Dag van:
Ik lijk wel kerstboomverlichting....
Mijn vinger geeft rood licht en op mijn borst flikkert het groene....
Kerstverlichting van d ergste soort dus...
Niet die mooie zwakke kleine sterrenlichtjes maar notabene afschuwelijk gekleurde die nog flikkeren ook....
Nou en zo moet je dan je nacht doorkomen.....vertel mij maar eens hoe....
Het is me uiteindelijk gelukt.....
Volgens Willem ben ik zelfs nog op mijn buik gelegen, maar dat zal wel gekund hebben omdat de apparaatjes zich in rolletjes vet konden verschuilen hihihi....
Hoe dan ook, ik vrees dat de experts heel wat te analyseren hebben na deze eerste dag/nacht....
Niet teveel doen vandaag is de opdracht....maar wel gewoon doen wat je zou doen...
Deze ziekenhuis logica ontgaat mij....
Maar nadat we dan de eerste kastjes naar het ziekenhuis hebben gebracht, zullen er toch wat boodschappen in huis moeten komen....
Straks begint het normale leventje weer en kunnen we niet zomaar even naar de winkel.....
Dan breekt de tijd van plannen weer aan....
Misschien verstaat een ziekenhuis daar wel over je gewone dingen blijven doen...
Tjonge hoe kom je zo'n saaie dag door...?
Zeker na onze drukke vakantieperiode is niks doen iets wat we afgeleerd hebben....
Dus hebben we maar gewoon gesprekken samen..... Willem onder de parasol en ik in het zonnetje....
We hadden het programma 'de kist' samen bekeken....ging over doodgaan....en dat je dat alleen moet doen....
Dat niemand weet hoe dat voelt om dan zo alleen daarin te staan....
Nou ben ik het daar niet helemaal mee eens want degene in je naaste nabijheid staan er ook alleen voor om je dan los te laten.....en alleen en alleen maakt toch weer samen....
Maar ach, zijn dat gesprekken voor een zonnige zaterdag....?
We hebben het over muziek en dat ik Benjamin Clementine onlangs ontdekt heb waar ik toch wel van onder de indruk van was....
Maar ach, moet je je buren lastig vallen met muziek die zij misschien helemaal niet mooi vinden....
Wel geniet ik van het, op de fluit instuderen van Imagine wat Willem morgen in de kerk zal laten horen....
Ik geniet van de foto's van de kinderen in de app; de Didamse die op pad zijn en de Haarlemse die in Rhodos zitten....
Bij de laatste straalt de hitte van de foto's....
Ben toch blij dat het hier een beetje is afgekoeld....
Ik zie leuke fotos voorbijkomen van het feestje van mijn team....
Kan er helaas nou niet bij zijn....
Ik kijk even WK atletiek maar als de hordeloop voorbij is, de hoogste sprong is gesprongen, Sifan zilver heeft en de verste kogel ligt dan.....
Slaat de verveling écht toe...
Ik brei mouw één af maar heb geen zin om aan de tweede te beginnen....
Ik pak mijn boek op en leg het weer terug....
Zal ik weer eens gaan puzzelen.....?
Nee, geen duizend stukjes maar gewoon een heerlijke doorloper of cryptogram....
Mijn doorloper boekje in de kast is uit zie ik....
En doorloper boekjes verkopen ze niet meer.....niet meer met twee, niet met drie en niet met vijf sterren....
Doorlopers zijn uit....jammer....!
Dan maar een leuk gedicht....
Gedichten van Levi Weemoedt...ja leuk....
Lévi Weemoedt, pseudoniem van Isaäck Jacobus van Wijk (22 oktober 1948) is een Nederlandse schrijver en dichter van tragi-komische korte verhalen en gedichten....
Ik vind deze week toepasselijk voor vandaag.....
En sluit ik er meteen de blog van deez dag mee af.....
Contraprestatie
Auteur: Lévi Weemoedt
Ik doe niet veel, 'k breng de dagen door
met punten slijpen. 'k Weet van vóór
nauw'lijks dat ik van achteren leef
noch wat voor zin of nut het heeft.
Als 't puntje goed is, zet ik hier
of daar een krul op het papier,
O, 'k schaam mij wel eens: uit mijn hand
kwam nooit iets nuttigs voor dit land!
Soms, onder 't slijpen groeit de wens
actief te zijn, een actiemens.
Maar zie ik dan, op 't Journaal,
dat hol gesjouw, dat leeg kabaal,
dan denk ik weer op de rand van 't bed:
vandaag één krul te veel gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten