Oh jee... vrijheid was een hot item thuis.... vrijheid betekende alles....
Maar gevierd op 5 mei... nee....
Vreemd misschien...
Maar als ik er bij nadenk ook weer niet...
Ik denk dat mijn ouders nooit echt vrij zijn geweest...
De angsten zaten te diep...
Dat wat ze gezien, gehoord en meegemaakt hadden droegen ze als een juk met zich mee....
Misschien is het wel... na een oorlog nooit meer vrij....
Zoals ik ooit hoorde zeggen... hoe haal je de oorlog uit een kind...
Hoe haal je de oorlog uit een mens...
Ik hoor Jan Terlouw vanavond zeggen dat het zo moeilijk is je voor te stellen wat oorlog betekent als je het niet beleefd hebt....
Dat is het ook...
En wat helemaal indruk maakt is de vrouw die ik hoor vertellen over de tijd dat ze gestalkt werd door een ex vriend... die auto's van familieleden, van haar zelf en haar huis in brand stak en het nieuwe huis bekladde met verf...
Op de opmerking van de presentatrice dat zij niet snapt hoe deze vrouw haar leven weer opgepakt heeft en het antwoord van de vrouw....
In vrijheid leven pak je zo weer op.... in' gevangenschap' van je angst leven dat leer je nooit....
Van... ik denk alleen dat de vrijheid die ze nu kent in de vijf jaar daar de man vastzit, wel anders waardeert dan de vrijheid daarvoor....
En ik denk aan de prachtige woorden van Willem Alexander gister.
Niet wegkijken, niet goedpraten, niet uitwissen, niet apart zetten, niet 'normaal' maken wat niet normaal is.
Van.... vrijheid heeft voor mij nog een andere betekenis....
Het voorzichtig vrij worden in mijzelf...
Ontdekken waar bepaalde dingen vandaan komen....
Inzicht...
Loslaten....
Innerlijke vrijheid.... misschien wel het moeilijkste dat er is....
Misschien ook wel een onbereikbaar ideaal....
Van... over tot de orde van de dag...
De nieuwe onmogelijke stoeltjes...
Eén rugleuning was dus al naar de knoppen...
En Willem maar zeuren dat ik eens moest kijken naar de schroeven...
En ik die dus eindelijk vandaag die stoeltjes eens omkeer om te kijken...
Willem kijkt mee...
Er zitten heus schroeven in...
Ik pak het zakje met de sleutel heet dat geloof ik...
Willem kijkt mee...
"Er zitten ook van die ringetjes in Wampie"....
En dan die Eureka blik in zijn ogen...
De man met de twee linkerhanden heeft zelf ontdekt dat er ringetjes om de schroeven moeten...
Vervolgens dat enthousiasme van...."Ik klaar dat kluisje wel even"....
En afsluitend die vergenoegzame uitstraling van..."zie je wel dat ik ook technisch ben"...
Ik prijs hem dus.... nee niet de hemel in... dat vind ik een beetje te onbereikbaar...... maar ik prijs hem toch zeker een gat in de lucht....
De stoeltjes staan.... stevig.... maar ze zitten nog steeds van geen meter hoor....
Van.... de bank... de aangekloven bank... met het stuk stof eruit...
En vandaag de bankhoes binnen.....
Ik open blij het pakket....
Ik kijk......
Een veredeld hoeslaken....
"Afschuwelijk wat een poepkleur".... gooit Willem er even overbodig bovenop....
Nee Willem dat noemen ze cognac kleur....
"Het is een poepkleur... en daar kan ik niet aan wennen"....
Het is inderdaad nou niet de charmantste kleur die ik me kan voorstellen maar jemig Willem.... een gat in de bank met een schapenvachtje erover... nee dat staat jofel....dát went ...
Enfin... ik worstel om dat kreng over de bank te krijgen....
Uiteindelijk helpt Willem toch mee...
Waar is dat stoeltjes enthousiasme....?
We zijn een kwartier verder als dat ding eindelijk om de bank zit...
En strak ... wauw... als nieuw....
Maar met poepkleur....
Zeg maar lichtkleurige diarree....
Toch is Willem, als zijn dochter even later komt en zegt "jeetje wat netjes", overtuigd...
Een nette poepkleur dus....Eendje misschien tóch wel went...
Je kan er nog eens een wind op laten denk ik dan maar....
De woonkamer oogt weer als een woonkamer in plaats van een aangevreten varkensstal....ook al is het dan met twee onzitbare stoeltjes en een poepkleur bank....
In dit geval wil het oog alleen maar wat....
Van .... mijn auto moet naar de garage...
Morgen keuring...APK....
En al dagen maakt de auto vreemde geluiden...
Dat ik geen automonteur ben moge duidelijk zijn...
De ene keer denk ik dat het de koppeling is... de andere keer het motorblok....
Het schuurt en schaaft in ieder geval....
Iets loopt stroef langs elkaar heen...
En hoe leg ik dat de garage nou uit...
Ik hoop dat ze het morgen zelf horen...
Het komt vast goed....
Tenminste... als ik dan de autosleutel achterlaat in plaats van de huissleutel...
Blond...!
Nu maar duimen...
Voorzichtig heb ik gister al gekeken naar een betaalbare tweedehandse auto...
Je weet maar nooit....
Maar onder het schijnsel van de maan zeg ik toch een klein schietgebedje op of het alsjeblieft mag meevallen morgen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten