Ze was een en al liefde.... liefde met een levensverhaal...
Ze was een en al wijsheid..... wijsheid met zoveel levenservaring en intuïtie....
Ze was een en al inspiratie.... inspiratie met een hoofdletter...
En nooit nam ze een blad voor de mond....
En nu is ze niet meer...
Ze was schilderes... nog eentje van de Haagse School...
Ze hield van bloemen.... in de kamer, in de tuin, op het doek....
En ooit kwam ze zomaar ons leven binnen...
Mijn vader werd zeventig en zij ging hem schilderen in opdracht van de leden van de contactgroep exportdeskundigen waar mijn vader oprichter en voorzitter van was....
Ik was zestien.... en vanaf dat moment is ze nooit meer uit mijn leven verdwenen...
Tot nu....
En zelfs nu niet...
Dat kan ook niet... want die wijsheid en liefde en tomeloze inspiratie blijft om je heen hangen ook al zou je haar maar één keer ontmoet hebben....
Willem ontmoette haar twee keer gelukkig nog...
En ook uit zijn leven is ze niet weg te denken...
"Ze lijkt echt wel dertig Wampie, in plaats van zesentachtig", zei hij dan....
Als je aankwam rijden, je auto neerzette en uitstapte zat ze daar... voor het raam... en sprong ze op... met haar handen hoog in de lucht....
Kom binnen, kom binnen.... joh wat leuk dat jullie er zijn...
Haar huisje in Vrouwenpolder, rook naar verf en terpentine....
Dan zette ze pruttelkoffie met een ketel water, en filter in zo'n metalen kannetje....
En een koekje of iets dat ze nog over had van gister... of eergisteren.....
Ze wilde altijd weten hoe het met je ging voor ze haar eigen verhaal vertellen zou....
De laatste keer was ze al wat in de war....
En zo is het verder gegaan....
Tot het niet verder ging....
Maar.... we hebben haar foto's, haar onvergetelijk mooie, recht in het hart rake en wijze woorden, haar schilderijen en vooral haar liefde, in ons...
Dag lieve, wijze, unieke en oh zo bijzondere Cor....
Ach.... en verder door je niet veel zo'n dag...
Vanaf de bank op mijn mobiel maar eens wat romantische liedjes beluisterd....
Je weet wel... voor een op hande zijnde bruiloft en zo...
Ik kom er alleen achter dat ik qua muziek niet zo'n romanticus ben...
Ik vind het over het algemeen maar kwijlmuziek....
Dat dan weer in tegenstelling tot romantische kerstsfeer liederen, die ik dan weer wel leuk vind...
Maar ja, I'll be home for Christmas dat doe je niet op 1 juli hè... in de zomer....als de mussen dood van het dak vallen....
Enfin... ik heb uiteindelijk een paar flinke tranentrekkers gevonden...
Notabene veelal Nederlandstalig ook nog....
En naast de mondkapjes zullen daarom ook de dozen tissues volop aanwezig zijn tijdens de plechtigheid....
Ja... en in het stadhuis geen poespas hoor...
Dat kan best zonder muziek....
Of verdien ik hierin nou toch nog de enige opvoeding...??
De zevende Covid zelftest in drie dagen was ook negatief...
Ik kan er echt geen corona van maken...
Ik merk wel dat rust enigzins helpt...
Het hoesten is nog erg maar voor mijn gevoel iets minder erg...
Mijn gevoel dan hé.... volgens Willem is het nog irritant veel....
"Hou nou toch eens op met dat gehoest"....
En dat moet je dan maar eens proberen met kriebel in je keel....
De koorts is ietsje gezakt naar neemt natuurlijk in de avond weer toe....
Maanstand en lichaamstemperatuur... ze zijn geen vriendjes van elkaar...
's Nachts draait je immuunsysteem namelijk op volle toeren, terwijl het overdag op een lager pitje staat...... Dat verklaart waarom je het 's nachts een stuk zwaarder hebt.....je lijf is harder aan het werk het virus uit de weg te ruimen.
Hormonen spelen ook een rol.....
Tuurlijk, die krengen zullen zich er eens niet mee bemoeien....
's Nachts vinden er verschillende chemische processen plaats waardoor de lichaamstemperatuur verandert..... Dat zorgt ervoor dat koorts in de avonduren stijgt......
's Nachts bereikt de koorts een hoogtepunt, om vervolgens in de ochtend weer wat te dalen......
Alleen voel je je dan in de ochtend nog wel even behoorlijk brak na zo'n onrustige nacht....
Tot slot is je houding belangrijk.....
Wanneer je last hebt van je maag, en dat heb ik als maagpatiënt, wordt het er niet beter op wanneer je ligt.....
Het maagslijm hoopt zich op in de keel en dat is geen lekker gevoel.....
Ook je longen zijn anders 'geplooid' wanneer je ligt.....
Als je zit, bevindt het vocht zich aan de onderkant van de longen.....
Zodra je gaat liggen, sijpelt het langs de wanden omhoog.....
Zeg maar... het kruipt waar het niet gaan kan....
Of juist wel....
Dat verklaart die nachtelijke hoestbuien waar geen einde aan lijkt te komen......
Liggend slapen, dat valt nog niet mee.....
Dus.... lig ik op vier kussens....
(En zelfs dat helpt amper).....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten