Dag van:
Ja natuurlijk ben ik weer loei trots als er zo'n brei kunstwerk kant en klaar en gelikt op de bank ligt te wachten op degene die het zal dragen en er, hoop ik, weer een jaar... misschien zelfs twee, plezier van heeft...
Als de koude winters hun intrede doen en zij lekker warm rondlopen in oma's gebreide truien en vesten....
En in mijn hoofd broeit dan alweer een volgend project....
Breien ontspant.... het bezorgd je zere gewrichten, kromme vingers, slijmbeursontstekingen.... maar het ontspant...
Mijn hoofd raakt leger en leger bij elke naald die ik brei...
Van.... eigenlijk vreemd als je bedenkt dat ik een vreselijke... echt verschrikkelijk handwerk juf op de lagere school had....
Mijn eerste opdracht..... een merklap... zo'n geborduurd ding met figuren die kant nog wal raakten....
En oh wee als je één foutje maakte... je kon het draadje voor draadje weer uit pulken....
Mijn tweede opdracht... een poppenjurkje....
Niet gewoon een simpel recht gebreid niemendalletje...
Neeeeeee..... alle mogelijke steken moesten erin verwerkt worden en een tweede kleur ingebreid....
Och wat heb ik erop gezwoegd.... en mijn moeder ook....die medelijden kreeg van mijn huiswerk gehannes en soms een stukje verder breide....
Ik weet nog precies hoe merklap en jurkje eruit zagen...
De merklap heeft mijn moeder zelfs ingelijst....
Het roze met donkerblauwe jurkje heeft de pop nog lang gedragen....
Dat dan weer wel....
Van... het ergste wat ons kon overkomen was als die juf kwam invallen als er iemand ziek was...
Ze had alleen verstand van handwerken .... lesgeven kon ze niet.... dus ze moest de boel zoet houden...
En in haar beleving betekende dat stil houden...
In de vierde klas zat ik aan het raam... ik keek uit op haar huis... ook dat nog....
Als we hoorden dat de meester ziek was, keek ik altijd door dat raam naar haar voordeur.... als ze maar niet erdoor naar buiten zou stappen.... want dan waren we de klos....
Van... nee, van deze juf heb ik zeker de liefde voor handwerken niet meegekregen....
Wel van mijn oma... die in haar ouderwetse grote leunstoel met loeplamp ernaast zo knus op vijf pennen sokken zat te breien.... of kleertjes voor de poppen van haar 21 kleinkinderen.....
Of nou ja, 15 dan want de rest waren kleinzonen en die speelden niet poppen....
Van oma heb ik het échte breien geleerd...
En een beetje van mijn moeder, maar die was geen handwerk held....
Steeds begon ze weer, maar ik kan me niet heugen dat er ook maar ooit iets af gemaakt is....
Van... veel en véél later.... toen internet er was... en YouTube bestond... en er zogenaamde tutorials bestonden, zat ik uren voor het schermpje te kijken hoe ervaren breisters de wat moeilijkere dingen voordeden.....
Zo kreeg ik ook een beetje haken onder de knie... maar tot op de dag van vandaag snap ik snars van die vreemd tekentjes in die patronen....
Het lijkt wel morse....
Enfin.... er is dus weer een vest af... met rits dit keer... en dat was ook de eerste keer dat ik dat deed....
Persoonlijk ben ik meer van de knopen maar oké.... schoondochters wil is wet....
Van.... ik genoot weer eens intens van mijn diergaarde....terwijl Willem naar zijn school is....
Een actie die met zijn proces te maken heeft...
Bengel is nog steeds niet blij hoor....
De felle uithalen zijn misschien iets minder.... ze kan zelfs zo nu en dan in dezelfde ruimte als Bets verblijven... ze eten samen op het aanrecht... en ze wil Iets minder vaak en lang naar buiten.... maar ze blaast nog regelmatig als een krengerige verwende diva....
Tante Bets wordt steeds vrijer en doller.... en speelser....
Allang niet meer bang voor die drie grote herders.... eerder uitdagend...
Kom maar op stoere vrienden... ik ben toch sneller... kan hoger springen... en pas op plekjes waar jullie niet kunnen komen....
Geen papiertje, poppetje, speeltje, schroefje, pluisje, balletje, pluk hondenhaar, is veilig voor tante Bets....
Ze sloopt ook regelmatig haar katten speelgoed door haar wilde spel....
Maar we genieten....
Ze is aandoenlijk gaaf en lief en bijzonder...
Lust alleen zachte katten snacks met vis smaak...
Drinkt kattenmelk ipv water....
Wil niet opgepakt worden maar komt als een dolle met je kroelen en knuffelen als je op bed of bank ligt....
https://youtu.be/R71KUVh_7_o
Bengel begint haar boosheid jegens mij een beetje op te geven...
Ook zij komt zo nu en dan weer knuffels halen...
Van... och.. en het honden spul blijft het honden spul hè....
Babs probeert de krengerige baas te spelen over Blitz omdat zij niet de baas over Borre is... en al helemaal niet van de grote mensen baas zelf....
Maar och wat kan ze komen slijmen...
Blitz is Blitz.... vrolijke slimme Blitz.... bescheiden.... haar plaats kennende.... vreedzaam... zorgzaam....
En Borre.... logge lieve slome Borre... die ploft nog steeds ipv dat ze gaat liggen... en probeert nog steeds zo nu en dan op schoot te kruipen....
Van... minder leuk honden nieuws is dat Simba de hond van Willems dochter vandaag wordt ingeslapen...
7 jaar en een niet te genezen tumor....
Het ging snel toen ze het hoorden...
Nog van alles geprobeerd... het mocht niet baten....
Willem is er heen....
Van... en dan kan je breien wat je wilt... maar je gedachten gaan er toch steeds naar uit....
Net als naar een lieve vriend van de vriendenkliek die met een beroerte/ hersenbloeding in het ziekenhuis ligt....
De hele dag loop ik dus met zo'n knoop in mijn maag rond....
In eten geen zin.... de koffie koud laten worden..... zelfs mijn TLC tv momentje gaat aan me voorbij....
Van... Willem komt weer thuis.... het was niet niks....
De vriendenkliek app maakt geluid....van de beademing af... drain nog in het hoofd maar bloeding gestopt en met hem kunnen praten....
De knoop in mijn maag ontward zich langzaam...
Achterpand is af.... linker voorpand nu....
Rikketik.... rikketik....
vrijdag 27 september 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten