vrijdag 22 mei 2020

22 mei 2020

Dag van:
Daar gaan we weer...
Keurig in het potje geplast... geen koffie... geen medicijnen nog... en ook van mijn beschuit met aardbeien afgebleven...
Auto parkeren naast de parkeerplaats van het CBR waar een tiental zenuwachtige jongeren met hun examinator staan te praten voor ze in de auto stappen om geëxamineerd te worden....
Een meisje staat nerveus aan haar blonde lange pony lok te draaien... en de jongen met puistjes kan zijn voet niet stil houden...
Dat wordt straks wat met dat gaspedaal....
Jammer dat ik niet zal weten hoe het afgelopen is...
Hoe was dat toch toen ik rijexamen deed?....
Ik weet nog dat ik best fouten maakte...
"Maar wie bij Elings heeft les gehad kan rijden" zei mijn examinator en ik was geslaagd...1e keer...
Dat ik dezelfde dag een deuk in mijn moeders citroën break reed en... de volgende dag mijn nieuwe auto die ik van mijn ouders gekregen had total loss reed, moet je maar niet verder vertellen....
Van... controle....
Heeft u koorts.... heeft u last van verkoudheid... hoesten... spierpijn...corona gehad... iemand in de omgeving die het heeft of heeft gehad...
Jemig... kun je me niet gewoon beter even testen dan weet je het meteen zeker...
Ik krijg weer een green card en mag naar boven...
 En het is druk... maar druk met afstand...
Van.. sommige mensen kennen geen afstand...
Heuj... roept de oude man die grappig wil doen..."je mag wel naast me komen zitten hoor...."
En verkondigt dan luid en overbodig zijn corona mening...
"Die onzin allemaal..."
Beetje tegenstrijdig is de man wel als hij nog geen 5 minuten later oreert " maar ik voorspel u.. mijn woorden.... over twee maanden gaan de scholen weer dicht"...
Nou dat weer... hij heeft blijkbaar ook verstand van onderwijs..... denkt hij...
"Nou ik geef het u te doen hoor... mijn kleindochter geeft les in de wijk Presikhaaf... gajes is het.... dan mag je wel bewapend zijn als je daar werkt...d'r is geen lol meer aan hoor"...
Van... gunst wat een pech voor de man dat nou net ikzelf en, blijkt even later, de vrouw naast mij, allebei in het onderwijs zitten.... en wij elkaar bevestigen dat we het mooiste beroep hebben waar dat dan ook is....
Hè toch... daar had de man niet op gerekend....
Benieuwd wat hij daarop te zeggen heeft....?
Hij antwoord zit in een onverwachte andere boeg...
(Ben voor zijn camper... eten voorbereiden...
zoals we hem zo vaak zagen doen)
"Nou ik wou een wereldreis met mijn camper gaan maken... ik heb zo'n luxe met eigen sanitair en keuken.... maar ja die corona hè.... die goede roet in het eten..... vorig jaar een hartoperatie... en nu dit.... al die regeltjes.... onzin....."
Ik ben nu de man al beu.... en tegenwoordig kan ik best kribbig uit de hoek komen...
U reageert niet op ons onderwijs antwoord... en ik kende een heel lief iemand meneer .... uit Presikhaaf zelfs....omdar daar ook mensen met luxe campertjes wonen...die nu met zijn vrouw en camper door Frankrijk zou trekken... en du moment voor de camper zijn piepers had moeten jassen voor vanavond....en de wijn koud had moeten zetten, maar die door wat u onzin pleegt te noemen dit nu niet meer kan.... nóóit meer kan...(en verdikkeme waarom schieten mijn ogen juist nu vol)....
Maar goed... het is stil geworden....
Sommigen knikken meewarig...
En dan trekt hij toch nog zijn muil open...."leuk kleurtje dat telefoon hoesje"....
Ik denk dat ik ga slaan.....
Gelukkig heeft mijn buurvrouw en tevens collega uit het werkveld een pen nodig...
Ze is met haar zoontje al de hele ochtend al in de weer...
De andere prik post prikt geen kinderen en nu moest ze hierheen maar heeft ze ineens een code nodig...
Die wordt haar door de telefoon, door de huisarts gegeven, maar ze heeft geen pen...
Ik haal mijn hele tas met liefde voor haar ondersteboven en ja hoor....
Ze ontsmet mijn pen als ze klaar is met het opschrijven van de cijfertjes, en net op dat moment is ze aan de beurt...
"Heb je als onderwijzer niet eens een pen bij je ... dat is toch ook wat, hoor ik de wereldreiziger dit alles maar onzin vindt,  zeggen....
Van....ploing nummer 87..... prikkamer 1....wegwezen nu.... voor ik écht ga meppen...
Linkerarm uitstrekken... naald erin... buisje... buisje .... buisje... buisje.... klaar...
En weer een gaatje rijker....
Van.... Willem gaat vandaag naar een oud collega.... en neemt Borre Blitz en Benji mee....
Zal ik het even wagen om naar de kringloop te gaan....?
Ik hop in de auto.... maar op de weg krijg ik al zo'n onderbuikgevoel...
Er is teveel verkeer....
Het lijkt bijna wel het oude normaal....
En als ik de volle parkeerplaats voor de kringloop winkel zie maak ik rechtsomkeert...
Dát gaan we dus niet doen....
Volgende missie.... een blauwe regen plant....
Ik rij ietsje verder maar de Intratuin....
Lieve help.... zal je voor de Efteling een tijdslot moeten reserveren ....hier staan ik weet niet hoeveel mensen voor het tuin pretpark... en ze mogen gewoon allemaal naar binnen...
Dat gaan we dus óók niet doen....
Doorrijden maar....
Ik vind wel een klein kwekerijtje in de buurt...
En ja hoor... tien mensen hooguit zie ik lopen...
Dat durf ik aan...
En met blauwe regen... en zonder besmettingsgevaar loop ik even later trots naar buiten...
Ook de Action is goed te doen....
Geen rijen voor de winkel en zelfs een parkeerplaats voor de deur...
Tuin kussens.... lantaarntjes.... Iets voor aan de buitenmuur.... klaar....
Van... missie Gamma.... de tuinbank...
Weinig mensen...
Ik denk dat alle klussen tijdens de lockdown wel geklaard zijn...
Hooguit nog iemand met een blikje verf voor de vergeten plintjes....
Van... waar ik ook kijk... ik zie de bank niet...
En hemeltje lief wat kan een mens zich dan vergissen als ik twee mannen in Gamma hesjes zie staan en denk dat ik de aardigste aanspreek....hij staat te turen alsof hij iemand in de gaten houdt...
Mag ik even iets vragen of staat u iets in de gaten te houden?....
"Ja tsjjjjj dat is mijn vak mevrouw"....
Ik vertel rustig dat ik de bank zoek en dat ze volgens de website hier nog voorradig moeten zijn....
"Maar die past niet in dat mandje"....
Nee dat snap ik maar ik moest verplicht een mandje meenemen...
"Ja u moet niet denken dat ik hem ga sjouwen voor u"...
Oeps... hoezo klantvriendelijk...?
"En u haalt zelf maar een kar"...
Ho..... het kan nog vriendelijker...
We lopen samen helemaal naar achter... naar het magazijn...
Hij doet een rolluik omhoog en direct naar beneden...
Stel je voor dat ik mee zou lopen zeg...
Hij komt met het ding naar buiten...
Ik zeg nog... misschien kan ik hem wel dragen....
"Ja ik doe het niet voor u"....
(Nee dat was me inmiddels al wel duidelijk)...
Het lukt me dus niet.... ik draai me om...
Eer aan jezelf houden Wampie...
Ik draai weer terug..."en bedankt voor uw hulp"...
Dan loop ik de hele hal weer door... haal een kar ... loop helemaal terug.... sjouw dat ding op de kar.... loop met die onmogelijke kar die niet mee wil geven terug en ben bij de kassa....
Ik sta te klungelen om die kar recht te krijgen...
"U kunt de volgende keer beter dit soort karren achter u aan trekken mevrouw..."
(Goh er bestaan ook aardige Gamma medewerkers)
Van... natuuuuuuuuurlijk zit de barcode die gescand moet worden aan de onderkant...
De jongen tilt de doos op...
(Het kan dus zelfs nog aardiger)....
Maar iemand die helpt dat ding in de auto te zeulen.... die heb je dus niet hè....
Ook niet de meneer in de service auto die me toelacht...
Ook niet de man met de klodders verf op zijn overhemd die alleen maar toekijkt...
En ook niet de mevrouw met Gamma hes bij de voordeur..
Nee nee.. zij is de opper ontsmetster van karretjes handvatten... en dat is serieus werk... ook al er geen klant of karretje in geen velden of wegen te bekennen is...
Maakt ook niet uit.... I can do this....
Met mijn vereende krachten...
Van.... mijn chassis hangt bijna op het asfalt zo vol ben ik beladen...maar ik hoef alleen nog maar boodschappen te doen...
Boodschappen Wampie... en niet die hangpot petunia's  en die pruimenboom....
Dus toch....
Van... Willem komt thuis... ziet de doos van de bank...ziet de inhoud...
"Moet je die helemaal zelf in elkaar zetten...?"
Nee hoor Willem ik roep zometeen abracadabra en dan komen er tien klus kaboutertjes die dat voor me gaan regelen...
Jemig... mannuh....
"Maar we gaan eerst eten toch?"....
Ja hoor Willem.....
Van... na het eten pak ik de onderdelen bij elkaar.... schroef, schroef x4 en klaar...
Tien minuten werk... hooguit....
En wat staat ie leuk buiten....
Als mensen buiten komen kletsen hoeven ze niet te staan of op krukjes te zitten...
Van... nu ben ik wel redelijk op...
Ik voel me heus niet ziek of zo hoor...
Ik voel wel dat er iets niet goed is...
Mijn hoofd brandt van binnen... niet een heet gevoel... wel branderig.....
En mijn ogen werken niet meer zo goed zoals ik dat wil....nou ja... en wat duizelig dan...
Nou hup dan maar... lekker in bad en morgen weer een volgende dag...
Volgens Benji hebben wij het altijd naar druk...
Eens kijken of dat morgen rustiger kan... euh... als Willems 2e  dochter op bezoek komt de hele dag hi hi hi hi....


1 opmerking: