Categorie onaangename geluiden in je slaapkamer..... je wekker die om kwart over zes afgaat....
Het was weer zover.... na een kleine zes weken proberen uit te slapen tot je een ons weegt....
Dat uitslapen lukte... dat ons heb ik helaas niet bereikt....
Ik mag weer vroeg uit de veren dus....
En met de nodige tegenzin lukt dat...
Gesteund door mijn solidaire toekomstige echtgenoot die zijn wekker ook zette... zij het tien minuten later....
En met de eerste woorden van die dag...."Wat ben ik blij dat ik niet naar m'n werk hoef... dat ik nóóit meer naar m'n werk hoef"....
Nou zegt hij die woorden vaak, maar vanmorgen komen ze er gemeender dan gemeend uit....
Ik zet me over de tegenzin én over zijn woorden heen....
Maar ik neem.... tegen de gewoonte van een beginnende werkdag in... toch een tweede kop koffie deze ochtend... onder het excuus 'ach ik hoef toch alleen de klas met in te richten.... er zijn nog geen kinderen vandaag'.....
Ik heb mijn auto nog niet geparkeerd of de eerste
felicitaties vliegen me op de parkeerplaats al om de oren...
felicitaties vliegen me op de parkeerplaats al om de oren...
Lang leve toch een Willem die de mediawereld binnen een minuut na zijn aanzoek en mijn ja het bericht wereldkundig heeft gemaakt...
Nu weet de halve school zo'n beetje ook van onze trouwplannen....
En ja hoor... de hal in en felicitaties.... de gang in en felicitaties..... mijn lokaal in en felicitaties met kaartjes en cadeau.....
En over mijn blozende wangen heen zie ik de puinzooi van door en op elkaar gestapelde tafeltjes en stoeltjes, schots en scheef staande kasten en afschermschotten, en een wirwar van snoeren en kabels van computers, telefoon en digibord.... die tesamen een op orde zijnde klas moeten worden....
Dat wordt mouwen opstropen en schouders eronder....
Nu even geen tijd voor roze wolken...
We gaan aan de slag... mijn assistente en ik...
We schuiven, we tillen, we pakken dozen uit, we schuiven weer, we tillen wederom en we pakken nog meer dozen uit...
Opruimen betekent eerst chaos creëren....
Maar..... tegen de middag begint het dan toch weer op een klas te lijken....
Rusthoek, poppenhoek wat ze tegenwoordig huishoek noemen, bouwhoek, autohoek, communicatiehoek, techniekhoek..... je kunt wat hoeken creëren binnen een ruimte die maar vier muren en dus vier hoeken telt...
De bureaus op z'n plek...euh... dachten we... maar ze bleken omgewisseld.... en die twee krengen zijn notabene ook nog eens de zwaarste twee te verschuiven objecten...
Ik wil net weer beginnen te schuiven als mijn oplettende klassenassistente me erop attendeert dat we misschien beter alleen de twee laadjes kunnen omwisselen...
Pffft... dat scheelt een hoop gezeul....
Nu eerst even het zweet van het voorhoofd en wat deo op al te geurende plekken en dan een hap eten en koffie....
Op naar de eerste vergadering van het jaar...
Ach en toe maar... nog meer felicitaties...
En weer vertel ik het romantische verhaal rond het aanzoek....
Wie wil er nou niet op zo'n manier ten huwelijk gevraagd worden...
En zo vaak komen collega's die trouwen niet meer voor binnen een school....
Geregistreerd partnerschap is in... zwanger worden ook... maar trouwen.... nee dat is echt een uitzondering....
Het is half vijf....
Tijd om te gaan....
Morgen weer een dag...
En onderweg naar huis kruipt mijn bloed waar het niet gaan kan... maar ik moet nu écht na zes weken mijn vriendinnetje zien....
En ja gelukkig.... ze is thuis...
Zit net met haar schoondochter én kleinzoon aan tafel...
En eeeeeindelijk kan ik haar live het verhaal vertellen van Barcelona....
Geloof me... dat is een véél langere versie dan die ze op school vandaag hoorden...
Deze versie heeft alle details... al het gevoel dat je alleen met je vriendinnen deelt.....
Zij geniet met volle teugen en ik herbeleef het complete gebeuren nog een keer....
En.... zo wijst hij mij...'kijk ik heb gestofzuigd en jouw cappuccino zakjes gehaald"....
Willem je bent een waardig echtgenoot in wording....
Mijn eerste werkdag zit er weer op....
Morgen de startgesprekken met ouders van nieuwe leerlingen....
Ach...... kijk nou... avond....en een allerliefst berichtje van een ouder van een oud leerling....
Ik wiste niet eens dat ik Uw nummer nog had, ik hoop dat het ook nog mag Maar bij deze mooie foto moet ik echt reageren Wat een prachtig foto Juf Wampie!
Gefeliciteerd Juf Wampie Alleen maar liefde Moge God jullie beiden zegenen Geniet van elke stap naar die grote dag.....Groetjes, ouders van .....
En ineens weet ik zeker dat ik morgen weer zonder tegenzin zal opstaan.... met een blij gemoed naar school zal rijden... en maar één kopje koffie nodig heb....
❤️😊
BeantwoordenVerwijderen