Goed geslapen hoor... daar komt het niet door....
Goed geslapen en rustig wakker geworden...
Nog een paar keer omgedraaid...
Niet echt super koud buiten dus kwakende eendjes volop...
Bengel die gezellig aan het voeteneind ligt...
Maar toch zo'n onbestendig gevoel..
Zo'n bui alsof je goede humeur maar niet wil doordringen
En alles beneden slordig vinden en onopgeruimd en je dat matroos aan irriteren...
Dan aan de koffie gaan en negens toe komen
Om je heen kijken en weer geconfronteerd worden met Bikkel en zijn ouderdom
Hem overeind zien strompelen en voor de deur zien staan... door zijn poten zakken.. zichzelf weer vermannen en dan met trillende poten over de drempel gaan omdat ik voor de zoveelste keer de deur openhoud
En dan weet ik het..
Gisteren al steeds de vermoeide ietwat kreupele Bikkel en mijn onmacht
Ja... steeds even een aai.... en knuffel... zijn rug en benen wrijven... maar met meer kan je niet doen.... eigenlijk al weken gaat dat zo
Is dit nu die laatste fase die hij een paar weken geleden inging..
Is dit nu dat naderende einde...
Nou... dat gevoel dus.... die onmacht, angst en zorg om Bikkel... dat is nou precies waarmee ik opgestaan ben
Andere keren kom ik daar wel overheen maar vanochtend lukte het me ineens niet..
Zag er ook tegenop om naar beneden te gaan...
En nu zit ik hier en zie de verslechtering van Bikkel met lede ogen aan
Zorg en irritatie wisselen elkaar af
Geïrriteerd omdat ik steeds op moet staan of als ik hem op zie krabbelen die pijn die ik meevoel...
Wat er ook gebeurd en wat Willem ook zegt.. vanavond wel ik naar de dierenarts... dit voelt niet goed..
En ik weet nog van mijn eerste hond, hoe zeer je steeds je eigen grenzen- want de grenzen voor de hond kun je het niet noemen als egoïstische hondenbezitter die van het huisdier houdt door vooral aan je zelf te denken-, verlegd..... steeds weer denkt 'het kan nog wel'
Bikkel wil naar binnen... probeert tegen de deur te springen en zakt door de achterpoten..
Zo tob ik de middag door.... beetje boenen.... beetje voor me uit staren....Bikkel aaien en met Babs en de bal spelen....
Babs die ik angstvallig uit Bikkels buurt probeer te houden want Bikkel heeft écht geen zin met in het drukke gedoe van die kleine schavuit...
Eindelijk komt Willem thuis
Ik vertel hem het hele verhaal..
Oké zegt hij gedwee, dan gaan we straks...
'En heus Bikkel hoeven we nog niet in te laten slapen'
Misschien niet nee... maar die laatste fase is wel ingegaan
Om half zes is open spreekuur maar we weten uit ervaring dat het bij Henk de beste dierenarts in de wijde omgeving, al om kwart voor vijf bomvol zit...
Om kwart voor 4 vertrekken wij dus richting dierenarts praktijk
Een zacht piepende en hijgende Bikkel op de achterbank
File... natuurlijk zitten we file... ook dat nog..
En tot overmaat van ramp poept Bikkel ook nog eens de hele achterbank van Willems auto onder..
Bikkels voelt het gewoon niet meer...
In de auto.. in de stank.... in de file
En het wordt later en later...
Om kwart vóór vijf kunnen we eindelijk een beetje doorrijden
Iets voor half zes komen we aan
Een ja hoor.. twee wachtkamers en buiten op het terras zit en staat het vol... bomvol
En dan te bedenken dat Henk geen man van de tijd is maar voor iedereen gewoon heerlijk zijn tijd neemt
Van de zomer hebben we drie uur gewacht voor we aan de beurt waren
Zo staan we dan buiten te blauwbekken
Ik zie de vriendin van de beste vriend van mijn zoon binnen staan
Die was natuurlijk lekker vroeg
Ik maak gezellig een praatje... wat is ze toch een lieverd en een extreme dierenvriend
Toch vervelen we ons niet al die tijd buiten
Een mevrouw met een Engelse bulldog genaamd Toet vermaakt ons kostelijk met haar verhalen en bijzondere meningen die ze niet onder stoelen of banken verbergt
En ook de twee meisje met iets terriërachtigs hebben smeuiige verhalen over het feit dat de vader van hun terriër en mini shiwawa was (hoe schrijf je dat eigenlijk)
Er komt een chiwawa aan die de tempels op de grond heeft hangen ( met een nestje gehad) en buiten vraagt men zich af hoe zo'n ienemienie hondje toch bevallen kan...
Ik durf zo'n best maar met een vinger te aaien knipoogt Toets baasje...
Als we eindelijk binnen zitten komt een favoriete oud leerling van Willem met haar ouders en nieuwe hond binnen
Zij hebben hun oude hond het weekend in moeten laten slapen
Nu komen ze de nieuwe beagle laten inenten
Dan zijn er na nog geen twee uur wachten aan de beurt
Bikkel strompelt binnen en Henk ziet het eigenlijk al
Hoe oud is hij vraagt hij als eerste..
Tja 11 jaar en een beetje ... best oud voor een grote hond
Zal ik jullie maar besparen dat hij door mri scans en andere dure apparatuur heen moet?
Luister, gaat hij verder, het wordt kouder en kou is funest voor de gewrichten van oude honden maar die van jullie, vervolgt hij onder het voelen, heeft het ook aan de rug
Artrose heeft hij ook..... en verhoging..39.2 (is dat hoog voor een hond?)
Voordat we alles uit de kast halen geef ik hem eerst gewoon en infectie met anabolen en jullie krijgen pillen mee voor hem
Geef er drie per dag.. en zie je dat het iets beter gaat dan geef je er maar twee
Voel je nou je eigen knieën ook.. geef r dan weer drie gekscheert hij
Dat gaan we eerst maar eens proberen
€7 voor de infectie €13 voor de pillen en €23 consult
Waar vind je nog zijn dierenarts waar t hoort en niet in de portemonnee...
Wow wat stinkt de auto ... en nu die rit nog terug nog
En... snel boodschappen doen.. half 8..t kan nog net
Ja. Willem en schoonmaakmiddel... veeeeeel schoonmaakmiddel om de auto schoon te maken
Ik duik snel de winkel in... telefoon...jaaaaa Willem schoonmaakmiddel pfffft....
Van... als Willem de auto schoonmaakt kom ik in turbo tempo en even later zien w voor de buis aan de maaltijd
Willem gaat weer op in the Voce... ik doe een was want echt alles stinkt naar hondenvoer
En Bikkel ligt voor pampus terwijl je toch zou denken dat anabolen hen op zouden peppen
Wat ben ik opgelucht.... oké de laatste fase gaat dan misschien in maar we hebben hem nog wel een tijdje
Lieve Bikkel... ik kan hem nog niet missen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten