Ik kon me vannacht niet eens omdraaien...
Van alle weeromstuit sliep ik pas na half 5 in....
Zei ik gisteren nog dat ik niet verantwoord bezig was....
Dat was ik dus achteraf ook niet....
En dat 's avonds doorwerken moet je ook niet doen want dan heb je geen daglicht... en zie je dus niet of al je verfstreken gepakt hebben....
Dus hoor je Willem zeggen als je naar beneden strompelt 'je moet hier en daar nog wel even langs jouw stuk muur met de kwast hoor schat"
En inderdaad... dat moet ik....
Maar híj óók... en híj schilderde bij daglicht... duh...
Van... eerst koffie... en héél véél paracetamol....
Alles kraakt.... alles wringt... ik zit mezelf in de weg....
Samen de kwast toch maar weer oppakken en de kale plekken langs...
Van... en nu de keuken... oppert Willem vrolijk...
Maar ik kan écht niet meer....
"Ga jij maar een nieuwe salontafel zoeken, je hebt mijn vrijbrief..."
Ook dat nog...
Van... dus rij ik naar de woonwinkel... het tapijt centrum.... leen bakker (die wel wat naar onze smaak hebben maar niet op voorraad).... jysk.... en finally bij Kwantum daar hebben ze notabene wat ik zoek....
Sjouwen kan ik nu echt niet...
JA... een winkelwagentje....
Met mijn laatste krachten laad ik die wagen vol....(Ik weet niet eens wat die krengen kosten want er hangt geen kaartje aan).....
Maar nu....?
Ik kan onmogelijk die trap af...
Ik loop twee rondjes siteseeiing bovenverdieping... en ja hoor... in een verborgen hoek een grote deur met het woord goederenlift....
Ik doe de enorme deur open.... maar oeps... dat is de lift al en niet de deur er naar toe....
Een deur die notabene zo zwaar als de salontafel is die ik net heb sta inladen....
Op naar de kassa... het bedrag is acceptabel en binnen budget....
Nu die krengen de auto nog in...
Oké... met de allerlaatste krachten dan...
Van... op naar huis....
Ik plof op een stoel na de keuken bewonderd te hebben.... Willem laadt uit....
Zijn ogen glunderen...
Zo te zien heb ik zijn vrijbrief goed benut....
Antiek industrieel of zoiets, zeg ik... want zo heet die stijl...
Van... ik kom een beetje bij....
Dat moet ook wel want het stof moet nog weg... en de verf rotzooi opgeruimd....
Willem ruimt... ik stof... twee emmers vieze bruine stof zooi....
Ammoniak is toch een best middeltje....!
Van... dan ploffen we samen neer...
"Ik raak niet uitgekeken"... roept Willem....
"Het is net of ik in een hotelkamer zit"... roep ik....
Wat een metamorfose....!!!!
We raken niet uitgekeken op onze eigen spullen die nu in een ander licht staan....
De honden denken maar één ding..."het is volbracht"...
De poezen kruipen genoegelijk op hun plekjes.....
Wat een sfeertje....
"Ik kan er wel uren over praten"... zegt Willem....
Oké... ik ben stuk.... lig om acht uur al op bed....
Ik hoest naast snot nu ook stof....
En wat er ook gebeurd... morgen doe ik niks meer...
Alleen maar genieten....
Op onze nieuwe hotelkamer (gniffel).....
Toch nog een beetje vakantiegevoel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten