St. Wakker dier in de aandacht in verband met een vroegtijdige dood, en spookrijder die en duidelijk ongeval veroorzaakt, CO2 uitstoot, bekijken salarissen mannen en vrouwen sport en het weer....en dat was dan het nieuws...
Maar niks.... niks over de dag van de Kindermishandeling....
In een land waar nog zoveel kinderen onrecht aangedaan wordt is men misschien toch nog te bang zijn vingers hieraan te branden en just daarom kan het wellicht blijven bestaan.
Hou je ogen open hoor je woordvoerders van jeugdzorg en andere kindvriendelijke instanties roepen...
Er wordt geld ingezameld om boetes te betalen van pro zwarte Piet actievoerders die de anti zwarte Piet actievoerders op een snelweg tegenhouden zodat het kinderfeest zonder ellende kan verlopen maar kijken wie er in je nabije omgeving kinderleed veroorzaken blijft moeilijker....
En ik denk terug aan al die jaren voor de klas en al die kindergezichten...
Bijna elk jaar zat er wel eentje bij waarvan je zag dat er iets niet goed zat
Wat heb ik niet geknokt voor ze
AMK's gebeld, gesprekken met de kinderbescherming, voogden, zeden-een kinderpolitie, kinderartsen bezocht, maatschappelijk werkers en wijk coaches gesproken, zelfs ouders bezocht....
De aanwijzingen zijn zo simpel; teruggetrokken kinderen bang als je je hand uitsteekt om ze een aai over de bol te geven omdat het geassocieerd wordt met een klap, kinderen die hun angst overschreeuwen , extreem stille kinderen die soms met witte snoetjes moe van een zoveelste wakkere nacht slaperig aan hun tafel zitten, de blauwe plekken op plaatsen waar ze niet horen te zitten (sowieso niet eigenlijk), vreemde niet kindeigen reacties maar vooral die blikken in kinderogen....
Opvoeden is een klus....een helse klus soms...ik weet er alles van... en ook ik heb mijn fouten gemaakt...
En het is een verantwoordelijke klus. Kinderen zijn namelijk ongelofelijk loyaal.
Ik zal nooit vergeten dat ik, heel lang geleden alweer, een leerling in de klas had die ernstig mishandeld en verwaarloosd werd (het hele verhaal was zelfs uitvoerig op tv geweest). Met heel veel moeite hebben we uiteindelijk de leerling uit huis kunnen plaatsen en in een gezellige opvang dichtbij kunnen onderbrengen. Toen werd het kerst en de kinderen mochten een kerstwens in de kerstboom hangen. De wens van die leerling: 'weer bij papa en mama wonen'....
Ik was er stil van.
Vele, vele jaren later...onlangs dus....kreeg ik een berichtje van die leerling; 'ik woon lekker weer bij papa'!
Als je toch weet hoeveel een kind, ondanks alles en alles van je blijft houden, hoe onmachtig moet je dan wel niet zijn om ze wat aan te doen!
En dan heb ik het over 119.000 kinderen die dit, in Nederland alleen al, overkomt.
Hou je ogen dus open want ieder kind heeft recht op een veilig, onbezorgd leven en het kind heeft het recht kind te zijn.
Als Willem vanmiddag thuis komt eerst maar medicijnen halen want zonder schijnt het niet te lukken
En wat een ongelofelijk bagger weer is het vandaag zeg......het houdt niet meer op met regenen...
Nu even volhouden met Blitz zindelijk maken.....
Het is zo nat buiten dat ik niet eens kan zien of ze wel of niet geplast heeft maar ik ga er vanuit dat als mevrouwtje door haar hurken gaat, ze aan het plassen is dus prijs ik haar maar weer de zeiknatte hemel in
Verder hang ik dus een beetje, chat een beetje en heb ongelofelijk zin in zuurkool
Wat er ook gebeurd en hoe snel het er ook uitkomt, deze dame eet vanavond zuurkool dus!
En verder hang ik dus.....en hang en hang tot ik er vervelend van ben....
Na het Sinterklaasjournaal pers ik er een pagina vol werkjes uit, werk mijn linked-in bij en tweet een bericht en dan kijk ik via YouTube (kan dat ook al?) naar de Amateur Musical Awards in Carré want Titanic van Het Brabants Muziek-Theater is 5x genomineerd en Anneke, Willems oudste dochter zingt daarin.
Op de achtergrond jennen de honden elkaar en vanavond is Blitz zelfs Bikkel aan het uitproberen die zowaar vandaag een beetje betere dag heeft.
Ellende als je je bagger voelt is dat je ook niet veel te melden hebt.
Ja, die medicijnen heb ik genomen maar daar word je weer super misselijk van.
Gelukkig lees ik achteraf de bijsluiter en lees dat dit een normaal bijverschijnsel is.
Opgelucht want....ik begon me alweer zorgen te maken.
Yeahhhhh NOG wint de Award beste amateur musical!!!
Gefeliciteerd Anneke!!
En nu kotsmisselijk en beroerd in bed....
Wat ben ik er klaar mee.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten