27 juli kampeerdag 5 Witterzomer

Dag van:

Werkelijk waar, ik snap niet waarom die golven in een luchtbed bedacht zijn ..

Het zal wel iets met lucht te maken hebben maar voor mij is inslapen op zo'n bed dat eruit ziet als een net omgeploegd stuk akkerbouwland met van die zaairichels, niet te doen....

En dat terwijl het bed toch heus niet te zacht en niet te hard opgepompt was.

Ik zal een veel te aards mens zijn die de hardheid van een houten lattenbodem prefereert boven de zweverige lucht....

We gooien....oké we ritsen.... de tent open....

Het eerste dat opvalt is een Bernersenner met ochtendhumeur en een labrador met een eeuwig goed gemoed....dartel, vrolijk en onvermoeibaar....

Ook nu zie je dat bazen op hun honden lijken want baas Bernersenner met zijn huppel loopje vergeet zijn huppeltje en sjokt.....

Mister Sloggi, daarentegen huppelt, quickstept,tangoot, jivet in zijn Sloggi over het veldje.....

En dan ontdek ik de familie "we doen er

nog eentje"....

En dan heb ik het niet over een broodje, een liedje of een spelletje....

Nee, nee....ik heb het hier over levende kinderen...

Aan de kingsize familie campingtafel tel ik zeven kinderen in de leeftijd van pak 'm beet 17 jaar tot en met 7 maanden...

En een papa aan tafel met een blik in de ogen van "kom schat, we doen er nog eentje".....

Onze Deutsche familie is aan het opbreken....ze voelen zich miskent en genegeerd....terwijl je ze toch echt als zijnde Duits alleen herkend aan het nummerbord van hun auto....

Zonder dat wit zwart plaatje hadden het "gewone" Nederlanders kunnen zijn....

Het is echt hun eigen houding waaraan ze dit te danken hebben denk ik....

Dan hebben we rechts om ons tenthoekje de familie "kijk ons eens een gezellig jong gezinnetje zijn"....

Eenjarig kindje en een té blije papa en mama die hun eigen kind zijn nog niet verloren zijn en heerlijk in de zandbak hun peuter leren hoe het over een jaar of zes z'n eigen volwaardig zandkasteel kan bouwen.....

Ow wacht het Bernersennerstel hangt de was buiten...

En het zal je verbazen...je hebt van die mensen die passen alles aan alles aan...

Vraag is nu: was er eerst de hond, eerst de tent of eerst de mens en zijn kleding....?

Werkelijk alles is in de tinten bruin.....tent, kleding, hond....

Het geheel gaat op in elkaar....een absolute symbiose....

Tja je moet wat hè als je zelf hakend en uitrustend voor je eigen tent zit....

Zo zien we daar het bevriende stel waarvan we de vriendschap nog niet geheel begrepen hebben...

Het zou een ontluikende vriendschap kunnen zijn of ouders van kinderen die met elkaar verkering hebben...

We zijn er niet zeker van...

Zeker is wel dat een van de papa's jarig is (voor het gemak de poloshirtpapa) en dat ze van spelletjes houden...

Om de haverklap wordt het koningsspel met jeu de boules afgewisseld...

En zeker is ook dat de jarige extreem bang voor wespen is en we nu weten dat het spreekwoord 'de dans ontsprongen zijn' eigenlijk 'de dans ingesprongen en de steek ontsprongen ' moet zijn want zodra een geel zwart monster hem nadert vertoont de man zijn danskunsten....

Hij kijkt wel zo'n automaat waar je een muntje in gooit....in dit geval dus een wesp...

Dat hij zo dansen kan komt wellicht ook omdat zijn vrouw zeker twee decennia jonger is dan hijzelf...

Wesp in de buurt, dansje aan....

Het niet feestvierende stel zeult de ganse dag met een Maltezer of Boomerachtig wezen op de arm...

En 'vrouw zeul' kan zó doen dat je denkt dat ze allemachtigst druk is maar ondertussen voert ze geen moer uit....

Tot zover het campingveld....

De mannen duiken een terras op....daar waar juist als opblaasspel attributen voor kinderen zijn opgezet...

Roetsjbanen....springkussens etc....

Het is een helse drukte maar.....bier is bier en zeker als het Weissen betreft....

Wij dames vermaken ons weer handwerkend.....

Bij Esther herfsttinten en bij mij Delfts blauw....

We zijn aan het granny haken....een bijzondere techniek...

Benieuwd wat de mensen over ons zouden schrijven als ze een blog hadden....

De mannen zijn nog weinig aanspreekbaar bij terugkomst...

Wij doen de boodschappen....en koken...

Dan is het echter voor ons ook playtime...

Zet de mølky maar op het veld...

En zowaar...feestvierend poloshirt zonder hondenzeulers komen een kijkje nemen....

Zij willen over een paar dagen wel meespelen....

Het wordt een geanimeerd gesprek..

Laat ik het zo zeggen....een gesprek dat we ze met het bevriende stel nog niet hebben zien voeren.....

Als het te donker wordt verruilen we mølky voor het Kezenspel....

Maar och och och...vijfsterrencamping betekent vijfsterrenstilte en we kunnen ons niet laten gaan....

Na elf uur heerst hier gewoon orde, rust en regelmaat....

(Ik snap ineens niet meer waarom die Duitsers vertrokken zijn)....

Maar goed....het is ijskoud buiten en deze kikkertjes raken bevroren al is het dan niet in een boerensloot maar op een Drentse camping....

In het toiletgebouw ontdekken we echter dat het warm is....

En tjonge wat moeten we ineens massaal poepen....

Zoals meerdere op de camping....

Het is dát moment dat ik me afvraag of voor camping toiletten ook een stikstof beleid geldt....

Het is overigens ook het moment dat

ik Sywert van Lienden aanraadt om hier zeker nog een poging te wagen zijn mondkapjes te slijten...

Oké...genoeg voor vandaag...

Blog op het toilet geschreven en ik voel me weer voldoende opgewarmd....ik moet nu alleen wel stoppen eer ikzelf bezwijk aan een stikstof vergiftiging....

26 juli hervonden kampeerdag 4 Witterzomer

Dag van:

Het is nog vroeg als ik de vogeltjes hoor fluiten... 

Voor Willem begint de dag drie kwartier later...

Maar dan zijn we ook allebei direct in de weer...

Laatste spullen inpakken, nog een kop koffie en....rijden maar....

Maar vooral....focus op de weg, concentratie nu.... hoe moeilijk ook.....

A5P....A28....

Ik merk dat ik van 100 km per uur zomaar naar 80 ga, het weer opmerk en weer terug naar 100 ga....

Maar het stuur blijft recht zo die gaat....

En zo gaan we voorbij Zwolle...voorbij onze geliefde boerencamping in Beilen...en naderen we Assen....

Ik spreek snel een bericht voor Esther in...."nog tien minuten".....

De koffie pruttelt appt ze terug....

En ja....we rijden de inrit van ons nieuwe kampeer avontuur op en daar staan Esther en Marcel al te zwaaien....

Het kamperen kan beginnen.....!!

Mensenkinderen wat een ruimte.....

Ik had wel een verrekijker mee mogen nemen om mijn medeveldbewoners te kunnen bekijken...

Mensenkinderen wat is toch de rest dichtbij.....toiletgebouw....winkeltje....restaurantjes.....bowling ....midgetgolf....tennisbanen....enz....

Waarom heb ik eigenlijk handwerk spullen meegenomen....?

Het tent opzetten kan beginnen....

Handen uit de mouwen....oh nee mouwen die hebben we niet....blote armen wel want het is lekker weer na een paar regenbuien...

En dat laatste is dan weer lekker als je haringen de grond in wil krijgen want dat gaat nog steeds makkelijker in zompige dan in gortdroge keiharde zandgrond...

De tent staat in een mum door de vereende krachten van ons vieren....

En kijk aan....daar komt meneer Sloggi aan geparadeerd....

Kontje naar achteren, buik naar voren (had hij overigens geen moeite voor hoeven doen met die omvang, schouders omhoog....

Het lijkt de personificatie van het liedje Tjoetjoewa wel....

Maar.....olijke ogen en heel blij dat wij hem aanbieden dat hij best zijn auto naast zijn tent, maar op ons stukkie terrein, mag neerzetten ipv voor de tent van zijn kinderen...

Wij hebben immers de grootste plek van het hele veld....en ruimte over....

Oooooh....waarom meneer Sloggi genoemd....?

Omdat dat op de rand van zijn onderbroek staat die constant zichtbaar is....

En.....zo vernemen wij van Esther.....hij deze ook elke ochtend trots showt als hij net wakker is en in dit karige kledingstuk voor zijn tent zit....

Maar daar zullen we morgenochtend pas van mogen genieten....

In de andere hoek van het veld bevinden

zich ook twee bevriend stellen...

Ik kan er nog niet zo'n hoogte van krijgen...

Voor wat ik nu zie.....een levensgenieter met oervrouw en twee gezellige kinderen...en een vermoedelijke ondernemer in chique poloshirt en bijna onzichtbare vrouw met ook twee kinderen in modieuze campingkledij....

Dan daarnaast krijgen we het stel met de vrolijke Bernersenner hond....

Och en ook nog ergens een alternatief Duits stel dat zich behoorlijk buitengesloten voelt omdat die stomme Holländer nog steeds moeite hebben met hun oorlogsverleden....

Zo denken zij.....

En voor de rest van het veld en zijn kampeerders heb ik nog geen tijd...

De tent moet ingericht.....

We ontdekken dat er niet alleen een 1 persoons hoogslaper luchtbed in ons luchtbedden assortiment zit, maar ook een 2 persoons...

Da's waar ook....

Heeft Willem weer mazzel met zijn acute lumbago....hij mag op de 1 persoons bij zijn honden (Willems ultieme vakantiegevoel)....neem ik de 2 persoons wel maar dan is de cabine wel vol en zal de reistas in de voortent moeten...

Zo geschiedde....

En toen was er koffie.....

Ach kijk nu eens... Baas Bernersenner heeft een huppel loopje....

Zou dat aangeboren of aangeleerd zijn....of toch misschien door evolutie bepaald....?

Iedereen is hier erg op zichzelf merken we....

Je krijgt maar weinig contact....

En de camping stikt van de regels waar wij ons aan moeten houden maar....zo merken we al snel....zijzelf houden zich daar minder aan...

Zo werkt de wifi dus niet ...

Klacht van iedereen horen we nu....

Dat wordt morgen geld terug vragen....

Esther en ik pakken ons haakwerk op....

Willem en Marcel hun bierblik.....

Ho.....de Terminatormepper...

Wespen alert....

Maar beter nog de wespenvangers.....

En heus...zonder dollen ....binnen tien minuten zitten die dingen vol.....

Dat terwijl Willem slechts twee wespen in die tijd weer te electrocuteren.....

Deze moderne camping biedt de

mogelijkheid eten te bestellen....

Dat doen we dus maar....en het wordt patat....

Traditie op de camping...

Eerste dag frites en laatste dag pizza....

Goed geregeld hier trouwens....!!

De avond is gereserveerd voor ons mølky spel....

Wat is iedereen weer fanatiek....

Rust jij nu maar even uit Wampie...

En dat dacht ik dus niet...

Ik voel dat het mijn avond is...

En dat heb ik goed gevoeld...

Ik win....en wel beide potjes....!!

Om elf uur heerst hier rust op de camping...

Willem en Marcel proberen zich daar uit alle macht aan aan te passen....

Het valt ze zwaar deze twee muzikale grappenmakers....

In het toiletgebouw....

Kind tegen oude dame....

"Alle toiletten zijn bezet hoor".....

Dan is het zeker een hippe tijd om naar de wc te gaan zegt de oma....(ik begrijp de term hippe tijd niet helemaal maar oké)...

"Nee hoor, zegt de zeven of acht jarige, het is bittere noodzaak".....

We maken ons op voor de nacht....

Willem moet nog even naar de wc....

En dan gaat mijn telefoon na 5 minuten...

"Wampie ik kan de weg terug niet vinden"....

(Het toiletgebouw bevindt zich in de bocht achter onze tent hè)....

Nachtjapon uit...jurk weer aan....op zoek naar Willem...

En gevonden....

Enfin... campingdag 1 is een feit....

Ik ga morgen naar eens flink om me heen kijken....zal m'n bril erbij opzetten....

25 juli 2022 verloren kampeerdag 3 Witterzomer

Dag van:

En zo leer ik, dankzij mijn Covid ervaringsdeskundige medemens, steeds meer van dat rot virus dat corona heet....dat toch allang de rol niet meer speelt dat het drie jaar geleden nog deed....toen we onze lieve vrienden en familie er nog aan verloren...

Kijk hier.... Corona overleefd....was drie jaar geleden, toen ik nog door de arts werd gebeld "mevrouw wees voorzichtig u behoort tot de risicogroep', toch ondenkbaar geweest....

Drie krankzinnige jaren van, afstand, hygiëne, lockdowns, persconferenties, mondkapjesplicht en andere dingen waar je nog nooit van gehoord of aan gedacht had...

En dan ineens als je het nooit meer had verwacht...ben je zelf aan de beurt...

Vandaag leer ik dus dat ik helemaal niet meer naar die streepjes op de test hoef te kijken....

Deeltjes Covid zitten gewoon nog wel tot tachtig dagen in je bloed....

En dat je niet helemaal, maar 'zo goed als' klachtenvrij moet zijn....omdat de klachten nog heel lang aan kunnen houden...

Nou ja, lang verhaal kort....we gaan morgen gewoon naar de camping...

Het schijnt een zeer grote ruimte plaats te zijn dus je komt niet om de haverklap langs andere mensen en ons bubbeltje houdt gewoon de gewenste afstand....

We stampen de reistassen vol met zelftesten, ontsmettingsmiddel, ontsmettingsdoekjes etc......

En ik ziek uit op de camping in de gezonde buitenlucht....en wordt goed verzorgd...

Maar dat betekent dus wel wat...

In ieder geval en als eerste, 'die wil' waar ik het gister over had, aanspreken...want alles gaat nog niet vanzelf....

Verwarring en vergeetachtigheid, vermoeidheid en benauwdheid speelt nog wel parten....

En ook mijn elleboog moet ik regelmatig nog opzoeken....

Maar kom op....het koffieschepje scoren.....en nu even op m'n lijstje kijken...oh ja verlengsnoer.....en ondertussen zijn daar vliegenmepper en wespenvanger aan toegevoegd...

Sinds Willem weet dat er een behoorlijke wespenplaag is wil hij een echte mepkiller.....de Terminator onder de meppers.....

En die komt er....

Bijkomen, uitpuffen, en door...

De campingspullen uitzoeken...

En daar zit ik dan hoor....op een krukje...

Willem doet de curvers naar buiten, ik zoek uit...

Daar komen ook de luchtbedden, de campingtafeltjes, de camping keuken, gasfles....

Wat heeft een mens toch veel nodig om te gaan kamperen...

Makkelijker was geweest 'pak uw huis op en wandel"....

En waar heb ik nou toch mijn sleutels gelaten...?

Jaaaaa, de kinderen in Haarlem hebben nu ook een reis geboekt...

Naar Parga...ooh ik ben jaloers.... Parga staat immers ook nog op mijn lijstje....

Ik help ze even tussendoor met informatie...

Maar ik geloof dat het allemaal vrij chaotisch overkomt....

In ieder geval, zij naar Griekenland en mijn dochter naar Italië.... Van wie zouden ze die reislust toch hebben...?

De auto's vol laden....

Lastig als je allebei precies weet hoe dat moet maar daar toch allebei een verschillende mening over hebt...

Maar dan zit toch alles er in en het past precies...

Ik kan mijn mobiel niet vinden....

De kampeervrienden hebben een

tentstok...

De tent staat weer rechtop...

Mooi zo, want die hadden wij dus niet....

Weet jij waar ik die hoeslakens heb gelaten....?

Honden en katten gedeelte...

Bengel en Bets, Blitz en Benji van naar het pension...

Babs en Borre zijn de uitverkorenen die mee mogen kamperen....

Bengel voelt het al aan....en Bets helemaal want die zit verstopt onder het bed...

Edoch, we zijn meedogenloos en even later zit het spul tussen de driepitter, de curver met handdoeken en de bezem...

En nog wat later zijn we gearriveerd op het logeeradres en begeven we ons tussen het geblaf en gemiauw....

Dag lieve huisgenoten, over tien dagen zijn we er weer....

Maar we zijn er nog niet ..

Reistassen inpakken....

Vooral spul dat vies mag worden erin...

En ondergoed mee....

Iets warms voor de avonden...

Had ik nou dat ondergoed al ingepakt....?

Oh en de pillen en de föhn...

Haarborstel ook en de nieuwe tandpasta tube...schoon beddengoed voor om de luchtbedden

En had ik nou dat ondergoed al ingepakt....?

En zijn die hoeslakens al terecht...?

En dan ben ik op....

Hoofd vol....of leeg zo je wilt...

Enkel doet zeer...

Lijf is moe....

Maar.... morgen is er weer een dag...

EEN HEUSE KAMPEERDAG.....

24 juli 2022 verloren kampeerdag 2 Witterzomer

(Blitz en Bets op bezoek)

Dag van:

Weer wat geleerd.....ik zit niet in quarantaine maar in isolatie....

Quarantaine gaat namelijk direct in isolatie over zodra je test positief is....

Da's binnen 1 seconde niet alleen het vervangen van het woord maar van je halve leven...

Niet dat ik daar de eerste dagen maar enige weet van had....maar nu begint dat dus langzaam door te dringen....

En ik heb het niet eens over dat ene kamertje waar je dan verblijft...

Er valt voldoende vermaak te regelen...

De katten komen zo nu en dan ook langs (weten zij veel)....

En oh ja....tjonge die sociale media...die kan je bezig houden....

Aan aandacht geen gebrek zou je kunnen zeggen....

Nouuuuuuuu ECHT wel dus....

Willem en ik.... notabene in onze wittebroodsweken.....en elkaar nog geen ochtendknuffel, of wat voor knuffel dan ook kunnen geven....

Erger nog...je probeert elkaar te vermijden, voornamelijk Willem mij dan, en loopt met een grote boog om elkaar heen....

Echt wel groter dan anderhalve meter...

Bang om te besmetten...bang om besmet te geraken...

Dan kijken we elkaar weer hopeloos, machteloos, moedeloos op een afstandje aan....kanniet...magniet.....

Voordeel nu van niet kunnen kamperen:.... Willem heeft een extra preekdienst van een voorganger die uitviel....

En hij kan morgen een keer extra naar de fysiotherapeut...

Nadeel van nu niet kamperen:...niet wakker worden naast je vrienden....en natuurlijk geen Esther die om acht uur al gedoucht en al voor haar tent klaar zit....verse broodjes....en gezellig samen ontbijten...wie wil er hoeveel eieren (je eet ze anders nooit maar op de camping wel)....

En dan natuurlijk het kampeerleed....

Al worden we op dat gebied gelukkig op de hoogte gehouden...

In de zak waarin de spiksplinternieuwe tent van Esther en Marcel zat, zat een gebroken tentstok van de luifel....

Met geen ducttape stabiel te krijgen natuurlijk....

En....de haringen deugen niet....

Waren wij er nou geweest dan hadden ze die van ons gehad want wij hebben immers altijd extra bij ons....

Nee niet die gewone maar die platte brede...

Maar wij zijn er effe niet....

Ergernis....en wij kennen de Bakkertjes-ergernissen....dat gaat van dik hout zaagt men planken...

Maar tja...van dik hout zaag je nog geen tentstok...

Dus zoek ik vanuit bed op internet een tentenwinkel daar in de buurt....

Die is er wel....maar op zondag niet open natuurlijk....

Assen gaat vast nog naar de kerk op zondag als ik zie hoe vaak Willem juist daar in het noorden van het land moet preken....

Dat wordt morgen dus...en anders gaan wij hier in Arnhem naar de Decathlon...

Nou ja.... Willem dan....

En dan nemen we die wel mee....áls we komen....

Nog een voordeel gevonden dus dat we nog hier thuis zitten....

Ondertussen geniet ik mee van foto's en

(Bakkertjesleed is geleden)

verhalen van anderen....het domein dat Marike en John op hun camping gecreëerd hebben....de wandeling van Esther over de camping en het natuurgebied....en ik besluit om ook maar heel even de tuin op te zoeken...

Mag vast wel van mijn Covid virusbolletjes....

Ondertussen wijst de test nog steeds twee streepjes aan maar.....het onderste streepje is duidelijk aan het verzwakken en heeft niet meer diep donker felle rood als de eerste coronadag....

Mooi zo streepje, doe maar geen moeite meer.....

Och laat het toch zo wezen dat hij morgen onzichtbaar blijft....

Tuin aan het water....toch een beetje campinggevoel.....

Prachtige libelle gespot en zelfs even de concentratie om wat haakwerk op te pakken....

Dat vond ik toch wel het ergste van die heel zieke coronadagen hoor....dat verwarde gevoel in je hoofd en dat je je niet kon concentreren....

Alsof alles uit je hoofd viel....patsboem door een schedelluik.....

En zelfs nu moet ik nog bij elke verandering van haakpatroon de tekening erbij pakken....het blijft nog niet vanzelf in mijn hoofd zitten....

Hadden Willem en ik ons voorgenomen dit keer, nu Babeth de jongste dochter van

Willem niet meer mee gaat, véél minder mee te nemen naar de camping.....

Nou, de lijst zwelt lopende de dag aan....

De Bakkertjes hebben geen koffieschepje....

En in de campingwinkel niet te krijgen ook....

Check....nemen we ook mee....

Haringen, mogelijk tentstok en koffieschepje....

Ik schrijf het hier maar even op want mijn coronahoofd kan dat dus morgen weer vergeten zijn....

Oh, en het nieuwe Kezenspel niet vergeten...!!

Weet je wat....ik ga mijn matras op lattenbodem opzoeken....in plaats van mijn bejaarden lucht-opstap-bed....

Het was weer genoeg voor vandaag....

We zullen zien wat morgen brengt....

Ps. By the way.....de beestenbende is erg blij met het reisuitstel....

23 juli 2022 verloren kampeerdag 1 Witterzomer

Dag van:

Mijn leefruimte beperkt zich tot 1/6 deel van het huis...de slaapkamer...

Één voordeel: ik hoef 'm niet te delen in deze gezondheidstoestand...

Het lijkt vanmorgen ook allemaal ietsje beter te voelen behalve dan dat je nu begint te merken dat je al twee dagen niets gegeten hebt, geen koffie hebt gehad, en beweging gemist hebt....

Verslapping dus...

Mijn concentratie is nul...

Hoe kan zoiets?....

Ik kan nog geen kruiswoordpuzzel, geen spelletje op mijn mobiel doen of twee zinnen in een boek lezen of ik val alweer weg....

Ik heb NPO start gedownload maar verder dan het eerste item van het journaal reikt de concentratie niet...

Verder lijkt het hier ook gelijk een ziekte van Pfeiffer huishouden...

Letterlijk alles wat ik aanraak word direct ontsmet...handen gewassen ... afgeveegd...of ver weg van alles weg gezet....

Willem loopt O V E R A L met z'n poetslap....A L L E S na....

Vandaag zou onze vakantie beginnen...

De eerste foto's van onze  kampeervrienden Esther en Marcel stromen binnen...

Eenzaam staan hun twee tentjes naast een nog eenzamere lege plek die voor ons bedoelt is...

En iedereen hoopt maar dat dinsdag, als maandag de vijfde quarantaine dag voorbij is, ik corona negatief test en wij ook maar de camping kunnen...

Conditie of geen conditie, met man en macht komen ze Willem helpen de tent helpen opzetten als mij dat zelf niet lukt....

(Alsof ik en toekijken gaat werken?!?!?)....

Willem test zich vandaag toch ook maar even...

(nog) Negatief gelukkig....

En waar we nooit aan gedacht hadden om als bagage in te pakken als me dit niet was overkomen, koopt Willem voor in onze koffers toch nog maar een aantal zelfstesten voor als.....je weet maar nooit.... weten we nu....

"Je moet nu wel wat eten hoor", zijn Willems bezorgde woorden tegen de avond....

Maar ik heb echt nog geen honger...

Mijn smaak is niet weg, wel anders, maar mijn gevoel van trek hebben in iets is wel verdwenen...

Toch schieten dan die verhipte emo tranen in mijn ogen als Willem trots.... wat zeg ik: héél heeeeeeeel trots, met een broodje sla met salami en een fruitsalade een half uur later aan mijn bed staat....

En omdat ik hem niet eens mag knuffelen om die malle trotse blik in zijn ogen, zet ik het dan maar op een nog harder brullen....

Van dat huilen krijg je dan weer een hoestbui waarvan je denkt dat je er in blijft maar er toch evengoed wel weer uitkomt....

Enfin, misschien heb ik het aller aller

ergste nu gehad....

Ik ben dan nog wel niet veel waard maar het begin is er en.......zoals ik Willem net antwoordde op de bezorgde vraag of het allemaal wel gaat lukken om dinsdag te gaan kamperen..... 'ik heb ook nog een wil'....

22 juli 2022

Dag van:

Angstdromen en paniekaanvallen daaruit bestaat mijn nacht vannacht....

En telkens weer brengen ik mijzelf met gezond verstand 'rustig blijven, het komt goed'....

Maar dan slaap je in en dan gebeurd het weer...

 

Je zou blij kunnen zijn als het zes uur in de ochtend is....dan kun je tenminste wakker blijven....

Maar het vervelende van deze corona ellende is dat je dood en dood moe bent en wordt van alles...en dus om de haverklap weer slaapt....

Voordeel van overdag in slaap vallen blijkt echter dat je die angst en paniekaanvallen niet hebt...

Daglicht verdrijft spoken zullen we maar zeggen....

Middag:

Ik kom nu in het stadium van me willen verzetten tegen deze ellende....

In het stadium ook van 'hoor kom ik hier nu dan toch aan, waar heb ik het opgelopen?'....

Maar goed, dat blijft zoeken naar een coronaspeld in een Covidberg.....

Ik hoest de longen uit mijn lijf.....mijn neus zit verstopt....maar je mijn smaak heb ik nog en mijn geur is sterker dan voorheen...

Zal ook wel komen omdat ik het nu uit m'n hoofd laat om te roken natuurlijk....

De koorts zakt iets....

Elke stap die ik zet is een stap teveel en moet ik bekopen met weer een half uur slaap....

Avond:

Dag koorts, daar ben je weer....

Hallo verstopte neus en pijn op de borst...

Och en kijk, zelfs de hoofdpijn zat er nog...

Laat het morgen alsjeblieft wat minder zijn.....alsjeblieft....

21 juli 2022

Dag van:

Niks aan de hand gisteren....

Ik dacht nog dat regen en onweer mijn nachtrust wel zouden verstoren...

Niets was minder waar....

Koorts....hoge koorts...midden in de nacht...

En oh zo benauwd....

Het bed is werkelijk drijfnat van transpiratie en ik kan niet stoppen met zweten....

Het komt uit elke porie van mijn lijf....

De hoofdpijn is niet te harden....

Krijg ik nou ineens griep.....?

Of is het weer zo'n vreemde koortsaanval die ik wel eens vaker zomaar uit het niets krijg en één dag duurt...

Ik hap maar lucht, krijg amper iets opgehoest.....

Mijn mond voelt droog...

Ik ben echt écht ziek...

Verward stuur ik in de ochtend en berichtje naar school...

Kan niet komen....zo ziek....

Willem wordt wakker...

Voelt de hitte van mijn lijf gewoon de kamer verwarmen...

"Wat heb jij in hemelsnaam?"....

Hij schrikt...

En ik hijg 'ik ben zo ziek'....

We denken nog niet eens aan corona...

Corona is immers al drie jaar ons huisje voorbij gegaan....

Totdat school mij vraagt een test te doen....

Ik kan mijn bed niet uit... Willem zoekt in alle hoeken...

Waar lagen die testdingen ook alweer....?

Ik test...

En ik heb al zo vaak getest dat ik nu ook weer denk 'zinloos'....

Maar zodra valt het eerste druppeltje in de tester of een eerste streep verschijnt....

Meestal verdwijnt die dan naar boven maar....deze keer blijft de streep staan en een tweede streep verschijnt....

Het is heus.....

Twee dagen voor onze kampeervakantie ....na drie jaar ervan verschoont te zijn gebleven, heb ik dan corona....

Ik ben tot niks in staat....

Ik slaap en slaap en zweet en zweet en slaap...

Het enige dat ik probeer is nog iets voor school te regelen...

De cadeautjes voor mijn klassenteam....

Er ligt nog brood in de kast met leverworst...die moet eruit....

Mijn laptop moet hier gebracht worden...

Dan ben ik alweer op...en slaap...

Barstende hoofdpijn....

Willem belt de camping....

Willem belt het hondenpension...

Willem regelt...

En Willem is over en over bezorgd...

Doodmoe bel ik mijn hartsvriendinnetje die vandaag jarig is...

Ik kan niet naar haar toe ...en het gesprek duurt kort...

Ik ben ziek....mensenkinderen wat ben ik ziek....

Stel je nou eens voor dat ik niet ingeënt en geboosterd was....