zondag 2 september 2018

2 september 2018

Dag van:
Alweer de laatste verjaardag dit jaar van mijn kant van de familie....
Het begint altijd in februari... en dan is er elke maand wel eentje jarig..... lekker verspreid dus maar wel vaak op en neer jakkeren....
Allen Isa en ik vieren onze verjaardagen in dezelfde maand...
Morgen is Olaf de schoonzoon jarig... maar maandagen viert niet zo lekker, dus zondag/ vandaag dus maar....
Van.... geen hopen familie.... gisteren met zijn drone vrienden, al vliegend,  feest gevierd, vanavond gezellig met zijn gezinnetje uit eten en vandaag overdag met mij want de avond wil ik even niks dus ik ga niet mee....
Van.... het duurt even voor ik uit bed ben.... weekend benutten.....
Poes verkent haar nieuwe krabpaal.... honden spelen in de tuin. ....
Willem praat en praat en praat..... en let op...... en valt over..... de kleinste dingetjes....
Vermoeiend....
De laatste keer dat ik dat in hem zag, liep hij tegen overwerktheid aan. ..
Denk dat we er nu niet ver vanaf zitten... en toch is het anders....
Voorlopig laat ik hem maar mopperen en foeteren en zeuren en piepen....
Ik ben toch zo weg....
Klinkt misschien niet aardig maar laat ik mijn energie maar sparen voor als het echt mis is...
Preventief handelen.....?
Voorkomen is beter dan genezen...?
Nee zo werkt dat bij Willem niet....
Wel alles helpen verhelderen.... zoals zo vaak.... maar niet als hij zo'n bui heeft als nu....
Dan moet je hem laten gaan... zowel voor hem als voor je eigen zelfbehoud....
Van... en in dit geval kies ik dus even voor mezelf en ga verjaardag vieren.......
Restant appeltaart onder de arm... cadeautje mee .... en rijden maar.....
Het zonnetje schijnt... de lucht is blauw met een enkel wolkje.... de radio is aan... laat mij maar gaan....
Van... in Didam heerst behalve bij de overvolle terrasjes, nog zondagrust...
Veel fietsers zijn er altijd....
Het is dus voorzichtig en langzaam rijden geblazen.....
In huis is iedereen weliswaar vrolijk maar slaperig....
Vannacht huiselijk geweld bij de buren... en niet voor de eerste keer....
Het was dus een heel gedoe in de straat vannacht.... met politie en alles erop en eraan...
Met de kleinkinderen praat ik er even over na....
"Ik snap alleen niet oma waarom ze hem steeds terug neemt.... hij is gewoon zo...ze kan toch zeggen dat ze zich vergist heeft in hem.... en hem wegsturen"....
"En oh ja oma... ik wil geen bioloog met worden maar juf... net als jij..."
Van.... ha ha ha ha... oké... hi hi..... de oplossingen en levensvraagstukken vliegen me in vijf seconden om de oren....
En ik ga nu niet betweterig uitleggen dat het heel moeilijk is om bij je man weg te gaan ook al slaat hij ......en dat dat ook een vorm van vertrouwd voelen is... nee nee... niets van dat al...
Ik neem de wijsheid van deze 8 jarige gewoon aan...
En juf worden... tjonge... nou drie stage adressen heb je al....
De oudste: "nou oma. . Willem en Britt samen is misschien niet zo'n goed plan..... dat wordt alleen maar keten en grapjes maken in de klas... dan leren de kinderen niks meer behalve dan wat humor is.... en daar moeten ze dan van houden ook nog..."
Oké.... twee stage adressen dus ...(gniffel)....
Van.... we kijken Formule 1 race (natuurlijk).... en Jocelijne laat me alles van haar werk zien.op haar nieuwe ontwerp studio zolder..
Eén brok creativiteit.... wat ben ik trots op haar....
Ze krijgt meer en meer naam in de wereld van handvaardigheden op velerlei gebied...
Ik opper een idee... zij ontwerpt.... super resultaat....
Straks toch het idee als ik over beurzen loop dat ik een beetje mee mocht denken....
Van.... de appeltaart is op met de snelheid van het licht....
Ik kán nog net de herkauwende kaken op en neer zien gaan....
Mooi zo.... ik heb nog 33 appels dus deze week nóg maar eens een taart bakken....
Van... Jocelijne heeft een brei boek gewonnen....
Wat voor jou mam...?
Altijd natuurlijk.... en ik bekijk het brei boek....
'Brei je Zen'.... nou... dat belooft wat....
Ik blader er eens doorheen....
"Je leven organiseren".... brei deze tas....
Mwoh.... geen slecht idee...20 toeren recht met dikke wol en je leven op de rit. .. helemáál geen slecht idee (grinnik)
Van.... mensen aan de deur.... bij hen zijn de rem kabels van de auto doorgesneden...
Ze hebben camera beelden van wie het deed....
De klungel van hiernaast.... van vannacht....
Of mijn kids ook camera beelden hebben...?
Van.... mijn grijze haren kleuren onder het blonde verfje,  direct drie tinten grijzer....
Het is minder onschuldig allemaal dan ik dacht....
En wat er dan met een mens gebeurd hè........
In mijn hoofd komen de meest vreselijke beelden over wat mijn kinderen en kleinkinderen kan overkomen...
Mijn brein bedenkt direct wat ik in zo'n geval zou kunnen doen......
(Ik ken mezelf... ik zou het willen maar doe het niet....)....
Toch ben ik vanaf nu huiverig.... en ik moet uitkijken dat het niet met me aan de haal gaat....
Ik ben in staat om iedere dag te bellen of alles goed is....
Waarom loopt zo iemand nou gewoon op straat....de staat waar mijn lieverds wonen... of eigenlijk überhaupt op straat... waar iedereen veilig wil wonen...
Van... nou bezorgde mama... hoe raak je dit gevoel nou er kwijt....?
Ontloop je de ene zorg (thuis).... loop je tegen de andere aan.....
Wonen ze in een klein veilig dorpje ipv in de grote stad zoals de andere kinderen.... waar nog meer zorgen zijn en gevaren loeren... en dan nog woont het gevaar naast ze....
Van... altijd denk ik dan aan het lieve gedichtje van Annie MG Schmidt. .:

Dit is het land waar grote mensen wonen
Je hoeft er nog niet in: het is er boos
Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen
En altijd is er weer wat anders loos

En in dit land zijn alle avonturen
Hetzelfde, van een man en van een vrouw
En afvuurt elke muur zijn and're muren
En nooit een eenhoorn of een bietebauw

En alle dingen hebben hier twee kanten
En alle teddyberen zijn hier dood
En boze stukken staan in boze kranten
En dat doen boze mannen voor hun brood

En bos is hier alleen maar een boel bomen
En de soldaatjes zijn niet meer van tin
Dit is het land waar grote mensen wonen
Wees maar niet bang.... je hoeft er nog niet in....

Annie MG Schmidt

En ik zie het passende filmpje dat ik al zo vaak bekeken heb...
http://www.terhaaronderwijst.com/uncategorized/aan-een-klein-meisje
Van... ouder worden zoals ik nu, betekent naast dat je vaak makkelijker over alles denkt, soms ook meer beren op de weg zien..
Beren die groter worden en die je vaker voorbij ziet komen.... en die zeker geen teddyberen zijn....
Van.... tijd om naar huis te gaan.... het was ondanks de zorg gedachte.... een heerlijke middag....
Nu weer loslaten.... en vertrouwen hebben.... vertrouwen dat alles goed gaat....
Hoeveel vertrouwen heeft een mens wel niet in zich.... en hoeveel angst zit er toch nog onder dat vertrouwen verscholen....
Van... weer thuis..... Willem die net de deur uit wil gaan om eten te gaan halen...
Willem die bij thuiskomst meteen zijn gevoel weer neerlegt...
Het zit hem hoog... dat voel ik.....
Maar zijn meiden zijn er dus straks maar....als ze weg zijn. .....
Van... straks is nu.... alles komt eruit.... onvrede onderwijs.... methodes met belachelijk hoge niveaus waaraan een leerkracht, maar laat staan ook het kind nooit kan voldoen.... doch er wel door de inspectie en cito score straks op afgerekend wordt....
Over trendanalyses.... bord sessies.... passend onderwijs waarbij kinderen die buiten de boot vallen te weinig aandacht krijgen.... over de vluchtigheid der dingen... de ene na de andere nieuwigheid.... eer je het één geïmplementeerd hebt, is het ander alweer in beeld....
En over zichzelf.... de gedichten... het fluispel.... preken..... stervensbegeleiding.... gedetineerden begeleiding....
Och lieve Willem.... wat wil je nog veel....
Van... zo'n midlife crisis hè.... krijgen mannen die elke toen jaar na hun 40ste...?
We praten de avond vol....
Ach, de server van Ziggo ligt er toch uit....
Geen sport terugkijken.... geen Netflix vanavond....
Van... wat schetst mijn verbazing als ik onder de douche uitstap... afgedroogd ben en mijn pyama aan heb.... melding op mijn telefoon... een mailtje....
Willem heeft een Netflix account aangemaakt op zijn telefoon.... en aangezien ik de Ziggo eigenaar ben een dus ok die van Netflix, krijg ik de melding...
Dat belooft wat... Netflix op zijn telefoon....
Die is straks niet meer van de wc af te branden... of komt nooit meer in slaap....
We gaan het ontdekken....

.................... ik ben al half in slaap.......23.04 uur. ....
Wat hoor ik toch.......?
Ja dus..... Willem op de wc...... Netflix kijkend. ...
Zet dat geluid zaaaaaaachter!!!!!
(#ikzeihettoch) .....





Geen opmerkingen:

Een reactie posten