7 september 2020

Dag van:

Mooi die mist.....

Prachtig die oranje laaghangende zon.....

Heel mooi....

Maar de pest in het verkeer....

Of ik word verblind door een waas of door licht....

Maar zodra ik dan de brug over ben... en door het centrum van de stad rij... word ik weer beschermd door de hoge oude gebouwen....

Van.... het onderwijs kampt met lege klassen lees ik in de krant...

Juffen die op corona testuitslagen wachten zitten dagen thuis... kinderen dus ook....

Bij ons is dat gelukkig niet... of nóg niet... het geval, maar ik merk het wel aan het tekort aan hulp in de klas....

Dat wordt fysiek aanpoten vandaag....

Nou is aanpoten wel mijn ding.... ik ben graag druk...

maar fysiek ben ik toch wel die 60 jarige kneus... die straks haar tas medicatie weer uit de automaat van de apotheek kan trekken....(Ik kreeg vanmorgen zo'n automatische SMS)....

Al moet ik zeggen dat dat fysieke misschien nog niet eens zo zeer het probleem is maar.... mijn kop die niet naar mijn lijf wil luisteren....

Wat in mijn kop zit is sterker dan mijn lijf...

Een verloren strijd maar zelfs daar denk ik overheen....

Van... en zo gebeurd het dus dat ik vandaag zelf ook veel lichamelijke verzorging verricht....

Vandaag minuten lang met die leerling op de arm loop die kast van epilepsie heeft....

Vandaag minuten lang met die leerling met Downsyndroom op de arm loop omdat die zo moe is....

De strijd aanga met een boze redelijk agressieve

leerling..... en hem pardoes onder de arm neem en hem in zijn eigen klas pas weer laat zakken....

En de leerling met die akelige buikkramp optil en op de arm heen en weer wieg....

Om daarna die plagende leerling van de trampoline achter het net vandaan te plukken.....

Ik loop me de blubbers door het oh zo grote schoolgebouw... met z'n oh zo lange gangen omdat een leerling voor het eerst uit een bus gedumpt werd maar hij natuurlijk niet weet welke of waar......

Help mee aan een zoektocht naar een weggelopen kleuter uit een andere klas...

Regel mappen uit het magazijn...

Loop me suf naar de printer...

Van... gevolg..... mijn lijf voelt stuk....

Ik heb pijn door mijn hele rug..... schouderbladen.... nek.... handen... en mijn voeten kloppen in mijn schoenen....

Dat gebeurt me niet vaak...

Maar ik heb écht pijn....

Willem ziet het aan me als ik thuis kom...

Hij weet dat bezorgd boos worden geen zin heeft....

Vaak genoeg denk ik er heus wel aan....

"Neem naar een warm bad straks"... troost hij oprecht...

Om dan evenzeer oprecht verder te gaan met, "Wat eten we?".....

Nou... ik eerst even twee ibuprofen....!!

De pijn zakt niet echt...

En het wordt er niet beter op als Willem met de waslijst aankomt van wat de honden vandaag weer kapot gevreten hebben....

Moe.... moedeloos... vermoeiend....

Van.... maar het bad helpt daadwerkelijk....

Of zijn het toch die twee ibuprofennen....?

Ach... de combinatie van beide... natuurwetenschappelijke wijsheid en medische wetenschap zijn wel aardige partners...

En als ik nou ga slapen Dan heb ik biologisch gezien ook nergens last van..... hoop ik....!

Van..... zo'n dag dus....

En morgen maar weer een beetje pas op de plaats....