15 januari 2018

Dag van:
Ze noemen het blue Monday... flauwekul....
Ik hoor het op de radio als ik naar mijn werk rij...

Pffft denk ik... dan ga ik er maar eens en regenboog kleuren dag van maken....
Van.... maar ik zou bijna vergeten dat het maandag is... en een maandag is bijna altijd anders dan anders...
Dát komt omdat zo'n maandag sinds mensenheugenis en volgens ooit gemaakte afspraken, na het weekend valt....
Én dát merk je vaak aan kinderen... dat ze zo'n heerlijk weekend thuis zijn geweest...
School vinden ze heerlijk.. gezellig bij je vriendjes...en bij je juffen/ meesters...
Maar.... er moet ook weer zo veel... en gedeelde aandacht en zo..... en ook dingen die je minder leuk vindt doen...
Zo'n maandag kan dus een behoorlijk lastige dag zijn....
Nou werd het vandaag geen lastige dag maar toch was het anders dan anders...
Dé structuur, om diverse redenen buiten ons om, en omdat we nog maar net een week gestart zijn,  zit er nog niet helemaal in zit.... en na twee heerlijke weekend dagen zou je die ook maar zo weer kwijt kunnen zijn... of moeite hebben er weer in te komen...of het graag nog even willen rekken...dat lekkere gevoel van bij paps en mams...
Tóch slaan we ons er vandaag allemaal moedig doorheen.... zij en wij...
Met af en toe wat chaos afgewisseld met leuke rustigere momentjes...
Die éérste schoolweken in je leven... ga er maar aan staan... het is ook niet niks...
 Soms krijg ik wel eens het idee dat hier het begin is dat we een beetje onbevangenheid van het kind ontnemen...
Natuurlijk heeft het behoefte aan grenzen die wij aangeven... toch sta ik er persoonlijk altijd even bij stil of ik ze mijn grenzen niet aan het opdringen ben....
Vrijheid... of... ruimte om fouten te maken,, verantwoordelijkheidsgevoel en zelfvertrouwen, je kan het ze, op elk niveau, niet vroeg genoeg meegeven....want als je dat doet, is mijn ervaring, dan is er automatisch respect en naastenliefde...
Van... enfin... we verven de blue Monday van ons af met wit op felle
andere kleuren...we puzzelen en gymen ... spelen buiten en kijken Zandkasteel... de juf blaast bellen.... we eten... en voor we het weten is de dag weer om...
Een vermoeiende dag.. maar een gezellig vermoeiende dag....
Je kan mij echter wel opvegen.... een gebroken nacht.... de kou die op de botten in mijn handen slaat... een nieuwe leerling... ergernissen dat nog niet alles geregeld is in de klas (geen goede tafels... geen bed box..geen telefoon....geen laden kast..... een volle kast die niet leeg gehaald wordt.. maar dit komt vast allemaal voor elkaar binnenkort.) geen seconde even gezeten... geen pauze.... twee overbelaste oren inclusief apparaat... oh ja... die het overigens wel deden en niet gerepareerd hoeven te worden want ik was alleen maar de weg tussen links en rechts kwijt...
Tja en als je een linker apparaat in je rechteroor stopt en andersom... dan werken díe dingen niet hè...
Van... we spreken de dag door en elkaar moed in... en dan gaan we naar huis...
Morgen weer een dag.... pimpelpaarse dinsdag of zo.....

Van.... en dan thuis dat bericht dat blue of Rainbow Monday in een zwarte maandag veranderd...
Of misschien juist wel een heel belasting enveloppe blauwachtige maandag....
Onze beste... leukste.. bijzonderste dierenarts is failliet.... failliet gewoon...
Drie wachtkamers altijd stampvol.... uren wachten... honderden klanten... een hart van goud... spotgoedkoop.... zeer kundig... en nu failliet...
Wist niet eens dat dierenartsen dat ook konden zijn.... ja achteraf gezien natuurlijk wel maar bij zo'n beroep sta je daar toch nooit bij stil...
Willem is van slag.... ik ben verdrietig...
Zo'n fijn gek bijzonder mens waar je zelfs nachts of weekends bij hem privé thuis terecht kon...
Een kat heeft negen levens maar hij heeft negen harten!!!!
Én ik hoop ook negen levens....
Want oooooh wat hopen we dat hij een doorstart maakt... maar de berichten geven aan dat dat er vooralsnog niet in zit...eerst van de schrik bekomen...
Willem er ik overwegen al acties op te zetten.... geld inzamelen...
Eerst maar even afwachten wat er gebeuren gaat...
De steunbetuigingen zijn talrijk.... over de 200... en uur later over de 400.... er zijn meer mensen die Henk gaan missen...
Toch zou ik Henk vooral als mens willen eren ....en niet alleen als dierenarts zoals ik dat zovelen zie doen als ik alles lees...
Én waarom zou ik dat niet doen?...
Dan begin ik te schrijven... niet met de hand maar met het hart... de woorden vloeien als vanzelf eruit...

Lieve Henk.... beste dierenarts ever...We kennen je na vele gesprekken die we voerden als we weer eens met onze 3 herders kwamen, een beetje.... je heerlijke vrijbuiters manier van denken.... en ook hoe je in het leven staat..... met je goede maar ook mindere tijden....en innerlijke strijd.... Misschien zat dit er daarom wel aan te komen.... omdat jij JIJ bent.... een bijzonder mens met bijzondere gedachten en eigen verworven en bij elkaar gefilosofeerde waarheden.... zodat het leven voor jou klopt...We genoten er zo van....gingen er lekker tegenin soms 😛.... waardoor mooie discussies ontstonden die jou niet van je stuk brachten....Gelukkig wonen we niet ver van je vandaan en hopen dan ook vurig je nog eens tegen te komen....ff sigaretje roken... glas whisky drinken... proosten op het leven...De vorige keer zeiden we nog tegen elkaar.. hoe oud je ook bent... de shit blijft altijd weer komen en als je denkt dat je het gehad hebt kan het nog een beetje erger....Maar... we hebben het allemaal overleefd... en ook dit ga JIJ redden...Dank je wel bijzonder mens... niet alleen namens onze beestenboel maar vooral namens Willem Lindeman en mij! 😘 You go for it!!
Ook Susan en Desiree en anderenzet 'm op...
Van....... wat een naar einde van de dag....