toch ook elke keer die controle en de latent aanwezige angst dat het altijd weer terug kan komen, is moordend....

Een terechte 'dag van' dus....

Verder ben ik heel voorzichtig een begin aan het maken voor de eindpresentatie...

Al snel ben ik moe en overzie de stappen van de powerpoint niet meer...

Daarbij komt dat Willem erachter komt dat ook hij

slachtoffer van een woekerpolis is...

Nou ja... ik kom erachter en meldt het Willem...

En een Willem die dat overkomt kan daar dus weer helemaal niks mee...

Dus zoek ik, een half uur slechts voor het telefoontje met de adviseur zal plaatsvinden, maar eens uit hoe het zit...

Lang leve Radar,  Kassa en de Consumentenbond....

Ik vind in korte tijd niet alles maar wel wat... en in ieder geval voldoende om niet in de mooie praatjes van de adviseur te trappen...

De adviseur die beweert dat Willem écht geen woekerpolis heeft,  het scherm dat ons in rood met hoofdletters vertelt dat dit wel zo is....

Als Willem nu doet wat er staat gaat hij ineens 70% belasting betalen maar...... als hij nog twee jaar wacht en de polis omzet, dan betaalt hij maar 19.5 %....

Oh ja... en of hij dan maar 325 euro aan de adviseur wil betalen...

Duhhhhhhhh....

Dit zoeken we even verder uit meneer....

De consumentenbond zit te springen om meldingen als die van deze meneer Willem....

Goed... ook weer gehad...

Willem kan naar Drenthe, naar zijn beste vriend...

Heerlijk bijkletsen met etentje en overnachting...

En daar zit ik dan met de honden die niks anders doen dan de deur bewaken en bij elke auto denken dat de baas eraan komt... gepaard gaande met het nodige... correctie... onnodige geblaf natuurlijk....

Zelf probeer ik, na een week binnenzitten,  voor het eerst maar weer eens naar buiten te gaan...

Etentje met vriendinnen....

Ik zit al vol van de nodige hoestpastilles eer ik de maaltijd ga nuttigen, bang om teveel te hoesten daar in dat restaurant en dus veelvuldig aangekeken zal worden....

Maar het overheerlijke stukje kabeljauw kan er nog wel in....

En het is gezellig....

Toch maar op tijd naar de honden terug...

En een restant avond van trippel trippel 16 pootjes die af en aan naar de haldeur lopen,  blaffen, weer gaan liggen, en dit ritueel ongeveer vijftig keer herhalen...

Zelfs nog na hun laatste plas op het veld...

Zelfs als ik de lichten in de hal doof....

Zelfs als ik boven ben....

Als dat morgen geen melding van hondenoverlast wordt......

3 februari 2022

Dag van:

Vandaag is een behoorlijke rustige dag wat betreft nationale of internationale dagen waarop ergens aan gedacht of iets herdacht moet worden...

Je zou het een saaie dag kunnen noemen...

Ook in mijn leven gebeurd weinig...

Een regelmatige hoestbui.... 

Bengel dit de badmat ontdekt heeft.... we moeten nu dus opletten als we de badkamerdeur achter ons dicht trekken, anders hoor je na verloop van tijd een klagelijk gemiauw waarvan je niet weeeeeet waar het vandaan komt....

Betsy heeft weer eens een muis gevangen...

Buiten gelukkig....

De honden doen hun tukkie en maken hun wandelingetje...

De bol.com koerier komt met de nieuwe koptelefoon... gister mezelf verstrikt in het snoer en dus de boel kapot getrokken....

Willem schrijft maar weer eens een podcast....

Het thema is dit keer trouw...

Binnen no time hebben we daar al een meningsverschil over...

Ik vind dat het niet zo kan zijn dat je dat alleen verbindt met honden...

Hij vindt van wel...

Nou ja.. behalve dan ook aan God....

Ik geloof ook heus niet in onvoorwaardelijk trouw van mensen onderling.... uiteindelijk kiest die mens toch voor zichzelf, alleen zal elke grens daarin weer anders liggen...

Wel verbind ik het met loyaliteit...

Want altijd moet ik dan denken aan dat kind dat zo mishandeld en misbruikt werd....

Ze wordt uit huis geplaatst... eindelijk een einde aan een hel...

En wat antwoord ze als ik als juf met kerst vraag wat haar kerstwens is.....?

Dat ze weer bij papa en mama kan wonen en dat alles weer goed is...

Het gaat immers om roots en wortels....

Met een ideaalbeeld... en oerwens of behoefte....

In je loyaliteit kan je iedereen trouw blijven...

Kennen jullie de site neerlandistiek.nl.....?

Dat is een tijdschrift voor taal- en letterkunde....

Ze vertellen daar over het verwarwoordenboek....

In het Verwarwoordenboek worden zo’n 500 woordparen behandeld met vaak onduidelijke verschillen zoals: afgunst-jaloezie, bloot-naakt, geliefd-populair, plaats-plek, enz......

Heel veel lezers hebben woordparen aangedragen met het verzoek om ook die te behandelen.....

Ook de woorden loyaal / trouw staan er al in....

Hoe kan het ook anders...    

De woorden verschillen niet of nauwelijks in betekenis.

Loyaal             je houdend aan afspraken, innig verbonden; eerder in een afhankelijkheidsrelatie.....

Hoelang blijft het leger nog loyaal aan deze corrupte president?....

Ouders kunnen de vreselijkste dingen doen, en toch blijven kinderen loyaal.....

Trouw             je houdend aan afspraken, innig verbonden

Jouw vader een trouwe echtgenoot?....

Nou lees dit familiearchief eens!....

Hij is altijd trouw gebleven aan zijn beginselen....

Uiteindelijk zien we een potentiële klant graag als een trouwe klant.

De woorden kunnen door elkaar worden gebruikt. Maar soms is er een subtiel verschil.....

Het woord trouw is iets minder modern dan loyaal..... Vergelijk een trouwe vriend en een loyale medewerker..... 

En aan deze voorbeelden zie je ook goed dat bij loyaal eerder een afhankelijkheidsrelatie of een gezagsrelatie meespeelt......

Al moet ik zeggen dat in mijn optiek,  een afhankelijkheidsrelatie, zoals kind ouder of een gezagsrelatie,  toch ook kind ouder gerelateerd is....

Als ik er goed over nadenk zou trouw misschien meer met vertrouwdheid of betrouwbaarheid te maken kunnen hebben, en loyaliteit met toewijding.....

In een man-vrouwrelatie ben je trouw aan elkaar als je je partner niet bedriegt, maar je bent loyaal als je altijd aan elkaars zijde staat.....

Maar dan lees ik het volgende.... in Wikipedia....

Trouw of loyaliteit is een morele verbondenheid, vasthoudendheid, of het zich houden aan een verbintenis, band, of verplichting. Waar deze verplichting niet wordt nageleefd, waar trouw wordt geschonden en ontrouw intreedt, kan sprake zijn van verraad.

Loyaliteit tussen personen onderling is vaak wederzijds, maar trouw kan ook zelf opgelegd zijn...

Nu haak ik af...

Zeker als ik denk aan ons huwelijk straks...

Neeeeeee daar haak ik niet op af... geen zorgen.....

Juist omdat ik bovenstaande uit Wikipedia overwonnen heb, kan ik juist weer trouwen....

Ik geloof niet meer in "opgelegd"....

Trouw kan je niet opleggen...

Trouw bestaat alleen bij de gratie van de vrije wil... van de ruimte.... in de liefde....

Ik ben trouw omdat ik dat wil... niet omdat ik dat moet...

Ik ben trouw omdat er ruimte is en wederkerigheid... respect...

Stel hè... dat gaat niet gebeuren hoor... maar stel dat je niet meer trouw kunt zijn aan je eigen gedachten jegens die ander... los van seks.... maar op basis van die ruimte, wederkerigheid en het respect....

Dan hoef je ook geen verraad te plegen.... dan heet het "elkaar loslaten".....

Ik geloof dat je in een relatie heel veel kunt oplossen als je nog met elkaar kunt praten...

Hoe trouw is dat...??!!!!!!

Trouw heeft met je eigen wil, je eigen gedachten en normen en waarden te maken....

En met grenzen.....

Het mooie van trouw aan jezelf zijn is dat je een handreiking geeft aan de ander om ook trouw aan zichzelf te zijn.....

Dan hoeft je geen rol of spelletje te spelen zodat de ander met jouw wensen en behoeften rekening houdt..... 

Dat gaat namelijk vanzelf dan al....

Je hoeft daarom ook niet op hete kolen lopend rekening te houden met de ander in de hoop dat die ander daardoor ook rekening met jou zal houden.....

Je neemt de volledige verantwoordelijkheid voor wat jij nodig hebt en dat brengt je over....

Zo hou je het open en kan je samen kijken wat je aan elkaar wilt en kunt geven en hoe je elkaar tegemoet wilt komen......

Dat geeft enorm veel vrijheid!

En dus trouw....

Trouw zou immers geen belofte moeten hoeven zijn....

2 februari 2022

Dag van: 

Niet direct de datum op zich, maar dat het de trouwdag van Maxima en Alexander is... twintig jaar getrouwd alweer..

Ze kennen elkaar notabene eerder dan Willem en ik...

Maar dan toch snel daarna die bijzondere datum...

2 2 2022....

De tweede dag van de tweede maand van het tweede van twintig jaar tweeduizend....

En aangezien ik zo a- wiskundig als de pest ben... ik kan geen breuk meer uitrekenen, heb ik weer wel wat meer cijfertjes...

Ik vind numerologie intrigerend maar zodra ik dan weer de uitkomst lees denk ik meteen...'onzin'.....

En toch....

"Op 02-02-2022 registreert je brein vier keer de twee, dat is vier keer hetzelfde nummer.....

Het is herkenbaar en dat is fijn.....

Elke keer als je brein dat herkent, dan maak het figuurlijk een sprongetje van: hé, dat ken ik", legt Faas uit.....

Arianna Faas... ze is psychologe...

We houden er volgens deze psycholoog ook van dat het er gewoon mooi uitziet.......

"Het geeft orde, structuur en is voorspelbaarder.....

Dat schept orde in de chaos", zegt Faas.....

"Bij een willekeurig nummer als 2731 is dat anders.....dat ziet er niet per se mooi uit."

Het speelt volgens hoogleraar statistiek Casper Albers

(Badmat ontdekt)

van de RUG mee dat we repeterende of opvallende patronen leuk vinden.....

"Het is speciaal omdat het weinig voorkomt.....

02-02 heb je ieder jaar, maar als het ook nog in het jaartal zit, maakt dat het speciaal.".....

"Het cijfer 2 komt wiskundig en in de natuurkunde vaak voor", zegt Albers.....

Echt bijzonder is de datum op dit vlak dus niet.....

"Het is een menselijke keuze.....mensen willen graag een patroon herkennen in iets dat willekeurig lijkt."....

(RTLnieuws)

Maar weet je wat nou zo grappig is...

Leuk hoor, al die tweeën maar het is toevallig op de tweede van de tweede wel altijd de 33ste dag van het jaar.... en dat is dus weer twee drieën.....

Het getal twee staat in de numerologie voor relaties....

Hoe kan het ook anders...

Relaties op allerlei fronten: met vrienden, collega’s, je geliefde(n) en noem maar op.....

Het draait om samenzijn, gezelschap, romantiek en samenwerking......

Twee is ook het getal van de vrede.....

Het getal dat bindt en verbindt, het getal dat ruzies oplost en het getal dat begrip kan tonen voor iedereen..... 

Heb jij het getal twee in je geboortedatum?.....

Dan herken je je wellicht in deze eigenschappen....

Kijk... en dan denk ik dus meteen weer 'onzin'....

Ik mag best zeggen dat ik behoorlijk verbindend ben....en erg vóór vrede...

Maar mijn geboortedatum 13-5-1960 heeft geen enkele twee in zijn reeks...

Oké... bij leven en welzijn onze trouwdatum dan weer wel, want we trouwen dit tweede van het twintigste jaar van tweeduizend...

Maar ach, mijn eerste huwelijksdag had er ook een twee inzitten, dus wat zegt het.....

Ook onzin dus....

Oh heimelijke heerlijkheid... ik ga nog even door....

Engelennummer 2 is een boodschap om moed, geloof en vertrouwen te hebben...

Nummer 2 resoneert met de trillingen en attributen van dienstbaarheid en plicht, balans en harmonie, aanpassingsvermogen en diplomatie, samenwerking en overweging, ontvankelijkheid en liefde......

Nummer 2 heeft ook betrekking op partnerschappen en relaties, intuïtie en inzicht, geloof en vertrouwen en je goddelijke levensdoel en zielsmissie......

We wonen op nummer 62..... zou dan misschien die twee toch.... neeeeeej.... ONZIN....

En ze gaan ver hoor... die paragnosten...

Ze zeggen bijvoorbeeld dat als je overal nummer 2 ziet, zoals op een kentekenplaat of in een e-mailadres, dit betekent dat je beschermengel je een aantal verborgen berichten probeert te vertellen.....

Brrrrrrr.....

Maar tja... nieuwsgierig als ik ben, wil ik dan toch nog weer wel even weten wat dat huisnummer 62 dan misschien te betekenen heeft... je weet maar nooit hé...

Dit wordt erover verteld...

Er is een neiging van mensen om te wanhopen zodra ze een groot struikelblok raken in het leven worstelt .....

Dit snelle gevoel van wanhoop scheidt de winnaars en verliezers in elk spel.....

Het leven zal nooit gemakkelijk zijn (nee, vertel ons wat nieuws)......

Stel je voor hoe donker het meestal net voor zonsopgang wordt.....

Als je op dat moment wanhoopt, zul je zelfmoord plegen wanneer je heldere lot zich begint te ontvouwen..... 

Hé gatver..... ik slaap er wel doorheen....

Nummer 62 is hier om jullie aan te moedigen dat alles goed is......

Er komen betere tijden aan voor jullie overvloed en expansie .......

Ik denk dat ik hier nog maar even met Willempie blijf wonen......

1 februari 2022

Dag van:

 Ze was een en al liefde.... liefde met een levensverhaal...

Ze was een en al wijsheid..... wijsheid met zoveel levenservaring en intuïtie....

Ze was een en al inspiratie.... inspiratie met een hoofdletter...

En nooit nam ze een blad voor de mond....

En nu is ze niet meer...

Ze was schilderes... nog eentje van de Haagse School...

Ze hield van bloemen.... in de kamer, in de tuin, op het doek....

En ooit kwam ze zomaar ons leven binnen...

Mijn vader werd zeventig en zij ging hem schilderen in opdracht van de leden van de contactgroep exportdeskundigen waar mijn vader oprichter en voorzitter van was....

Ik was zestien.... en vanaf dat moment is ze nooit meer uit mijn leven verdwenen...

Tot nu....

En zelfs nu niet...

Dat kan ook niet... want die wijsheid en liefde en tomeloze inspiratie blijft om je heen hangen ook al zou je haar maar één keer ontmoet hebben....

Willem ontmoette haar twee keer gelukkig nog...

En ook uit zijn leven is ze niet weg te denken...

"Ze lijkt echt wel dertig Wampie,  in plaats van zesentachtig", zei hij dan....

Als je aankwam rijden, je auto neerzette en uitstapte zat ze daar... voor het raam... en sprong ze op... met haar handen hoog in de lucht....

Kom binnen, kom binnen.... joh wat leuk dat jullie er zijn...

Haar huisje in Vrouwenpolder,  rook naar verf en terpentine....

Dan zette ze pruttelkoffie met een ketel water, en filter in zo'n metalen kannetje....

En een koekje of iets dat ze nog over had van gister... of eergisteren.....

Ze wilde altijd weten hoe het met je ging voor ze haar eigen verhaal vertellen zou....

De laatste keer was ze al wat in de war....

En zo is het verder gegaan....

Tot het niet verder ging....

Maar.... we hebben haar foto's, haar onvergetelijk mooie, recht in het hart rake en wijze woorden,  haar schilderijen en vooral haar liefde, in ons...

Dag lieve, wijze, unieke en oh zo bijzondere Cor....

Ach.... en verder door je niet veel zo'n dag...

Vanaf de bank op mijn mobiel maar eens wat romantische liedjes beluisterd....

Je weet wel... voor een op hande zijnde bruiloft en zo...

Ik kom er alleen achter dat ik qua muziek niet zo'n romanticus ben...

Ik vind het over het algemeen maar kwijlmuziek....

Dat dan weer in tegenstelling tot romantische kerstsfeer liederen, die ik dan weer wel leuk vind...

Maar ja,  I'll be home for Christmas dat doe je niet op 1 juli hè... in de zomer....als de mussen dood van het dak vallen....

Enfin... ik heb uiteindelijk een paar flinke tranentrekkers gevonden...

Notabene veelal Nederlandstalig ook nog....

En naast de mondkapjes zullen daarom ook de dozen tissues volop aanwezig zijn tijdens de plechtigheid....

Ja... en in het stadhuis geen poespas hoor...

Dat kan best zonder muziek....

Of verdien ik hierin nou toch nog de enige opvoeding...??

De zevende Covid zelftest in drie dagen was ook negatief...

Ik kan er echt geen corona van maken...

Ik merk wel dat rust enigzins helpt...

Het hoesten is nog erg maar voor mijn gevoel iets minder erg...

Mijn gevoel dan hé.... volgens Willem is het nog irritant veel....

"Hou nou toch eens op met dat gehoest"....

En dat moet je dan maar eens proberen met kriebel in je keel....

De koorts is ietsje gezakt naar neemt natuurlijk in de avond weer toe....

Maanstand en lichaamstemperatuur... ze zijn geen vriendjes van elkaar...

's Nachts draait je immuunsysteem namelijk op volle toeren, terwijl het overdag op een lager pitje staat...... Dat verklaart waarom je het 's nachts een stuk zwaarder hebt.....je lijf is harder aan het werk het virus uit de weg te ruimen.

Hormonen spelen ook een rol.....

Tuurlijk, die krengen zullen zich er eens niet mee bemoeien....

's Nachts vinden er verschillende chemische processen plaats waardoor de lichaamstemperatuur verandert..... Dat zorgt ervoor dat koorts in de avonduren stijgt......

 's Nachts bereikt de koorts een hoogtepunt, om vervolgens in de ochtend weer wat te dalen......

Alleen voel je je dan in de ochtend nog wel even behoorlijk brak na zo'n onrustige nacht....

Tot slot is je houding belangrijk.....

Wanneer je last hebt van je maag, en dat heb ik als maagpatiënt, wordt het er niet beter op wanneer je ligt.....

Het maagslijm hoopt zich op in de keel en dat is geen lekker gevoel.....

Ook je longen zijn anders 'geplooid' wanneer je ligt.....

Als je zit, bevindt het vocht zich aan de onderkant van de longen.....

Zodra je gaat liggen, sijpelt het langs de wanden omhoog.....

Zeg maar... het kruipt waar het niet gaan kan....

Of juist wel....

Dat verklaart die nachtelijke hoestbuien waar geen einde aan lijkt te komen......

Liggend slapen, dat valt nog niet mee.....

Dus.... lig ik op vier kussens....

(En zelfs dat helpt amper).....