zondag 10 mei 2020

10 mei 2020

Dag van:
Jarige oudste kleindochter...
Worstelend nadenkend
Woord, gebaar
16 Jaar
Struikelend, opkrabbelend
Maar nog niet klaar
16 Jaar
Jongens, meisjes
Lang, kort haar
16 Jaar
En de antwoorden kwamen
Ineens waren ze daar
16 Jaar
Mijn regenboog kind
Strijdend kind
Bijna kind klaar
16 Jaar
Mijn regenboog mens
Leef en ervaar

Gefeliciteerd lieve mooie kleindochter van me
Van..... rijen dik staan ze als ik langs rijd op weg naar mijn kleindochter die vandaag 16 is geworden...
Rijen dik....
Met bloemen, een doos chocolade of een mooi ingepakt cadeautje waarvan ik de inhoud niet weet...
Rijen dik...
Ik houd mijn gas in om te kijken of ik het echt goed zie...
Rijen dik... en aan de andere kant van de straat mensen op 1.5 met een spandoek...
Fijne moederdag... we houden van u...
Ik rij langs  het bejaardentehuis in Didam....
En het is écht waar.... de mensen moeten op hun beurt wachten om binnen te mogen...
Eén persoon tegelijk bij hun moeder... maar niet meer dan een beperkt aantal in het hele gebouw...
Er zitten ook moeders voor de ramen ...
Ze zwaaien naar beneden.... naar hun kinderen in de rij... naar hun kinderen aan de overkant...
Ongelofelijk..... ook dat is dus Corona tijd....
Van... dat ik op weg ben naar een aangepaste verjaardag... ach ik raak er zo ondertussen aan gewend...
Isa is de derde op rij die jarig is in een tijd die we ons  aan het begin van dit jaar.... toen alle kindertjes al beginnen te kloppen van verjaardagsverwachting... niet konden bedenken.....
Michael heeft het nog net gered in februari maar met Luna en Britt en nu Isa was daar die afstandsverjaardag.....waarvan ik toch vooralsnog weiger het een nieuwe normaal verjaardag te noemen...
Wat mij betreft zijn het interim verjaardagen en mag ik in ieder geval de (klein) kinderen over een tijdje weer knuffelen....
Maar dat dus ook de moederdag aangepast werd...
Natuurlijk had ik dat kunnen weten ja....
Echter.... als je er dan zo mee geconfronteerd wordt is het toch even wat anders....
Van.... moederdag...
Naast Isa 's verjaardag nog een heugelijke dag....
Geen  ontbijtje meer op mijn bed... maar wel lieve wensen .... en een zelf geknutselde kaart van mijn dochter...
Alleen nu iets professioneler dan dertig jaar geleden....
Wat zeg ik.... bijna 38 en 34 jaar geleden...
Als je daar bij stilstaat begin je je wel heel oud te voelen .....
Maar ouders blijf je...Of ze nou veertig, vijftig en nog ouder worden...
Zorgen houd je.... net zoveel als de genietmomenten....
Alleen de handelingen veranderen...
Geen  luiers meer verschonen,  flesjes geven, niet leren lopen of fietsen, niet helpen met huiswerk,  liefdesverdrietjes opvangen,  oma worden.... maar nog steeds die goede raadgever.... de schouder.... steun... ze zich even kind laten voelen.... onvoorwaardelijk geaccepteerd en geliefd laten voelen.....er altijd zijn....
En dan kijk ik naar mijn kleindochter... de derde generatie....
Het herhaald zich weer.. met weliswaar andere ervaringen... in een andere tijd.... in een mensenkind met weer een eigen karakter.....maar toch....
Houden van... toen... later... nu... en voor altijd....
Van.... ach wat geniet ik weer van dat heerlijk puber gedrag...
Weer zo anders dan mijn dochter... haar mama... maar toch zó puber...
Hoogbegaafd... vallend op meisjes.... laborante willen worden ..... vrij zijn....
Ze mag en kan zijn wie ze is....
Mijn kinderen hebben geleerd van mijn fouten of keuzes....
Mijn kleinkinderen zullen weer van die van hun ouders leren....
Generatie op generatie op generatie...
Of het stopt...
Dat kan ook...
Britt is heel stellig.... voor haar geen kinderen....
Van Isa moeten we het afwachten...
En ook dat is goed....
Van... en evenzo goed zie ik dingen gebeuren die mijn kinderen verfoeiden in mijn opvoeding naar hen.... maar die ik nu in hun opvoeding van hun kinderen toch wel weer zie terugkomen....
Zo vind ik onder andere opleiding een belangrijk iets...
Dat kreeg ik mee van mijn ouders... dat gaf ik door aan mijn kinderen......
Het maakt niet uit wat je gaat leren maar een diploma voor later is toch wel een must....
Voor jezelf kunnen zorgen... een basis hebben...
Toen konden ze me wel schieten.... en was ik de ambitieuze mama....
Voor hen voelde het toen hetzelfde als dat ze de top moesten bereiken...
Maar dat was niet wat deze mama zei...
Ga doen wat je gelukkig maakt.... maar zorg voor een diploma...
Mijn kinderen zijn wat geswitcht van opleiding om dat 'wst je gelukkig maakt' te vinden....
En uiteindelijk hebben ze 'het' toch ieder op hun manier gevonden...
Geluk bestaat namelijk alleen maar uit momentjes.... die je verzameld....
Geluk is geen constante factor in je leven....
Soms  heb je zelfs het gevoel dat je leven meer tegenslagen ten deel vallen dan geluk...
Tot het moment dat je het geluk in kleine dingen gaat zien....
Kleine dingen die het samen groter maken...
Van... moederdag.... twee geweldige  kinderen... twee super schoonkinderen... en vier fantastische kleinkinderen rijker....
Hoeveel zegeningen kan je leven tellen....
Leef.... ervaar.... en maak die keuze die jou gelukkig maakt op dát moment.... je kan later altijd weer een volgende keuze maken...
Als liefde maar de basis blijft...
En gelukkig is het dat ook... kijk maar... rijen dik.....!!!!








Geen opmerkingen:

Een reactie posten