Over drie uur huishouden valt ook niet veel te vertellen.....
Over breien ook niet... tenzij je uitgebreid geïnformeerd wilt worden over het patroon... maar dan stuur je maar een PBtje zoals dat zo mooi heet tegenwoordig....privé berichtje dus....
En dat beide poezen vanavond blijkbaar poezen disco hebben.... ze willen namelijk niet binnen komen ook al is het behoorlijk koud al vanavond... is ook weinig interessant...
Miauw muziek en katten gejank is niet om aan te horen....
Van.... één ding moet ik trouwens wel even vertellen...
Het is vandaag de dag van de leerkracht...
Je weet wel... die mensen waar zo'n tekort aan is....
Die mensen die eeuwig staken voor betere omstandigheden.... minder administratie... meer of gelijkwaardig loon.... en collega's erbij....
Die mensen die voor dag en dauw opstaan om brood te smeren... hun dieren te verzorgen... door het drukke verkeer zich een weg banen... in de klas voorbereidingen treffen... lesgeven.... in weer een wind pleinwacht hebben....vergaderen... administratie bijhouden.... op huisbezoek gaan... ouder gesprekken voeren.... leerling volgsysteem invullen... trend analyses bijhouden.... rapporten schrijven.... overdracht schrijven.... doelgroepen model ontwikkelings perspectief plannen in elkaar flansen... handelingsplan maken..... en pas na zessen weer thuiskomen... koken na boodschappen gedaan te hebben.... eten.... even de oogjes dichtdoen... journaal kijken en dan maar weer bed gaan....
Ja... die mensen dus....
Die mensen die zich elke dag voor kinderen inzetten.... met ouders praten.... bedenken welke zaken de kinderen nodig hebben om verder te komen in hun ontwikkeling....
Die een band met kinderen opbouwen waardoor ze hun competenties kunnen vergroten want nergens leer je fijner dan in een veilige omgeving... en zo kun je het later zelf ...
Die troosten... knuffelen... opvoeden.... vertellen.... inspireren... instrueren... organiseren... creëren... voorlezen.... plannen... managen.... pleisters plakken.... builen koeler... medicijnen toedienen.... kots opruimen.... zindelijkheid ongelukjes verschonen....melk uit omgevallen bekers deppen.... appels schillen.... klas vegen..... niet moeilijk doen als ze wat leuks voor de klas zien door dit te kopen zonder declareren... tranen deppen... bloed stelpen... en bedenk het maar.... ze doen het....!
Leraren die al mopperend en klagend toch enorm van hun vak genieten maar waarvan er ook veel opbranden....afhaken.... instorten....
Voor die mensen is er vandaag dus een speciale dag...
In het weekend nog wel....
Sowieso al een speciale dag omdat je vrij bent...
Wat vrij zijn voor een leerkracht dan ook moge betekenen want je bent altijd met je vak bezig...
Is het niet met je handen, dan wel met je hoofd... je hart en je ziel....
Van.... behalve dat ik talloze berichtjes over de dag van de leerkracht voorbij zie komen..... waarvan ik er maar een paar lees... ben ik er niet zo mee bezig.....
Dan gaat de telefoon thuis....
Meestal is het een extern of privé nummer van een of ander goed doel... een stroom leverancier of verzekeringsmaatschappij... we nemen dus zelden op.... en het bellen stopt ook snel....
Maar dit keer blijft het maar aanhouden.... wel 2x...
Bij de tweede keer staat Willem op...
Toch maar even kijken...
En nummer uit Arnhem of omgeving...
Maar even opnemen dus....
Hij kijkt vreemd...
En dan.... ik zal haar even geven....
Ik krijg de telefoon in handen gedrukt...
Een vrouw... geen naam... bekende stem uit ver verleden... kan het niet plaatsen...
Wacht even, zegt ze, hier komt hij....
Een volwassen geworden maar oh zo bekende stem klinkt aan de andere kant van de lijn....
Dat is notabene Jos...
Een van mijn oud leerlingen van.... nee ik wil niet weten van hoe lang geleden....
Maar hup... daar klinkt het al....'ik ben al 25 hoor'....
Au....!!!
Ofwel 13 jaar geleden zat hij bij me in de klas....
Nu vergeet ik niet gauw leerlingen... maar sommige blijven je extra bij...
Jos is daar eentje van....
Of papa nog zijn motor heeft, vraag ik...
Nee stottert hij... die is allang weg... papa is ziek....
En fietsen jullie nog zoveel....alles van toen komt weer boven....
Hoe niet weerbaar hij was... en oh zo verlegen.... maar toch na 2 jaar die spreekbeurt durfde te geven voor de klas... over bussen....
Hoe hij toch een vriendschap aanging na 3 jaar...
En hoe dol hij was op zijn vissen en parkieten thuis...
Een warm hecht gezin....
Hij werkt nu bij de sociale werkplaats in de groenvoorziening vertelt hij...
En dat was precies wat hij altijd al wilde doen....
Zo babbelen we even verder...
En later met moeder nog een tijdje...
13 Jaar later... maar alsof het gisteren was...
"We zijn je nooit vergeten hoor... je was een top juf"....
"Nou was gezellig hoor... we bellen nog wel eens...."
Opgehangen....
Van.... dag van de leerkracht...
Jaren van leerkracht... en niet vergeten zijn....
Wauw... wat een cadeautje.....
Wat een feestelijke dag....
Dag van... wat ben ik toch blij en dankbaar dat ik juf ben....
Want zeg nou zelf... zou een slager nog 13 jaar later gebeld worden om te horen dat die schouderkarbonade van toen zo lekker was.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten