Voor het eerst sinds lange tijd weer zo'n saai zondag gevoel zoals vroeger, toen alle winkels nog dicht zaten en je enkel langs de etalages kon lopen zonder binnen te kunnen
Van wachten op de kerkklokken die luiden zouden
En hooguit op zondag een ijsje kunnen eten in Kievitsdel bij ons aan de overkant
Lome zondag dus...
De honden tegen elkaar horen en zien tekeer gaan in hun uitdagende spel
Dé vogeltjes van vers water en voer voorzien terwijl Bengel likkebaardend toekijkt
Vrouwtje mag wel in de volière en ikke niet...
Van.... Willem heeft Prison Break ontdekt op Netflix
Wat zou een leven zonder Netflix zijn
Van.... mooie dag om die ongelofelijk woekerende lathyrus uit de appelboom te plukken
En ook uit ale andere planten waar het zich doorheen gewoekerd heeft
Ooit was de bedoeling deze klimplant met zijn mooie witte bloemen door de schutting te laten groeien
Het kreng wil echter overal heen behalve zich om de schutting te wikkelen
Van... oh jee Bengel gooit een mooi beeld om dat in twee stukken uiteen valt
Op het moment dat ik Willem uit zijn naadje wil zien gaan, grijp ik in en begin met het opnoemen van de waslijst van wat Babs al aan gruzelementen heeft geholpen dussss....
Daarnaast kijk ik met een scheef oog naar het gat in de muur en van daaruit met het andere oog naar eenzelfde gat in de bank
Mooi zo... ik hoor Willem niet meer
Van... vandaag maar eens naar Hengelo, naar Willems zus bij wie zijn moeder ook op bezoek is
Van.... de hele kamer doorlopen om te kijken oud er niets is wat voor Babs grijpgrage tranen binnen bereik ligt want Babs gaat niet mee
Willems zus heeft 3 katten dus Babs blijft thuis
Áls echt écht alles geïnspecteerd dan wel verplaatst dan wel opgeruimd o.i.d. is, vertellen we
'T blijft altijd weer een hele rit
En och jee een weg opgebroken
Van Willem is direct de kluts kwijt
Gelukkig heb ik mijn gevoel nog en na een paar keer rechts ziet Willem weer en aanknopingspunt
Heerlijk keuvelen aan de grote keukentafel
Er is heel wat te vertellen
Weg uit haar vertrouwde omgeving is altijd even moeilijk voor haar
Vooral als je in het voorportaal van Alzheimer staat
Leven in een mist
Vergeten maar niet vergeten worden
Verwarde beelden die geen geheel meer vormen
In een wereld die niet meer klopt
Kinderen die verzorgers worden
Van een moeder die het in kind in zichzelf hervindt
Momenten van even weer weten
En lachen
En weer een volgende mistbank in
Weggewoven met een handgebaar
Het leven gaat aan haar voorbij
Het geleefde leven blijft
Meisjesdromen hergeboren
Dé moederlijke glimlach overgenomen door gegiechel
Zo verdwijnt ze langzaam in de mist
Onzichtbaar voor ons
Zichtbaar in zichzelf
We eten samen de zalige salade, we lachen en zingen, we drinken en denken, we delen en gaan weer
Ma is bij als ze de voordeur herkent van het verzorgingshuis
'Als ze me daar maar niet vergeten zijn' zegt ze zorgelijk
Gelukkig.... ze zijn haar niet vergeten
En alsof ze de koningin van het bal is wordt ze verwelkomd...'Ha Marianne is weer thuis'
Thuis in de wereld der vergetelheid
Thuis in een wereld van de dingen die voorbij gaan
Van.... en nu wij ook naar huis
De auto rijdt weer als ik een allerliefst telefoontje van min andere schoonzus krijg
Familie is belangrijk!!
En ik ben daar dankbaar voor....
Babs is al 5 uur alleen
Maar het is vast goed gegaan, zegt Willem nog
We hebben immers alles opgeruimd
Van... dat dachten we ja...
Maar een pup vindt altijd wat..
Sterker nog... een pup vindt dingen waarvan wij niet eens wisten dat ze ergens lagen
Overal liggen versnipperde reispapieren van de zomervakantie als we binnenkomen
En vraag ons niet waar die lagen want we weten het echt niet
Babs wel...
En een kapot gebeten houten beeld helemaal aan splinters
Een beeld dat notabele achteraan op de kaart stond
Van... en álles staat nog op die kast zoals het er stond toen we weggingen... behalve dus dat houten beeld dat er met uiterste precisie achter weggehaald moet zijn
Van....grrrrrrrrr...... frustratie
Van.... nog even ontspannen in bad... morgen weer een moeilijk gesprek
En zoals ik mijn achterban beloofd heb zal dat een gesprek worden waar ik niet rekening hou met anderen maar opkom voor mezelf...
Dat wordt een lastige voor mij...
Maar ook een mooie opdracht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten