Dag van:
De wekker.....en als er nou iets niet matcht met het woord vakantie, is dat wel het woord wekker....
Zelfs het samengestelde woord 'vakantiewekker' is in de dikke van Dale niet terug te vinden....
Maar hij gaat toch echt....
De wekker luidt de zondag in...
De zondag laat kerkklokken luiden...
Och ja, Willem leidt vandaag de dienst in de Elim kerk in Drachten....
Hij is vroeg uit de veren en staat al fris en monter in het midden van de tent....
" Ik ga hoor, pas goed op de honden!"....
Hij pakt zijn tas vol spullen.....
Vandaag immers een zomer ontmoetingsdienst en dus een bijgedrage van allerlei mooie verhalen, muziek en sketchjes met bijbehorende attributen die hij bij zich heeft.....
Verhalen uit het hart....ankerpuntjes uit het leven....
Dat waar je je eventjes weer aan vast kunt houden als het tijdelijk eens minder gaat....
Net zoals het computerspelletje van mijn
zoon of kleinkinderen... Mario....
zoon of kleinkinderen... Mario....
Je behaalt een traject en daar waar je dan eindigt verschijnt een schoorsteentje waar Mario doorheen springt....
Dapper gaat Mario dan verder maar op het vervolgtraject loopt hij vast en komt niet verder...
Geen nood...je hoeft niet terug naar af of naar het begin maar komt weer bij het schoorsteentje terecht...het ankerpunt...
Je was immers al gevorderd in je spel en had al wat ervaring opgedaan....
Dat wat goed is mag behouden blijven....
Zo is dat in het leven net zo geloof ik wel eens....
En tjonge wat scheelt het of je vanaf Opende of vanaf Arnhem naar Drachten rijdt....
De tent is na een week in de regen kamperen wel een rommeltje....
De reistassen waar alles in het begin nog zo mooi in keurig gevouwen stapeltjes in paste, puilen nu uit....
Hondenriemen, hondenvoer, laarzen van Willem, haringen- en tentstok zakjes, zand en grassprieten, kleden waar de honden op liggen, verloren oplader snoeren....alles slingert door de tent...
Zondagse opruiming dus maar....
Een veeg met de bezem, wat heen en weer geschuif, een paar keer flink spuiten met ecologisch verantwoord schoonmaakmiddel (ja ja), de doek er overheen, en klaar....het oogt weer.....
Nu met een welverdiend kopje koffie
(nadat natuuuuuuurlijk Senseo omviel na de schoonmaak....dus opnieuw beginnen)....buiten voor de tent zitten onder het genot van zalige zondagsrust....
(nadat natuuuuuuurlijk Senseo omviel na de schoonmaak....dus opnieuw beginnen)....buiten voor de tent zitten onder het genot van zalige zondagsrust....
Hier en daar huilt eens een kind in de verte maar verder hoor je alleen wat vogels....
In de tent aan het eind van het veldje zit de grijze Fries alweer in een krantje te lezen....
De familie "je merkt er weinig van".....
Heit en mem zijn het van twee oudere kinderen die er bijna nooit zijn...ho Wampie.....twee wélopgevoede kinderen die er bijna nooit zijn....er valt namelijk niets op aan te merken....
Zo'n Friese familie waar alles aan klopt....
Heit (papa) leest zijn krantje en trekt af en toe eens een tentstok recht, mem (mama) leest een boek en als de kinderen er zijn zitten ze gezellig mee te lezen of spelen een spelletje...
Heit en mem doen samen de boodschappen....en als heit of mem even naar de wc moeten dan geven ze elkaar altijd een kusje bij het weggaan....
Dat zeg ik dus....de familie 'je merkt er weinig van'.....
Van het stel dat niet bij elkaar past is de juf al vroeg uit de veren en zit
met de benen vooruit op haar campingstoel te ontstressen van 42 weken onderwijs.....
De man die er niet bij past zie ik nog niet....zal nog wel slapen....lijkt me ook echt zo'n langslaper....
Past niet bij elkaar dus, maar dat zei ik al....
Tja of juist wel natuurlijk....
Tent 2 onbemand wordt bevolkt...
Man met grote Yamaha bus komt het veld oprijden....
Hij zet zijn auto neer en nog voor de tent open gaat racen er al twee kinderen op fietsjes het veld over richting speeltuin....
Jammer dat hij de achterklepdeur van de bus open laat staan....er valt nu weinig nog te zien....
Dan maar weer breien.....
Het schiet niet op op zo'n rondbreinaald....tenminste zo lijkt het....
Straks als de delen gesplitst worden, wordt dat weer anders....
En zo ontwaakt langzaam de camping...
Van vroege vogel geluiden naar steeds meer uitgeslapen vogeltjes....
Van kindergehuil naar kindergespeel en klapperende slippers van mensen op weg naar het toiletgebouw.....
Het zonnetje doet echt haar best vandaag....
De wereld ziet er weer anders uit...
Hoe dat komt...?
Omdat de gezichten van de mensen anders staan...
Geen gebogen gezichten en gekromde ruggen, verscholen onder paraplu's, om de regen te trotseren maar hoofd omhoog en een lach op het gezicht....
Bloemetjes, groot en klein in allerlei kleuren, die hun kopjes weer boven het gras uitsteken.....
Willem komt terug....ontdaan van de
mooie geslaagde dienst, fijne begroetingen, gesprekken en een emotioneel bezoek aan een goede vriend....
mooie geslaagde dienst, fijne begroetingen, gesprekken en een emotioneel bezoek aan een goede vriend....
We praten even na....ik wil het even delen noemt Willem dat....
Wat lief om te horen dat iedereen zo van de blogs geniet...
Wat fijn dat er in de dienst voor iedereen wel een verhaal zat dat hem of haar (aan)raakte....
Toiletgebouw:
"Wat doe jij hier nou Annechien?"....
"Ik spoel vijf dagen regen van me af Geertje"....
"Heb jij vijf dagen niet gedoucht dan?"....
"Nee, waarvoor.....regen is ook nat"....
"Maar je hebt zure regen hoor Annechien da's niet best voor je haar"...
"Voor mensen ook niet Geertje"....
Dan trek ik de wc door en hoor de rest niet....
"Meneer dit is een vrouwen toilet hoor"....
"Dan heeft u hier de dweil en het sop en maakt u hem fijn zelf schoon"....
De dame druipt af....
"Op de wc klinkt uit een radio keihard het levenslied"....
"Moet dat nu zo hard?"....hoor je iemand roepen....
En weer ergens anders vandaan "beter dit dan het geluid van gekreun tijdens het poepen"....
Ik weet genoeg en ben alweer weg....
Zon en wolken wisselen elkaar af...
'De regen gaat langs ons heen hoor', appt een Friese vriend van Willem...
En zo zie je maar dat niets verraderlijker is dan buienradar en dat Nederland vele weermannen rijk is, want de vriend heeft gelijk....
De avond is het pas raak.....daar hebben we onze natte vriend de regen....
Maar goed...nu duiken we toch de tent in om te gaan Kezen....
En één ding spreken we af ....we schelden vanavond niet....
Maar met zo'n spel is dat wel heel erg moeilijk...
Marcel heeft vanavond de oplossing....we zetten sarcastische levensliederen in....'over de woelige baren'.....'mijn wiegje was een stijfselkissie'.....en heel af en toe passen we de tekst wat aan....
Dat mag best op zondag.....vinden wij....!!
Als afsluiting van de avond eren we onze Lieve vriend en mede kampeer vriend Ben....
Lieve Ben, je wordt gemist.....
De herinneringen vliegen over tafel....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten